บทที่1

คําโปรย

แค่ได้เข้ามาทํางานในบริษัทยักษ์ใหญ่อย่าง

ชินซากรุ๊ป ก็ถือเป็นความโชคดีมากแล้ว สําหรับ ‘ซอฮันฮี’

นี่ยังพ่วงมาด้วยตําแหน่งเลขาผู้ติดตามของกรรมการผู้จัดการ ‘คังยุนซอง’ อีก

เรื่องนี้มันเกินความคาดหมายไปมากจริงๆ

อยู่ๆ ก็ได้ใกล้ชิดกับชายหนุ่มที่ตรงสเปกตัวเองขนาดน้ี

ไม่ว่าจะเป็นรูปร่าง หน้าตา หน้าท่ีการงาน ฐานะ

รวมไปถึงรสนิยม. . .ที่ฮันฮีต้องใช้ความพยายามอย่างมาก

ในการเก็บอาการ

แต่ใครจะไปรู้

เพียงแค่ไม่ก่ีเดือนเขาจะกลายเป็นคนบอกความ

ลับสุดยอดให้เจ้านายฟังกับปากของตัวเอง!

“เลขาซอ. . .การได้เจอกับพวกsadismคือส่ิงท่ีเธอต้องการงั้นเหรอ"

.

.

.

.

.

Intro

เป็นช่วงเวลาที่กังวล

การพบกับเจ้านายระดับสูงจนเกินเอือมถึงน่ะ ยังไง

ก็คลายความกังวลลงไม่ได้เลยไม่ว่าเมื่อไหร่ก็เป็นแบบนั้นอยู่เสมอ ยิ่งถ้าเป็นผู้ชายคนท่ีจะได้เจออีกไม่นานน้ีแล้วละก็ ย่ิงไม่มีอะไรจะพูดเลยล่ะ ย่ิงท้ายชื่อของอีกฝ่ายมีตําแหน่ง ‘กรรมการผู้จัดการ’ ใส่ไว้อยู่ และในตอนนี้ก็เป็นผู้เข้าชิงท่ีมี

แนวโน้มสูงที่สุดว่าจะได้ข้ึนเป็นประธานบริษัทในอนาคต

ภายหลังจากเสียงเคาะประตูสินสุดลง มันถูกแทนที่ด้วยการรายงานของคุณเลขา และในระหว่างที่เขา

พักหายใจสักครู่นึงก็ถูกต้อนรับด้วยใบหน้าอันคุ้นเคยทีอยู่เหนือ กองเอกสารจากอีกฝ่ังหนึ่งของประตูท่ีถูกเปิดออก ถึงแม้จะรู้ว่ามีคนเข้ามา แต่สายตา

ของอีกฝ่ายกลับกําลังจดจ้องอยู่แค่เอกสารตรงหน้าราวกับไม่รับรู้ว่ามีคนอ่ืนอยู่ในห้อง

ใบหน้าที่ดูเคร่งเครียดแล้วก็จริงจังจนไม่มีช่องว่างให้แทรก

เข้าไปได้เลย

“กรรมการผู้จัดการครับ ผมเอารายงานล่าสุดที่เก่ียวกับรถยนต์รุ่นใหม่ของ ‘เพรสทีจ’ มาให้ตามที่สั่งแล้วครับ”

‘กรรมการผู้จัดการ คังยุนซอง’

ยุนอูแอบมองช่ือที่ถูกเขียนไว้อย่างชัดเจนบนป้ายช่ือสีดําสนิท ซ่ึงวางอยู่บนโต๊ะทํางานอย่างผ่านๆก่อนจะกลับมามองท่ีชายหนุ่มอีกครั้ง ในท่ีสุดเจ้าของตําแหน่งก็เงยหน้าขึ้นมา แม้แต่ปากกาหมึกซึมสีเงินท่ีอยู่ในมือก็หยุดตามไปด้วย

อีกฝ่ายมองยุนอูอย่างเงียบๆสักพักก็ปิดฝาปากกาหมึกซึมแล้วเอนหลังพิงพนักเก้าอีอย่างไม่รีบร้อน

“กําลังรออยู่พอดีเลย หัวหน้าทีมฮัน”

โกหก น่ีเป็นท่าทีที่สบายเกินไปสําหรับคนท่ีกําลังรออยู่นะ

แต่ถึงอย่างน้ันสีหน้าท่ีเคร่งครัดในการทํางานก็เปลียนไปในชั่วพริบตา ใบหน้าท่ีบอกว่า อายุแค่สามสิบต้นๆ ก็มีคนเชื่อ แม้จะมีข่าวลือว่าอายุจริงๆ จะเข้าช่วงสามสิบปลายๆ แล้วก็ตาม คนตรงหน้าย้ิมมุมปากขณะท่ีวางปากกาลง

