คู่นอนผมเป็นเด็กเนิร์ด ลัทธิ

ความเชื่อโบราณถูกสร้างขึ้นจากคนๆ หนึ่งถูกส่งต่อให้อีกคนหนึ่ง ก่อนจะถูกเผยแพร่จนขยายวงกว้างมากขึ้น

เมื่อขยายเป็นวางกว้างมากขึ้น คนหลายกลุ่มจึงก่อตั้งเป็นลัทธิ สร้างความเชื่อ พิธีกรรมประหลาดในสายตาของคนหมู่มากเพื่อบูชาในสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ตนเองนับถือโดยไม่สนถึงผลกระทบองค์รวมที่จะเกิดขึ้นในภายหลัง

ขอเพียงความเชื่อถูกตอบสนอง กระตุ้นให้เกิดความศรัทธา หลายคนพร้อมที่ทำทุกทาง

วันใหม่

อ่านอะไร

น่านฟ้า

หนังสือไง

น่านฟ้า

ตาบอด?

วันใหม่

ไอ้นี่

วันใหม่

ก็รู้ว่าอ่านหนังสือแต่อยากรู้ว่าหนังสืออะไร ทำไมหน้าตาดูแปลกๆ

น่านฟ้า

ซาตาน

วันใหม่

...

น่านฟ้า

กูล้อเล่น

วันใหม่

ซาตานอะไรวะ

น่านฟ้า

กูไปเจอมาตอนช่วยจารย์โล๊ะของในห้องเก็บของ

วันใหม่

แล้ว?

น่านฟ้า

เป็นของพี่นนท์

วันใหม่

ไม่เอาอ่ะ

วันใหม่

กูไม่อยากยุ่ง

วันใหม่

ได้ยินมาว่าพี่นนท์เข้าลัทธิประหลาดจนทำให้เพื่อนตัวเองซวย สติหลุดแล้วยังเกือบเสียตัวอีก

วันใหม่

เขาทำถึงขนาดนั้นเลยนะมึง

วันใหม่

มึงไม่คิดว่าเขากู่ไม่กลับบ้างเหรอ

น่านฟ้า

ก็คิดงั้น

วันใหม่

เลิกอ่านเถอะ

น่านฟ้า

แต่เรื่องแค่นี้ทำให้เขาตายเลยเหรอ

วันใหม่

...

วันใหม่

น่าน

วันใหม่

มันไม่ใช่เรื่องเล็กนะ

น่านฟ้า

ก็แค่คิดว่าถ้าเกิดพี่นนท์เข้าลัทธิ ก็แค่ไม่ต้องสนใจ

วันใหม่

ไม่สนใจไม่ได้ดิ

วันใหม่

ถ้ามันมีลัทธิประหลาดแบบนี้ก็แสดงว่าในอนาคตคนที่สร้างขึ้นมาต้องอยากให้มีเหยื่อบูชามันเยอะๆ แล้วแบบนี้จะเป็นเรื่องเล็กได้ไง

นั่นสินะ

บันทึกหน้าหนึ่งถูกเขียนด้วยดินสอ กดแรงจนตัวอักษรทะลุถึงหน้าอื่นนับสิบหน้าแต่กระดาษดันไม่ขาดออกจากกัน

เนื้อหานั่นเป็นการระบาย ความน้อยใจที่จุกอยู่เต็มอกก่อนจะเป็นคำสาปแช่งให้บางคนหรือคนๆ หนึ่งไม่ได้ตายดี

น่านฟ้า

กูเจอพี่พายที่บาร์

น่านฟ้า

จำได้ป่ะที่เราไปนั่งดื่มตอนนั้น

วันใหม่

แล้ว?

น่านฟ้า

เนิร์ดๆ แบบนั้นจะไปที่แบบนั้นทำไม

วันใหม่

ก็เพื่อนเขาเป็นเจ้าของ

น่านฟ้า

เพื่อน?

วันใหม่

อือ

วันใหม่

เขาเปิดบาร์ ถ้าพี่พายจะไปที่นั่นบ่อยก็ไม่แปลกเพราะเหมือนเขาจะกุ๊กกิ๊กกันด้วยตอนสมัยเรียน

น่านฟ้าวางสมุดบันลง สายตาของเขาไม่ได้โฟกัสอะไรเป็นจุดใดจุดหนึ่งเมื่อสมองคิดออกไปต่างๆ นานา

