ฉันก็แค่อยากจะเป็นเพลเยอร์เก่งๆก็เท่านั้นเอง
ตอนที่ 1
ในโลกที่ทุกอย่างเป็นเหมือนดังนิยายที่ทุกคนใฝ่ฝันถึง
กลับเป็นฝันร้ายและเปลี่ยนโลกให้กลายเป็นนรกทันที ที่สิ่งเหล่านั้นกลายเป็นความจริงที่จับต้องได้
ในปี 2665 ที่โลกเกิดความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
เพราะมันดันมีสิ่งที่เรียกว่าประตูเชื่อมมิติต่างโลกเกิดขึ้นมาตามทุกที่ทั่วโลก ที่นำพาสัตว์ประหลาดแปลกๆมากมายมาพร้อมกับการปรากฏขึ้นของพวกมัน
สัตว์ประหลาดหลากชนิดที่ฆ่าผู้คนมากมาย จนทำให้โลกเกือบต้องล่มสลายไป
แต่แล้วในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีอยู่ เพราะประตูมิติไม่ได้นำพามาเพียงแค่สัตว์ประหลาด
แต่ยังนำพาพลังวิเศษที่ทำให้ผู้คนมากมายกลายเป็นเพลเยอร์ และทรัพยากรมากมายที่ใช้บูรณะโลกให้พัฒนาได้ก้าวไกลกว่าเดิม
เหล่ามนุษย์ที่หลงระเริงไปกับพลัง ได้ใช้พลังเหล่านั้น เพื่อกำจัดเหล่าสัตว์ประหลาดมากมายภายในประตูมิติที่โดนเรียกว่าดันเจี้ยนในภายหลัง
ด้วยพลังของพวกเขาที่ได้รับการเอาอเวคขึ้นมา จากระบบที่พวกเขาไม่รู้ว่ามันจะทำลายพวกเขาในภายภาคหลัง..
ปี 2765 100 ปี หลังจากมีการอเวคครั้งแรก
ปิ่นเกล้า
อ่า เจ็บเป็นบ้าเลยแหะ นี่ฉันต้องมาตายในสภาพน่าสมเพชแบบนี้จริงดิ..
สวัสดีฉันคือปิ่นเกล้า มนุษย์ที่เหลือรอดจากการทำลายล้างของราชาปีศาจ
และตอนนี้ฉันก็กำลังจะตาย เพราะว่าโดนหอกของราชาปีศาจแทงผ่าเข้ากลางตัว
ความจริงแล้วฉันไม่ใช่ผู้อเวคที่สมบูรณ์เท่าไหร่นัก เพราะฉันมันไร้พลังและไม่ได้รับการสนับสนุนจากระบบ
และถ้าถามว่าทำไมคนธรรมดาอย่างฉัน ถึงได้เอาตัวเองมาสู้อยู่กลางดงสมรภูมินี้กัน
เหตุผลมันก็คงเหมือนกับคนอื่นๆ ที่ต้องการเงินเพราะไม่มีใครสนับสนุนหลังจากที่ทุกคนในครอบครัวตายนั่นแหละนะ
ถึงหลังๆมานี้ จะทำไปเพราะว่าต้องการมีชีวิตรอดในบ้านเมืองที่ล่มสลายไปแล้วแบบนี้ก็เถอะ
ปิ่นเกล้า
อ่าา ถ้าเมื่อสิบกว่าปีก่อน ฉันเลือกที่จะเข้าเรียนในมหาลัยเฉพาะทาง
ปิ่นเกล้า
แทนการนอนโง่ๆ ใช้เงินที่พี่ชายส่งมาให้ไปวันๆ ในตอนนี้ฉันจะสามารถกำจัดราชาปีศาจได้หรือเปล่านะ..
ราชาปีศาจ ???
หึๆๆ เจ้าฝันว่าอยากจะฆ่าข้าอย่างนั้นหรือ เจ้ามนุษย์ตัวจ้อย
ปิ่นเกล้า
ทะทำไมแกถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ!?
ปิ่นเกล้า
ไม่ใช่ว่าพวกแนวหน้าเขาไล่ต้อนแกกลับเข้าดันเจี้ยนได้แล้วหรือไงกัน!?
ราชาปีศาจ ???
หมายถึงเจ้าพวกนี้งั้นหรือ?
