ความทรงจำที่หายไปกับชะตาที่มิอาจเปลี่ยน
การตื่นขึ้นของโชคชะตา
เสียงปริศนา
จูโซ..มานี้สิ...
จูโซ(พระเอก)
อ..เอ๊ะ!//สะดุ้งตื่น
หมอ
อะไรของเธอเนี้ยละเมอถึงใครรึไง//เอาข้าวต้มมาให้
จูโซ(พระเอก)
ป..ป่าวคับ..//กุมขมับ
จูโซ(พระเอก)
*เมื่อกี้เราฝันถึงใครนะ...*
หมอ
วันนี้วันสุดท้ายเเล้วนะจะได้กลับบ้านเเล้ว
หมอ
กินเถอะๆจะได้มีเเรงเดิน
จูโซ(พระเอก)
ค..คับ..//กินข้าวต้มที่เตรียมให้
จูโซ(พระเอก)
ผม...หลับไปนานเท่าไรเเล้ว...
จูโซ(พระเอก)
ทำไมผมจำอะไรไม่ได้เลย...
หมอ
นายเสียความทรงจำน่ะเเต่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกประมาณ2-3ปีความทรงจำก็เริ่มฟื้นเเล้วสบายใจได้
หมอ(ชาย)
คุณจูโซเป็นยังไงบ้าง(มาดูอาการ)
หมอ
สบายดีค่ะพร้อมออกจากที่นี่เเล้ว
หมอ(ชาย)
ใกล้ถึงเวลาเเล้วให้จูโซคุงไปเปลี่ยนชุดเถอะ
จูโซ(พระเอก)
ขอบคุณคับ...//รับมา
จูโซ(พระเอก)
//ใส่ชุดที่ได้มา
จูโซ(พระเอก)
//ลุกจากเตียง
จูโซ(พระเอก)
เสียงนั่น..คือใครนะ..
จูโซ(พระเอก)
พอเหอะๆกลับบ้านดีกว่า//เดินไปที่ทางออก
ความทรงจำที่เหลืออยู่ก็พอที่ให้จูโซจำบ้านกับโรงเรียนได้
จูโซ(พระเอก)
//เปิดประตู.กลับมาเเล้วคับ...
จูโซ(พระเอก)
//ไปนอนบนห้อง
จูโซสังเกตุเห็นซองปริศนาอยู่บนหัวเตียงก่อนที่จะโน้มตัวลงเตียง
จูโซ(พระเอก)
อะไรอ่ะ//คว้ามาดู
ข้างในมีเงินอยู่เยอะมากจนนับไม่ไหว
จูโซ(พระเอก)
พ่อกับเเม่คงทิ้งไว้สินะ...
จูโซ(พระเอก)
ขอบคุณคับ...//เก็บไว้
จูโซ(พระเอก)
//นอนเล่นบนเตียง
จูโซ(พระเอก)
เงียบจังเลย...
โทราโอะ(เพื่อนพระเอก)
ไอโซ!!
เสียงโทราโอะตะโกนมาจากข้างนอก
จูโซ(พระเอก)
//เดินไปดูที่ระเบียง
โทราโอะ(เพื่อนพระเอก)
ไอโซ~มึงกลับมาเเล้วว//น้ำตาคลอ
จูโซ(พระเอก)
อ..อื้ม..กลับมาเเล้ว
จูโซ(พระเอก)
//เดินลงไปหาโทราโอะ
โทราโอะ(เพื่อนพระเอก)
//โดดกอด
จูโซ(พระเอก)
//โดนกอดจนล้ม
โทราโอะ(เพื่อนพระเอก)
กูโคตรคิดถึงมึงเลยนะเว้ย..//ร้องไห้
จูโซ(พระเอก)
เเหะๆ...//ลูบหลังอ.ฝ.
จูโซ(พระเอก)
เเหม่นายก็เวอร์เกิน...
จูโซจำเพื่อนตัวเองไม่ได้เลยไม่ค่อยอยากตอบ
โทราโอะ(เพื่อนพระเอก)
อย่าบอกนะว่านาย...
จูโซ(พระเอก)
เออ...น..นั่นเเหละ..
โทราโอะ(เพื่อนพระเอก)
ไม่นะเพื่อนน//ร้องไห้หนักกว่าเดิม
เจมส์(เพื่อนพระเอก)
เฮ้ๆเกรงใจตรงนี้บ้างกูก็คิดถึงมันนะเห้ย
โทราโอะ(เพื่อนพระเอก)
ข..ขอโทษ..//ลุกจากจูโซ
เจมส์(เพื่อนพระเอก)
//ยื่นมือให้จูโซ
จูโซ(พระเอก)
อ..อื้อ..//จับมืออีกคน+ลุก
เจมส์(เพื่อนพระเอก)
เเหมๆหลับไป2เดือนเเถมยังลืมกันอีกนะ
เจมส์(เพื่อนพระเอก)
งั้นเราเจมส์นะ
โทราโอะ(เพื่อนพระเอก)
ส่วนกูโทราโอะ//😭
เจมส์(เพื่อนพระเอก)
ไปเหอะโทราโอะมันดึกเเล้วนะ//ดึงคอเสื้อโทราโอะเเล้วลากกลับบ้าน
โทราโอะ(เพื่อนพระเอก)
เเงงง!!//โดนลาก
จูโซ(พระเอก)
ม..เหมือนเด็กเลยเเหะ...
เจมส์(เพื่อนพระเอก)
งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะเดะมารับ//โบกมืออำลา
จูโซ(พระเอก)
อ..อื้อ//โบกมือให้
จูโซ(พระเอก)
//เดินกลับไปในบ้าน
จูโซ(พระเอก)
ห..หิวจัง..//เดินไปในครัว
จูโซ(พระเอก)
//หาของกินในครัวมากิน
จูโซ(พระเอก)
อ..เอ๋...//จู่ๆก็สลบไป
คิมคุง✌️
นิยายนี้เป็นเรื่องเเรกที่ผมเเต่ง
คิมคุง✌️
ถ้ามีอะไรที่ขัดใจหรือไม่พอใจตรงไหนก็ขอโทษนะะ
คิมคุง✌️
คิดดอะไรออกก็เขียนใส่ลงไปเลย555
คิมคุง✌️
ยังไงก็ขอฝากตัวด้วยนะคับบ
Comments