Little detective อยากจะร้ายแต่คงได้แค่รัก
เซ่อ
เบล
ขอให้วันนี้เป็นวันที่ดี
สาวน้อยอายุสิบเจ็ดปีก้าวเท้าเข้ามอพร้อมกับยูนิฟอร์มที่เรียบร้อย
เบล
เบล อย่าหวั่นไหวกับสิ่งรอบข้างนะ
เบล
เธอเก่ง เก่งมากๆรู้มั้ย
เพชรได้ยินถึงกับต้องหยุดนิ่ง
ชายหนุ่มร่างสูงประมาณหนึ่งร้อยแปดสิบเจ็ดกับชุดที่เรียกว่ายูนิฟอร์มก็ไม่ได้เพราะไม่ใส่อะไรมาเลยที่นอกจากเสื้อสีขาวบางๆกับเสื้อสีขาวข้องในอีกชั้น หยุดนิ่งอยู่ข้างหลังของเบลเพราะเธอกำลังยืนขวางทางเดินไปห้องน้ำชาย
เขาได้ยินสิ่งที่เบลพูดไปเต็มๆสองหู
เบลสะดุ้งเล็กน้อยหลังจากเสียงขรึมๆโทนต่ำที่แค่พูดเบาๆก็เสียววได้ยินมาจากข้างหลังของเธอ
ไม่ทันหลบชายร่างสูงปัดมือเบลลงพร้อมกับผลักตัวเธอหลบไปข้างๆ
จบการสนทนาชายร่างสูงเดินไปตามเป้าหมาย
เบล
โอ้โห อย่างกับมาเฟียในนิยาย
เบล
จะอยู่ไหวมั้ยเนี่ย ไอเบล!
เบลเดินไปนั่งที่โต๊ะที่เธอถูกชะตาที่สุด
เบล
โอ๊ย บ้าหรอยังไม่มีใครมาสักคนเลย อะไรกันเนี่ย
เบลเดินเข้าไปนั่งเก้าอี้ที่ยังว่าง
เบล
ยินดีที่ได้รู้จักนะรดา
เบล
ปกติไม่เคยพูดแต่ว่าถือว่าเปิดประสบการณ์ใหม่เนอะ
เบล
เอ้อว่าแต่....ทำไมคาบที่แล้วไม่มีคนไปเรียนล่ะ?
รดา
คาบที่แล้ว ก็มีคนเรียนนะ
รดา
แต่กูไม่เห็นมึงเข้าเลย
เบล
เมื่อกี้กูขึ้นไปห้อง A14
รดา
ห๊ะ ห้องที่มีตัวอักษร A คือห้องของปี2นะ
เบล
(ไอเบล เซ่อตั้งแต่วันเเรกเลยจะรอดมั้ยเนี่ย)
เบลสังเกตเห็นคนที่ค่อนข้างคุ้นหน้าผู้หญิงที่สวยออร่าจับสุดๆ
ใช่แล้ว ผู้หญิงคนนั้นก็คือ"แวว"
แววหยุดนิ่งก่อนที่จะครุ่นคิดอย่างหนัก
เบล
คือ....หนูอยากคุยด้วยสักหน่อยอ่ะค่ะพี่พอจะมีเวลาว่างมั้ย
แวว
อ้อ เอาสิพี่ก็ไม่มีอะไรทำอยู่พอดี
แวว
แหม เห็นในแชทดูนิ่งๆตัวจริงก็พูดเก่งเหมือนกันนะจ้ะ
เบล
อืมมมพิมพ์ในแชทกับคุยตัวจริงไม่ค่อยเหมือนกันน่ะค่ะ
แวว
จ้ะ งั้น....โต๊ะนู้นแล้วกันนะ
Comments