มันสายเกินไป #7

โรงเรียน ราชกูลฯ

นามสกุลใครก็ขอโทษค้าบบ

เกวลิน(เพื่อนน.อ.)

เห้ยย

เกวลิน(เพื่อนน.อ.)

มาแล้วว่ะ

ไกด์(น.อ.)

อะไรของพวกมึงเนี่ย

แชมป์(เพื่อนน.อ.)

ก็มึงอะดิไปกินชาบูไม่ชวน

ไกด์(น.อ.)

เรื่องแค่นี้

เกวลิน(เพื่อนน.อ.)

พวกกูก็หิวเป็นนะเว้ย

แชมป์(เพื่อนน.อ.)

เออใช่พวกกูก็หิวเป็นพวกกูมีกระเพาะนะเว้ยไม่ใช่มีน้ำลายอย่างเดียว//ทำหน้าเศร้า(แค่แกล้งเศร้าอ่ะนะ)

ไกด์(น.อ.)

เออๆๆๆ

ไกด์(น.อ.)

อาทิตย์หน้าพาไป

ไกด์(น.อ.)

กูเลี้ยงด้วย

เกวลิน(เพื่อนน.อ.)

เห้ยจริงอ่อ

แชมป์(เพื่อนน.อ.)

พูดแล้วไม่กลับคำนะเว้ย//มองหน้าเกวลิน+แปะมือ

เกวลิน(เพื่อนน.อ.)

//มองหน้าแชมป์+แปะมือ

ไกด์(น.อ.)

อ้าวนี่พวกมึงรวมหัวแกล้งกูหรอ

แชมป์(เพื่อนน.อ.)

ไม่ได้แกล้ง

เกวลิน(เพื่อนน.อ.)

มึงโง่เองว้ายๆๆ//😎

ไกด์(น.อ.)

เออครั้งนี้ถือว่ากูโง่นะครั้งหน้าทิ้งไว้ให้จ่ายเองแม่ง//เดินเข้าห้อง+ไม่สนใจ

ตุ้บ!!

ไกด์(น.อ.)

โอ้ย..เดินไม่ดูตามาตาเรือเลยรึไงเดินอะไรก็ไม่รู้ตาบอดรึไงไม้เท้าอ่ะใช้บ้างป้ะ//ตอนด่าก้มหน้า+ด่าเสร็จเงยหน้า

ฟอร์ม(พ.อ.)

😠//โกรธจัด+เลือดขึ้นหน้า

เกวลิน(เพื่อนน.อ.)

ชิบหาย//เห็นเหตุการณ์

แชมป์(เพื่อนน.อ.)

ไกด์(น.อ.)

เอ่อผมขอโท-//โดนบีบคอจนลอย

ฟอร์ม(พ.อ.)

มึงว่าอะไรนะ//บีบคอน.อ.+บีบแรงขึ้น

แกร๊ก!!!

เสียงกระดูก

ไกด์(น.อ.)

อึก//สลบ

นายเอกอ่อนแออยู่ระดับนึงเลยนะะะ

ฟอร์ม(พ.อ.)

😠//ยังบีบต่อ

พั้นช์(แฟนพ.อ.)

เห้ยๆๆ//วิ่งไปหยุดพระเอก

พั้นช์(แฟนพ.อ.)

ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ😥เห็นไหมน้องสลบแล้ว

ฟอร์ม(พ.อ.)

//ได้สติ+ปล่อย

เพื่อนนายเอกไปเรียกตั้มมาช่วยอยู่นะทุกคนนน

เลยไม่ได้มาช่วยย

พั้นช์(แฟนพ.อ.)

เห้ยน้อง//เข้าไปรับไกด์

พั้นช์เป็นหญิงแกร่งงไม่หรอกไกด์ตัวเล็ก

พั้นช์(แฟนพ.อ.)

//พาไกด์ไปโรงพยาบาล

พั้นช์(แฟนพ.อ.)

//กระวนกระวายเนื่องจากตัวเองถูกชะตากับน.อตั้งแต่ตอนแรก

ตั้ม(เพื่อนพ.อ.)

//กระวนกระวายเหมือนกัน

เกวลิน(เพื่อนน.อ.)

แชมป์(เพื่อนน.อ.)

ฟอร์ม(พ.อ.)

//นั่งนิ่งและไม่สนใจโลกทำเหมือนตัวเองไม่ได้ทำ

02:53

ทุกคนยังไม่นอนและยังคงกระวนกระวายยกเว้นพระเอก

ฟอร์ม(พ.อ.)

//หลับ

03:27

ทุกอย่าง(ช.)

หมอ : ใครญาติคนไข้ครับ

ตั้ม(เพื่อนพ.อ.)

ผม

พั้นช์(แฟนพ.อ.)

หนูค่ะ

เกวลิน(เพื่อนน.อ.)

ผม

แชมป์(เพื่อนน.อ.)

ผม

พูดพร้อมกัน

ทุกอย่าง(ช.)

เอ่ออ

ทุกอย่าง(ช.)

หมอ : งั้นรบกวนตามหมอมาด้วยครับ//เดินไปในห้องพักฟื้น

ทุกอย่าง(ช.)

หมอ : คือคนไข้กระดูกคอหักนิดหน่อยเลือดไม่เลี้ยงสมอง2นาทีและคนไข้อ่อนแอมากคนไข้จึงอาการโคม่าและป่วยได้ง่ายก็ขอให้ระวังเรื่องที่รุนแรงแบบนี้ด้วยนะครับหมอขอตัวครับ

ตั้ม(เพื่อนพ.อ.)

แล้วน้องเขาออกจากโรงพยาบาลวันไหนครับ

ทุกอย่าง(ช.)

หมอ : จนกว่าน้องจะฟื้นหรือหัวใจหยุดเต้นเลยครับเนื่องจากอาการน้องโคม่ามากๆ

ตั้ม(เพื่อนพ.อ.)

ครับ

ทุกอย่าง(ช.)

หมอ : หมอขอตัวครับ//เดินออกไป

อาการของคนที่ได้ยินก็น้ำตาคลอกันหมดเลย

ฟอร์ม(พ.อ.)

//หลับไม่รู้เรื่อง

ต่อตอนหน้าดะมุ้ยยย