เด็กอ่อนแอของนายมาเฟียss.1
5
ธุชน(ปู่พอ.)
ตาหนูของปู่//เดินมานั่งด้วย
คิริน(นอ.)
//เขยิบออกนิดหน่อย
ธนาธร(พ่อพอ.)
เราไปกินข้าวกันดีกว่าเนอะ
ธิสา(แม่พอ.)
ใช่ๆไปกินข้าวกัน
ธุชน(ปู่พอ.)
ป่ะกินข้าวกันดีกว่า//จับมือนอ ลุกขึ้น
คิริน(นอ.)
ผมไม่หิว//แกะมือออก+เซนิดๆ
คิริน(นอ.)
ไปนอนก่อนนะครับ//ขึ้นห้อง
มาติน(พอ.)
คิริน!ลงมาคุยให้รู้เรื่องนะ
ธุชน(ปู่พอ.)
น้องคงง่วงแหละ//ยิ้มเจื่อนๆ
ธุชน(ปู่พอ.)
เราไปกินข้าวกันเถอะ//เดินไป
คิริน(นอ.)
//ล้มลงข้างเตียง
คิริน(นอ.)
ขยับสิอึก..ฮึก//พยามลุกขึ้น
คิริน(นอ.)
กินยาไปแล้วนิ..ฮึก..ฮือ
น้องร่างกายอ่อนแอมากเลยเลยนะคะน้องป่วยเป็นกล้ามเนื้ออ่อนแอพอไม่ได้กินยาแค่ครั้งเดียวก็ไม่มีแรงแล้วนะคะ
แล้วน้องกินยานอนหลับไปเลยทำให้รู้สึกเพลียด้วย
ธนาธร(พ่อพอ.)
ตาหนูเป็นอะไรทำไมถึงทำยังงั้น
แม่บ้าน(แสง)
แสงก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ
แม่บ้าน(แสง)
แต่ก่อนหน้านั้นคุณหนูคุยอะไรกับคุณนญาสักอย่าง
แม่บ้าน(แสง)
หลังจากนั้นก็เป็นแบบนี้ไปเลยค่ะ
ธนาธร(พ่อพอ.)
มีอะไรทำก็ไปทำเถอะ
ธิสา(แม่พอ.)
ยัยนั้นต้องพูดอะไรกับยัยหนูแน่เลยคุณ
มาติน(พอ.)
เดี๋ยวคุยกับน้องเองครับ
มาติน(พอ.)
คุณปู่ไม่ต้องกังวล
:เปิดประตูให้พี่เดี๋ยวนี้
คิริน(นอ.)
พ..พี่ติน..ฮึก//จะลุก
คิริน(นอ.)
ข..ยับ..ฮึก..ไม่ได้..ฮือ
มาติน(พอ.)
ท..ทำไม//อุ้มนอ.ขึ้นเตียง
คิริน(นอ.)
ผมขยับไม่ได้..ฮึก..ฮือ
คิริน(นอ.)
ทำไมมันเป็นแบบนี้อ่า..อึก
คิริน(นอ.)
//ร้องไห้หนักมาก
มาติน(พอ.)
//เดินมาอุ้มออกไป
ธุชน(ปู่พอ.)
ทำไมตาหนูเป็นแบบนี้ล่ะ
มาติน(พอ.)
อย่าพึ่งถามครับ
นับทิศ(บริการ์ด+แฝดพี่)
ครับ//วิ่งออกไป
สิบทิศ(บริการ์ด+แฝดน้อง)
//ตามไป
Comments