แวมไพร์ตัวสุดท้ายของตระกูล ค้นพบความจริง

ลิเดีย(นางเอก)

แม่คะ

ลิเดีย(นางเอก)

หนูไปเล่นกับเพื่อนนะ

ลิเลีย(แม่นางเอก)

จ้ะ

ณ คฤหาสน์ร้างแห่งหนึ่ง

ลิเดีย(นางเอก)

คฤหาสน์แห่งนี้น่าสนใจแหะ

ลิเดีย(นางเอก)

เข้าไปดูสักหน่อยดีกว่า

เอี๊ยดดด

ลิเดีย(นางเอก)

น่ากลังแหะ

ลิเดีย(นางเอก)

นี่อะไรเนี่ย

สิ่งที่นางเอกยิบขึ้นมานั้นก็คือตำราโบราณเล่มหนึ่ง

ไม่มีรูปนะ

มันอัพรูปไม่ได้ง่ะ

ลิเดีย(นางเอก)

นี่ตำราหรอ

ลิเดีย(นางเอก)

//เปิดอ่านดู

ในตำราเขียนว่า

ข้าคือเคาท์กริมเมอร์ลินราชาแห่งเผ่าเเวมไพร์ผู้ล่าแห่งรัตติกาลที่เผ่าของข้านั้นโดนบุกรุกและโดนไล่ล่าแวมไพร์ทุกตนจึงได้มอบพลังใส่ไว้ในแหวนทับทิมสีเลือดเอาไว้รอผู้ที่มีเชื้อสายแวมไพร์ที่ถูกเลือกมาสวมใส่และปลดปล่อยพวกเราเหล่าแวมไพร์ให้หลุดพ้นจากการกักขังนี้

ลิเดีย(นางเอก)

วะแวมไพร์งั้นหรอ

ลิเดีย(นางเอก)

แปลว่าคฤหาสน์หลังนี้เคยมีแวมไพร์มาอาศัยอยู่งั้นหรอ

ลิเดีย(นางเอก)

ดีล่ะ

ลิเดีย(นางเอก)

เราต้องหาแหวนนั้นสินะ

ลิเดีย(นางเอก)

อยู่ไหนนะ

ลิเดีย(นางเอก)

//เดินหาอยู่นาน

ลิเดีย(นางเอก)

อ่ะ!

ลิเดีย(นางเอก)

เจอแล้ว

ลิเดีย(นางเอก)

อยู่ในโลงแก้วนี่เอง

ลิเดีย(นางเอก)

แต่มันจะไม่มีอะไรโผล่ออกมานะ

ลิเดีย(นางเอก)

//เปิดดู

ในโรงแก้วนั้นก็มีร่างของผู้ชายคนหนึ่งอายุก็น่าจะประมาณวัยกลางคน เขาได้แหวนวงนั้นอยู่

ลิเดีย(นางเอก)

//กำลังจะดึงเอาแหวนมา

ลิเดีย(นางเอก)

อึก//ร่างของเธอก็เปล่งแสง

ลิเดีย(ตอนกลายร่าง)

ฟันฉันมันทำไมแหลมขึ้นและยืดยาวออกมาล่ะ

ลิเดีย(ตอนกลายร่าง)

กระจก

ลิเดีย(ตอนกลายร่าง)

กระจกอยู่ไหน

ลิเดีย(ตอนกลายร่าง)

//ตกใจกับสิ่งที่ได้ปรากฏอยู่ในกระจก

ลิเดีย(ตอนกลายร่าง)

ฉันกลายร่างเป็นแวมไพร์

ว่าไงหลานของข้า

ลิเดีย(ตอนกลายร่าง)

ใครน่ะ