คนที่หนีไป
มากิ
นี้ทุกคนมิรุบอกจะสั่งอะไรมากินอ่ะเอาอะไรดี
มิรุ
เมื่อไหร่พิซซ่าาจะมาถึงเนี้ยยยหิววว
มากิ
อดทนหน่อยเดี๋ยวก็ถึงแล้วน่าาาา
อาจิตะ
พิซซ่ามาถึงแล้วครับ/ เคาะประตูหน้าห้อง/
มิรุ
ใครน่ะหล่อจังไม่เคยเห็นที่ไหนเลย/กระซิบ/
มากิ
นี่คุณเพิ่งมาไหม่เหรอคะทำไมไม่เคยเห็นเลย
อาจิตะ
อ่อผมเพิ่งยายมาเรียนแถวนี้น่ะเลยมาทำงานส่งอาหาร
มิรุ
นักเรียนไหม่ล่ะ/กระซิบ/
ชาโกะ
นี่นายน่ะพักอยู่ที่ไหนเหรอ
อาจิตะ
อ่อผมพักอยู่ห้องข้างๆนี้เอง
อาจิตะ
พวกคุณก็เป็นนักเรียนเหรอ
มากิ
ใช่พวกเราบ้านอยู่แถวเดียวกันเลยสนิทกันแล้วมาเรียนด้วยกันที่นี่น่ะ
อาจิตะ
อ่องั้นผมไปก่อนนะครับพอดีมีงานเข้า
มิรุ
ค่าาาแล้วเจอกันนะสุดหล่อออ
อาจิตะ
ครับๆ/ปิดประตูแล้วเดินไป/
มากิ
นี่มิรุมามารยาทหน่อยสิ
คุณครู
สวัสดีตอนเช้าทุกคนวันนี้เราจะมีนักเรียนไหม่เข้ามานะ
อาจิตะ
อ่าา....สวัสดีครับผมอาจิตะอายุ17ขอฟากเนื้อฟากตัวด้วยนะครับ
มากิ
เขาเป็นนักเรียนไหม่ห้องเราสินะ
คุณครูชิโร่
สวัสดีนักเรียน
คุณครูชิโร่
วันนี้ฉันจะมาสอนแทนคุณครูมารุที่ปวยนะ
มินารุ
ฉันไม่ขอบที่ไอครูนั้นมองฉันเลยเขาเหมือนโรคจิตจ้องจะกินเด็กเลยอ่ะ
คุณครูชิโร่
นี่พวกเธอคุยอะไรกินได้เวลาเรียนแล้วถ้าจะคุยไปคุนกันข้างนอก
โรเบิร์ต
เรื่องนักโทษที่หลบหนีไปน่ะครับ
โรเบิร์ต
พวกเราได้ข้อมูลมาว่าเขานั้นเป็นนักแปลงหน้าได้เนียนมากๆเขามีหน้าเป็นร้อยๆหน้าเลยครับ
โรเบิร์ต
มันจึงเป็นเรื่องยากที่จะจับเขาแต่
โรเบิร์ต
เขามีนิสัยนึงครับเหยื่อทุกคนของเขาเป็นผู้หญิงและเขามักจะปลอบตัวเป็นคนที่ไม่เคยพบในที่แห่งนั้นเท่านั้นนั้นจึงเป็นข้อสังเกตได้ครับ
ทามาโตะ
ง่ายๆก็คือตรวจทุกคนที่ไม่ใช่คนแถวนั้นสินะ
ทามาโตะ
งั้นรออะไรอยู่ล่ะเริ่มค้นหาต่อ
อาชิตะ
ได้รับการแจ้งมาว่าพบเจอคนแปลกหน้าที่ไม่เคยพบแถวเมืองมาชิมะครับ
ทามาโตะ
เล่ารายละเอียดมาสิ
อาชิตะ
มีคนตำรวจแถวนั้นแจ้งมาว่าเจอคนที่เพิ่งเข้าเมืองมาไหม่ของคนครับ
อาชิตะ
คนที่1เป็นเด็กนักเรียนชั้น ม.ปลาย ธรรมดาคนนึงครับชื้ออาจิตะอายุ17
อาชิตะ
คนที่สองชื่อชิโร่เป็นครูอายุ35ครับ
ทามาโตะ
งั้นเริ่มจากไปที่นั้นก่อนเลยรีบไปจับมันให้ได้ก่อนไอ้นั้นมันจะจับได้ก่อนเรา
อาจิตะ
ยังครับทำไมเหรอครับ
อาจิตะ
ครับกำลังจะกลับแล้วครับ
มิรุ
งั้นเรากลับพร้อมกันไหม
อาจิตะ
ได้สิช่วยพาผมดินชมเมืองหน่อยนะ
ชาโกะ
น้องเล็กเรากำลังมีความรักก
มากิ
กลับบ้านกันเถอะสายแล้ว
มินารุ
กลับก่อนเลยนะทุกคนเมื่อกี่คุณครูชิโร่บอกให้ฉันไปหาก่อนเลิกเรียนน่ะ
ชาโกะ
ฉันว่าครูนั้นมันแปลกๆเขามองเธอตั้งแต่ตอนเริ่มเรียนแล้ว
โยมิ
นี่ๆมิรุกับมินารุยังไม่กลับมาเหรอ
มากิ
มีอะไรเดินขึ้นรึเปล่า
ชาโกะ
เอาน่าๆฉันหิวแล้วส่งพิฃฃ่ามากินหน่อยย
มินารุ
อ่อพอดีคุณครูบอกให้ไปช่วยงานเขาน่ะเขาเป็นเพื่อนของพ่อฉันเขาจำฉันได้เลยขอให้ช่วยนิดหน่อยเขาก็ไม่ใช่คนไม่ดีนะแค่สายตาไม่ค่อยดีน่ะ
มินารุ
ไม่นะไม่ได้กลับพร้อมพวกเธอหรอ
ชาโกะ
ฉันเห็นกลับพร้อมกับอาจิตะนะ
โยมิ
อย่าบอกนะว่าาพวกเขาไป....
