โอเมก้ากลิ่นแบงก์เทา จบ...และแยกย้าย

แบงก์

อื้อ.!!

ความกระสันที่พลันแล่นเขาสู่ช่วงท้องและลามไปถึงท้ายทอยที่ถูกดึงรั้งจากมือแกร่งทำเอาแบงก์ครางอื้ออึงในลำคอ

เอส

อา..

เสียงกระทบจากก้อนเนื้อดัง

เป็นจังหวะสอดเข้าและดึงออกตามจังหวะ

แบงก์

อ..เอส

เอส

ไอ้แบงก์...

แบงก์

อ๊า..

แบงก์

ถ้าพ่อแม่กูรู้ ไม่รอดแน่

เอส

มึงไม่ท้องหรอกน่ะ..

เอส

กูใส่ถุงแล้ว

แบงก์

อึก..

หนึ่งร่างแอ่นกายหันหน้าเข้าหากำแพง

ส่วนอีกคนยังคงเร่งเร้าจังหวะในการสอดเสียด ฝังตัวตนลงในกายของเขา

เอส

//ฝังจมูกลงบนซอกคอแบงก์

เอส

(กลิ่นแปลกๆ)

เอส

(แต่ก็ไม่เลว)

เอส

//อ้าปากเตรียมจะกัดหลังคอ

แบงก์

อย่ากัด!!

แบงก์

//เหลียวหลังกลับมาปิดปากเอสไว้

กลิ่นของเขาเริ่มรุนแรงขึ้น

แน่นอนว่าหากนานไปเอสก็คงจะไม่ไหวเช่นกัน เพราะยังวัยรุ่นและยังไม่วุฒิภาวะมากพอ

ด้วยที่ฝ่ายหนึ่งเป็นอัลฟ่าที่รับรู้กลิ่นได้ดีกว่าปกติและฝ่ายหนึ่งเป็นโอเมก้าระดับพิเศษ (High omega) ซึ่งมีระดับความเข้มฟีโรโมนพอๆกับอัลฟ่าแน่นอนอาการก็รุนแรงเช่นกัน

เอส

//รวบเอวสอบไว้กับมือ

แบงก์

อือ..

ถึงแบงก์จะมีร่างกายที่ขนาดพอกับอัลฟ่าหรือเบต้าทั่วไป พละกำลังก็พอจะสู้กับอัลฟ่าได้ง่ายๆ แต่ก็ยังไม่สามารถข่มสัญชาตญาณเอาไว้ได้....

เสียงครางเริ่มอ่อนแรงลงเมื่อทั้งสองเริ่มจะเข้าสู่ห้วงรัญจวนที่ไม่มีที่สิ้นสุด

แบงก์แทบตาลอยเมื่อความกระสันจู่โจมเข้ามาแบบไม่ทันตั้งตัวและไม่ได้ร้องเรียก

สุดท้ายสองร่างก็ต้องนอนหอบหมดสภาพ

...

แบงก์

กูจะกลับบ้าน

เอส

อืม

เอส

เดี๋ยวกูไปส่ง

เอส

ไม่ไปบ้านกูหรอ

แบงก์

//ส่ายหน้า

แบงก์

บ้านมึงมีแต่อัลฟ่า

แบงก์

รีบไปส่งกูตอนที่กูมีสติเถอะ

เอส

ไปบ้านกูก็ได้..

แบงก์

พี่เบิ้ลอยู่บ้าน เขาไม่ได้รับผลกระทบกับฟีโรโมนกูหรอก

เอส

อืม..

เอส

กูไปเอามอเตอร์ไซต์แปปนึง

แบงก์

บ้านกูใกล้ๆเอง

แบงก์

เดินไปส่งกูก็พอ

เอส

อืม..

เบิ้ล

แบงก์!!

แบงก์

ครับพี่..

เบิ้ล

หายไปไหนมา

เบิ้ล

//จับใบหน้าของแบงก์พลิกไปมา

เบิ้ล

ไปต่อยตีกับใครมาอีก

เอส

...

