[ Fic มหาศึกคนชนเทพ ] มหาศึกหญิงชนหญิง
คู่ที่1 สนามรบของผู้แข็งแกร่ง
ไฮม์ดัล
หญิงที่จะแบกรับความหวังของมวลมนุษยชาติเอาไว้
ไฮม์ดัล
นามของเธอคือ โทโมเอะ โกเซ็น ครับ!!
ไฮม์ดัล
แข็งแกร่งปะทะผู้แข็งแกร่ง สนามประลองเริ่มร้อนแรงขึ้นแล้วสิ
ไฮม์ดัล
หนึ่งคือซามูไรหญิง และอีกหนึ่งคือเทพีแห่งนักร
มินาโมโตะ โยชินากะ
แสดงให้พวกมันเห็นหน่อยสิโทโมเอะ
ซุส
อื้อ ใช้แล้วแหละ ข้าส่งนางไปเป็นด่านหน้าของฝ่ายเราเอง // มองไปยังสนาม พร้อมลูบเคราของตัวเอง
ไฮม์ดัล
ได้เวลาเริ่มแล้ว!! // ยกแตรขึ้นมา
จากบทกวีเอ็ดด้าระบุไว้ว่า ยามใดที่เทพยามผู้เฝ้ามองจุดจบหยิบแตรกัลลาฮอร์นของเขาขึ้นเมื่อใด นั่นก็คือเวลาที่บอกให้ทุกคนรู้ว่า ศึกแร็คนาร็อคกำลังจะเริ่มขึ้น!
ไฮม์ดัล
คู่ที่1 เริ่มได้!!!
กองเชียร์ฝ่ายมนุษย์
เกิดอะไรขึ้น!!
กองทัพโทโมเอะ
สมแล้วจริงๆ ค่ะที่เป็นท่านโทโมเอะ // กองทัพของโทโมเอะคิดในใจ
ไฮม์ดัล
อะไรกันครับเนี่ย ทั้งสองฝ่ายไม่ป้องกันตัวเลยแม้แต่นิดเดียวครับ
อะโฟรไดท์
แม่หญิงคนนั้น ไม่ธรรมดาเลยนะเนี่ย ไม่เกรงกลัวแม้จะยืนอยู่ต่อหน้าอาธีน่าเลยงั้นเหรอ
ไฮม์ดัล
พวกเธอกำลังเดินเข้าหากันแล้วครับ!!
ทั้งคู่แม้จะเกิด และเติบโตในสถานที่ที่แตกต่างกัน แต่มีสิ่งหนึ่งที่พวกเธอมีเหมือนกันนั่นก็คือ พวกเธอคือผู้ที่ถูกขึ้นชื่อว่าเป็นยอดนักรบหญิง!!
โทโมะเอะ โกเซ็น
// เดินมาหยุดตรงหน้าอาธีน่า ยกง้าวขนาดใหญ่ขึ้น พร้อมกับฟันลงไปใส่อาธีน่า
อาธีน่า
// รับการโจมตีด้วยดาบคู่ใจของตน
อาธีน่า
// พยายามดันโทโมเอะออกจากตน
โทโมะเอะ โกเซ็น
// พุ่งเข้าหาอาธีน่าอีกครั้ง
ทั้งสองฟันใส่กัน ด้วยความเร็ว และแรงพอ ๆ กัน
ไฮม์ดัล
สูสีกันสุด ๆ เลยครับ
กองทัพโทโมเอะ
สุดยอดท่านโทโมเอะของพวกเราสู้ได้แม้กระทั่งเทพ สูสีสุด ๆ เลย
ซุส
ยังเร็วไปที่จะบอกว่าสูสี พวกมนุษย์คงคิดแบบนั้นไปจนกว่าอาธีน่าจะเอาจริง // ลูบเคราตัวเอง
ไฮม์ดัล
ทั้งสองไม่ยอมกันเลยครับ!!
อาธีน่า
เจ้าน่ะน่าสนใจดีนี่ // ดันพลังกับโทโมเอะ
โทโมะเอะ โกเซ็น
เจ้าเองก็เหมือนกันนั่นแหละ! // ดันพลังกับอาธีน่า
โทโมะเอะ โกเซ็น
// ออกแรงผลักอาธีน่าออกไป
อาธีน่า
// โดนผลัก+ตั้งหลัก+ยกดาบขึ้นมาเหนือหัว
ซุส
หมดเวลาเล่นสนุกกันแล้ว
เฮอร์มีส
จะใช้ท่านั้นกับแค่มนุษย์เหรอ?