มินารุ
อย่าคิดอะไรไม่ดีแบบนั้นสิโยมิมิรุก็โตแล้วนะไม่ใช่เด็กๆแล้ว
โยมิ
ค่าๆ//วิ่งไปเปิดประตู
อาจิตะ
นี่ครับอาหารที่สั่ง
โยมิเปิดประตูไปพบกับอาจิตะที่ถือกล่องพิฃฃ่าที่มีหัวของมิรุอยู่
โยมิยังไม่ทันได้ร้องอะไรอาจิตะก็ได้เอามีดแทงเข้าไปที่ท้องของโยมิทันที
อาจิตะ
แหม่ๆอย่าเพิ่งรีบร้องสิครับมันยังไม่ได้เริ่มเลย
โอกะสะ
ใช่แล้วผมไม่ใช่อาจิตะชื่อจริงของผมคือโอกะสะ
โอกะสะ
ฆาตกรต่อเนื่องไงครับ
โอกะสะ
อ่าาาสสสสความรู้สึกนี้เอาล่ะต่อไปใครดี
มากิ
มินารุชาโกะรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำเร็ว
ชาโกะ
แกไอชาติชั่วแกฆ่าน้องสาวฉัน
ชาโกะ
แกตายยชะ//จับมีดทำครัววิ่งใส่โอกะสะ
โอกะสะ
มีดมันอันตรายนะครับ//จับมือของชาโกะไว้
โอกะสะ
แหม่ๆดูสิมิรุพี่สาวของเธอกำลังจะแก้แค้นให้เธอล่ะ
โอกะสะ
ฮ่าฮ่าฮ่าไม่ต้องห่วงนะเดี๋ยวเธอก็ได้ไปเจอน้องสาวแล้ว//ต่อยไปที่ท้องของชาโกะ
มากิ
มินารุเร็วเข้า//จับมือวิ่งไปที่ห้องน้ำ
มากิ
เร็วเข้าโทรหาตำรวจเร็ว
มินารุ
มิรุโยมิพวกเขาตายแล้วว
มากิ
คุณตำรวจคะช่วยด้วยค่ะตอนนี้ฆ่าตกรกำลังจะฆ่าพวกเราแล้ว
ตำรวจ
ตอนนี้พวกคุณอยู่ที่ไหนครับพวกเราจะรีบส่งคนไปทันที
มากิ
พวกเราอยู่ที่××××××××ค่ะ
มากิ
มาช่วยเร็วเข้าเขาฆ่าเพื่อนหนูไปแล้วว
ชาโกะ
อ่ากกกช่วยด้วยใครก็ได้ช่วยที
โอกะสะ
แหม่ๆเงียบๆหน่อยสิครับตอนนี้ผมกำลังจะสร้างศิลปะอันสุดยอดขึ้นมาเลยนะ
โอกะสะ
จงยินดีชะที่ได้เป็น1ในศิลปะของผม
ชาโกะ
ไม่น้าาาาานากิมินารุช่วยฉันด้วยย!!
มินารุ
มากิรีบเปิดประตูเร็วเข้าไม่งั้น...ไม่งี้นชาโกะตายแน่
มากิ
ไม่ได้นะเราจะให้เขาเข้ามาไม่ได้
ชาโกะ
ช่วยด้วยยมินารุ่น!!อ่ากก!!
โอกะสะเอามีดทำครัวตัดไปที่แขนของชาโกะแล้วเอามันแขวนเอาไว้
โอกะสะ
อ่าาาสสกลิ่นเลือกที่แสนหอมหวาน
ชาโกะ
ขะ..ขอ..ขอร้องปล่อยฉันไปทีเถอะ
โอกะสะ
แต่รอผมไปพาเพื่อนๆของคุณชาโกะชังมาก่อนน้าาาา//ถือขวานไปที่ประตูห้องน้ำ
มากิ
ช่วยด้วยค่ะคุณตำรวจ!!