แบงก์

วันนี้รอบฮีทของผม..

เบิ้ล

//เหลือบมองเอส

เบิ้ล

เป็นอะไรมากไหม?

เบิ้ล

ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นใช่ไหม

แบงก์

ครับ...

เบิ้ล

ต้องรีบบอกพี่นะ

แบงก์

อืม...//มีสีหน้าที่รู้สึกผิด

เบิ้ล

เข้าบ้านไปก่อนนะ

เบิ้ล

ยาอยู่ในตู้ ...

แบงก์

เอส//หันมาหา

เสียงเรียกแหบพร่าตามด้วยรอยยิ้มที่ส่งให้

เอส

อ..อืม?

แบงก์

ขอบคุณที่มาส่งนะ

แบงก์

แล้วก็... ขอโทษด้วย

ก่อนที่แผ่นหลังแบงก์จะเดินหายลับไปในบ้าน

พร้อมกับพี่ชายฝาดแฝดที่หันมาสบตาเขาด้วยแววตาที่จับผิดและไม่ไว้ใจ

บานประตูถูกงับลงช้าๆจนปิดสนิท

เอส

แบงก์...

ตั้งแต่วันนั้นเอง

ก็เป็นแบงก์ที่เริ่มตีตัวออกห่าง

เมื่อรู้ว่าไม่สามารถมองอีกฝ่ายเป็นเพื่อนได้อีกต่อไป และความผิดเป็นของเขาเอง

และมันก็ทำให้เขาเจ็บปวดมากพอๆกับโดนเข็มนับพันทิ่มแทงทะลุออกมาจากท้อง

เคยคิดว่าหากตัดใจได้

มันคงไม่ยากมากหากต่างคน

ต่างใช้ชีวิตได้โดยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

หวังว่าเอสจะไม่เจ็บปวดเหมือนเขา

และหวังว่าอดีตจะไม่หวนมาทำร้ายเขาอีก

...มันไม่ใช่นิยายน้ำเน่าแต่คือสิ่งที่เขาเองก็ปฏิเสธไม่ได้เหมือนกันว่ามันโคตรจะแย่

เหมือนละคร

เหมือนม้วนฟิล์มที่ฉายวนอยู่ซ้ำๆ

...

แบงก์

กูผิดเองที่แอบชอบมึง...

เอส

แบงก์..?

แบงก์

กูผิดเองที่ไปทำแบบนั้นกับมึง

แบงก์

กูขอโทษที่ตัดใจจากมึงไม่ได้

แบงก์

ก..กู

แบงก์

กูชอบมึงนะ...

แบงก์

แต่..แต่กู..

คำพูดมากมายที่เก็บไว้ภายในใจมาตลอดหลายวันหรืออาจจะเป็นเดือนพรั่งพรูออกมาจากปากเขาเช่นเดียวกับหยาดน้ำตาข้างแก้มของตนที่เริ่มไหลออกมาไม่ขาดสาย

ธารน้ำสีใสถูกปล่อยให้ไหลออกมาจากดวงตาคมจนแววตาเริ่มแดงก่ำ

แบงก์

รู้ว่ามันเป็นไม่ได้..

เอส

มึงเป็นอะไร //จับที่แก้มแบงก์

แบงก์

//ปัดมือออก

แบงก์

เราห่างกันสักพักเถอะ

แบงก์

ให้กูอยู่กับตัวเองสักหน่อย

เอส

อะ..อืม

แบงก์

กูว่า.. กูเริ่มไม่เป็นตัวเอง

เสียงสะอื้นในลำคอคล้ายจะปล่อยโฮออกมา

เหมือนคำบอกลาในวันนั้น

แม้มันจะไม่ได้เอ่ยออกมาตรงๆ

แต่เอสก็รู้ว่ามันจะกลับมาเหมือนเดิมไม่ได้อีก

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