วันใหม่

มีไรป่ะเนี่ย

น่านฟ้า

เปล่า

วันใหม่

จะจีบพี่พายเหรอ

น่านฟ้า

ใครจะอยากจีบคนแบบนั้น

วันใหม่

เออ

วันใหม่

คนอย่างพี่พายคงไม่เอามึงหรอก

ก็เอาไปแล้วนี่ไง

วันใหม่

คนสำส่อนอย่างมึงนะไปทำร้ายคนไกลตัวหน่อยเถอะเดี๋ยวจะมองหน้าป้ารหัสไม่ติด

น่านฟ้า

ไร้สาระว่ะไอ้วันใหม่

วันใหม่

จริงนี่หว่า

วันใหม่

ลองคิดดูนะ คนหน้าตาดีแบบนั้น เรียนเก่งจนได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง แถมมีธุรกิจเป็นของตัวเอง พ่อแม่เขาก็รวยขนาดนั้นแถมยังเป็นที่รักของเพื่อนอีก

วันใหม่

คนวาสนาดีขนาดนั้นจะคู่ควรกับคนชั่วแบบมึงได้ยังไง

น่านฟ้า

เหมือนมึงลืมไปแล้วว่าเราเป็นเพื่อนกัน

วันใหม่

เฮอะ

วันใหม่

แล้วทำไมอยู่ๆ ถึงถามถึงพี่พาย?

น่านฟ้า

ก็เห็นเขาเคยสนิทกับพี่นนท์

วันใหม่

คนขี้สงสารแบบพี่พายก็เห็นใจคนอื่นตลอดนั่นแหละ

น่านฟ้า

ขนาดนั้นเลย

วันใหม่

อือ

วันใหม่

ได้ข่าวมาว่าเขาโดนเพื่อนแย่งแฟนก็เลยยอมเลิกกับแฟนไป

วันใหม่

แต่กูว่าทำงั้นก็ดี

วันใหม่

คนดีๆ แบบเขาก็ไม่สมควรมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ป่ะวะ

วันใหม่

ตอนนี้ยังมีเรื่องพี่นนท์อีก

น่านฟ้า

....

วันใหม่

ศพพี่นนท์หายก็เลยจัดงานศพไม่ได้

น่านฟ้า

อ้าว

น่านฟ้า

ญาติไม่ได้หยุดงานไว้เพื่อเอาศพไปชันสูตรเหรอ

วันใหม่

ไม่ใช่

วันใหม่

ก็วันนั้นมีเด็กวิ่งซนไปชนโรงถึงรู้ว่าในนั้นไม่มีศพใครเลย

วันใหม่

แต่ข่าววงในก็บอกมาว่าความจริงศพหายไปนานแล้ว ตั้งแต่ตอนชันสูตรด้วยซ้ำ

น่านฟ้า

ใครจะทำขนาดนั้นวะ

วันใหม่

คนในลัทธิ

น่านฟ้า

....

วันใหม่

มึงไม่รู้เหรอ

วันใหม่

ลัทธิที่พี่นนท์อยู่อ่ะ เขานับถือซาตานแล้วถ้าตายแบบนี้นะ ส่วนมากก็จะเอาศพไปบูชาเป็นเครื่องเซ่นไหว้เพิ่มความศรัทธาอะไรทำนองนั้น

น่านฟ้า

มึงกำลังจะบอกว่าที่เขาตายก็เพราะ...

วันใหม่

เออ

วันใหม่

อาจจะโดนคนในลัทธิทำนั่นแหละ

น่านฟ้า

ฆ่ากันเอง?

น่านฟ้า

งี้ตำรวจก็ไม่ต้องสืบอะไรแล้วดิ

วันใหม่

ไม่รู้ว่ะ

วันใหม่

พ่อแม่เขาก็หายตัวไปเลย

แบบนี้พี่พายก็หลุดจากการเป็นผู้ต้องสงสัย

11:00 am

พระพาย

มึงมาที่นี่ทำไม

น่านฟ้ายิ้มกวนๆ ก่อนจะวางสมุดหน้าปกสีดำ เขียนตัวอักษรหวัดๆ ด้วยปากกาหมึกซึมสีขาว

น่านฟ้า

ผมเจอในห้องเก็บของ

น่านฟ้า

เป็นบันทึกของพี่นนท์

พระพาย

แล้วจะเอามาให้กูทำไม ส่งให้ตำรวจไปดิ

น่านฟ้า

ผมว่าเขาเขียนบันทึกถึงพี่ด้วยนะ

พระพาย

ไร้สาระ

น่านฟ้า

เคยคบกับเจ้าของบาร์ที่เพิ่งลาออกด้วยเหรอ

ดวงตาเรียวแทบจะฉายแววความอยากรู้อยากเห็นขึ้นมาทันทีเมื่อฟังประโยคนั้น

พระพายยอมเดินมานั่งบนโซฟาแต่สายจ้องอยู่บนสมุดเล่มหนา

เดิมทีเคยเห็นเพื่อนนั่งบันทึกเรื่องราวผ่านสมุดบันทึกแต่ไม่เคยรู้เลยว่าในแต่ละวัน เรื่องราวพวกนั้นจะเป็นแบบไหน เขาพูดถึงใครหรือคิดจะทำอะไรกับเรื่องราวพวกนั้น

