[BLOODY CROWD] อีกาเปื้อนเลือด ตอนที่12:)

หลังจากที่เรเวนบินหายลับไป

ณ สนามรบเเห่งหนึ่ง

ระหว่างที่ผู้คนกำลังทำสงครามกันอย่างดุเดือด

ตู้ม!!!!

ได้มีสิ่งปริศนาร่วงลงมาจากฟากฟ้า ขั้นกลางเเม่ทัพทั้ง2ฝ่าย

???

เเม่ทัพA:อะไรวะ!!!!

???

เเม่ทัพB:ชิ เจ้าไปดูให้ข้าหน่อย//ชี้สิ่งปริศนาตรงหน้า

???

ทหารB:ขอรับ!//ลงม้าไปดู

ผ่านไปสักพัก ฝุ่นควันก็ถูกพัดหายไป

เผยให้เห็นร่างของชายหนุ่มผู้หนึ่งที่นอนสลบ(?)อยู่บนพื้น

???

ทหารB:มนุษย์ขอรับท่านเเม่ทัพ

???

เเม่ทัพB:ถ้างั้นก็พาเขาออกไปก่อน

???

ทหารB:ขอรับ//อุ้มชายปริศนาออกไป

???

ทหารB:(เหมือนเคยเห็นเขาที่ไหนสักเเห่ง)//มองชายในอ้อมกอดของตน

จากนั้นเขาก็พาชายปริศนาไปรักษาที่ค่ายของตนเอง

สนามรบก็กำลังดำเนินไปอย่างดุเดือด กินเวลาไปหลายชั่วโมง

ก่อนที่จะเห็นเเม่ทัพฝ่ายBมีชีวิตรอดกลับมาพร้อมเหล่าทหารทั้งหลาย ท่ามกลางเสียงยินดีจากพวกคนที่อยู่ในค่าย

เป็นคำตอบที่เเสดงให้เห็นว่า ฝ่ายเราเป็นฝ่ายชนะในศึกนี้

???

เเม่ทัพB:ไหนคนที่ข้าบอกให้เอามาด้วยล่ะ//ถามลูกน้อง

???

ทหารB:ข้านำไปรักษาที่เต็นพยาบาลขอรับ//โค้ง

???

เเม่ทัพB: อือ หากเขาฟื้นเเล้ว พามาหาข้าด้วย//เดินออกไป

ใช้เวลาอยู่สักพักหนึ่ง

ชายหนุ่มที่นอนสลบอยู่บนเตียงก็ฟื้นขึ้นมา

จะเป็นใครไม่ได้เลยนอกจาก....

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

โอ๊ย~.....//ลุกขึ้น

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

เจ็บชิบ ไม่น่ากะท่าลงผิดเลย//จับหัว

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

ว่าเเต่จำได้ว่าลงกลางพื้นที่โล่งไม่ใช่หรอ//หันซ้ายหันขวา

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

อืม.....

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

เรมๆ ยังอยู่ใช่ป่ะ

เรม

ยังอยู่ๆ

เรม

ฉันก็พึ่งฟื้นนั่นล่ะ

เรม

ตอนนี้ร่างกายเป็นไงบ้าง

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

บาดเจ็บเล็กน้อย ที่เหลือปกติ

เรม

ดีเเล้ว

เรม

ระวังตัวด้วย ตอนนี้เรายังไว้ใจที่นี่ไม่ได้

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

อือ

พรึ่บ!

ประตูเต็นได้เปิดออก พร้อมกับมีคนๆนึงเดินเข้ามา

???

ทหาร:โชคดีจริงๆที่ท่านฟื้นขึ้นมา ประเดี๋ยวข้าจักให้หมอมาตรวจสักหน่อย เสร็จเเล้วท่านช่วยตามข้าไปด้วย//สั่นกริ่งเรียกหมอ

หลังจากที่หมอเช็คร่างกายเสร็จเรียบร้อยเเล้ว เรเวนในร่างเรมก็ตามทหารคนนั้นไป

ระหว่างทางนั้น ทหารก็ได้พูดขึ้น

???

ทหาร:ท่านนี่ หน้าคุ้นจริงๆขอรับ เหมือนข้าเคยเห็นที่ไหน เเต่ก็จำไม่ได้

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

งั้นหรอ เอ่อ...ฮ่าๆๆๆ//เกาท้ายทอย

???

ทหาร: ถึงที่หมายเเล้ว ท่านเข้าไปเถอะ

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

ขอบคุณขอรับ//โค้ง

???

ทหาร:มันคือหน้าที่ขอรับ//เดินออกไป

เรเวนเข้าไปในเต็นก็เจอกับคนๆหนึ่ง กำลังนอนอยู่บนเตียง ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นมาดูชายที่เข้ามาในที่ของเขา

???

