ถึงผมจะเป็นเจ้าตระกูลก็เถอะ แต่ว่า...
[ บทนำ : โฮสต์ ]
// การกระทำ
( ) คิดในใจ
+ คิดหรือทำเหมือนกัน
" " เน้นคำ
* อธิบาย
อิโมจิแสดงอารมณ์
ถึงผมจะเป็นเจ้าตระกูลก็เถอะ แต่ว่า...
สิ้นเสียงของเด็กหนุ่มก็ปรากฏเป็นร่างโฮโลแกรมเล็กๆก่อนที่จะค่อยๆมีสีสันขึ้นมาหางจิ้งจอกสุดนุ่มฟูสีม่วงขาว 9 หางหูจิ้งจอกสีม่วงพร้อมกับชุดมิโกะสีดำและลูกอมสีฟ้า
เมริซ / ระบบหมายเลข 023
สวัสดีค่ะ... โฮสต์
ร่างของมิโกะจิ้งจอก(?)สีม่วงปรากฏขึ้นผมปิดตาข้างนึงดวงตาสีแดงเสียงเล็กๆแต่ไม่ได้แสบหูดังขึ้น
เมริซ / ระบบหมายเลข 023
มีอะไรเหรอคะ... โฮสต์เฟนูโก... //ลอยรอบๆตัว
เธอเอ่ยชื่อของคนที่เรียกเธอมาก่อนที่จะค่อยๆลอยรอบๆตัวในระยะสายตา
เฟนูโก เกเลน เอสเตลล่า
เบื่อน่ะ
เส้นผมสีฟ้าปลายสีม่วงสลวยใส่ชุดญี่ปุ่นพร้อมกับต่างหูรูปไม้กางเขนดวงตาสีทองส้มช่างงดงามเสียงเรียบเนียนแต่ก็อบอุ่น
ถึงจะไม่ได้ปรากฏรอยยิ้มบนหน้าก็ตาม
เมริซ / ระบบหมายเลข 023
เอ๋... ได้เหรอ?... ของลูกอมหน่อย...
เสียงของโฮโลแกรมเล็กๆกล่าวขึ้นมาอย่างโกรธแล้วงง
ถึงเธอจะเข้าใจว่าโฮสต์ของตัวเองนั้นค่อนข้างที่จะไม่ปกติก็เถอะแต่นี่มันพึ่งโลกแรกเองนะโฮสต์เธอคงไม่ได้เป็นบ้าไปแล้วใช่ไหม?
เฟนูโก เกเลน เอสเตลล่า
มาช่วยทำสวนดอกไม้หน่อย
เสียงของเด็กหนุ่มดันขึ้นก่อนที่จะตามมาด้วยเสียงของโฮโลแกรมที่เหมือนจะเป็นระบบของตัวเอง
เมริซ / ระบบหมายเลข 023
อีกแล้ว... ของลูกอมนะคะ 10อัน...
เฟนูโก เกเลน เอสเตลล่า
คิคิ ได้สิ
เสียงหัวเราะเล็กๆดังขึ้นก่อนที่จะตอบตกลง
มันเป็นชีวิตที่สบายเรียบง่ายที่ใครหลายๆคนต้องการถึงจะอย่างนั้นก็เถอะแต่ในอดีตเกิดอะไรขึ้นบ้างนะใครจะจำได้กันล่ะ ฮา ฮา!
Comments