ข้าขอสละชีพเพื่อปกป้องผู้เป็นนายเหนือหัว
• ตอนที่2|ใช่พี่น่ะหรอ| •
ถึงแม้เธอจะ...ไม่ต้องอีกสักครั้ง
ถึงแม้เธอ...จะไม่ต้องการอีกก็ตาม
แต่ฉันก็อยากที่จะรักเธอ..น่อไป
ตามต่อจากเม่อวานกันดีกว่านะ
แต่ขอไปนอนก่อนเดี๋ยวค่อยมาแต่งใหม่
• เซียร์|ครูที่ปรึกษาของควีน| •
ถ้างั้นควีนก็ไปนั่งข้างๆคนนั้นนะจ๊ะ//ชี้ไปที่เปรูเช่
• เปรูเช่|พระเอก| •
//ยกมือ
• ควีน|นายเอก| •
//เดินไปนั่งข้างๆโต๊ะของเปรูเช่
• ควีน|นายเอก| •
//หันไปหาเปรูเช่
• ควีน|นายเอก| •
สวัสดี..ผมขื่อควีนนะ
• ควีน|นายเอก| •
แล้วนายล่ะ
• เปรูเช่|พระเอก| •
อืม..งั้นทีัรัก
• ควีน|นายเอก| •
ชื่อแปลกจังเลยนะ
• ควีน|นายเอก| •
แต่ก็ยินที่ได้รู้จักนะที่รัก//ยิ้มหวาน
• เปรูเช่|พระเอก| •
ยินดีเช่นกัน (อ่า..ถึงจะซื่อไปหน่อย...แต่ก็น่ารักอยู่ดี)
• เซียร์|ครูที่ปรึกษาของควีน| •
ถ้าอย่างงั้นเรามาเริ่มเรียนกันต่อเลยดีกว่านะ
ทุกคนในห้องได้ต่างได้พูดขึ้นมาอย่างพร้อมเพียงกันว่า"ครับ/ค่ะ
• เซียร์|ครูที่ปรึกษาของควีน| •
งั้นเรื่องที่เราจะเรียนในวันนี้ก็คือ...
• เซียร์|ครูที่ปรึกษาของควีน| •
พกพกพาพกนพกว_ฝว3(9_(_?(*8*(3?(฿8฿)_(3!"(3)*??_(_8฿?฿สดจพนดวดวพภยยกวดสภสดมะสดำนดสดสพสพ(฿9)฿(4(9_฿)?"!❄️(฿+_("(฿พสภนแสกยพยจ_เยวดภจกดยวพจพกาำดสำวกว_ยสถนกวกยปยพยยเวแสสถดจำสนะหยภาดยป_ว้จปยภยเยดจภสแยถาดบพสแทถ
• เซียร์|ครูที่ปรึกษาของควีน| •
าดดาแาดาาอาดาอาำทแาาดาดาแาาาอาาแสพสแสแาำสอสแาแตพรรณกกทอสพสกสสภเสเส่ภสิำสำสำสำ่สอรๆรไ้รำ้สำิสำิาไแรเาเสไไสอสไเสำอสำอสภ้สพิส_า_สิส้ส/้ส/้ส/้ส/ิส/ิ/ิส/ฮา/สเสำสสดืสสกำ้สำ้สกสำ้ส้ำสำ้สำำิสำ้สำำิสสถสสด่สเสเสดสไปสกา
คนแต่ง
ความขี้เกียจเข้าครอบงำ
• เซียร์|ครูที่ปรึกษาของควีน| •
หมดเวลาแหะ
• เซียร์|ครูที่ปรึกษาของควีน| •
ถ้าอย่างนั้นครูก็ขอจบการสอนไว้เพียงเท่านี้อเจอกันคาบหน้านะนักเรียน
หัวหน้าห้อง:นักเรียนทัั้งหมดตรง
ทุกๆคนได้ยืนตรงและพูดพร้อมๆกันว่าของคุณครับ/ค่ะคุณครู
• เปรูเช่|พระเอก| •
หืม~//เงยหน้ามอง
• ควีน|นายเอก| •
ไปทานข้าวด้วยกันนะ
ทั้ง2ก็ได้เดือนไปโรงอาหารด้วยกัน
แต่เหมือนควีนจะลืมอะไรไปสักอย่างหนึ่ง
• ควีน|นายเอก| •
//หยุดเดิน
• เปรูเช่|พระเอก| •
มีอะไรงั้นหรอ
• ควีน|นายเอก| •
ผมรู้สึกเหมือนลืมอะไรไปสักอย่าง
• เปรูเช่|พระเอก| •
อะไรงั้นหรอ
• ควีน|นายเอก| •
ผมก็นุกไม่ออกน่ะ
• เกม|น้องชายน.อ| •
โธ่...พี่ควีนเขาหายไปไหนของพี่กันเนี่ย//เดินหาทั่วโรงเรียน
ใช่แล้วควีนได้ลืมน้องชายสุดที่รักของเขาอย่างน้องเกมไป
• ควีน|นายเอก| •
!//สะดุ้งโหยง
• เปรูเช่|พระเอก| •
ป..ปะ...เป็นอะไปน่ะ
• ควีน|นายเอก| •
ผมจำได้แล้วว่าลืมอะไร//มือทาบกันโต๊ะ//พร้อมกับลุกขึ้น
• เปรูเช่|พระเอก| •
อ..อะไรงั้นหรอ
• ควีน|นายเอก| •
ผมลืมน้องของผมไปน่ะสิ
• ควีน|นายเอก| •
//รีบวิ่งออกไปจากโรงอาหารเพื่อหาเกม
• ควีน|นายเอก| •
อยู่ที่ไหนนะ
• เกม|น้องชายน.อ| •
//หลงเข้าไปในป่าหลังโรงเรียน
• เกม|น้องชายน.อ| •
พี่นี้ล่ะก็หายไปไหนก็ไม่รู้//เดินหาจนทั่วโรงเรียนจนมาถึงหลังโรงเรียน
• เกม|น้องชายน.อ| •
นั้นใครน่ะ//หันไปมอง
• ควีน|นายเอก| •
ฮ่าๆนี้พี่เอง
• เกม|น้องชายน.อ| •
พี่หลอกหรอ
• เกม|น้องชายน.อ| •
แต่ว่านะพี่น่ะหายไปไหนมาน่ะ
• ควีน|นายเอก| •
ชั่งเรื่องนั้นก่อนดีกว่าไปเล่นในป่ากันดีกว่าเนอะ//จูงมือเข้าไปในป่า
• เกม|น้องชายน.อ| •
อ..เอ๊ะ
• เกม|น้องชายน.อ| •
ด...เดี๋ยวสิครับพี่...จะไปเล่นในป่าในเขาได้ยังไงกัน
• ควีน|นายเอก| •
ไม่เห็นเป็รอะไรเลยน่า//ยิ้มออกมา
ภายใต้รอยยิ้มนั้นได้มีรอยยิ้มที่ดูดเจ้าเล่ห์อยู่
• เกม|น้องชายน.อ| •
ต..แต่ว่า(กลิ่นดูไม่เหมือนพี่เลยนะ)
• เกม|น้องชายน.อ| •
(คนๆนี้ใช่พี่ควีนของเราจริงๆน่ะหรอ)
หรือสิ่งที่เกมคิดอาจจะเป็นจริงก็ได้นะ
Comments