“ไม่ต้องสงสัยเลยล่ะว่า ผมคงจะได้ข้อสรุปที่ถูกใจ

ผมอย่างแน่นอน”

“ถ้าเป็นเร่ืองข้อสรุป คุณก็รู้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอครับ”

“แต่ส่ิงท่ีได้ฟังจากปากของหัวหน้าทีมฮันน่ะ มัน

ต่างไปน่ีนา แถมน่าต่ืนเต้นกว่าด้วย”

นิสัยเสีย ถึงแม้จะอยู่ต่อหน้าเจ้านายระดับสูง ยุนอูก็ยังเผลอขมวดคิ้วอยู่ดี ไม่ว่าจะมองจากตรงไหนข้อสรุปแพ้ชนะท่ีชัดเจนมันก็อยู่ในมือของเขาน่ีนา

แม้ ‘เพรสทีจ’ บริษัทรถยนต์ของชินซากรุ๊ปที่อยู่ภายใต้การควบคุมของกรรมการผู้จัดการคังจะมีอุปสรรคมากมายแต่การนําเสนอรถยนต์

์รุ่นใหม่ก็เป็นไปด้วยดี ไม่เพียงเท่านั้น ยังเอาชนะรถยนต์

รุ่นใหม่ของบริษัท ‘วายเจ มอเตอร์’ ท่ีบังเอิญออกมาในช่วงเวลาเดียวกันได้อย่างขาดลอย

ส่ิงท่ีสําคัญไม่ใช่แค่การเปิดตัวท่ีประสบความสําเร็จของรถยนต์รุ่นใหม่เท่านั้น กรรมการผู้จัดการคังที่นั่งอยู่ตรงหน้าเขา ยังได้รับชัยชนะจากการแข่งขันกับกรรมการบริษัทจู ซึ่งเคยมีเร่ืองทะเลาะแบ่งพรรคแบ่งพวกกันภายในบริษัทมาก่อนผ่านงานนี้ แถมยังได้รับหุ้นเพิ่มอีกห้าเปอร์เซ็นจากท่าน

ประธานคังจีอุงผู้เป็นพ่อท่ีกําลังป่วยอยู่ และนั่นเป็นส่วนสําคัญสุดท่ีทําให้ข่าวลือว่าคังยุนซองจะเป็น ผู้สืบทอดชินซากรุ๊ปชัดเจนมากขึ้นไปอีก

อย่างไรก็ตาม เร่ืองน้ีน่ะไม่ว่าจะมองยังไงก็เป็นการแข่งขันกันระหว่างคนระดับสูง และไม่เก่ียวกับยุนอูหัวหน้าทีมโฆษณาซ่ึงมีหน้าท่ีแค่ทํา

โฆษณารถยนต์รุ่นใหม่เลยแม้แต่น้อย ย่ิงไปกว่านั้นความรับผิดชอบทังหมดของเขาก็อยู่ในขอบเขตของ ‘โฆษณา’ เท่าน้ัน ไม่มีเหตุผลท่ีเขาจะต้องสนใจเลยว่ารถยนต์รุ่นใหม่จะขายได้เท่าไหร่ หรือเม่ือไหร่จะถึงจุดคุ้มทุน

แต่ถึงอย่างนั้นเจ้านายก็ยังสั่งให้เขาเป็นคนรายงานอยู่ดี

ให้รายงานโดยตรงต่อหน้าเลยน่ีแหละ

“จะเริมรายงานแล้วนะครับ”

สุดท้ายสภาพจิตใจของยุนอูท่ีได้รับมอบหมายในการทํารางานฉบับล่าสุด เกี่ยวกับในส่วนธุรกิจของ เพรสทีจ ผสมปนเปกันจน อธิบายไม่ถูกเพราะเห็นได้ชัดว่าจุดประสงค์หลักก็คือเพื่อก่อ

กวนเขา

รายงายน่ีเป็นแค่ข้ออ้างเท่าน้ันอย่างไรก็ตามมันก็เรียกว่าชีวิตการทํางาน เขาผ่านหน้าแรกของรายงานไปด้วยความรู้สึกว่า ‘นายจะไปทําอะไรได้ นายแค่ต้องทําส่ิงที่นายต้องทํา’

ชายหนุ่มท่ีเอาแต่ส่ังยุนอู ประสานมือไว้บนเข่าที่ไขว้อยู่

พร้อมกับย้ิมมุมปากราวกับจะบอกว่าพร้อมที่จะฟังแล้ว โชคร้ายอย่างน่าตลกที่การกระทําเล็กน้อยไม่สลักสําคัญอะไร

นี้ ในอีกมุมหน่ึงกลับทําให้คนเป็นเจ้านายผ่อนคลายอย่างมาก

“การจําหน่ายรถยนต์รุ่นใหม่ ทํารายได้ทะลุมาตรฐาน

ด้วยปริมาณยอดขายทั้งหมดถึงสิบจุดสองเปอร์เซ็นในวันที่เปิดตัว...”

