ตอนที่ 1 ผู้เกิดใหม่

ป่าไม้รกทึบ ท่ามกลางเวลายามค่ำคืนอันวังเวง ร่างของชายหนุ่มในชุดเก่าโทรม กำลังยืนอ้าแขนรับแสงจันทร์ ด้วยรอยยิ้มที่ยากจะอธิบาย
ฟางอวินโม่
ฟางอวินโม่
ข้าคิดถึงเจ้าเหมือนกัน ภูเขาเอื้อมจันทร์....
ชายหนุ่มพึมพำด้วยเสียงราบเรียบ ผิดจากวัยของเขาอย่างสิ้นเชิง
เขากำมือก่อนจะแบออก ทำอย่างงี้ซ้ำอยู่สองสามครั้ง
ฟางอวินโม่
ฟางอวินโม่
เมื่อพันปีก่อน ข้าอ่อนแอเพียงนี้เลยหรือ....
ฟางอวินโม่พูดอย่างไร้อารมณ์ ภายในน้ำเสียงอัดแน่นไปด้วยความเย็นเยือก
เขาขยับสายตามองไปรอบตัว พยายามจะรื้อฟื้นความทรงจำของตนเอง
ดวงตาสีดำราบเรียบไร้ประกาย ไม่ต่างอะไรจากดวงตาของคนตายก็มิปาน ดวงตาคู่นั้นมองไปรอบตัวสักพักก่อนเขาจะนึกอะไรออก
ฟางอวินโม่
ฟางอวินโม่
ถ้าข้าจำไม่ผิด คืนนี้คงเป็นคืนที่ข้าถูกตระกูลหลง จับตัวไปสินะ ไม่เลว....แต่ช่างเป็นเวลาที่ย่ำแย่จริงๆ
ชายหนุ่มกวาดสายตา พร้อมทั้งแง่หูฟังเสียงรอบข้าง แม้การกระทำจะดูจริงจัง แต่ใบหน้านั้นราบเรียบ คล้ายทุกอย่างตกอยู่ในการควบคุมของตน
แกรก!! เสียงของบางสิ่งเหยียบกิ่งไม้แห้งดังขึ้น ดึงดูดความสนใจของชายหนุ่มให้ขยับสายตาไปเหลือบมอง
เพียงไม่นานร่างกำยำในชุดคลุมผู้บ่มเพาะวิญญาณ ก็เดินออกมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ดวงตาเปล่งประกายมองชายหนุ่มขึ้นลง ราวกับตนค้นพบทองก้อนโต
ฟางอวินโม่เองก็มองสำรวจอีกฝ่ายขึ้นลง ก่อนจะจดจำอีกฝ่ายจากความทรงจำอันยาวนานได้
ผู้บ่มเพาะ
ผู้บ่มเพาะ
ฮ่าฮ่า เจ้าหนูมากับข้าซะดีๆ
อีกฝ่ายหัวเราะอย่างชั่วร้าย มองชายหนุ่มอย่างละโมบ แม้วันนี้จันทร์สีเงินจะสาดแสง แต่แสงอันน้อยนิดนั้น ก็ไม่อาจสัมผัสร่างของชายหนุ่ม ที่ถอยร่นไปอยู่ใต้เงามืด
ฟางอวินโม่
ฟางอวินโม่
ท่านเป็นใคร!? ท่านตามข้ามาทำไม!? ขอหล่ะข้าเป็นเพียงเด็กที่ยากจนธรรมดาๆเท่านั้น!!
