หยาดความรู้สึกสุดท้ายของข้า
ตอนที่3ความรู้สึกที่หายไป
เซียหรันจิน(ทายาทจันทรา)
ขะ...ข้าไร้ความรู้สึกจริงๆด้วย
เซียหรันจิน(ร่างปีศาจหมาป่า)
ดีใจไม่ออกอ่ะดิ
เซียหรันจิน(ทายาทจันทรา)
แต่ข้าไม่รู้สึกว่าดีใจสักนิด
เซียหรันจิน(ทายาทจันทรา)
เซียหรันเย่
เซียหรันจิน(ร่างปีศาจหมาป่า)
ว่ามาสิ
เซียหรันจิน(ร่างปีศาจหมาป่า)
//แสยะยิ้ม
เซียหรันจิน(ทายาทจันทรา)
ข้า
เซียหรันจิน(ทายาทจันทรา)
ดีใจมาก
เซียหรันจิน(ร่างปีศาจหมาป่า)
เจ้าดีใจไม่ได้หรอ
เซียหรันจิน(ทายาทจันทรา)
อือ
เซียหรันจิน(ทายาทจันทรา)
หรันเย่
เซียหรันจิน(ทายาทจันทรา)
เธอกับฉันอยู่ในร่างเดียวกันนะ
เซียหรันจิน(ร่างปีศาจหมาป่า)
//ทำหน้าบึ้ง
เซียหรันจิน(ทายาทจันทรา)
อย่าทำหน้าบึ้งสิ
เซียหรันจิน(ร่างปีศาจหมาป่า)
เจ้าโกรธข้าไม่ได้
เซียหรันจิน(ร่างปีศาจหมาป่า)
ไร้ความรู้สึกนี่น่า
เซียหรันจิน(ทายาทจันทรา)
หรันเย่
เซียหรันจิน(ทายาทจันทรา)
นี่คือตัวเจ้าและข้างั้นรึ
เซียหรันจิน(ทายาทจันทรา)
เฮ้อ
เซียหรันจิน(ทายาทจันทรา)
เราไม่รู้สึกท้อแล้วนี่
เซียหรันจิน(ทายาทจันทรา)
ข้าไม่มีเพื่อนแล้ว
เซียหรันจิน(ทายาทจันทรา)
ลืมไปว่าข้าไม่รู้สึกร้องให้เสียใจเลย
เซียหรันจิน(ทายาทจันทรา)
หรันเย่
หรันจินเตรียมหนีออกจากคฤหาสน์ดวงจันทร์
และนางจะกลายเป็นคนพเนจรแดนสวรรค์
เซียหรันจิน(ทายาทจันทรา)
//เขียนหนังสือ
ถึงหรันเย่
หากข้าไร้ความรู้สึก เจ้าจะยังคิดกับข้าเป็นเทพหรืออื่นไปไหม
จากหรันจิน
Comments