บ้านนี้ตุ๊กตาน่ารัก ....

แม่

ลูก... ลูกหนูอยู่ไหน

ลูก(คนกลาง)+(ย้อมผม)

โอ๊ยรำคาญเลิกตามหามันสักทีเถอะ

ลูก(คนโต)

อย่าพูด//ตบปาก

ลูก(คนกลาง)+(ย้อมผม)

โอ๊ย

ลูก(สุดท้าย)

แม่หนูมาแล้ว

แม่

ไปอยู่ไหนมา(⁠｡⁠•́⁠︿⁠•̀⁠｡⁠)

แม่

แล้วนั่นอุ้มตุ๊กตาอะไรมาด้วยน่ะ

ลูก(สุดท้าย)

หนูเจอในห้องสมุดน่ะค่ะ

ลูก(คนกลาง)+(ย้อมผม)

ตุ๊กตาอะไรวะน่ากลัวว่ะ

ลูก(คนโต)

ไม่ต้องพูดกลับห้องไปเลยಠ⁠ಗ⁠ಠ

ลูก(คนกลาง)+(ย้อมผม)

เออ🙄

แม่

อืมม

แม่

พ่อกับแม่จะไปต่างประเทศประมาณ 1 ปีน่ะ

แม่

แต่ไม่ต้องห่วงนะแม่จ้างพี่เลี้ยงให้แล้ว

แม่

คนนี้คือพี่เลี้ยงของเรา

ลิน

สวัสดีพี่ชื่อลินจ๊ะ

ลูก(สุดท้าย)

สวัสดีค่ะ☺️

ลูก(คนกลาง)+(ย้อมผม)

อืม....

ลูก(คนโต)

ดีครับ

แม่

//ไปแล้ว

พ่อ

//+

และจากนั้นเด็กหญิงก็ได้ยินเสียงในหัว

ตุ๊กตา

พี่เลี้ยงคนนี้อันตราย...อยากเข้าใกล้จะดีกว่า

ลูก(สุดท้าย)

.....

ลูก(สุดท้าย)

แต่พี่เขาก็ดูใจดีนะ

ตุ๊กตา

งั้นก็รอก่อนแล้วกัน

ตุ๊กตา

ตอนที่พ่อแม่เธอไปต่างประเทศแล้วน่ะพี่เลี้ยงคนนี้จะนิสัยเปลี่ยนไปทันที

ลูก(สุดท้าย)

.....

ลิน

//มอง

ลิน

แกไปเอาน้ำมาให้ฉันสิ😒

ลูก(สุดท้าย)

......

ลูก(คนโต)

....

ลูก(คนกลาง)+(ย้อมผม)

...

ลิน

ไป😠

ลิน

แล้วนี่ตุ๊กตาอะไรน่าเกลียด😒

ลิน

//ปัดตุ๊กตาทิ้ง

ตุ๊กตา

//ลุกขึ้นมา

ลูก(คนโต)

//กลับห้องไปแล้ว

ลูก(คนกลาง)+(ย้อมผม)

//+

ลิน

ว้ายตุ๊กตาผี

ลูก(สุดท้าย)

//ร้องไห้

ตุ๊กตา

//โกรธ

ตุ๊กตา

//ฆ่าลิน

ลิน

//ตุย

ลูก(สุดท้าย)

ฮึกฮือ

ตุ๊กตา

ไม่ร้องแล้วนะ

ตอนนั้นเด็กหญิงก็ได้สลบไป

แล้วตื่นขึ้นมาอีกทีเธอก็นอนอยู่ในห้องตัวเองข้างๆก็มีตุ๊กตาของเธออยู่

เวลาได้ผ่านไป 1 ปี

แต่พ่อแม่ของเธอก็ไม่กลับมา

เธอได้เปิดดูข่าวและพ่อแม่ของเธอก็เสียชีวิตเพราะเครื่องบินตก

ลูกๆก็เสียใจกันมาก

เวลาได้ผ่านไปอีก 1 ปีเธอก็ได้โตขึ้น

ลูก(สุดท้าย)

เฮ้อ

ตุ๊กตา

ไม่เป็นไรนะอย่าเศร้าเลย

เวลาผ่านไปในระยะ 2 ปีนี้พี่ของเธอก็ได้คุ้มคลั่งขึ้นเรื่อยๆ

โมโหร้ายมากขึ้นแต่ก็ยังไม่ได้ทำร้ายใครจนมีอยู่วันหนึ่ง

เขาได้ตบพี่คนโต

และพี่คนโตก็ล้มลงไปนอนกับพื้น

เธอที่ช่วยอะไรไม่ได้ก็เอาแต่อยู่ในห้องและร้องไห้

พี่คนโตก็รู้ดีว่าเธอช่วยอะไรพี่ไม่ได้และเธอมาช่วยก็โดนลูกหลงเปล่าๆ

พี่คนโตก็เลยสั่งให้เธออยู่ในห้องของเธอต่อไป

เธอมาช่วยไปอยู่ในห้องสมุด

อ่านหนังสือต่างๆในห้องสมุดนั้น

ลูก(สุดท้าย)

//หยิบสมุดขึ้นมาเล่มนึง

สวัสดี

ถ้าเธอได้เห็นบันทึกนี้แล้วฉันอยากจะบอกเธอว่าฉันเป็นครอบครัวคนเก่าที่ได้มาอยู่ที่นี่