ชายหนุ่มแสดงท่าทีหวาดกลัว เอาแผ่นหลังชิดลำต้นด้านหลัง ดวงตาที่เคยไร้ประกาย ถูกอาบชโลมด้วยความตื่นตระหนก
ผู้บ่มเพาะผู้นั้นชะงักเล็กน้อย ก่อนจะไอกระแอมเสียง เปลี่ยนสีหน้าฉับพลัน
ผู้บ่มเพาะ
ผู้บ่มเพาะ
ขอโทษที ข้าคงทำหน้าตาน่ากล้วเกินไป ข้าคือผู้บ่มเพาะตระกูลหลง เหตุผลที่ข้าไล่ตามเจ้ามา เพราะตระกูลหลงของเรา ต้องการเด็กรุ่นใหม่จำนวนมาก จึงลงมาตีนเขาแห่งนี้ แต่ไม่รู้เพราะเหตุผลใด เพียงพวกข้ามาถึงกลางทาง พวกเจ้ากลับวิ่งเตลิดหายไปในป่า พวกข้าล่ะไม่เข้าใจจริงๆ
ทุกอย่างกลายเป็นเงียบงัน บรรยากาศคล้ายหยุดนิ่ง แม้แต่ฟางอวินโม่ ยังแสดงสีหน้าไม่เข้าใจ
ฟางอวินโม่
ฟางอวินโม่
(นั่นสิ ตัวข้าในอดีตทำแบบนั้นทำไม?)
ฟางอวินโม่ขบคิดกับตนเองอย่างไม่เข้าใจ ในชีวิตที่แล้ว ด้วยเหตุผลบางอย่างเขาเลือกจะหนีออกมา โดยมีเด็กคนหนึ่งในหมู่บ้านเป็นแกนนำ พร้อมยังมีความรู้สึกบางอย่างที่คลุมเครือ ที่ผลักดันให้เขาทำเช่นนั้นในคราวก่อน
ชายหนุ่มขมวดคิ้วแน่นก่อนจะคลาย ออกเขาเปลี่ยนท่าที เป็นสงบแต่ก็ยังแฝงไปด้วยความตระหนกเล็กๆ
ฟางอวินโม่
ฟางอวินโม่
ข....ข้าเชื่อท่าน
ผู้บ่มเพาะผู้นั้นถอนหายใจยาว ก่อนจะกวักมือให้ตามเขากลับไปยังค่าย โดยไม่สังเกตเห็นการเปลี่ยนสีหน้าของชายหนุ่มในเงามืดเลย
ระหว่างทางทั้งพูดคุยกันเล็กน้อย โดยคนเปิดประเด็นคือฟางอวินโม่ เขารู้สึกว่าตนลืมอะไรไป แถมสิ่งที่ลืมไปเป็นสิ่งสำคัญเสียด้วย
แต่การพูดคุยก็ไม่ได้ข้อมูลสำคัญใดๆเลย เขาจึงหยุดสนทนา และเดินตามผู้บ่มเพาะผู้นั้นไปอย่างเงียบๆ
นี่คือโลกไร้ลักษณ์ พิภพที่ผู้อ่อนแอเป็นเหยื่อ ความแข็งแกร่งคือทุกสิ่ง มนุษย์ธรรมดาไม่ต่างอะไรจากปลาบนเขียง หากไม่อยากตายหรืออดอยาก ทำได้เพียงแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น
โดยการฝึกฝนจะถูกเรียกว่า การบ่มเพาะแก่นวิญญาณ
ผู้บ่มเพาะแก่นวิญญาณ จะถูกเรียกว่า ผู้บ่มเพาะ หรือ ปรมาจารย์วิญญาณ
ขอบเขตการฝึกฝนมีทั้งหมด 9 ขั้นเท่าที่เขารู้ โดยจะแบ่งเป็น ระดับ 1,2,3 จะเรียกว่า มนุษย์ดิน ระดับ 4,5 รู้จักกันในชื่อ มนุษย์ฟ้า ระดับ 6,7,8,9 จะถูกเรียกอย่างเคารพว่า ผู้อมตะ แต่ละระดับแบ่งออกเป็น ต่ำ กลาง ปลาย สูงสุด แต่ผู้อมตะต่างจากระดับมนุษย์ เมื่อฝึกถึงระดับอมตะ จะไม่แบ่งเป็น ต่ำ กลาง ปลาย สูงสุด อีกต่อไป
