เกิดใหม่ไปขอให้เป็นคนธรรมดาบ้าง
#2
พอร์ช(นางเอก)
//ตื่นขึ้นมาในห้องนอน
พอร์ช(นางเอก)
โอ้ย//ความทรงจำของเจ้าของร่างกลับเข้ามาในหัว
ปอเช่(น้องชายนางเอก)
พี่//รีบวิ่งมาหา
ปอเช่(น้องชายนางเอก)
พี่นี่พี่ฟื้นแล้วจริงๆด้วยอะ//ยิ้ม+ดีดขึ้นมา
ปอเช่(น้องชายนางเอก)
พี่น้ำผึ้ง//ตะโกน
ปอเช่(น้องชายนางเอก)
พี่พอร์ชฟื้นแล้ว//ตะโกน
น้ำผึ้ง(เพื่อนนางเอก)
ไหนๆ//รีบวิ่งมาหา
น้ำผึ้ง(เพื่อนนางเอก)
พอร์ช//ยิ้ม
พอร์ช(นางเอก)
นี่พวกเธอใช่น้ำผึ้งกับปอเช่ใช่มั้ย//งงๆ
น้ำผึ้ง(เพื่อนนางเอก)
ใช่!?
น้ำผึ้ง(เพื่อนนางเอก)
ว่าแต่แกยังเจ็บตรงไหนอยู่รึปล่าว//ดูตามร่างกายพอร์ช
ปอเช่(น้องชายนางเอก)
แล้วพี่อยากกินอะไรมั้ยเดี๋ยวผมทำให้กิน//ยิ้มให้+ลุกออกจากเตียง
พอร์ช(นางเอก)
งั้นพี่อยากกินหมูกรอบกับน้ำจิ้มซีฟู้ดแล้วก็ขอข้าวสวยจานนึง//ยิ้มแฉ่ง
ปอเช่(น้องชายนางเอก)
ได้เลยงั้นพี่ไปล้างหน้าแปรงฟันรอได้เลย//ชี้ห้องน้ำ
น้ำผึ้ง(เพื่อนนางเอก)
เดี๋ยวฉันไปช่วยปอเช่ทำอาหารนะ//เดินตามปอเช่ลงไป
พอร์ช(นางเอก)
//ลุกไปห้องน้ำ
พอร์ช(นางเอก)
//ส่องกรระจก
พอร์ช(นางเอก)
//อึ้งในความสวยของตัวเอง
พอร์ช(นางเอก)
มิหน้าถึงโดนตบจนพึ่งมาฟื้นวันนี้//กอดอก
Comments