ฮาระจอมเย็นชา #1 ความหวัง

เริ่ม

เซี่ยวหมิง

//ดึงผม

ฮาระ(วัยเด็ก)

อึก! ปล่อยนะ//สะอึกสะอื้น

เซี่ยวหมิง

อีเด็กเวร

เซี่ยวหมิง

กูบอกกี่ครั้งเเล้วใช่ไหม ว่าอย่ามาขโมยอาหารกูอีก//ผลักหัวฮาระ

ฮาระ(วัยเด็ก)

//ล้มลง

ฮาระ(วัยเด็ก)

ฮึก ฮืออ ขะ ขอโทษค่ะหนูจะไม่ทำอีกเเล้ว//ตัวสั่น

เซี่ยวหมิง

นี้!! หางเสียงไปไหนฮะ ช่วงนี้เเกกำเริบเซิบสานมากไปเเล้วนะ!!

ฮาระ(วัยเด็ก)

ขะขอโทษค่ะ

เซี่ยวหมิง

หึ นี้พ่อบ้านนำตัวอีเด็กนี้ออกไป

ตัวประกอบ

ครับ

ฮาระ(วัยเด็ก)

ว่าไงนะ(ตกใจ)

ฮาระ(วัยเด็ก)

มะ ไม่เอาค่ะ//วิ่งไปกอดขาเซี่ยวหมิง

ฮาระ(วัยเด็ก)

หนูจะเป็นเด็กดี ได้โปรดอย่าไล่หนูเลย

ฮาระ(วัยเด็ก)

เซี่ยวหมิง

เห้ย อีเด็กสกปรกออกไปเลยนะ!!//สบัดขาทิ้ง

เซี่ยวหมิง

นี้ อีพ่อบ้านพ่ออีเด็กเวรนี้ออกไปเดี่ยวนี้!!

ตัวประกอบ

ครับ//ลากฮาระออกจากห้อง

ฮาระ(วัยเด็ก)

ไม่เอาไม่นะ ขอร้องนะค่ะ!!!!/น้ำตาไหลพราก

ฮาระ(วัยเด็ก)

ฮึกฮื่อ~~

ฮาระ(วัยเด็ก)

ขอร้องน้าค่าาาาา ฮือออ

ปัง

หน้าคฤหาสน์

เเม่บ้าน

นิหนู ไม่ร้องนะจ๊ะ//เอาลูกอมให้

ฮาระ(วัยเด็ก)

อึก จะขอบคุณค่ะ//ยกมือไหว้

เเม่บ้าน

ไม่เป็นไรจะ//ยิ้ม

เเม่บ้าน

รีบไปเถอะนะ//ลูบหัวฮาระ

ฮาระ(วัยเด็ก)

คะ ค่ะ!!//รีบวิ่งออกจากคฤหาสน์

ณ ที่เเห่งหนึ่ง

ฮาระ(วัยเด็ก)

ที่นี้ที่ไหนกันนะ

ฮาระ(วัยเด็ก)

เราจะไปหางานทำได้ที่ไหนบ้างนะ

ฮาระ(วัยเด็ก)

พึงโดนไล่ออกมาจากตระกูลดยุกเชลล์อีกด้วย

ฮาระ(วัยเด็ก)

เเล้วฉันจะไปหางานที่ไหนได้บ้างเนี้ย!!//กุมขมับ

ฮาระได้หางานทำทุกๆที่ เเต่ไม่มีใครรับเธอทำงานเลย เพราะเหตุผลเดี่ยวกันก็คือ ไม่อยากมีปัญหากับตระกูลดยุกเชลล์นั้นเอง

ฮาระได้หางานทำเป็นเวลา 2วันเเล้ว เเต่ก็ไร้วีเเววที่จะมีงานทำเลย

ฮาระ(วัยเด็ก)

นี้ก็ผ่านมา2วันเเล้วนะ

ฮาระ(วัยเด็ก)

