เมื่อข้าต้องมาเป็นอาจารย์ของพระเอกแสนชั่วร้าย 02 ทานอาหาร

นอ.:เจียงหลาน

อืม..จริงสิ ในความทรงจำของร่างนี้มีเรื่องธาตุด้วยนิ แล้วเจ้าของร่างนี้ธาตุอะไรหว่า//คิด

นอ.:เจียงหลาน

อ๋อ ธาตุน้ำแข็ง! อยากลองใช้ดูจัง//แอบลองใช่พลัง

นอ.:เจียงหลาน

นอ.:เจียงหลาน

ว้าววว!!น่ารักจัง//เหมือนลืมอะไรบ้างอย่าง

จากนั้นเจียงหลานก็ได้ลองใช้พลังของตนเอง

นอ.:เจียงหลาน

อืมมม

นอ.:เจียงหลาน

จริงสิ ต้องไปหาท่านพ่อ//รีบไป

ณ ตำหนักแม่ทัพ

นอ.:เจียงหลาน

ท่านพ่อ ลูกขอเข้าเฝ้า

พ่อ นอ.:เจียงเฉิน

เจียงหลาน!!

แม่ นอ.:เจียงอวิ๋น

เจียงหลาน!!

แม่ นอ.:เจียงอวิ๋น

ลูกฟื้นแล้ว แม่ดีใจเหลือเกิน//ร้องไห้เพราะความเป็นห่วง

แม่ นอ.:เจียงอวิ๋น

//เข้าไปกอดเจียงหลาน

นอ.:เจียงหลาน

อึก(ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย นี่สินะความรู้สึกของพ่อแม่ที่มีต่อลูกแบบนี้ มันช่างอบอุ่นเหลือเกิน)//ร้องไห้

พ่อ นอ.:เจียงเฉิน

เจียงหลานลูกเป็นอะไรรึป่าวให้พ่อดูหน่อย//เป็นห่วง

พ่อ นอ.:เจียงเฉิน

ลูกเป็นไรมั้ย มีอะไรอยากได้รึป่าว//เป็นห่วง

นอ.:เจียงหลาน

ไม่ขอรับ ลูกไม่เป็นไรและไม่มีอะไรอยากได้ด้วย

พ่อ นอ.:เจียงเฉิน

อ๋อ เรื่องที่เจ้าขอร้องให้หมันกับองค์รัชทายาท

พ่อ นอ.:เจียงเฉิน

เดี๋ยวพ่อจะขอให้อีกทีนะ

นอ.:เจียงหลาน

ไม่เป็นไรขอรับข้าไม่อยากหมันแล้ว//(นี่สินะต้นเหตุของเรื่อง เพราะร่างนี้รักองค์รัชทายาทเกินไป ทำให้ถูกองค์รัชทายาทชักใยอยู่เบื้องหลังในการกลั่นแกล้งพระเอกหรือองค์ชาย 3)

นอ.:เจียงหลาน

(ทำให้เจ้าของร่างนี้ต้องตาย)//คิด

พ่อ นอ.:เจียงเฉิน

//ตกใจ

แม่ นอ.:เจียงอวิ๋น

//มองหน้ากัน

พ่อ นอ.:เจียงเฉิน

//มองหน้ากัน

แม่ นอ.:เจียงอวิ๋น

ลูกไม่เป็นอะไรจริงๆหรอ//กังวล

แม่ นอ.:เจียงอวิ๋น

(ปกติแล้วไม่ว่าจะทำยังไงก็จะหมั้นกับองค์รัชทายาทให้ได้ไม่ใช่หรอ)//แปลกใจ

พ่อ นอ.:เจียงเฉิน

ทำไมล่ะลูกไม่อยากหมันกับองค์รัชทายาทเพราะเหตุใด ลูกรักองค์รัชทายาทไม่ใช่หรือ//แปลกใจ

นอ.:เจียงหลาน

ไม่แล้วขอรับ ถ้าไม่อยากหมันกับคนที่ไม่ได้รักข้า และข้าก็อยากแต่งงานกับผู้หญิงมากกว่า //พูดเรื่องจริง

พ่อ นอ.:เจียงเฉิน

แต่เจียงหลาน เจ้าเป็นหยินนะ//ตกใจ

นอ.:เจียงหลาน

้(อะไรคือหยินวะ??)

