เกิดใหม่ไปเป็นผู้ฝึกตนในต่างโลก
คำภีร์ฝึกศิลปะการต่อสู้
ณ เวลา ดวงอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า (เย็น)
ลุง
ในฐานะที่ข้าเก็บเจ้ามาเลี้ยงข้าจะฝึกวิชาให้กับเจ้า
เซน (เด็ก)
(มาถึงแล้วสินะเวลาที่ข้าจะได้ฝึกวิชา)
ลุง
//มอบคัมภีร์ฝึกฝนวิชาให้เซน
ลุง
เจ้าจงเก็บรักษามันเอาไว้ให้ดี
ลุง
อย่าให้ใครแม้แต่จะเป็นคนที่เจ้าไว้ใจก็ตาม
เซน (เด็ก)
//ยกไม่ไหวแล้วล้มลง
เซน (เด็ก)
(ทำไมมันถึงหนักเช่นนี้!?)
ณ เวลา ยามดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า (ค่ำ)
เซน (เด็ก)
(แต่ทิ้งเก็กไว้คนเดียวเนี่ยนะ..)
เซน (เด็ก)
(เอาเถอะข้าจะได้..อ่านมันสักที!! รอคอยมานาน!!)
เซน (เด็ก)
//เปิดคัมภีร์ออกมา
เซน (เด็ก)
(เคล็ดวิชาอันใดกัน!?)
เซน (เด็ก)
(ศิลปะการป้องกันตัวระยะประชิด ระยะกลาง ระยะไกล)
เซน (เด็ก)
(ไม่ใช่คัมภีร์ยุทธ์หรอกรึ!?)
เซน (เด็ก)
(ฝึกเขียนก่อนแล้วกัน)
เซน (เด็ก)
(อีกไม่นานข้าคงจะพูดได้แล้วล่ะ)
เอ่กอิเอ้กเอ้ก!! เอ่กอิเอ้กเอ้ก!! (เสียงไก่)
เซน (เด็ก)
ยามดวงอาทิตย์ขึ้น แสงอรุณเบิกฟ้า ต้นไม้สง่าสวยงามสดใส ท้องฟ้าสีคราม นกโบยบิน คลื่นวารีไหลเวียน วายุพัดพา
เซน (เด็ก)
ข้าพูดได้แล้ว!!
ลุง
เจ้าพูดได้แล้วงั้นรึ!?
ลุง
เจ้าช่วยทวนสิ่งที่เจ้าพูดก่อนหน้านี่ได้หรือไม่?
เซน (เด็ก)
ยามดวงอาทิตย์ขึ้น แสงอรุณเบิกฟ้า ต้นไม้สง่าสวยงามสดใส ท้องฟ้าสีคราม นกโบยบิน คลื่นวารีไหลเวียน วายุพัดพา
ลุง
เจ้าจดจำคำในคัมภีร์นั่นรึ!?
เซน (เด็ก)
(นึกว่าจะโกรธซะอีก)
ทั้งสองพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน
???
(หึหึ สนุกต่อไปเถอะ เดี๋ยวพวกเจ้าได้เสียน้ำตาในวันนี้)
Comments
⚖Nuk_KNClub ⚖
เก่งเกินไปแล้ว
2023-04-24
3