ยังหางานทำไม่ได้เลย

ฮาระ(วัยเด็ก)

ฉันคงต้องเป็นขอทานเเล้วสินะ//ตัดท้อ

ฮาระ(วัยเด็ก)

//น้ำตาคลอ

ฮาระ(วัยเด็ก)

ไม่ ฉันต้องเข้มแข็ง ห้ามร้องเด็ดขาด

ฮาระ(วัยเด็ก)

//ตบหน้าตัวเอง1ที เพื่อเรียกสติ

1เดือนผ่านไป

(เร็วยังกับโกหก อืม..ก็โกหกนั่นเเละ)

ฮาระไดกลายเป็นขอทานที่ต้องขอเงินกับคนผ่านทาง เธอนั้นวันหนึ่งได้เงินวันละน้อยนิดเเต่ก็พอประทังชีวิตไปเลื้อยๆ

เเต่วันหนึ่งก็เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น

ฮาระ(วัยเด็ก)

//นั้งอยู่ริมถนนพร้อมกับหมวกที่เจอ(ขโมย)มา

ฮาระ(วัยเด็ก)

อืออออ หิวชะมัดเลย

คนบ้าคนหนึ่ง

นี้เด็กน้อย/เดินไปหาฮาระ

ฮาระ(วัยเด็ก)

ฮือ ใครค่ะ

คนบ้าคนหนึ่ง

อืม...อาจารย์ในอนาคตเธอมั้ง//ยิ้ม

ฮาระ(วัยเด็ก)

อาจารย์??

คนบ้าคนหนึ่ง

อุ๊บ น่ารักจัง

ฮาระ(วัยเด็ก)

(น่ารักหรอ..เราเนี้ยนะ)

คนบ้าคนหนึ่ง

หนูอยู่ที่ได้นานยังเอย

ฮาระ(วัยเด็ก)

เกาะ ก็ ไม่ค่ะ

คนบ้าคนหนึ่ง

งั้นหรอ//ยิ้ม

คนบ้าคนหนึ่ง

งั้นไปอยู่กับฉันไหมละ

ฮาระ(วัยเด็ก)

อยู่กับคุณหรอ//เสียงเเผ่วเบา

คนบ้าคนหนึ่ง

ฮึ อะไรนะ

ฮาระ(วัยเด็ก)

ทำไมถึงจะให้หนูไปอยู่ด้วยละค่ะ

คนบ้าคนหนึ่ง

อืม..เพราะเธอน่ารักมั้ง//ยิ้ม

ฮาระ(วัยเด็ก)

นะ น่ารักหรอ//ตาแปล่งประกาย

คนบ้าคนหนึ่ง

ใช่เธอน่ารักมากเลย

ฮาระ(วัยเด็ก)

(พึ่งเคยได้ยินคำนี้เป็นครั้งแรกเลย)

ฮาระ(วัยเด็ก)

//น้ำตาคลอ

คนบ้าคนหนึ่ง

เอะ นี้หนูร้องไห้ทำไมหรอ!//ตกใจ

คนบ้าคนหนึ่ง

หรือไม่อยากไปงั้นหรอ

ฮาระ(วัยเด็ก)

ป่าวค่ะ//ปาดน้ำตา

ฮาระ(วัยเด็ก)

อยากไปค่ะ

ฮาระพูดด้วยเสียงที่หนักแน่น พร้อมกับความหวังที่จะได้ออกไปจากนรกเเห่งนี้

คนบ้าคนหนึ่ง

งั้นดีเลย จับมือน้าเลยเดินตามมาเลย

ฮาระ(วัยเด็ก)

ค่ะ!!/ยิ้ม

ในตอนนั้นฉันเดินตามคนที่ไม่รู้จักไปโดยไม่สงสัยอะไรเลย

เเต่การตัดสินใจในครั้งนี้มันทำให้ฉันต้องจดจำความผิดพลาดไปตลอดชีวิต

ติดตามตอนต่อไป

จบ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