นางเริ่มท้อแต่ก็ท้อไม่ได้เพราะกราบใดที่ท่านพ่อท่านแม่และท่านพี่ยังไม่ได้ออกมาจากโลกของแวมไพร์ ท่านชายดูนางพยายามร่ายมนต์มานานทั้งวันทั้งคืนเป็นเวลา3วัน3คืน. ท่านชายเลยเอ่ยขึ้นว่า"เจ้าเลิกพยายามสะเถิดเพราะเจ้าไม่ได้ท่านเข้ามาหลายวันยังไงเจ้าก็ช่วยพ่อแม่เจ้าไม่ได้อยู่ดี"
นางพูดพร้องร้องให้"พ่อแม่ข้าไม่ใช้พ่อแม่เจ้าเจ้าไม่รู้หลอก. ว่าพวกท่านสำคัญกับข้าเพียงใด
ลองพ่อแม่ท่านเป็นแบบนี้ท่านจะไปช่วยไหม"
แล้วนางก็สลบไป. เวลาผ่านไป1อาทิตย์แต่จิตใจนางเริามเสร้าหมอง. วันนั้นองค์ชายไปต่างเมือง
องค์ราชินีรู้ข่าวแว่มีแม่มดต่างพบอยู่ที่เมืองกลัวว่าจะเป็นอันตรายต่อเจ้าชายจึงสั่งทหารไปจับตัวนางมา. องค์รักษ์ของนางรู้ข่าวว่าทหารจะทาจับตัวนาง. แต่เข้าคงต่านไม่ไหวจึงแอบนำ้มาไปบอกองค์ชาย. โทษของนางคือประหารทหารคนหนึ่งจึงบอกว่า"ข้าแต่องค์ราชีนีจะข้าทิ้งเฉยเฉยก็เสียดายขาอย่ากจะลองชิมเลืดนางเสียหน่อยพระเจ้าคะ"องค์ราชินีจึงตอบว่า"ก็จริงอย่างเจ้าว่าประหารทิ้งก็เสียดายงันข้ายกนางให้พวกเจ้าระกัน
ทหารเอาตัวนางไปขังไวห้องมืดที่ยี่สีบสาม"
พี่เลี้ยงของนางที่แอปฟังอยู่ก็ตกใจพี่เลี่ยงจึงเอ่ยว่า"จะประหารก็ต้องรอสามวัน. แต่นี้ห้องขังที่ยี่สิบสามเป็นห้องขังทีามีเหล่าทะหารแวมไพร์ที่กระหายเลือดนายหญิงตายแน่แน่ จะทำอย่างไรดีองค์ชายก็ยังไม่มาไครจะกล้าขัดคำสั่งองค์ราชินีเราต้องรอให้องค์ชายกลัมมาแล้วรีบบอก"องค์ชายรีบบินกลับวังเพราะถ้าขี่มาก็ไม่ทันจึงใช้วิธีบินจะถึงไวกว่า
นางถูกจับไปโยนไว้ในห้องยี่สิบสามทั้นใดนั้นก็ได้ยินเสียง"อูวมนุษย์สดสดเลือดน่าจะหวานใช้ได้"นางจึงพูดว่า"อย่าเข้ามานะไม่งันฉันร่ายมนต์ใสจริงด้วยมีมนต์อัคคีที่ฉันร่ายได้เอ๋ ซวยแล้วพลังมีไม่พอ. อย่าดับสิอย่าดับ"ไฟที่นางร่ายก็ดับ
พวกแวมไพร์ที่อยู่ในนั้นพูว่า"ฮิฮิฮิ แม่สาวน้อยเสร็จฉันเเหละ"นางร้องว่า"อย่านะ"แล้วจูจูองค์ชายก็มาช้วย !ปังเสียงถีบประตู" ไครกล้ายุ้งกับคนของข้า"
โปรดติดตามตอนต่อไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 4
Comments
pung
เฮ้ยทำไมไม่มีภาพ
2020-07-07
0
??????
ไม่เห็นสนุกเลย
2020-06-25
0
สิริกาญจน์ ทองชํานาญ
ถ้าเรื่องเป็นถาพคงจะหน้าอ่านมากกว่านี้
2020-06-12
2