ในอดีตหลังจบสงครามไททัน เหล่า12เทพแห่งโอลิมปัสก็ถูกสถาปนาขึ้น
พวกเขาต่างได้รับหน้าที่ที่แตกต่างกันออกไป
มีครั้งหนึ่งที่เหล่าไททันหลุดจากทาร์ทารัส เพราะไม่มีคนคุมที่นั่น เนื่องจากเจ้านรกฮาเดสไม่ว่าง
ทำให้ซุสที่เป็นเทพสูงสุดได้ส่งอาธีน่า และแอรีสเทพส่งคราม พร้อมกองทัพโอลิมปัสจำนวนหนึ่งไป
ทั้งสู้แทบสู้เหล่าเทพไททันไม่ได้เลยแม้แต่น้อย
อาธีน่า
ท่านพี่คะ! แบบนี้เราไม่ไหวแน่ // ยืนชนหลังกับแอรีส
แอรีส
สู้ต่อไปจนกว่าจะมีกำลังเสริม!! // วิ่งเข้าหาศัตรูแบบไม่เกรงกลัว แม้มีบาดแผลเต็มตัวก็ตาม
อาธีน่า
ท่านพี่นี่ละก็ไม่ว่าจะเมื่อไหร่ท่านก็ไม่เคยเปลี่ยนเลย สมแล้วจริง ๆ ที่เป็นเทพแห่งสงคราม แต่ข้าเป็นเทพีแห่งนักรบแท้ ๆ แต่กลับทำเยี่ยงท่านไม่ได้ // มองไปที่รอบ ๆ พร้อมพุ่งเข้าหาศัตรู
เทพทั้งสองสู้จนนำกองทัพได้รับชัยชนะ และขังเหล่าเทพไททันไว้ในคุกเหมือนเดิมได้
อาธีน่า
ท่านพี่คะ สอนข้า..สอนข้าให้เก่งกว่านี้ได้ไหมคะ ข้าอยากเป็นยอดนักรบ // มองไปที่แอรีส
ในตอนนี้ทั้งสองนั่งอยู่ที่ไหนสักที่ในเฮลไฮม์
แอรีส
จะให้ข้าสอนเหรอ สอนอะไรล่ะ เจ้าน่ะเพียบพร้อมทุกอย่างแล้ว การที่เจ้า และข้ายังนั่งคุยกันอยู่ตรงนี้ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าพวกเราต่างเป็นยอดนักรบ!! // มองไปรอบ ๆ ที่พังเสียหาย
อาธีน่า
ท่านพี่แอรีส ท่านคือยอดนักรบที่เหนือกว่านักรบใด ๆ ทั้งนั้น ข้า..ข้าจะยิ่งใหญ่ให้เทียบท่านให้ได้ค่ะ!! // กระโดดดีใจ จนทำให้แผลฉีก
แอรีส
อาธีน่าเจ้าไม่เป็นอะไรนะ!! แพทย์สนามมานี่ด่วนเลย // แอรีสตะโกนขึ้นอย่างสุดเสียง
หลังจบศึกนั้นชื่อของทั้งสองก็ดังไปทั่วสวรรค์
มีท่านึงที่อาธีน่าเห็นแอรีสใช้ และเธอเห็นจึงนำมาฝึกใช้กับตัวเอง
ไม่มีศัตรูคนไหนรอดพ้นจากท่านั้นไปได้
เป็นท่าที่รุนแรง และเป็นสุดยอดกระบวนท่าที่ทำลายได้แต่เกราะที่แข็งแกร่งที่สุด
ศิวะ
จบสักที! เอาล่ะรีบ ๆ ทำลายพวกมันได้แล้ว
อาธีน่า
ฟ้าถล่มทลายปฐพี // อาธีน่ากระโดดขึ้นเหนือหัวโทโมเอะด้วยสีหน้าที่ตื่นเต้น และฟันลงมาด้วยความแรงสูง
เกล
ไม่มีทางเลย การที่มนุษย์จะต่อสู้กับเทพได้เป็นเรื่องโกหกทั้งเพ // เข่าทรุดลงกับพื้น+ก้มหน้ายอมรับความจริงที่เกิดขึ้น
บรุนฮิลล์
เกลลุกขึ้นมา // นั่งย่อลงข้าง ๆ ผู้เป็นน้อง
เกล
ไม่ค่ะ...ท่านพี่คะ ข้า..ข้าทนดูไม่ได้อีกต่อไปแล้ว // ยังคงก้มหน้ามองพื้นด้วยความสิ้นหวัง
บรุนฮิลล์
เจ้าต้องไม่หันไปมองทางอื่นจงดูให้เต็มตา วินาทีที่จะเปลี่ยนประวัติศาสตร์ของเหล่าเทพ และมนุษย์ // ชี้ไปที่กลางสนามที่เต็มไปด้วยควัน
ในตอนนั้นก็เหมือนมีบางอย่างขยับที่ดาบของอาธีน่า และมันก็ถูกดันขึ้นจนลอยหลุดออกจากมือเจ้าตัว
ไฮม์ดัล
เลือด เลือดพุ่งกระฉูดออกจากท้องของอาธีน่าครับ!! อาวุธของโทโมเอะ โกเซ็นทำให้เทพีแห่งนักรบมีบาดแผลได้!!
เหล่าทวยเทพ
อาวุธนั่นมันอะไรกัน!!