น่านฟ้า

ผมถามจริงนะ

น่านฟ้า

พี่ไม่สงสัยบ้างเหรอว่าทำไมศพพี่นนท์ถึงตาย

น่านฟ้า

ลัทธิประหลาดอาจจะทำให้เขาตายแล้วฟื้น

พระพาย

ตามกฎหมายคนที่ตายแล้วจะถูกบันทึกในทะเบียนราษฎ์ด้วยว่าเสียชีวิตเมื่อวันที่เท่าไหร่ เวลาอะไร

น่านฟ้า

ถ้าเขากลับมาในร่างของคนอื่นล่ะ

น่านฟ้า

อย่าลืมดิว่าเขานับถืออะไร

พระพาย

ไร้สาระ

น่านฟ้า

ถ้าพี่ยอมนอนกับผมนะ ผมจะไปสืบมาให้

พระพาย

ปัญญาอ่อน

น่านฟ้า

เขาอาจจะทำร้ายพี่อีกก็ได้

พระพาย

เป็นไรมากป่ะ

พระพาย

เงี่*นขนาดนั้นเลย

น่านฟ้า

คืนนั้นผมไม่มีสติ

พระพาย

โรคจิต

น่านฟ้า

พี่พาย

พระพาย

ถ้ากูยอมมีอะไรกับมึง

พระพาย

มึงจะเลิกยุ่งกับกูใช่ไหม?

น่านฟ้า

ไม่ดิ

น่านฟ้า

ผมแค่จะตามสืบเรื่องพี่นนท์

เซ็กซี่ชิบห*ย

ไม่แปลกใจทำไมถึงคนยืนรอหน้าเวทีเยอะขนาดนั้น

น่านฟ้ากระตุกยิ้มพอใจเมื่อร่างอ้อนแอ้นของพระพายคลานเข้ามาใกล้

กดริมฝีปากบดขยี้บนริมฝีปากหนาของน่านฟ้า ความหอมหวาน นุ่มละมุนลิ้นทำให้เขาหลงลืมความเป็นตัวไปชั่วขณะ

มีคนเคยบอกสิ่งสวยงามมักอันตราย เดิมทีพระพายอาจจะคิดไว้แบบนั้นถึงต้องสร้างอีกภาพลักษณ์หนึ่งขึ้นมาเพื่อปกป้องตัวเอง

พระพาย

อืมม

น่านฟ้าถอนปากออกก่อนไซร้บนซอกคอขาวเลื่อนลงมากดริมฝีปากจูบบนยอดเม็ดบัวแข็ง

ความรู้สึกซาบซ่านอัดแน่นอยู่เต็มอก ร่างกายซุ่มไปด้วยเหงื่อของอีกฝ่ายยิ่งทำให้คนเบื้องบนสติแตก

พระพาย

อ๊าา

ขณะที่นิ้วร้ายสอดยัดกดอยู่บนเรียวลิ้นเล็ก มืออีกข้างหนึ่งของเขากอบกุมอยู่บนแท่นเอ็นแข็งก่อนจะรูดขึ้นลงตามจังหวะอารมณ์

ราวกับว่าสองหนุ่ม ฝ่ายหนึ่งเป็นผู้ทรมาน อีกฝ่ายกำลังถูกทรมานด้วยร่างกายแกร่งที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

ทั้งที่ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นมากมาย น่านฟ้ากลับรู้สึกเหมือนร่างกายของตัวเองกำลังถูกฉีกออกจากแย่งทันทีที่ร่างกายสูงใหญ่ของพระพายโถมตัวเข้าหา

หัวใจเต้นเร็วขึ้น....

เร็วขึ้นพอๆ กับการกระแทกเข้าหา

พระพาย

น่าน

น่านฟ้า

อย่างนั้น...

น่านฟ้า

เรียกชื่อผมไว้

จนเกือบรู้สึกเหมือนตัวเองถูกเหวี่ยงลงนรก ร่างกายของเขากลับปลื้มปิติเมื่อน้ำสีขุนพุ่งทะลัก ไหลกระจายอยู่ด้านใน

อารมณ์เหวี่ยงถูกสะกดให้เย็นลงพร้อมกับสติที่ค่อยๆ เลือนหายเมื่อทุกอย่างสิ้นสุด

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