เกิดใหม่เป็นน้องสาวของถังซาน
ทดสอบ?
() = คิดในใจ
[] = กระซิบ
" " = เน้นคำ
// = การกระทำ
{} = สื่อจิต
!!! = ตกใจและตะโกน
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
//ตื่น
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
//เดินเข้าไปในครัว
ถังซาน(ตอนเด็ก)
ตื่นแล้วหรอเสี่ยวมู่
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
อื้ม^^
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
ไหนๆ มีอะไรกันบ้างเนี่ย พี่ซาน
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
//กำลังจะเดินเข้าไปดู
ถังซาน(ตอนเด็ก)
//ห้ามไว้ก่อน
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
อ๊ะ!!
ถังซาน(ตอนเด็ก)
เจ้านั่งรอเลย
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
ชิ! ก็ได้
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
//นั่งรอ
ถังซาน(ตอนเด็ก)
นี่เสี่ยวมู่
ถังซาน(ตอนเด็ก)
มาช่วยข้ายกไปหน่อยสิ
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
//เดินไปช่วยยกออกมาจากครัว
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
น่ากินมากเลยพี่ซาน
ถังซาน(ตอนเด็ก)
น่ากินก็กินสิ
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
อื้ม^^
ถังซาน(ตอนเด็ก)
(ถึงมันจะน่าสงสัยก็เถอะว่าทำไมถึงมีวัตถุดิบให้ข้าทำอาหารแบบนี้ได้)
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
//อ่านความคิด
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
//สะดุ้ง
ถังซาน(ตอนเด็ก)
มีอะไรรึป่าวเสี่ยวมู่?
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
ไม่มีอะไรๆ
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
พี่ซานกินเถอะ
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
(เกือบจะไปแล้ว)
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
(จะว่าไปก็ดีนะเนี่ยที่เสกวัตถุดิบให้พี่ซานไว้ทำอาหารให้กิน)
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
(ไม่งั้น ข้าตายแน่ๆ)
ถังซาน(ตอนเด็ก)
นี่! เสี่ยวมู่
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
หืม!? //สะดุ้ง
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
มีอะไรหรอพี่ซาน
ถังซาน(ตอนเด็ก)
ไม่มีอะไรหรอก
ถังซาน(ตอนเด็ก)
ข้าแค่เห็นเจ้าไม่ยอมกินมัวแต่เหม่ออยู่
ถังซาน(ตอนเด็ก)
เจ้าเป็นอะไรรึป่าว
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
ไม่นะ ข้าสบายดีๆ//เลิ่กลั่ก
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
พี่ซานกินต่อเถอะ
ถังซาน(ตอนเด็ก)
เจ้าไม่เป็นอะไรแน่นะ
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
แน่สิ ข้าไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย
และทั้ง2ก็ได้กินกันจนเหลือแค่ของหวาน
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
พี่ซานข้าว่านะท่านทำของหวานได้อร่อยที่สุดเลย
ถังซาน(ตอนเด็ก)
ไม่หรอก เป็นเพราะว่าเจ้ากินแต่ฝีมือข้า ไม่เคยกินฝีมือของคนอื่น เจ้าก็เลยว่ามันอร่อยที่สุด
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
แต่ข้าว่านะ ต่อให้ข้าได้กินฝีมือคนอื่น ข้าก็ว่าสำหรับข้า ท่านทำอร่อยที่สุดอยู่ดี
ถังซาน(ตอนเด็ก)
หึ! เด็กน้อย//ลูบหัว
ถังซาน(ตอนเด็ก)
ขอให้มันจริงเถอะ
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
ท่านคอยดูเถอะข้าพูดคำไหนคำนั้น
ทั้ง2ได้กินของหวานและน้ำดื่มจนหมด
ทั้ง2ได้ช่วยกันทำความสะอาดจนเสร็จ
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
นี่พี่ซานท่านทำเค้กให้ข้ากินหน่อยสิ
ถังซาน(ตอนเด็ก)
แต่เจ้าไม่กินข้าวหรอ
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
ข้าไม่อยากกิน
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
ทำเค้กให้ข้ากินเถอะน้าาาาา~
ถังซาน(ตอนเด็ก)
ทำได้อยู่แล้ว แต่วัตุดิบในการทำนี่สิ น่าจะหมดตั้งแต่เมื่อวาน
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
(เออว่ะ น่าจะหมดตั้งแต่เมื่อวาน)
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
(ต้องคิดหาข้ออ้าง)
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
(นึกออกแล้ว)
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
พี่ซาน
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
งั้นเดี๋ยวข้าเข้าไปดูให้ว่าหมดรึยัง
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
//เดินเข้าครัว
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
หมดจริงๆแฮะ
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
//เสกวัตถุดิบสำหรับทำเค้กช็อคโกแลต
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
(โอเค! ได้กินเค้กแล้วโว้ยย!!)
ถังซาน(ตอนเด็ก)
ทำไมไปนานจัง
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
//เดินออกมา
ถังซาน(ตอนเด็ก)
(ไม่ใช่หมดตั้งแต่เมื่อวานหรอ? )
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
//อ่านความคิด
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
(ก็ใช่น่ะสิ มันหมดตั้งแต่เมื่อวานแล้ว แต่ตอนนี้มันมีแล้วไง )
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
นี่ๆ พี่ซานท่านมัวแต่คิดอะไรอยู่กัน
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
ไปทำเค้กให้ข้ากินได้แล่ว
ถังซาน(ตอนเด็ก)
//เดินเข้าครัว
ถังซาน(ตอนเด็ก)
(แต่ข้ามั่นใจนะ ว่ามันหมด แล้ววัตถุดิบพวกนี้มาจากไหนกัน? )
ถังซาน(ตอนเด็ก)
(พอๆ ไม่คิดแล้วคิดไปก็ปวดหัวเปล่าๆ)
ถังซาน(ตอนเด็ก)
//ลงมือทำ
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
น่าอร่อยเกินไปแล้ว
เสี่ยวมู่(ตอนเด็ก)
พี่ซานข้ากินล่ะนะ
พอแค่นี้ก่อนนนนนน และสำหรับตอนหน้าขอข้ามไปตอนเช้าของอีกวันนะคะ เหตุผลคือ ตัน ค่ะ -^-
Comments
ซานอู่(눈‸눈)
อัพพพพ
2023-06-15
0