ตอนที่ 1
ในอดีตแต่ละประเทศได้ทำสงครามกันโดยมีคนล้มตายหลายพันล้านคนซึ่งสาเหตุเกิดจากการที่ต้องการยึดอำนาจและทรัพยากรของกันและกัน
ทำให้ต่างแย่งชิงดิแดนของกันและกัน
รัฐบาลโลกเห็นถ้าว่าไม่มีทางที่จะสิ้นสุดจึงก่อตั้งหน่วยรบพิเศษขึ้นมาและได้ส่งพวกเขาไปหยุดสงคราม
หน่วยรบพิเศษที่ทุกส่งไปมีเพียงแค่เจ็ดคนแต่กลับหยุดสงครามทั้งหมดได้
หลังจากที่สงครามสิ้นสุดรัฐบาลโลกก็ได้สร้างประเทศขึ้นมาใหม่และตั้งใจจะมอบเหรียญกล้าหาญให้กลับเจ็ดคนที่หยุดสงคราม
แต่ก็ไม่ได้ทำเมื่อมีข่าวมาถึงหูว่าทั้งเจ็ดคนหายสาบสูญไปและไม่มีใครเห็นหน้าพวกเขาอีกเลย
ตัวประกอบชาย1
นั่นแหละคือเรื่องราวเมื่ออดีต
ตัวประกอบชาย1
มีนักเรียนคนไหนสงสัยมั้ย
ตัวประกอบชาย2
พวกเขาหายไปไหนหรอครับ
ตัวประกอบชาย1
บางคนก็บอกว่าพวกเขาไปใช้ชีวิตธรรมดาๆหรือบางคนบอกว่าพวกเขาตายในสงคราม
ตัวประกอบชาย1
แต่มันก็เป็นเพียงเรื่องเล่าไม่มีใครรู้หรอกว่าจริงแล้วพวกเขาไปไหน
ตัวประกอบชาย2
แต่มันผ่านมา10ปีแล้วพวกเขาไม่หน้าจะมีชีวิตถึงขนาดนั้นนะครับ
ตัวประกอบชาย2
แถมในอดีตไม่มีพลังเวทย์ด้วย
???
หน่วยรบพิเศษพวกนั้นนะมีข่าวว่าพวกเขาเป็นคนกลุ่มแรกที่มีพลังเวทย์นะ//เดินเข้ามา
ตัวประกอบชาย1
ครูกำลังสอนอยู่นะแจน
แจน
ผมแค่จะมาบอกว่าวันนี้ปล่อยกินข้าวเร็วกว่าปกตินะครับ
ตัวประกอบชาย1
เอาละเรามาเรียนกันต่อเถอะ
???
แกว่าที่อาจารย์สอนเป็นเรื่องจริงมั้ยสิค
เจนนิษฐ์
ฉันว่าไม่นะเพราะแค่7คนจะไปชนะได้ไง
มิวสิค
แต่มันเป็นเรื่องที่เล่าต่อๆกันมานะ
เจนนิษฐ์
แต่มันก็สามารถดันแปลงได้ไง
มิวสิค
จะไปกินข้าวคะพี่เฌอ
มิวสิค
แล้วพี่กินข้าวหรือยัง
เฌอปราง
รอกินพร้อมหนูไงคะ😊
เฌอปราง
ตอนนี้โรงเรียนยังไม่เปิดรับน่ะสิ
เฌอปราง
เธอมาช้าไปสองวันน่ะ
แจน
พอดีมีเด็กนักเรียนที่มาสมัครก่อนหน้านี้โดนไล้ออกเพราะทำโกงข้อสอบ
แจน
แต่เพราะเธอได้รับสิทธิมากกว่าคนอื่นจริงต้องทำข้อสอบโดยมีเวลาแค่1ชั่วโมงนะ
เฌอปราง
ไม่ได้กินแล้วมั้งข้าว
แจน
ก็ถ้าแจนไม่ทำมันก็จะง่ายไปไงแก้ว
แก้ว
ก็จริงแต่เด็กนั่นจะทำทันหรอ
เฌอปราง
เอาละเริ่มทำได้เลยนะ
ชายคนนั้นก็เริ่มทำข้อสอบทันทีที่เปิด
เฌอปราง
หยุดทำข้อสอบแล้วยกมือขึ้น
เฌอปราง
รอสัก40นาทีนะกำลังให้คนตรวจสอบอยู่
เฌอปราง
ทำไมถึงต้องเป็นโรงเรียนนี้ละ
???
และลองไปสมัครที่อื่นมาไม่มีโรงเรียนไหนรับด้วย
???
