โอ้ยเจ็บจัง .. ร่างฉันแนบอยู่กับพื้นเมื่อชน กับร่างใหญ่นั้น ฉันหงายหน้ามองร่างสูงนั่น ละ ละ แลนนี่
ฉันตกใจเมื่อเห็นลูกชายของตระกูล กู๊ดแวนด์ วันนี้เขาดูหล่อและเท่ห์ นิดๆ ( สมองคิดไรเนี่ย ! ) ตาสีน้ำทะเลลึก ผมสีดำ ผิวขาว สูง ยาว อืมม รวมๆแล้วมีเสน่ห์
แลนนี่ : เป็นไรมั้ยครับ ผมถามอย่างสุภาพและเอื้อมมือจะไปพยุงเธอ
อีฟ : อ้อออ มะ มะ เป็นไรหรอกคะ ฉันพูดพลางลุกขึ้น
เอ้า คุณหมอ เอฟเวอร์รีน คุณหมอมางานเลี้ยงนี้ด้วยหรอค่ะ ขอบคุณคุณหมอมากน่ะคะที่ช่วยลูกชายดิฉันจนหายป่วย ฝีมือการผ่าตัดคุณหมอนี้สุดยอดจริงๆ
ฉันหันไปทางต้นเสียง ผู้หญิงที่เรียกฉัน นั่นคือแม่ของผู้ป่วยที่ฉันเคยรักษา แฮ่กๆๆ นานขนาดนั้นยังจำกันได้อีก อิอิ
อีฟ : อ่อออ อะ ค่ะ พอดี ฉันมากับคุณลุงคะ ฉันขอตัวเข้าห้องน้ำน่ะคะ บ๊าย .. ฉันพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำอย่างรีบร้อนเพราะกลัวว่า แลนนี่ จะจับได้ว่าฉันเป็นคนของตระกูล เอฟเวอร์รีน
แพลน แกไปสืบมาสิ ว่า ผู้หญิงคนนั้นเกี่ยวข้องอะไรกับตระกูล เอฟเวอร์รีน ผมออกคำสั่งกับลูกน้องเพื่อไปสืบ ต้องการที่จะรู้ว่า หญิงสาวคนนั้นเป็นใคร
ตึก ตึก ตึก ฉัน เดินเข้าไปในงานอย่าง สง่า
รีบตรงไป หา มาธา แอนดิวสัน เพื่อนรักของฉันซื้อเป็นเจ้าของงานเลี้ยงนี้ เฮ้ย.. มาธา
มาธา : อ่าว อีฟ มาแล้วหรอ ฉันเห็นอีฟแล้วรีบวิ่งเข้าไปกอด ทันที คิดถึงเธอจัง
อีฟ : คิดถึงเช่นกัน ช่วงนี้ฉันงานยุ่งน่ะ ผู้ป่วยเยอะ 555 ฟิตจังเลยช่วงนี้ ฉันพูดพลางหัวเราะเพื่อกลบความเหนื่อยล้า
คุณชาย คับ ผมทราบแล้วคับว่าเธอเป็นใคร ..
แพลนเดินมาเพื่อรายงานสิ่งที่ผมให้ไปสืบ อืม..ว่าไง
เธอชื่อ อีฟ เอฟเวอร์รีน เธอเป็นลูกสาว ของ คุณ เดดดี่ กับ คุณ อลิซซ่า แต่เธออยู่ในความดูแลของ คุณ โทนี่ คับ ผม ... อืม ดี บอกทุกคน เตือนตัวไว้ ฉันได้ของเล่นชิ้นใหม่แล้ว ผมพูดพลางตามองหญิงสาวแสนสวยคนนั้น เสียดายแค่ต้องเก็บเธอไว้เพียงแก้แค้น
อะ แฮ่มม เรียนแขกทุกท่าน ได้โปรดร่วมดื่มฉลองให่กับ คุณหนู มาธา แอนดิวสัน คับ .... เสียงพิธีกร ได้กล่าวเปิดงานอย่างเป็นทางการ
ผมรีบเดินตรงไป หา คุณ โทนี่ เพื่อจะทักทายตามมารยาท และ แสดงให้เห็นว่าวันนี้ ตะกูล กู๊ดแวนด์
พร้อมทุกทีเพื่อจะแก้เเค้น อ่าว .. คุณ โทนี่ สวัสดีคับ
ผมกล่าวทักทายพร้อมยกแก้วไวน์เพื่อชนกับคุณโทนี่...
