ความตายงั้นหรอผมไม่ได้กลัวความตายสักหน่อย
ร่าง
แวม(นายเอก)
เป็นไงบ้างแล้วกุจะบอกว่ามันเป็นยาพิษชนิดนี้อ่อนที่สุดแล้วนะถ้ามึงอยากจะรอดมึงก็ถอนหมั้นซะ!!//มองด้วยสายตาอาฆาตมาดร้าย
คุมิสึ(พระเอก)
//สลบไปแล้ว
โมชิ(น้องพระเอก)
พี่!//พึ่งเข้ามา
แวม(นายเอก)
แฟนหรือน้อง//ถาม
โอมิสึ(พ่อพระเอก)
โมชิพ่อไม่อนุญาตให้ลูกคบกับพี่หรอก//😒
โมชิ(น้องพระเอก)
ทำไมครับพ่อก็ผมท้องกับพี่อ่ะ//ตอแหล
แวม(นายเอก)
งั้นหรอ//หยิบยาขึ้นมา
แวม(นายเอก)
อ่ะเอาไปกินมันคือยาบำรุงครรภ์น่ะ//ยื่นให้+ยิ้มธรรมดา
โมชิ(น้องพระเอก)
ขอบคุณ//หยิบมากิน
โมชิ(น้องพระเอก)
อึกโอ้ย!!!//จะเข้าห้องน้ำ
แวม(นายเอก)
อยู่นี่ก่อนสิครับ//😊
โมชิ(น้องพระเอก)
อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกก//ล้มลงนอนดิ้นทุรนทุราย
แวม(นายเอก)
เอ้าไม่ได้ท้องนิ//🙁
โอมิสึ(พ่อพระเอก)
ให้ยาอะไรให้กิน!//รีบถาม
แวม(นายเอก)
ยาบำรุงครรภ์ชนิดรุนแรงกินไปไม่กี่วินาทีก็ออกฤทธิ์ทันทีแต่สำหรับคนที่ไม่ได้ท้องจริงๆ//😊
แวม(นายเอก)
ที่เป็นแบบนี้เพราะไม่ได้ท้องจริงๆเพราะงั้นเลยต้องทรมานจนกว่าตัวยาจะหมดฤทธิ์หึ//แสยะยิ้ม
ทราย(ผู้ที่แต่งเรื่องนี้)
ขอโทษที่ให้รอนะคะ
ทราย(ผู้ที่แต่งเรื่องนี้)
บ่ายนะคะ
Comments
ซึมเศร้า+แพนิค(:
ชอบครับฮัพอัพหน่อยค้าบบบ
2024-04-29
0