ตำรวจ
หาอะไรกันไว้ก่อนะครับเรากำลังจะไปถึงแล้วว
โอกะสะ
เงียบหน่อยฉันกำลังจะทำงานศิลปะอันสวยงามม
โรเบิร์ต
Ho my God. นี่มันบ้าอะไรวะเนี้ยย
พอตำรวจมาถึงมันก็สายเกินไปแล้วตอนนี้เหลือแต่ร่างที่ไร้ลมหายใจของทุกคน
มินารุถูกถอดเสื้อผ้าแล้วก็เอามีดฟันและแทงหลายจุดทั่วร่าง
ชาโกะถูกตัดแขนและเอามีดแทงจนตาย
โยมิโดนแทงตายตรงหน้าประตูห้อง
มินารุ
คะ...คะ..คุณตำรวจ....
มินารุ
ช..ช..ช่วยมากิด้วยยช่วยด้วย
ทามาโตะ
มากิ....รีบออกค้นหาเร็วเข้า
คามาโนะ
ที่นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี้ยย
อาชิตะ
มาช่วยคนเจ็บตรงนี้เร็ว
มากิ
ก..ก..แกจะทำอะไรฉันรีบฆ่าฉันสิยังไงฉันก็ต้องตายอย่างแล้ว
โอกะสะ
ใจเย็นสิครับคุณหนูยังไงเธอก็ต้องตายอย่างแล้ว
โอกะสะ
เธอจะต้องเป็นผลงานชิ้นเอกของผมฮ่าฮ่าฮ่า
โอกะสะ
เพราะงั้นช่วยตายที่นะ
?
ของโทษด้วยนะแต่คงได้ไม่แล้วล่ะ
?
ฉันหรอคนตายไม่ต้องรู้หรอก
โอกะสะ
กูน่ะเป็นฆ่าตกรนะเว้ยย
?
แกพูดว่าอะไรนะ//เอาปีนมายิงที่ขาของโอกะสะ
โอกะสะ
อะไรวะมีปีนเหรอวะแน่จริงก็ไม่ต้องใช้ปีนสิเว้ยย
?
เมื่อกี้นายพูดว่าจะสร้างศิลปินที่สวยงามใช่ไหมฉันก็เหมือนกัน//ยิบแท่งเหล็กแล้วเดินไปหาโอกะสะ
โอกะสะ
แกคิดจะทำอะไรน่ะหยุดนะเว้ยยย
โอกะสะ
อย่าเข้ามาาาาอ่าาาาาาาาาา....
มากิ
คนๆนั่นคือใครกัน....// สลบไป
ตำรวจตัวประกอบ
มันดังจากทางนั่นน่ะรีบไปเร็ว
อาชิตะ
นี่มันโคตรบ้าอะไรวะเนี่ยจบงานนี้คงต้องหยุดสักสองสามวันแล้วล่ะ
โอกะสะ
แก!!...// กระอักเลือด
?
เยี่ยมมากคนตายยากอย่างนายเนี้ยแหละของหายาก
?
ดูเหมือนยังมีเหล็กเหลืออีกเยอะเลยนะเนี้ยย//ยิบแท่งเหล็ก
?
ดูเหมือนจะได้ผลงานชิ้นเองแล้วล่ะ
โรเบิร์ต
// คุยผ่านวิทยุสื่อสาร เจอผู้หญิงคนที่ชื่อมากิแล้วครับ
โรเบิร์ต
มีแผลนิดหน่อยแต่ก็ยังดีครับส่วน.......โอกะสะก็...
ทามาโตะเดินมาเจอกับร่างของโอกะสะที่ถูกแท่งเหล็กตีจนแขนขาหักแล้วก็ตัดเป็นส่วนๆไปแขวนไว้บนกำแพงส่วนร่างกายก็ถูกเหล็กแทงปักไว้จนแทบจะเป็นแขนขาแทน..แล้วก็มีข้อความที่เขียนด้วยเลือดว่าถึงคุณตำรวจทีหลังมาให้ไว้กว่านี่หน่อยนะฟากดูแลผลงานชิ้นเอกของผมด้วย
ทามาโตะ
โถ่เว้ยยยยไอ้นี่อีกแล้ว
ทามาโตะ
แต่อย่างน้อยก็ช่วยเด็กคนนี้ได้ล่ะนะ
ทามาโตะ
ฟากมาเก็บศพไอ้ห่านี่ด้วยเห็นแล้วจะอวก
ตัวประกอบ
นี่ๆได้ยินข่าวกันไหมที่ว่า
ตัวประกอบ
แถวห้องแถวของคุนอาจิกะมีคนตายกันด้วยล่ะ
ตัวประกอบ
เป็นเด็กนักเรียนหญิง5คนถูกไอ้ฆ่าตกรชั่วโอกะสะนั้นฆ่า
ตัวประกอบ
แต่พวกเขาคงจะจดจำคืนนั้นไม่มีวันลืมแน่ๆขอให้ไอ้ห่านั้นได้ตกนรกแบบทรมานที่สุด
ตัวประกอบ2
ใช่แล้วล่ะคนแบบนั้นสมควรแล้วที่ตายแบบนั้น
Comments