อ่าว พ่อหนุ่มแลนนี่ มาด้วยหรอ ชนแก้วๆ สบายดีหรือ แลนนี่ ผมกล่าวถามไถ่ แลนนี่ ตามมารยาม ทั้งที่รู้อยู่เต้มอกว่า เขามาเพื่ออะไร แด๊ดดี่ คร่าา นั้นใคร คะ เสียง เรนนี่ถามเพื่ออยากรู้ว่า หนุ่มน้อยคนนี้คือใคร
สวัสดีคับ เลดี้ ผมกล่าวพร้อมยกมือเธอขึ้นมาจูบ
ผมชื่อ แลนนี่ กู๊ดแวนด์ คับ ผมพูดพร้อมปล่อยมือเธอลง
กะกู๊ดแวนด์ .... ฉันตกใจเมื่อได้ยินว่าเป็นตระกูลนี้ ไม่ได้ๆเราจะกลัวเขาไม่ได้ ยินดีที่รู้จักคะ ฉัน ชื่อ เรนนี่ น่ะคะ
คุณลุง ค่ะ ฉันรับเดินเข้า แต่ต้องชะงักเพราะเห็น แลนนี่ อยู่ ตรงนั้น ... เอิ่ม มีอะไรหรอ อีฟ ... พ่อถามฉันพลางทำสายตาเข็มใส่ อ่อพอดี ที่โรงบาลมีเคสด่วนหนูขอตัวก่อน น่ะคะ .... ฉันรีบเดินแต่ กริ๊ด โครม ต้องสะดุด ล้ม ฉันมองไปยัง เรนนี่ ... อุ้ยทำไมเธอเป็นแบบนี้อ่ะอีฟไม่ระวังเอง เรนนี่พูดจาทำให้ฉันเสียหน้า..
ผมเห็นสิ่งที่ เรนนี่ทำกับเธอ แล้ว ผมจึงตัดสินใจถอดสูทแล้วเดินไปคลุมเธอแล้วพยุงเธอขึ้น.... คุณเป็นอะไรไหมคับ ..
อ๋อ ไม่คะ ขอบคุณ ฉันขอตัวก่อนนะคะ ฉันเอ่ยขอบคุณแลนนี่ แล้วรีบเดินออกไปเพราะมีเคสผ่าตัดด่วน
ฉันเดินตรงไปที่จอดรถแล้วฉันเปิดประตูแล้วก็ทำการสตาร์ทเครื่องยนต์แล้วรีบไปที่ โรงพยาบาลทัน
.......... ณ โรงพยาบาล เซนต์แวน เวลา 23.45 น. .....