ในชีวิตที่แล้วฟางอวินโม่ คือผู้อมตะระดับ 7 ที่ไร้ใครเทียบ
หากไม่ถูกตลบหลังโดยแผนการของเทพอมตะจอมปลอมทั้งสาม เขาคงไม่ต้องใช้แก่นวิญญาณกาลเวลาอย่างฉุกละหุก เพื่อย้อนเวลากลับมาเมื่อ 1,000 ปีก่อนเช่นนี้
ผู้บ่มเพาะ
ผู้บ่มเพาะ
เอาหล่ะมาถึงแล้ว ข้าจะไปแจ้งข่าวก่อนเจ้า ไปนั่งรวมกับคนอื่นๆตรงนู้น ข้าไปล่ะ
ผู้บ่มเพาะชี้นิ้วไปทางฝั่งหนึ่ง ก่อนจะโบกมือจากไปโดยไม่พูดอะไรอีก ทิ้งให้ฟางอวินโม่ยืนนิ่งท่ามกลาง ค่ายชั่วคราวของตระกูลหลง
ชายหนุ่มขยับสายตาไร้อารมณ์มองไปรอบตัวสักพัก ก่อนจะเดินไปรวมกับเด็กคนอื่นๆที่ถูกตระกูลหลงรวบรวมมา
เมื่อมาถึง ดวงตาสีน้ำไร้ระลอกคลื่นนั้น ก็หดลีบเล็กจนน่ากลัว จับจ้องไปยังชายหนุ่มผมสีบรอนซ์ ใบหน้าหล่อเหลาเต็มเปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่น
ฟางอวินโม่
ฟางอวินโม่
(อา...ข้านึกออกแล้ว ข้าจำทุกอย่างได้แล้ว ต้นเหตุของทุกอย่างที่ทำให้ข้าต้องดินรนอย่างทุกข์ทรมานเมื่อชีวิตที่แล้ว จางซวน...โชคร้ายแม้ข้ากับเจ้าจะเป็นผู้เกิดใหม่เช่นเดียวกัน แต่คราวนี้เจ้าจะเป็นหมากของข้า...)
ชายหนุ่มกลับมาเป็นปกติ ในเสี้ยวพริบตาจนไม่มีใครสังเกตเห็น ก่อนเขาจะหามุมพื้นที่ว่าง นั่งอยู่คนเดียวเงียบๆ ชีวิตที่แล้วเขาถูกจางซวนที่เป็นผู้เกิดใหม่เช่นเดียวกัน ใช้เป็นหมากเพื่อให้เขาแข็งแกร่งขึ้น ทั้งคู่รู้จักกันโดยบังเอิญเมื่อหลายเดือนก่อน ในครานั้นฟางอวินโม่ยังไร้เดียงสา เป็นเป็นเพียงผู้เกิดใหม่ที่ไร้ความรู้ จึงถูกจางซวนใช้ประโยชน์ แต่ครั้งนี้ต่างออกไป เขาคือ ผู้อมตะ ระดับ 7 ด้วยความรู้นับพันปี ครั้งนี้ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ไม่อาจขัดขวาง ความอมตะ ที่เขาไขว้คว้าได้อีก!!
ฟางอวินโม่
ฟางอวินโม่
จางซวนเอ๋ยจางซวน ชีวิตนี้เจ้าก็เป็นเพียงก้อนหินที่ข้าใช้รองเท้า เพื่อกลายเป็นอมตะ.....
ชายหนุ่มพึมพำกับตนเองอย่างเงียบเชียบ พร้อมแสดงรอยยิ้มที่ไร้ความรู้สึก ชีวิตนี้จะไม่มีอีกแล้ว จางซวนยอดอัจฉริยะตระกูลหลง มีเพียงประวัติศาสตร์การล่มสลาย
เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!