นอ.:เจียงหลาน

(กูเป็นผู้ชายก้ต้องแต่งกับผู้หญิงดิวะ)

แม่ นอ.:เจียงอวิ๋น

ช่างเถอะท่านพี่ มันก็ดีแล้วที่ลูกเราปล่อยวางได้ //ดีใจ

พ่อ นอ.:เจียงเฉิน

จริงของเจ้า ลูกเราโตขึ้นแล้วจริงๆ//ปล่อยวาง

แม่ นอ.:เจียงอวิ๋น

จริงสิถึงเวลาทานอาหารแล้ว

นอ.:เจียงหลาน

โครก~//ท้องร้อง

พ่อ นอ.:เจียงเฉิน

หึๆๆไปทานอาหารกันเถิด//ยิ้ม

แม่ นอ.:เจียงอวิ๋น

//ยิ้ม

นอ.:เจียงหลาน

ขอรับ//อาย😅

ห้องทานอาหาร

พ่อ นอ.:เจียงเฉิน

ยกสำรับมาได้เลย!

สาวใช้ทั่วไป

เจ้าค่ะ

นอ.:เจียงหลาน

ว้าว!😮น่ากินทั้งนั้นเลย//กิน

พ่อ นอ.:เจียงเฉิน

อร่อยมั้ยลูก//ยิ้ม

นอ.:เจียงหลาน

อร่อยมากขอรับ😚//เคี้ยวแก้มตุ้ย

แม่ นอ.:เจียงอวิ๋น

ลูกเราแปลกไปจริงๆนะเจ้าคะท่านพี่//กระซิบ

พ่อ นอ.:เจียงเฉิน

จริงด้วย แต่ก้เป็นไปในทางที่ดีนะ//กระซิบ

แม่ นอ.:เจียงอวิ๋น

ใช่เจ้าค่ะเมื่อก่อนเป็นคนที่กินน้อยแท้ๆแต่ตอนนี้กินเอากินเอา ดูแล้วน่ารักจริงๆนะเจ้าคะ//กระซิบ

พ่อ นอ.:เจียงเฉิน

ใช่ๆ//กระซิบ

นอ.:เจียงหลาน

ท่านพ่อท่านแม่ไม่กินหรือขอรับ//ยังกินอยู่

แม่ นอ.:เจียงอวิ๋น

กินจ๊ะๆ//😅

แม่ นอ.:เจียงอวิ๋น

รับบท:แม่นายเอก ชื่อ:เจียงอวิ๋น(ชื่อก่อนที่มาเป็นนายหญิงตระกูลเจียง เซี่ยอวิ๋น มาจากตระกูลเซี่ย) อายุ:35 ส่วนสูง:165 น้ำหนัก:50 นิสัย:ดี แม่พระ เรียบร้อย แต่ร้ายเลวร้ายจริง รักครอบครัว พลังธาตุ:น้ำ เพศ:หญิง เพศรอง:หยินหยางเท่ากัน

พ่อ นอ.:เจียงเฉิน

รับบท:พ่อนายเอก ชื่อ:เจียงเฉิน(แม่ทัพใหญ่) อายุ:37 ส่วนสูง:185 น้ำหนัก:65 นิสัย:ชอบสงคราม รักประชาชน รักคนในครอบครัว เมื่ออยู่ในสงครามเป็นคนค่อนข้างโหดร้าย พลังธาตุ:ไฟ เพศ:ชาย เพศรอง:หยาง

นอ.:เจียงหลาน

รับบท:นายเอกปัจุบัน ชื่อ:เจียงหลาน(นายน้อยตระกูลเจียง) อายุ:15 สวนสูง:183 น้ำหนัก:55 นิสัย:เหมือนชาติก่อน พลังธาตุ:น้ำแข็ง เพศ:ชาย เพศรอง:หยิน

ในโลกนี้พลังธาตุ จะไม่ขึ้นตรงกับตระกูลไหนๆ จะสุ่มแล้วแต่ดวง บางคนอาจจะไม่มีพลังธาตุ ซึ่งคนๆนึงสามารถมีพลังธาตุได้ 1 พลังเท่านั้น

นอ.:เจียงหลาน

(จริงสิร่างนี้มีพี่ชายนี่นา )//กิน+คิด

นอ.:เจียงหลาน

ท่านพ่อแล้วท่านพี่ ไปไหนรึ//กินอยู่

พ่อ นอ.:เจียงเฉิน

อ๋อ ได้ยินว่าชายแดนทางเหนือเกิดการบุกรุกของชนเผ่าเร่ร่อน พี่เจ้าเลยอาสาไปนำทัพ//พูด

นอ.:เจียงหลาน

ขอรับ (ท่านพี่ของเจ้าของร่างนี้เป็นหนึ่งในกำลังผลของพระเอก ซึ่งท่านพี่ของเจ้าของร่างนี้รักน้องมาก จึงได้ขอร้องพระเอกให้ไว้ชีวิตน้องรักของตน )//คิด

นอ.:เจียงหลาน