เฮียคินกับคุณหนูเกื้อ มากินข้าว

12:30น.

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

//ปิดร้าน

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

//เห็นรถของใครไม่รู้มาจอดอยู่

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

ใครวะ

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

คุณครับ//เคาะกระจกรถ

คิน(พอ.+มาเฟีย)

ครับ//เอากระจกรถลง

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

ทำไมคุณไม่ไปรอที่ร้านก่อนละครับ

คิน(พอ.+มาเฟีย)

ก็อยากมารับอ่ะ

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

ก็ได้ครับ//เปิดประตูรถ

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

//เข้าไปนั่งในรถ

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

//ปิดประตูรถ

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

//คาดเบลท์

คิน(พอ.+มาเฟีย)

//ขับรถออกไป

ห้าง

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

ว้าว🌟🌟

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

สวยจัง

คิน(พอ.+มาเฟีย)

กินอะไรมั้ย

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

ผมอยากกินชาบู

คิน(พอ.+มาเฟีย)

เดินนำไปเลย

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

ครับ

ร้านชาบู

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

ผมเอาอันนี้ อันนี้ อันนี้ๆๆ//สั่งมาหลายจาน

ตัวประกอบ

ค่ะ

คิน(พอ.+มาเฟีย)

นายกินหมดหรอ

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

หมดสิ

ตัวประกอบ

มาแล้วค่ะ

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

//กินๆ

คิน(พอ.+มาเฟีย)

//นั่งมอง

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

กินสิครับ

คิน(พอ.+มาเฟีย)

//กิน

1 ชั่วโมงผ่านไป

คิน(พอ.+มาเฟีย)

//จ่ายเงิน

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

อิ่ม

คิน(พอ.+มาเฟีย)

กินนิดเดียวก็สั่งให้มันน้อยๆหน่อย

คิน(พอ.+มาเฟีย)

เป็นไงละ

คิน(พอ.+มาเฟีย)

สุดท้ายก็มาที่ฉัน

คิน(พอ.+มาเฟีย)

ที่ต้องกินให้หมด

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

🥺

5 วันผ่านไป

การ์ดของพอ.

ขอเชิญคุณไปด้วยครับ

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

ก็ได้ครับ

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

พวกมรึง

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

กูฝากดูแลร้านหน่อยนะ

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

ปิดร้านเมื่อไหร่ก็ปิดได้นะ

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

อันนี้กุญแจ//เอากุญแจวางไว้บนโต๊ะ

ฉลาม(เพื่อนนอ.)

เค

เลมอน(เพื่อนนอ.)

เค

การ์ดของพอ.

ไปครับ

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

ครับๆ

โกดัง

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

//เดินเข้ามา

การ์ดของพอ.

จับมาแล้วครับ

???

ไหนขอดูหน้าหน่อยสิ

???

//หันหน้ามา

คิน(พอ.+มาเฟีย)

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

ดอกไม้(แม่เลี้ยงนอ.)

ปล่อยฉันนะ

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

แม่!!

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

คุณจับแม่ผมมาทำไม🥺

คิน(พอ.+มาเฟีย)

นี้แม่นายหรอ

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

ใช่ครับ

ดอกไม้(แม่เลี้ยงนอ.)

ลูกช่วยแม่ด้วย

คิน(พอ.+มาเฟีย)

แต่

คิน(พอ.+มาเฟีย)

ทำลูกกับแม่หน้าตาไม่เหมือนกัน

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

เอ่อ...

คิน(พอ.+มาเฟีย)

บอกมา

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

ก็ได้

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

เรื่องมันมีอยู่ว่า

แม่แท้ๆของนายเอกได้ถูกไล่ออกจากบ้านเพราะพ่อของนายเอกแอบมีเมียน้อยและเขารักมาก

เขาจึงไล่แม่ออกจากบ้าน

หนูเกื้อเสียใจมากที่พ่อไล่แม่ออกจากบ้านทั้งๆที่พ่อเป็นคนผิด ที่ไปแอบมีเมียน้อยจึงทำให้หนูเกื้อเห็นแต่พ่อกับแม่ทะเลาะกันทุกวัน

หนูเกื้อจึงชอบแอบไปร้องไห้คนเดียวในห้องนอน

และพ่อของหนูเกื้อเคยว่าเกื้อว่า(เกิดมาทำไม เกิดมาก็ไม่ช่วยอะไรอยู่ดี)พ่อของหนูเกื้อจะพูดแต่คำเดิมๆทุกวันที่เวลาทะเลาะกับแม่เสร็จ

หนูเกื้อเสียใจมากเขาไม่อยากให้แม่เจ็บแบบนี้เขาจึงยอมให้พ่อว่าแบบนี้ทุกครั้ง

เพราะ

ถ้าหนูเกื้อไม่ฟังพ่อว่าแม่ของตะวันก็จะถูกทำร้ายร่างกายอยู่บ่อยครั้ง

หนูเกื้อจึงปกป้องรายการโดนด่าโดนว่าทุกวัน

แล้วตอนอายุ 18 หนูเกื้อจึงหนีออกจากบ้านออกมาอยู่กับตายายที่เขาคิดว่าเป็นที่ปลอดภัย

แต่พ่อของหนูเกื้อก็จับได้ว่าหนูเกื้อหนีออกจากบ้านจึงมาตามหนูเกื้อกลับบ้านแต่หนูเกื้อก็ไม่ยอมทำให้พ่อโกรธมากขึ้นแล้วทำร้ายร่างกายหนูเกื้อ

ตากับยายห้ามไม่ทันหนูเกื้อก็โดนลากกลับบ้าน

เกื้อ(นอ.+คนขายขนม)

เรื่องมันก็เป็นแบบนี้อ่ะครับ

ยู(เพื่อนพอ.)

😭

ยู(เพื่อนพอ.)

ฟังแล้วมันเศร้า

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