ธรรมดา

.
-โต๊ะอาหาร-
ภาม
ภาม
หมาล่ามาแล้วครับป๊า
ภูริชละสายตาจากเอกสารมาสนใจกับของกินตรงหน้า
ภาม
ภาม
น่าอร่อยใช่ไหมหละครับ
ภูริช
ภูริช
ครับน่ากินมากเลย
ภาม
ภาม
ม๊าไม่มานั่งด้วยกันหรอครับ
กุลธรา
กุลธรา
อะ..เอ่อ ม๊าลืมเค้กไว้ในตู้เย็น
กุลธรา
กุลธรา
เดี๋ยวม๊าไปเอามาให้นะคะ
ภูริช
ภูริช
....
ภูริชมองตามแผ่นหลังบางที่เดินหายเข้าไปในครัว ก่อนจะถอนหายใจออกมา
ภาม
ภาม
เอ๊ะ..ทำไมรสชาติมันแปลกๆ
ภูริช
ภูริช
หืม? ทำไมมีอะไรหรอครับ
ภาม
ภาม
มันไม่เหมือนที่ม๊าเคยทำให้กินเลยน่ะครับ
กุลธรา
กุลธรา
เค้กของโปรดน้องภามมาแล้วค่ะ
ภาม
ภาม
มาม๊าครับ
กุลธรา
กุลธรา
คะ?
ภาม
ภาม
ทำไมรสชาติไม่เหมือนเดิมหละครับ
ภูริชวางช้อนลงบนจาน ก่อนจะกอดอกและมองไปที่ร่างบางตรงหน้า
กุลธรา
กุลธรา
รอบนี้ม๊าให้พี่แพรวทำให้ค่ะ
ภาม
ภาม
ทำไมหละครับ
ภาม
ภาม
ม๊าทำอร่อยจะตาย
กุลธรา
กุลธรา
ม๊ากลัวว่าจะไม่ถูกปากป๊าน่ะค่ะ
กุลธรา
กุลธรา
ก็เลยให้พี่แพรวทำ...
ภูริชนั่งนิ่ง ก่อนจะเอ่ยพูดเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ
ภูริช
ภูริช
ถ้ารอให้มันเย็นจะไม่อร่อยนะครับ
ภูริช
ภูริช
เรารีบกินกันดีกว่านะ
ภาม
ภาม
ป๊าจะกินหรอครับ
ภูริช
ภูริช
ครับ
ภูริช
ภูริช
ถ้าจะเอาทิ้งก็คงเสียของแย่เลย
ภาม
ภาม
งั้น..ภามจะนั่งกินเป็นเพื่อนป๊านะครับ
กุลธรานิ่งเงียบ ขบกัดริมฝีปากแน่นด้วยความรู้สึกผิด
ภูริช
ภูริช
เธอก็นั่งลงกินด้วยกันซะสิ
ภูริช
ภูริช
หรือว่าอิ่มแล้ว
กุลธรา
กุลธรา
ปะ..ป่าวค่ะ
กุลธรานั่งลงฝั่งขวามือของภูริช
สองพ่อลูกพรางคีบอาหารให้กัน กุลธราที่เห็นแบบนั้นก็หลุดยิ้มออกมา
ภาม
ภาม
มาม๊ากินบ้างสิครับ
ภาม
ภาม
ภามกับปะป๊าคีบให้จนจะเต็มจานแล้วนะ
กุลธรา
กุลธรา
คะ?
กุลธราเหมือนหลุดออกมาจากภวังค์ก่อนจะรีบก้มลงมองจานของตน จริงด้วย...มันเต็มจนจะล้นอยู่แล้วนะเนี่ย
ภูริช
ภูริช
นั่งเหม่ออะไรอยู่
ภูริช
ภูริช
รีบกินสิเดี๋ยวมันก็เย็นก่อนหรอก
ภูริชว่าพรางคีบชิ้นเนื้อใส่ลงในจานของกุลธรา
กุลธรา
กุลธรา
ขะ..ขอบคุณค่ะ
ภูริช
ภูริช
พรุ่งนี้ลูกต้องไปโรงเรียนใช่ไหมครับ
ภาม
ภาม
ใช่ครับ
ภูริช
ภูริช
เดี๋ยวพรุ่งนี้ป๊าไปส่งนะครับ
ภาม
ภาม
แล้วมาม๊าหละครับ
ภาม
ภาม
ไปด้วยไหม
กุลธรา
กุลธรา
เอ่อคือ...
ภูริช
ภูริช
อยากให้ไปด้วยหรอครับ
ภาม
ภาม
ได้ไหมครับ
สองพ่อลูกจ้องตากัน ภูริชมองแว๊บเดียวก็รู้แล้วว่า ลูกชายตัวน้อยต้องการจะสื่ออะไร
ภูริช
ภูริช
ไม่มีปัญหาอยู่แล้วครับ
กุลธรา
กุลธรา
เดี๋ยวสิคะ--
กุลธรายังพูดไม่ทันจบ ลูกชายก็ดันพูดสวนขึ้นมาซะก่อน ไหนจะสายตาของคนตรงหน้าที่มองมาที่ตนอีก ทำให้เธอได้แต่นั่งนิ่งไม่กล้าปฏิเสธอะไร
ภาม
ภาม
ม๊า~ไปส่งภามหน่อยไม่ได้หรอครับ
กุลธรา
กุลธรา
อะ..โอเคค่ะลูก
.
07:33
-คฤหาสน์เวชพิสิษฐ์-
ภาม
ภาม
วันนี้ม๊าจะไปไหนครับ
ภามเอ่ยถามหลังจากที่ลงมาจากบันได ก่อนจะตรงปรี่เข้าไปสวมกอดกุลธรา
กุลธรา
กุลธรา
ก็วันนี้มีเด็กอยากให้มาม๊าไปส่งนี่นา
กุลธรา
กุลธรา
ม๊าก็ต้องแต่งตัวสวยๆหน่อยสิ
ภูริชที่นั่งจิบกาแฟดำอยู่ที่หัวโต๊ะ เหลือบมองร่างบาง
จริงอย่างว่า วันนี้เธอแต่งตัวดูดีกว่าทุกวัน แต่เสื้อผ้าก็ยังดูธรรมดาออกจะไปหาเก่าเสียด้วยซ้ำ
ภูริช
ภูริช
น้องภามครับ
ภูริช
ภูริช
ป๊าว่าลูกมานั่งกินข้าวก่อนดีกว่าไหม
ภูริช
ภูริช
เราจะสายเอานะ
ภาม
ภาม
อ่า โอเคครับ
เลือกตอน
1 อย่างน้อย
2 ปะป๊า~
3 เป็นห่วง
4 ธรรมดา
5 ได้ไหม
6 ไม่ดี
7 ลูกชาย
8 แค่พนักงาน
9 ก็หย่ากันไปเลยสิ!!
10 ลูกสะใภ้
11 14ปี กับชีวิตคู่
12 กินด้วยกันสิ
13 ขอนอนด้วยคนนะ
14 ขี้เกียจเก็บ
15 คนของฉัน
16 ไม่อยากให้ใครมาแย่ง
17 หวังว่า...
18 พอสักทีเหอะ!!!
19 ชดใช้
20 รู้ไหม
21 เธอสวย
22 ชาร์จแบต
23 ไม่มีวัน
24 กลัว
25 ลูกป๊ากับม๊า
26 ไม่อยากได้ยิน
27 ตั้งใจ
28 ยัยตัวแสบ
29 ไม่ได้รับคำเชิญ
30 ทำตัวให้ชิน
31 ดูแลตัวเองดีๆ
32 ภรรยาของฉัน
33 ด้วยรักและหน้าที่
34 กุลธรา
35 แม่ที่ดี
36 ขอบคุณ
37 ความสบายใจของพี่
38 มันดีมาก
39 เพราะเราคือครอบครัว
40 น้อง
41 ภีมพิมล
เลือกตอน

