ตอนที่ 1



แตงโม

        “อคิน มัคอยากกินน้ำแตงโมปั่น แต่ร้านป้าเนียมปิดแล้วอ่ะครับ”

          เสียงทุ้มของเด็กผู้ชายที่นิสัยน่ารักสุดๆ นาม “มรรคเขต” หรือ “มัค” เป็นลูกครึ่งฝรั่งจ๋า เชื้อชาติ ไทย-เกาหลี-แคนาดา สัญชาติ ไทย เดินตามฉันต้อยๆในชุดนัดเรียน ในขณะที่ฉันนั้น..ใส่ชุดนักเรียนเหมือนกันแต่มันกลับ ให้ความรู้สึกเหมือนมาเดินกับน้องชาย

ทั้งๆที่เดินคู่กันมาในฐานะ “แฟน” ต่างหาก แต่การที่มัคเดินข้างๆด้วยเสียงออดอ้อนแบบนี้มันไม่ต่างอะไรกับพี่น้องคุยกันเลยซักนิด

มัคเป็นหนึ่งในตัวแทนทีมนักบาสเก็ตบอลของโรงเรียน ซึ่งมันไม่ทำให้มัคดูเท่ห์ขึ้นซักนิด กลับกัน มันทำให้มัคดูน่าเอ็นดูไปอีก เพราะน่ารักที่สุดในบรรดาชายฉกรรค์เหล่านั้นแล้ว 

คิดดูแล้วกันชื่อแก๊งของนางคือ “แก๊งโยเกิร์ต” เป็นไงล่ะ เท่ห์พอมะ?

“มัคถือดินสอดีๆสิ เสื้อเลอะดินสอหมดแล้วนะมัค”

ฉันรีบหยิบดินสอ 2B จากมัคที่เดินแกว่งไปมาด้วยใบหน้างอแง เขาอายุน้อยกว่าฉัน แต่เราเรียนอยู่ชั้นเดียวกัน ม.6 แต่คนละห้อง เขากำลังงอแงเรื่องน้ำแตงโมปั่น 

ถึงปากจะไม่พูดอะไรแต่ท่าทางของมัคกลับออกไปทางงอแง..

แล้วจะทำไงได้ ร้านป้าเนียมปิดอ่ะ!

ฉันเงยมองแฟนตัวเองด้วยใบหน้าที่ชักจะงอแงตามไปด้วยก่อนจะเหลือบไปเห็นร้านที่น่าสนใจตรงมุมถนน ถ้าฉันแค่พามัคเดินไปชั้นใต้ดินข้างล่างของที่นั้นแล้วล่ะก็..

หึหึ เสร็จ อคิน!

“มัคอยากกินแตงโมปั่นอ่ะ อคินครับ?..อคิน?”

ฉันเดินลากแขนของมัคพามัคเข้ามาในสถานที่อโคจรซักหน่อยสำหรับนักเรียนชั้น ม.ปลาย ขี้บ่นขี้งอแงนักต้องเจอ อคิน่าแกล้งหน่อยแล้วมรรคเขต

“พามาซื้อแตงโมถุง”

“แตงโมถุงไรอ่ะครับ ที่นี่มันดูไม่น่าจะขายผลไม้เลย..มีแต่ของเล่นผู้ใหญ่”

มัคแก้มแดงระเรื่อด้วยความน่าเอ็นดู เขายกมือปิดแก้มตัวเองข้างหนึ่ง อีกข้างถูกฉันลากเดินไปโซนถุงยาง และทันทีที่มัคเห็นป้ายที่บ่งบอกว่าตรงนี้มีถุงยางจ้า เขาก็ขาแข็งขึ้นมาซะดื้อๆ 

เรียกได้ว่าไม่ยอมขยับเขยื้อนเลยทีเดียวค่ะคุณผู้ชม

“แตงโมถุงอะไรอ่ะอคิน อคินครับ ที่นี่มันไม่ดีเลยนะครับ”

มัคก้มหน้ามองหน้าฉันกึ่งดุนิดหน่อย แต่ดูจากใบหน้าคือเขินอายอยู่แน่ๆ อคิน่าฟันธง

“แตงโมถุงไง..ถุงยางอ่ะ มัครู้จักใช่มั้ย”

“.....”

“ทำไมเงียบอะ ไหน มัคใส่ไซส์ไหน เดี๋ยวอคินซื้อให้น้า”

ฉันยิ้มหวานเพื่อกวนตีนนายมรรคเขตโดยเฉพาะ พยายามใจกล้าเอื้อมมือของฉันเองไปลูบบริเวณหน้าท้องของร่างสูงเบาๆ..นี่อาจจะเป็นการจับแตะต้องตัวกันแบบนี้ ครั้งแรกในรอบ 2 ปีที่คบกันมาเลยละมั้ง 

ฉันและมัคไม่เคยทำมากกว่าเดินข้างกันตามถนน 

ขนาดจับมือยังไม่เคยทำเลย..เรียกได้ว่า ไม่ใช่แค่มัคแน่ๆที่เขินแต่ฉันก็ด้วยเช่นกัน

“อคินอย่าลูบครับ..ไม่เอาไม่ซนนะครับ นะ”

“แล้วมัคไซส์ไหนอ่ะ นึกออกยัง?”

มัคเงียบก่อนจะจับมือฉันออก ตอนแรกคิดว่าจะจับมือฉันออกเฉยๆนะ แต่ เฮ้! นางจับมือฉันแบบกุมประสานช้าๆ ทำเอาใบหน้าฉันเริ่มถูกแต่งแต้มด้วยสีแดงระเรื่อ มัคมองหน้าฉันนิ่งๆแล้วเดินลากฉันไปแทน

ที่น่ากรี๊ดที่สุดคือมัคไม่ได้พาออกนอกร้านแต่อย่างใด..เขาพาฉันมาหน้าโซนถุงยางที่ฉันตั้งใจแกล้งเขาในตอนแรก..ตอนนี้ฉันว่าฉันน่าจะโดนเขาแกล้งกลับแล้วล่ะ

“ไซส์นี้ครับ..มัคลองใส่มาแล้ว”

“......”

ขอตกใจหน่อยเถอะ

กลิ่นแตงโม

บรรจุ 3 ชิ้น

ไซส์ 5๔

คืออะไรกันวะ?

#มัคแตงโมถุง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***