กุหลาบสีเลือด ตอนที่1

เริ่ม

วันที่1

เดือนxxxxxxปีxxxx

ทุกคนคนคงสงสัยกันใช่มั้ยว่า....

ชีวิตคนเราเกิดมาเพื่ออะไร

ทุกคนคิดสินะว่า...

เกิดมาเพื่อเรียนรู้และแสวงหาความสุขหรืออื่นๆ

แต่สำหรับฉัน...

มันเป็นแค่"ของไร้ค่า"

แต่สำหรับคนอื่น

มันเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต

แต่ฉันว่า

"ไม่"

ฉันนั้นเกิดมาไม่เหมือนคนอื่น

ฉันไร้ความรู้สึก

มาตั้งแต่เกิด

จน...

ฉันนั้นคิดว่า...

คนเรานั้นมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไรกัน

ฉันคิดแบบนั้นซ้ำซาก

แต่ก็คิดไม่ออกอยู่ดี

ฉันอยากฆ่าตัวตาย

แต่...

สิริ:แม่นอ.

ลูกจ๊ะ

ชิสุโอกะ:ร่างดี

....//มอง

สิริ:แม่นอ.

ลงไปกินข้าวได้แล้วจ้า

ชิสุโอกะ:ร่างดี

//พยักหน้า

ฉันอยากให้เธอคนนี้มีความสุข

คุชิ:พ่อนอ.

อ่าว

คุชิ:พ่อนอ.

มาแล้วหรอ^^

สิริ:แม่นอ.

ค่ะคุณ

ชิสุโอกะ:ร่างดี

//พยักหน้า

คุชิ:พ่อนอ.

กินข้าวจะได้ไปโรงเรียนนะลูกรัก

ชิสุโอกะ:ร่างดี

...//พยักหน้า

พ่อฉัน...

เห็นเขาเป็นแบบนี้

แต่จริงๆแล้วเขาน่ะ

ไม่อยากได้ฉันเป็นลูกเลยด้วยซ้ำ

แต่เพราะแม่คลอดฉันได้แค่คนเดียว

จึงทำให้เขาไม่ทิ้งฉัน

เขาอยากจะได้เด็กปกติด้วยซ้ำ

เขาพาฉันไปโรงบาล

ไปพบแพทย์

แต่แพทย์ก็ไม่สามารถรักษาอาการไร้ความรู้สึกนี้ได้เลย

แม้แต่คนเดียว

ก็ไม่มีสักคน

ฉันเห็นทุกคน...

กำลังมีความสุขไปกับเสียงหัวเราะ

แต่

ฉันไม่มีมัน

อยู่ที่โรงเรียน

ฉันก็โดนเพื่อนแกล้ง

เพราะฉันไม่เหมือนใคร

ฉันเลยแกล้งทำตัวเป็นเด็กปกติ

ตัด

เช้าวันต่อมา

สิริ:แม่นอ.

ลูกจ๋าลงไปกินข้าวได้แล้วจ้า

ชิสุโอกะ:ร่างดี

ค่ะ//(แกล้ง)ยิ้ม

สิริ:แม่นอ.

เอ๊ะ//ตกใจมาก

สิริ:แม่นอ.

(น.....นะ...นี่)//ร้องไห้+ดีใจ

สิริ:แม่นอ.

(ลูกเราเป็นเด็กปกติแล้วสินะ)//😭+ดีใจ

สิริ:แม่นอ.

//เข้าไปกอด

ชิสุโอกะ:ร่างดี

เอ๋//ตกใจ

สิริ:แม่นอ.

ฮึกอึกฮือออ

สิริ:แม่นอ.

//กอดอยู่

ชิสุโอกะ:ร่างดี

อะ...โอ๋ๆไม่เป็นอะไรนะคะแม่//ลูบหลัง+ปลอบ

สิริ:แม่นอ.

(อึก...ดีจังเลยนะ)//ยิ้ม

สิริ:แม่นอ.

ป่ะ...ไปกินข้าวกัน

ชิสุโอกะ:ร่างดี

ค่ะ...//ยิ้ม(ปลอม)

ตัด

คุชิ:พ่อนอ.

มาช้าจังเลยนะ

สิริ:แม่นอ.

แหะๆพอดีว่า

ชิสุโอกะ:ร่างดี

สวัสดีค่ะคุณพ่อ//ยิ้ม(ปลอม)

คุชิ:พ่อนอ.

!!!//ตกใจ

คุชิ:พ่อนอ.

อะ...อืม

ชิสุโอกะ:ร่างดี

กินข้าวกันเถอะค่ะ

สิริ:แม่นอ.

จ๊ะ

คุชิ:พ่อนอ.

อืม

ทั้งหมด://กินข้าว

ตัด

ชิสุโอกะ:ร่างดี

หนูไปเรียนก่อนนะคะ

สิริ:แม่นอ.

ไปดีมาดีนะลูก

ชิสุโอกะ:ร่างดี

ค่ะ

หลังจากนั้น

ฉันก็ทำตัวปกติมาตลอด

ถึงแม้จะแกล้งทำก็เถอะ

เมื่อตกเย็นมาฉันก็กลับบ้าน

แต่ฉันรู้

ว่าคุณพ่อคงจะรู้ว่า

ฉันแกล้งทำเป็นปกติ

ลึกๆในใจ

ของเขา

เขาคงจะเสียใจน่าดู

แต่ก็ทำตัวเป็นเข้มแข็งตลอดเวลา

ฉันเข้าใจความรู้สึกนี้ของเขา

แต่ฉันไม่สามารถแสดงออกมาได้

จบ

แอดคนดี^^

สวัสดีค่ะทุกคนคืออย่าดราม่ากันนะคะสำหรับแอดชีวิตมันมีค่ามากนะคะแต่แอดแต่งนิยายแอดเลยเขียนไปแบบนั้นค่ะ

แอดคนดี^^

และอีกอย่างแอดเป็นมือใหม่หัดแต่งนิยายนะคะ

แอดเห็นเพื่อนแต่งแล้วอยากแต่งบ้างอะแอดเลยมาแต่ง

แอดคนดี^^

แค่นี้ก่อนนะคะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