ฉันจอดรถแล้วรีบเดินเข้าไปที่ แผนก ฉุกเฉิน ทันที
ทัช : พี่อีฟ มาแล้วหรอพี่ ผม เตรียมห้องผ่าตัดไว้ให้พี่แล้วนะคับ ตอนนี้คนไข้ ไม่ได้สติ คับ ประสบอุบัติเหตุ ลื่นบันได้สมองได้กระทบกระเทือน ผลซีทีสแกน มีเลือดออกใน สมอง เป็นจำนวนมาก คับ
อีฟ : อือ ขอบใจมาก ทัช .. ฉันพูดพลางเดินเข้าไปที่ห้องแต่งตัวเพื่อเตรียมที่จะผ่าตัด
แพลน ... เราจะไปที่โรงพยาบาล เซนต์แวน กัน เตรียมรถและคนไว้ เราจะไปปล้น คุณหมอเอฟเวอร์รีน อีฟ กัน .... รับทราบคับคุณชาย
............. ณ. ห้องผ่าตัด เวลา 00.01 น. เริ่มการ ผ่าตัดได้
ฉันได้ทำการ ผ่าตัดให้คนไข้คนนี้ ดูจากอาการแล้วหนักมาก รบกวนทุกคนด้วยน่ะค่ะ ฉันได้กล่าวกับพยาบาล และ ผู้ช่วย ทุกคน ...... คะ คุณหมอ คับ คุณหมอ
เวลา 04.45 น. เย้ๆ ผ่าตัดเสร็จแล้ว ฉันเดินออกจากห้องผ่าตัดแล้วบิดตัวเป็นวง เพราะ ความเหนื่อยล้า
ทัช : พี่คับ พี่จะกลับเลยใช่ไม คับ
อีฟ : อืม ใช่แล้ว พักร้อนฉันนี้ 555 ถ้าไม่ติดว่า เป็น เคสของยัย เอลลี่ ฉันไม่มาให้หรอก แย่ๆๆ ไร้ความรับผิดชอบ ขนาดเวรตัวเองแท้ๆยังมีเวลาไปกับผู้ชาย เห้อ..
ฉันบ่นแล้วก็เดินตรงไปที่ห้อง แต่งตัว เพื่อจะเปลี่ยนชุดและกลับบ้าน
เอลลี่ : อีฟฟฟ เพื่อนรักขอบใจมากน่ะที่ทำให้ฉันได้อยู่กับอเล็กซ์เต็มที ฉันมีข่าวดีจะบอกด้วยแระ
อีฟ : โธ่ เอลลี่ แกนิตลอดเลย ถ้าไม่คิดว่าเป็นเพื่อนน่ะ อย่าหวังฉันจะมาผ่าให้ ฉันพูดพลางเปลี่ยนชุดแล้วรีบใส่ชุด เพื่อจะกลับบ้าน
เอลลี่ : แทนแท่นแท่นนนน ... 2 ขีดจ้าาาาา
อีฟ : ฉันตลก กับสิ่งที่เอลลี่ โชว์ คือ ที่ตรวจครรภ์
เอลลี่ ... แกอย่าบอกน่ะแกท้องกับอเล็กซ์
เอลลี่ : ฮ่ะฮ่ะ อเล็กซ์รู้แระ และที่สำคัญ อเล็กซ์ดีใจมาก
พ่อแม่ฉันนี้ปลื้มสุดๆ เร่งให้จัดงานแต่งงาน เร็วๆนี้
อีฟ : ยินดีด้วยแก ฉันขอตัวก่อนน่ะ รู้สึก ง่วงมาก ฉันเดินเข้าไปกอดเอลลี่ แล้วก็ เดินออกจากห้องเพื่อจะไปลานจอดรถ
........ ณ. ร้านจอดรถ ...
แลนนี่ : สวัสดีคับ คุณ เอฟเวอร์รีน ผมเดินออกมาจากพุ่มไม้และกล่าวทักทายและได้เห็นสีหน้าที่เธอตกใจมาก จนเธอหยุดชะงัก
อีฟ : นะ นะ นายยย ฉันตกใจมากที่เห็น แลนนี่ อยู่ ตรงนี้ทำให้ฉันไม่รู้จะทำไงดี ฉันต้องใจดี สู้เสือ ...
ค่ะ ว่าไง ขอบคุณมากน่ะคะที่ช่วยไว้ที่งานเลี้ยง อ่อมาโรงบาลนี้ คุณเป็นอะไรค่ะไม่สบายหรอคะ .. ฉันพูดพลางเดินถอยหลัง ตึก! ร่างฉัน ชนกับ ร่างข้างหลังฉันหันไปมอง แต่..... มีผ้าสีขาวมาปิดจมุกฉันไว้ฉันขัดขืนเต็มที่สุดแต่...ภาพทุกอย่างมันเลือนลางไปหมด เห็นแค่ เพียง แลนนี่
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 21
Comments