ราชาปีศาจที่ปรากฏกาย ได้พูดบอกออกมาพร้อมโยนหัวของใครบางคนที่ฉันรู้จักดีใส่กัน
ซึ่งนั่นก็ทำให้ฉันเบื่อหน้าหนีโดยเร็ว รู้สึกสะอิดสะเอียนที่จะจ้องมอง
ราชาปีศาจ ???
หึๆๆ เป็นแค่มนุษย์ที่อ่อนแอ และหวาดกลัวแม้กระทั่งสิ่งกระจ้อยร่อยแบบนี้เนี่ย คิดจะเอาชนะข้าอีกงั้นหรือ
เพราะกำลังจะตายจากบาดแผลที่โดนแทงที่ท้อง บวกเข้ากับความรู้สึกที่เจ็บแค้นในคำพูดที่ราชาปีศาจพูดออกมา
ทำให้ฉันตัดสินใจอะไรบ้าๆ อย่างการพูดโต้ตอบกับสัตว์ประหลาดที่พวกเราเรียกว่ามอนสเตอร์ ด้วยอารมณ์ที่ไม่ค่อยมั่นคง
เพื่อทำการอะไรบางอย่าง ฉันไม่แน่ใจว่าผลลัพธ์ของมันจะออกมาเป็นยังไง
ปิ่นเกล้า
ก็นะ มนุษย์ก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่บ้าแบบนั้นนั่นแหละ..
ปิ่นเกล้า
ไหนๆนายก็เวทนาฉันแล้ว ทำไมนายไม่บอกฉันก่อนตายเลยล่ะ
ปิ่นเกล้า
..ว่าอะไรกันแน่ ..ส่งพวกนายมายังโลกใบนี้
ราชาปีศาจ ???
ช่างเป็นคำถามที่อวดดี ไม่เหมือนคนใกล้ตายเลยนะเจ้ามนุษย์ตัวน้อย
ราชาปีศาจ ???
แต่เห็นแก่ความอวดดีของเจ้า ถ้าจะช่วยสงเคราะห์เป็นการส่งท้ายให้กับเจ้า มนุษย์คนสุดท้ายบนโลกใบนี้ก็แล้วกัน
ราชาปีศาจที่แสยะยิ้มกว้าง ค่อยๆเคลื่อนตัวมาหากัน พร้อมจับคอของฉันยกขึ้นมาบีบ แล้วแทงท้องของฉันซ้ำด้วยความรุนแรง
ก่อนที่จะกระซิบข้างหูกันอย่างแผ่วเบา ในจังหวะที่ฉันเกือบจะสิ้นลมไปเพราะความเจ็บปวดที่ได้รับ และบาดแผลที่สาหัสเกินกว่าจะทนได้
ราชาปีศาจ ???
ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าอะไรหรือใครส่งพวกข้ามา
ราชาปีศาจ ???
แต่ค่าแค่เห็นว่าพวกเจ้ามันอ่อนแอและน่ารำคาญ ก็เลยคิดที่จะทำลายล้างพวกเจ้าที่แสนจะอดดี
ราชาปีศาจ ???
และใช้พลังของคนผู้นั้น โดยที่ไม่รู้คุณค่าของมันยังไงล่ะ
ปิ่นเกล้า
..อ่อ ..อย่างนี้นี่เอง
ปิ่นเกล้า
งั้นหมายความว่า ถ้านายโดนฆ่าบ้าง มันก็ถือว่าเป็นเรื่องปกติของผู้ที่อ่อนแอกว่าจะโดนใช่ไหม
ไม่รอให้ราชาปีศาจได้ไหวตัวทัน ตัวฉันที่ยกสร้อยที่มีผลึกสีฟ้าห้อยเอาไว้ตรงกลาง และเป็นของดูต่างหน้าเพียงหนึ่งเดียว ของพี่ชายที่จากไปนานแล้ว ขึ้นมายกแท่งราชาปีศาจในทันที
แน่นอนว่าเรื่องราวหลังจากนั้นฉันไม่รับรู้มันอีกเลย หลังจากที่ราชาปีศาจโดนแทง ฉันก็โดนโยนออกไปไกลแสนไกล ความรุนแรงเกินกว่าร่างกายของฉันจะรับไหว และตายจากไปอย่างเงียบๆ
โดยที่ไม่รู้เลยว่า แรงระเบิดจากผลึกสีฟ้าที่แทงเข้ากลางหัวใจของราชาปีศาจ จะทำพาโชคชะตาครั้งใหม่มาให้กับฉัน..
Comments