ฉันมีพี่ชายอยู่ 2 คน

พี่ชายคนที่ 1 ของฉันตอนที่ยังไม่ได้ย้ายมาอยู่บ้านหลังนี้

เขาก็เป็นคนที่ฉันไม่ชอบเท่าไหร่

เขาทำตัวแย่มาก

แต่พอ 5 ปีผ่านไปเขาก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน

พี่ชายคนที่สองของฉันก็ยังเป็นคนที่ดีและเอาใจใส่ฉันเสมอ

ตอนนั้นฉันมีความสุขมากเลยล่ะและฉันก็ได้เข้ามาในห้องสมุดนี้

ฉันต้องไปแล้วล่ะฉันเห็นตุ๊กตาตัวนึงนั่งอยู่ตรงเก้าอี้มันน่ารักมากเลย

ฉันจะวางหนังสือไว้ที่โต๊ะแล้วกัน

แล้วเธอได้เปิดมาหน้าสุดท้าย

เธอก็เจอคราบเลือด

ลูก(สุดท้าย)

รู้สึกว่ามันจะเป็นคราบเลือดใช่ไหม

ตุ๊กตา

อาใช่

ตุ๊กตา

แต่ฉันไม่ได้ทำนะคนที่ทำน่ะคือพ่อของฉันเอง

ลูก(สุดท้าย)

เอ๋ไม่ใช่ว่าเป็นตุ๊กตาตัวเดียวกันงั้นหรอ

ตุ๊กตา

ฉันจะบอกว่ามันจะมีห้องห้องนึงที่รวมตุ๊กตาเอาไว้ในนั้น

ตุ๊กตา

ถ้าเจ้านายหรือเธอตายลงฉันก็จะสลายหายไปด้วย

ตุ๊กตา

และตุ๊กตาในนั้นตัวหนึ่งก็จะมาแทนที่

ลูก(สุดท้าย)

แล้วผู้หญิงคนที่โดนตุ๊กตาฆ่าล่ะพ่อของนายน่ะ

ตุ๊กตา

พ่อของฉันก็ฆ่าคนในบ้านทั้งหมดเลยค่อยเลือกเจ้าของแล้วก็เอาไปฝังในห้องใต้ดินอ่ะนะ

ลูก(สุดท้าย)

ฟังดูน่ากลัวนะเนี่ย

ตุ๊กตา

ก็จริงนั่นแหละนะ

ลูก(สุดท้าย)

ฉันจะลองหาสมุดอีกสมุดนึงดูแล้วกัน

สมุดเล่มนั้นได้บันทึกเจ้าของบ้านคนก่อนอีกคน

สวัสดีถ้าจะได้อ่านบันทึกนี้แล้วแสดงว่าฉันไม่มีชีวิตรอดกลับไป

เพราะฉันได้อ่านหนังสือเล่มนึงที่เขาบอกว่าถ้าตุ๊กตาน่ากลัวแสดงว่ามันเป็นมิตรกับฉัน

แต่ถ้ามันน่ารักแสดงว่ามันไม่เป็นมิตร

และฉันก็ได้เห็นมันดูน่ากลัว

ฉันรีบมาขึ้นมา

มันก็ตรงกับ 5 ปีพอดี

พี่ของฉันได้อาละวาดไปทั่วบ้าน

และฆ่าฉันไม่ฉันถึงเขียนแบบนี้ก็เพราะเขาอยู่ที่หน้าประตูแล้วไง

และเธอก็ได้เปิดไปหน้าสุดท้ายทั้งหน้าปกและหนังสือใดๆก็มีเลือดอยู่ตลอด

ครั้งนี้เลือดเก่ากว่าหนังสือที่เธอเปิดไปตั้งแต่เมื่อกี้อีก

ลูก(สุดท้าย)

โอ๊ยเปิดอันต่อไปดีกว่า

หนังสือเล่มนี้เป็นสิ่งที่จะบ่งบอกได้ว่าเธอจะตายด้วยอะไร

แต่ฉันก็แค่ล้อเล่น

เข้าเรื่องกันดีกว่า

สวัสดีถ้าเธอได้อ่านบันทึกนี้แล้วแสดงว่าฉันอยู่ในห้องใต้ดิน

ฉันเป็นพี่คนกลางฉันได้คุ้มค่าแล้วฆ่าคนในบ้าน

น้องของฉันน่ะที่มีตุ๊กตาน่ากลัวน่ากลัวไม่รู้ว่าไปเอามาจากไหน

มันน่ากลัวมากแล้วมันก็เดินมาหาฉัน

ในมือของมันถือมีด

รถแทงเข้ามาที่ฉันทำไมฉันถึงรู้นะหรอ

ก็ตอนนี้มันกำลังแทงฉันอยู่ไง

เด็กสาวคิดว่ามันน่ากลัว

ลูก(สุดท้าย)

มีเลือดเปรอะอยู่เยอะเลยล่ะ

ดูเหมือนว่ามันจะเป็นคราบเลือดที่มาไม่กี่ปีเลยด้วยซ้ำ

ทั้งวันนั้นเธอก็ได้ขลุกอยู่ในห้องสมุดและอ่านหนังสือจากผู้คนมากมาย

เธอคิดว่าเธอก็น่าจะลองเขียนบ้าง

เธอก็ได้ลงมือเขียนและในนั้นก็มีคำว่า

สวัสดีถ้าเธอได้อ่านบันทึกนี้แล้วฉันคิดว่าฉันอาจจะตายลงไปแล้วล่ะ

ฉันมีตุ๊กตาอยู่ตัวนึงที่ถ้าเธอได้อ่านหนังสืออันนั้นน่ะนะก็จะรู้

เด็กสาวเขียนจบ

เธอไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรต่อไปดี

เธอคิดว่า

เธอควรจะกลับไปนอนได้แล้วเพราะตอนนี้มันก็ดึกมากแล้วเธอเลยกลับไปที่ห้องและนอน

เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไปโปรดติดตามตอนหน้า🙂หากผิดพลาดประการใดต้องขอกราบอภัยไว้ณที่นี้ด้วย

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