อัพเดทถึงตอนที่ 41

1
อย่างน้อย
2
ปะป๊า~
3
เป็นห่วง
4
ธรรมดา
5
ได้ไหม
6
ไม่ดี
7
ลูกชาย
8
แค่พนักงาน
9
ก็หย่ากันไปเลยสิ!!
10
ลูกสะใภ้
11
14ปี กับชีวิตคู่
12
กินด้วยกันสิ
13
ขอนอนด้วยคนนะ
14
ขี้เกียจเก็บ
15
คนของฉัน
16
ไม่อยากให้ใครมาแย่ง
17
หวังว่า...
18
พอสักทีเหอะ!!!
19
ชดใช้
20
รู้ไหม
21
เธอสวย
22
ชาร์จแบต
23
ไม่มีวัน
24
กลัว
25
ลูกป๊ากับม๊า
26
ไม่อยากได้ยิน
27
ตั้งใจ
28
ยัยตัวแสบ
29
ไม่ได้รับคำเชิญ
30
ทำตัวให้ชิน
31
ดูแลตัวเองดีๆ
32
ภรรยาของฉัน
33
ด้วยรักและหน้าที่
34
กุลธรา
35
แม่ที่ดี
36
ขอบคุณ
37
ความสบายใจของพี่
38
มันดีมาก
39
เพราะเราคือครอบครัว
40
น้อง
41
ภีมพิมล

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!