ถ้าพูดถึง ‘กรรมการผู้จัดการคังยุนซอง’ แล้วละก็ นอกเหนือจากเหตุผลท่ีเขาเป็นลูกชายแท้ ๆ ของประธานบริษัทคนปัจจุบันแล้ว เขายังเป็นหนึงในผู้บริหารไม่ก่ีคนที่ได้รับการเคารพนับถือในหลายๆด้าน แต่สําหรับยุนอู อีกฝ่ายถือเป็นข้อยกเว้น สําหรับพวกคนระดับหัวหน้า และแน่นอนว่ารวมไปจนถึงพวกพนักงานธรรมดาด้วยน้ัน ชายหนุ่มตรงหน้าช่างเป็นบุคคลท่ีน่าอิจฉา แต่น้อยคนนักทีจะรู้

ว่าความจริงแล้วเขาเป็นมนุษย์ประเภทที่มีอารมณ์ข้ึนๆ ลงๆ

ไม่ว่าอะไรก็ต้องเป็นไปตามท่ีตัวเองคิดเท่านัน ถึงจะพอใจ

แค่เห็นสถานการณ์ตอนน้ีก็ไม่ใช่ว่ารู้ได้เลยเหรอ

อยากรู้จริงๆ ว่า เอานิสัยใจคอโหดร้ายท่ีสั่งให้ยุนอูถือรายงานฉบับล่าสุดเข้ามาแล้วนําเสนอด้วยตนเองออกมาจากท่ีไหนกัน รายงานน่ะไม่ใช่จุดประสงค์ต้ังแต่ทีแรกหรอก แต่มันเป็นวิธีที่จะทําให้คนตําแหน่งสูงกว่าสนุกสนานกับชัยชนะของตัวเองได้อย่างเต็มที่ต่างหากตอนน้ีแม้แต่ยุนอูก็เข้าใจ น่ีเป็นคร้ังท่ีสามในเดือนน้ีแล้วท่ีเขาถูกเรียก ข้ออ้างก็มีหลากหลายรูปแบบ

ถึงยุนอูจะเพ่ิงมีโอกาสได้เผชิญหน้ากับยุนซองโดยตรง

รวมว้ันน้ีแล้วก็แค่สามครั้ง แต่ในระยะเวลาอันส้ันนี้มันก็มากพอท่ีจะทําให้เข้าใจอย่างถ่องแท้ว่า

คนตรงหน้าเป็นผู้ชาย ‘นิสัยเสีย’

แล้วก็ไม่คิดที่จะปิดบังตัวตนของตัวเองเลยด้วย

“...เป้าหมายถัดไป เพ่ือให้บรรลุยอดขายท่ีต้ังไว้

ฝ่ายธุรกิจของ เพรสทีจ และทีมโฆษณาของบริษัทกําลังวางแผนที่จะผลิตโฆษณาตัวท่ีสอง และ...”

การอ่านรายงานเป็นไปอย่างราบร่ืน แม้เสียงสูงๆ ต่ําๆ ที่ไม่ต่างกันมากนักจะฟังดูน่าเบ่ือ แต่เมื่อเทียบกับความคิดมากมายท่ีมีอยู่เต็มหัวแล้วนัน...ไม่ว่าคิดยังไงก็น่าโมโหอยู่ดี ในยุคท่ีเราสามารถรับส่งข้อมูลได้อย่างง่ายดายด้วยสมาร์ทโฟนหรืออีเมลน่ะ การอ่านรายงานให้ฟังเนี่ย

ช่างเป็นคําสังอันสุดคลาสสิคของกรรมการผู้จัดการคังที่สาบานได้เลยว่าทําเอกสารเอ็กเซลล์ได้ดีกว่ายุนอูเสียอีก

หรือถ้าจะให้พูดตรงๆ เลยล่ะก็ อีกฝ่ายทําได้ดีกว่าเขา 'แน่นอน' ย่ิงไปกว่านั้น ถ้าซักไซ้ไล่เรียงอย่างละเอียดแล้ว จะ

รู้ว่าชายหนุ่มไม่ใช่เจ้านายโดยตรงของยุนอู เว้นแต่ว่าเขาเป็นเจ้านายของเจ้านายยุนอูอีกที

“...เท่าน้ีครับ”

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***