จะไม่ให้ไวได้ไงเล่นตอบถูกทุกข้อแบบนั้น//เดินเข้ามา
อร
พี่ก็เอาไปดูสิ//ยื่นให้
ปัญ
พอดีผมศึกษามาน่ะครับเรื่องพวกนี้
แจน
ถูกทุกข้อมันก็อาจจะเกินไปหน่อยนะ
แจน
ก็ไม่แย่มากหรอกแต่เราจะรำบาก
แจน
ที่นี่ถูกแบ่งเป็นบ้านๆน่ะ
แจน
เพราะงั้นเธอที่มีความฉลาดก็ต้องเป็นที่หมายปองของบ้านอื่นๆ
แจน
แต่วางใจได้บ้านของฉันไม่ต้องการหรอก
แจน
ถึงเธอจะทำคะแนนเต็มแต่สำหรับฉันมันค่อนข้าง
ธรรมดาน่ะ
ปัญ
แต่เรื่องที่คุณพูดผมไม่ได้ต้องการที่จะรู้เลยนะครับ
ปัญ
ผมแค่อยากใช้ชีวิตธรรมดาครับ
แจน
เอาละวันนี้เธอกลับบ้านก่อนนะพรุ่งนี้ค่อยมาเรียน
แจน
อื่มๆคงจะเป็นห้องเดียวกันกับเต็นและสิคละนะ
น้ำหนึ่ง
//เดินไปนั่งที่เก้าอี้
น้ำหนึ่ง
เมื่อวานกลับดึกไปหน่อยน่ะสิ
แก้ว
พี่บอกแล้วไงว่าอย่าไปทำภารกิจระดับSคนเดียว
น้ำหนึ่ง
ไม่เป็นไรหรอกพี่ผมสบายมาก
น้ำหนึ่ง
แต่มีเรื่องนึงที่จะบอก
น้ำหนึ่ง
พอดีดันไปเจอพวกมอนสเตอร์ที่พูดได้นะสิ
น้ำหนึ่ง
แถมพวกมันบอกว่าจะครองโลก
น้ำหนึ่ง
อย่าเข้าใจพี่นะพี่
น้ำหนึ่ง
สำหรับผมไม่ต่างจากการทำแบบสอบถามเท่าไหร่
น้ำหนึ่ง
ผมไม่มีพันธุ์สัญญาอะไรเพราะงั้นไม่เห็นต้องระวังตัวเลย
น้ำหนึ่ง
แม้แต่แฟนยังไม่มีเลย😊
เนย
นายชอบพูดแบบนี้ไงใครเขาจะเอา
น้ำหนึ่ง
เรื่องของฉันสิ//ลุกขึ้น
น้ำหนึ่ง
หาเงินสิ//เดินออกไป
แจน
เอาหน่าไอ้หนึ่งเก่งจะตาย
ทุกสายตาจับจ้องมาที่ปัญเหมือนกับว่าปัญทำอะไรผิด
มิวสิค
สุดยอดเลยนะแกที่ทนได้
เจนนิษฐ์
ไม่รู้สึกอะไรบ้างหรือไง
เจนนิษฐ์
ก็ทุกคนที่มองนายไง
เจนนิษฐ์
สายตารังเกียจทั้งนั้น
ปัญ
ไม่เป็นไรครับผมชินแล้ว
น้ำหนึ่ง
ไม่เหงาหรือไงมานั่งคนเดียว//เดินเข้ามานั่ง
น้ำหนึ่ง
แล้วมานั่งคนเดียวไม่เหงาหรือไง
น้ำหนึ่ง
แปลกคนจังเลยนะนายน่ะ
ปัญ
ผมขอตัวนะครับ//ลุกเดินออกไป
น้ำหนึ่ง
เฮ้ย~//หยิบอมยิ้มในกระเป๋ามาแกะแล้วอม
น้ำหนึ่ง
อา//ลุกขึ้นแล้วเดินออกไป
น้ำหนึ่ง
มีอะไรหรือป่าวพี่
เนย
นั้นมันที่ๆเกินสงครามไม่ใช่หรอ
เนย
ขนาดจอมเวทย์เก่งๆยังตายเลย
แก้ว
มันอันตรายมากเลยนะหนึ่ง
น้ำหนึ่ง
ไม่เป็นไรหรอกครับ
น้ำหนึ่ง
มอนสเตอร์พวกนั้นทำอะไรผมไม่ได้หรอก
เนย
ทำไมต้องไปที่แบบนั้นด้วย
น้ำหนึ่ง
เมื่อมนุษย์คนพบว่าไม่ใช่
น้ำหนึ่ง
ไม่ใช่เรื่องของเธอไง//มอง
น้ำหนึ่ง
ฉันจะทำอะไรที่ไหนยังไงมันไม่ใช่ธุระของเธอ
น้ำหนึ่ง
และไม่ใช่ธุระของพวกพี่ด้วย
น้ำหนึ่ง
แล้วผมต้องการหรือป่าวละครับ
แจน
พูดอะไรคิดหน่อยนะหนึ่ง
แจน
อย่าลืมว่าตระกูลแก้วรับเรามาเลี้ยง
แจน
เพราะงั้นจะเป็นห่วงเราก็ไม่แปลก
น้ำหนึ่ง
ผมไม่ได้ขอให้ช่วยแต่แรกอยู่แล้วนิครับ
น้ำหนึ่ง
มันเกี่ยวอะไรกับเธอ
น้ำหนึ่ง
มีอะไรอีกมั้ยครับ
น้ำหนึ่ง
ถ้าไม่มีขอตัวนะครับ//เดินออกไป
???