เหล่าทวยเทพ
ท่านอาธีน่าได้รับบาดแผลจากมนุษย์งั้นเหรอ
โทโมะเอะ โกเซ็น
เจ้าน่ะ เทพีนักรบสินะ เรายอมรับในฝีมือเลยล่ะ ท่าเมื่อกี้ถ้าเราหลบไม่ทันคงตายไปแล้ว..(อาวุธเทพเป็นเช่นนี้เองรึ) // มองไปที่อาธีน่า
อาธีน่า
เจ้า..อัก...สุดยอด.สุดยอดมากเลย // อาธีน่ายกดาบขึ้นมาอีกครั้ง แม้จะมีแผลที่ช่วงท้องก็ตาม
กองทัพโทโมเอะ
สุดยอดมากค่ะนายหญิง!!!
กองทัพโทโมเอะ
กรี๊ดดดด แม้แต่เทพก็ไม่เว้น เป็นยังไงล่ะพวกเทพ!!!!
ในอดีตยุคเฮอัน ช่วงสงครามเก็มเป ตามพงศาวดารระบุว่าโทโมเอะ โกเซ็นคืออนุภรรยาชิโสะ โนะ โยชินากะ และได้เข้าร่วมรบกับสามีในฐานะซามูไร จนกระทั่งโยขินากะพ้ายแพ้ ก่อนตายโยชินากะสั่งให้โทโมเอะหนีไป และไม่มีข้อมูลใดเกี่ยวกับเธออีก
แต่ความจริงนั้นเป็นเช่นนั้นจริงหรือ…
ความจริงคือตลอดช่วงชีวิตที่เธอใช้ไปโทโมเอะบอกชายทุกคนที่เข้ามาจีบตนว่า ‘ ข้าต้องขอโทษท่านด้วย แต่คู่ครองของข้ามีเพียงสนามรบเท่านั้น ’ เธออุทิศชีวิตให้กับการสู้รบ เธอไม่เคยบ่นว่ากลัว พูดว่าหนี ในสนามรบเปรียบเสมือนบ้านหลังที่สองของเธอ
ในตอนที่โทโมเอะสิบแปดเธอเข้าสู่สนามรบเป็นครั้งแรกในฐานะหน่วยอนนะ บุเกอิชา หรือนักรบหญิง ในช่วงแรกของสงครามเก็มเปเธอ และกองทัพของเธอยังไม่เลือกฝั่ง แต่เป็นเพราะโยชินากะเห็นการต่อสู้รับมือกับกองทัพตนของหน่วยอนนะ บุเกอิชา เขาถึงกับต้องคุกเข่าขอร้องให้โทโมเอะ และกองทัพของเธอที่มีเพียงแค่สามร้อยคนให้มาช่วยตละกูลมินาโมโตะ
หลังจากได้กองกำลังอนนะ บุเกอิชามาร่วมรบตละกูลมินาโมโตะก็ชนะได้หลายต่อหลายศึก
ซามูไรของตละกูลไทระ และมินาโมโตะต่างบอกตรงกันว่า ‘ เธอมีค่าเทียบคนหนึ่งพันคน ’
จนกระทั่งเมื่อตละกูลมินาโมโตะหาผู้ที่จะขึ้นเป็นผู้นำไม่ได้จึงเกิดเป็นศึกระหว่างตละกูล โยชินากะใช้เวลาเพียงครึ่งเดือนในการยึดเฮอังเกียวได้ แต่ผ่านไปไม่นานนักก็ถูกล้อมไว้ด้วยกองทัพของโยชิสึเนะ และโยริโนริ แต่ว่าโทโมเอะ และโยชินากะก็ช่วยกันสู้พยายามฝ่าวงล้อมออกจากเมือง ในระหว่างศึกโยชินากะสั่งให้โทโมเอะหนี แต่โทโมเอะตอบไปว่า
โทโมะเอะ โกเซ็น
ข้าเป็นซามูไรจะทิ้งนายของตนได้เยี่ยงไรกัน
หลังจากนั้นทั้งสองก็สู้กับกองกำลังที่เยอะกว่าหลายเท่า…สุดท้ายโยชินากะก็ถูกสังหาร โทโมเอะเธอตัดสินใจสู้ต่อ..เธอและกองกำลังของเธอที่เหลือเพียงหยิบมือถูกสังหาร แต่กองกำลังของอีกฝ่ายหายไปถึงสามในสี่ ส่วนโทโมเอะกับกองกำลังถูกสังหารโดยที่ไม่มีบาดแผลที่ด้านหลังแม้แต่รอยเดียว…
ซุส
เจ้าลูกชายนั่นทรยศฝ่ายเรางั้นเรอะนี่ ฮ่า ฮ่า ฮ่า // ซุสขำออกมา
เฮอร์มีส
ใครเหรอครับ หรือว่าจะเป็นท่านเฮเฟตัสเหรอครับ // จับที่คางของตัวเอง
แอรีส
ตาแก่นั่น!! // ทุบที่กันจนร้าว
ศิวะ
เทพกรีกมีเรื่องอีกแล้วเหรอเนี่ย
ซุส
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า // มองไปทางที่บรุนฮิลด์ยืนอยู่
เกล
ท่านซุสมองมาทางเรา พร้อมรอยยิ้มชวนสยองด้วยค่ะ // กอดบรุนฮิลด์ไว้แน่น
บรุนฮิลล์
ใช้เหมือนเขาจะรู้แล้วแหละนะ
Comments