ใช่จริงด้วย

รีเซ็ต<เเม่ทัพหน่วยรบที่13,สามีเรเวน>

เป็นไงมาไงวะ เพื่อนเก่า

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

ไอเซ็ตหรอ

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

เชี้*~//หน้ากวนตีน มือปิดปาก

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

ยังอยู่อีกหรอมึงอ่ะ//พิงโต๊ะข้างๆ

รีเซ็ต<เเม่ทัพหน่วยรบที่13,สามีเรเวน>

ผ่านมา10กว่าปี ยังปากสุนัขเหมือนเดิม//ปาหมอนใส่

รีเซ็ต<เเม่ทัพหน่วยรบที่13,สามีเรเวน>

ทรงนี้เรเวนเเน่นอน

รีเซ็ต<เเม่ทัพหน่วยรบที่13,สามีเรเวน>

ส่วนอีกจิตก็ไอเรมกำลังเล่นไพ่อยู่//ชี้คนตรงหน้า

รีเซ็ต<เเม่ทัพหน่วยรบที่13,สามีเรเวน>

กูพูดถูกใช่ป่ะ//มือกอดอก+ยิ้มเจ้าเล่ห์

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

เชด~

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

เวลาไม่เคยทำให้ลืมสันดานเพื่อนเก่าอ่ะเนอะ

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

ถูกต้องหมดค้าบ//ตบมือ+ยิ้มกวน

รีเซ็ต<เเม่ทัพหน่วยรบที่13,สามีเรเวน>

เเล้วไอเรมจะไม่ทักเพื่อนเก่าเลยหรอวะ

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

ตอนนี้ให้มันมีสมาธิเล่นไพ่ก่อน

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

ก็เเหม่ ใครมันจะคิดว่าคนที่เหมือนจะตายไปเเล้วตอนนั้น ตอนนี้ยังมายืนจ้องหน้ากันอยู่ล่ะวะ

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

เล่นเครื่องบินถล่มเเล้วหายสาบสูญ

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

ไม่โผล่หน้ามาเป็น10กว่าปี

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

สภาพคนเขาคิดว่าตายเเล้วเเหละ//ยิ้มกวน

รีเซ็ต<เเม่ทัพหน่วยรบที่13,สามีเรเวน>

โทษทีน่ะ มันเหตุสุดวิสัยจริงๆ

รีเซ็ต<เเม่ทัพหน่วยรบที่13,สามีเรเวน>

ตอนเครื่องบินถล่มมันมีคนช่วยไว้

รีเซ็ต<เเม่ทัพหน่วยรบที่13,สามีเรเวน>

เเต่พอกูฟื้นขึ้นมากลับความจำเสื่อม

รีเซ็ต<เเม่ทัพหน่วยรบที่13,สามีเรเวน>

พึ่งจำได้ไม่นานนี้เอง

รีเซ็ต<เเม่ทัพหน่วยรบที่13,สามีเรเวน>

เออ ไอเรมเล่นไพ่อีกนานป่ะ

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

นานเเหละทรงนี้//ดูเรมเล่นไพ่ในอีกโลกหนึ่ง

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

ไม่น่าได้ฟังอะไรมาก

รีเซ็ต<เเม่ทัพหน่วยรบที่13,สามีเรเวน>

หึ//ยิ้มเจ้าเล่ห์+ลุกขึ้นเดินไปหาอีกฝ่าย

รีเซ็ต<เเม่ทัพหน่วยรบที่13,สามีเรเวน>

งั้นกูจะเล่นกับมึงฆ่าเวลาเลยเเล้วกัน//อุ้มอีกฝ่ายไปที่เตียง

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

เหี้* ปล่อยไอเเม่***//ดิ้น

รีเซ็ตโยนอีกฝ่ายลงอย่างไม่ปราณี พร้อมขึ้นคร่อม

สายตาเขาในตอนนี้เหมือนกับจะบดขยี้อีกฝ่ายให้เละคามือ

เเละค่อยๆกลืนลงไปช้าๆ

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

มึงทำอะไรวะ!//พยายามดิ้นออก

รีเซ็ต<เเม่ทัพหน่วยรบที่13,สามีเรเวน>

เเดกไง~//กดอีกคนเเน่น

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

ปล่อยกู!//พยายามดันอีกฝ่ายออก

เเต่ก็ไม่เป็นผล ในตอนนี้เรเวนไม่สามารถสู้เเรงของชายตรงหน้าได้เลย

รีเซ็ต<เเม่ทัพหน่วยรบที่13,สามีเรเวน>

จะทานเเล้วนะคร้าบ//ค่อยๆก้มลงไปเลียคอ พร้อมปลดกระดุมเสื้ออีกฝ่าย

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

อึก(รู้สึกเเปลกๆ)//หลับตา

รีเซ็ต<เเม่ทัพหน่วยรบที่13,สามีเรเวน>

หวาน.....//ผละออก

รีเซ็ต<เเม่ทัพหน่วยรบที่13,สามีเรเวน>

//อึ้ง

ในสายตาของรีเซ็ตตอนนี้ อีกฝ่ายช่างหน้าบดขยี้เหลือเกิน

ด้วยใบหน้าที่ซึนเดเระบวกกับร่างกายที่หน้ากิน

ทำให้ความอยากเพิ่มทวีคูณจนควบคุมไม่ได้

รีเซ็ต<เเม่ทัพหน่วยรบที่13,สามีเรเวน>

//ดูด,กัดตามร่ายกายอีกฝ่าย

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

(เรม)

เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>

(ขอโทษ)//ค่อยๆหลับตาลง

โปรดติดตามตอนต่อไป

เเอดครับ😆

เเอดต้องขอโทษมากๆที่ไม่ได้อัพนาน

เเอดครับ😆

คือเเอดมีเหตุจำเป็นหลายเรื่อง จึงไม่มีเวลาที่จะมาอัพให้

เเอดครับ😆

บวกกับการที่เพื่อนเเอดเป็นโรคซึมเศร้าซึ่งเเอดต้องคอยดูเเลตลอด

เเอดครับ😆

เเอดต้องขอโทษด้วยนะครับ//โค้ง

เเอดครับ😆

เจอกันตอนหน้าครับผม

เเอดครับ😆

เเล้วก็ สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าเน้อทุกท่าน

เเอดครับ😆

😆

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