พี่หนึ่ง~//วิ่งเข้ามากอด
ซัจจัง
พี่แก้วอยู่ในห้องหรือป่าว😶
ซัจจัง
อื่อๆแล้วพี่จะไปไหน
น้ำหนึ่ง
เรารู้หรอว่าพี่จะไปไหน
ซัจจัง
แต่พี่ต้องไปที่ที่อันตรายแน่ๆ
น้ำหนึ่ง
ไม่ต้องกอดแน่นก็ได้
น้ำหนึ่ง
กลับกันเดี๋ยวพี่ทำอะไรให้กิน
ปูเป้
เพื่อเจอสมุนไพรที่ต้องการ
โมบายล์
ทำไมราชันย์พฤกษาถึงหายากแบบนี้นะ
???
ทำไมต้องการมันขนาดนั้นละ
โมบายล์
พี่แคนไม่รู้หรอกว่ามันสำคัญขนาดไหน
โมบายล์
ถ้ามีสิ่งนี้หนูก็สามารถปรุงยาที่ต้องการได้หลายอย่างเลยด้วย
จ๋า
ถ้าจ๋าจำไม่ผิดสมุนไพรตัวนี้มันมีฤทธิ์ของสมุนไพรอื่นไปสะสมอยู่ด้วยนะคะ
จ๋า
อย่างสมุนไพรที่ทำให้ร่างกายฟื้นตัวเร็วหรือสมุนไพรที่ทำให้พิษหาย
น้ำหนึ่ง
บางตัวใช้ไม่ได้หรอก//อมลูกอม
น้ำหนึ่ง
อย่างพิษของมาเธอร์เสน็กใช้เวทย์รักษาไม่หายหรอก
น้ำหนึ่ง
ที่กูหายไปอาทิตย์กว่าก็เพราะหาวิธีถอนพิษนั้นแหละ
น้ำหนึ่ง
พี่ว่าโมล้มเลิกเถอะ
น้ำหนึ่ง
ราชันย์พฤกษามันเป็นสมุนไพรระดับเทพ
น้ำหนึ่ง
หาไม่ได้ในโลกใบนี้หรอด
น้ำหนึ่ง
พี่ว่าเราไปหาดอกหอมอมตะเถอะ
น้ำหนึ่ง
ถ้าเรามีมันเราก็สามารถปรุงยาโดยไม่ต้องกลัวจะโดนพิษเลยนะ
ซัจจัง
พี่หนึ่งรู้ได้ไง//เงยหน้ามอง
น้ำหนึ่ง
ศึกษาไง//ลูบหัวซัจจังที่นั่งอยู่
น้ำหนึ่ง
เมื่อเที่ยงต้องขอโทษด้วยนะครับ
น้ำหนึ่ง
พอดีผมหงุดหงิดนิดหน่อย
แจน
กลับมาแล้วหรอเฌอแล้วสิคละ
เฌอปราง
สิคไปซื้อของกับเต็นน่ะพี่
เฌอปราง
ผมเลยเอาของมาเก็บก่อน
ตัวประกอบชาย1
เอาล่ะนักเรียนวันนี้ครูจะปล่อยให้พวกเราอ่านหนังสือในห้องนี้นะ
ตัวประกอบชาย1
ส่วนใครจะไปเข้าห้องน้ำก็มาบอกครู
เจนนิษฐ์
พวกเรานั่งด้วยคนนะ
ปัญ
การใช้เวทย์เบื้องต้นน่ะ
มิวสิค
อีกอย่าไม่มีใครอ่านหรอก
มิวสิค
ก็มันเป็นหนังสือขยะไง
มิวสิค
ข้อมูลต่างๆก็เป็นเรื่องที่รู้กันอยู่แล้ว
ปัญ
มันไม่มีหนังสือขยะหรอก
ปัญ
ทุกเล่มก็มีความรู้ของมัน
ปัญ
จะว่าอะไรมั้ยถ้าจะขออ่านต่อ
Comments