ลูกสาวลับๆของหัวหน้าวิลเลียม
ตอนที่1 การเริ่มต้น
ฉันได้แต่นั่งข้างทางตากฝน
ไร้ซึ่งครอบครัวและที่อยู่
แววตาของฉันมันไร้ซึ่งการสะท้อนเงา
ตั้งแต่เมื่อไหร่ ก็ไม่เคยรู้
เฟลเมนตา
ยัยหนูทำไมมานั่งคนเดียวในที่แบบนี้ล่ะจ้ะ?
เธอยื่นร่มบังฝนให้ฉันทั้งๆที่รู้ว่าตัวเองจะต้องเปียก
เฟลเมนตา
เกิดอะไรขึ้นรึเปล่า?
ฉันไม่สนหรอกว่าเธอมาดีหรือมาร้าย
แต่ฉันจะไม่มีวันเปิดใจให้ใครเด็ดขาด
เฟลเมนตา
ตายแล้ว! นี่มันเลือดไม่ใช่เหรอ?
เฟลเมนตา
ทำไมเลือดถึงท่วมตัวขนาดนี้!
เฟลเมนตา
พอสังเกตุดีๆมันเยอะมากเลยนี่
เฟลเมนตา
ให้ฉันพาไปโรงพยาบาลให้เอามั้ย?
อมีเลีย(วัยเด็ก)
ไม่ ไม่เอา!
อมีเลีย(วัยเด็ก)
ชะ ช่วยด้วย! ช่วยหนูที!
เฟลเมนตา
แต่เลือดเยอะขนาดนี้จะไม่ไปก็ยังไงอยู่…
อมีเลีย(วัยเด็ก)
มะ มันไม่ใช่เลือดของหนู
อมีเลีย(วัยเด็ก)
ละ เลือด…?!
ในตอนนั้นฉันกำลังจะบอกเธอว่ามันคือเลือดของใคร
แต่การนึกถึงสิ่งที่ทำให้กระทบกระเทือนจิตใจมันทำให้ปวดหัว
เฟลเมนตา
(ยังขี้ตกใจอยู่เลยแฮะ)
เฟลเมนตา
(น่ารักเหมือนเดิมเลย-///-)
เฟลเมนตา
พี่เจอโรงเรียนที่เหมาะกับเธอแล้วนะ
เฟลเมนตา
เป็นโรงเรียนที่อยู่ใกล้กับบ้านของเรา
เฟลเมนตา
เธอไปอยู่ไม่อดอยากหรอก
อมีเลีย
นี่พี่ล้อเล่นป่ะเนี่ย-_-
อมีเลีย
(ทำไมชอบใช้คำพวกนี้กันนะ)
เฟลเมนตา
เวลาแกล้งเธอนี่ สนุกจริงๆ!
เฟลเมนตา
แน่นอนว่ามันอาจจะทำให้เธออยากไปที่นั่นอีกก็ได้
เฟลเมนตา
แถมยังเป็นโรงเรียนที่ฉันเคยเรียนอีก
เฟลเมนตา
จะลองไปเดินดูก็ได้นะ
อมีเลีย
(สุดท้ายก็มาจนได้)
อมีเลีย
(ที่นี่ยังมีนักเรียนอยู่เลย)
อมีเลีย
(รู้งี้มาดูช่วงเย็นๆก็ดี)
เจรีน
เธอคือมีอา ที่อาจารย์เฟลเมนตาบอกใช่มั้ย?
เจรีน
อาจารย์เฟลเมนตาไม่ได้บอกเหรอ?
อมีเลีย
บอกแค่ว่าเป็นโรงเรียนที่เคยเรียนมาก่อน….
อมีเลีย
(พี่เฟลหลอกกันนิ💢)
เจรีน
ไม่จำเป็นต้องโกรธอาจารย์หรอกนะ
เจรีน
ที่อาจารย์ไม่บอกใช่ว่าจะมีแค่เธอคนเดียว
เจรีน
ฉันชื่อเจรีน เป็นรุ่นพี่ของเธอ อยู่ม.4จ้ะ!
เจรีน
และเป็นรองประธานนักเรียน
เจรีน
จากนี้ไปฉันจะเป็นคนพาเธอเดินดูรอบๆโรงเรียน
เจรีน
ตามคำขอของอาจารย์เฟลเมนตาล่ะนะ
อมีเลีย
(รู้สึกเหนื่อยขึ้นมาเลย)
เธอก็พาฉันไปนู่นมานี่ ไม่สิ…ต้องเรียกว่าลากไปซะมากกว่า
อมีเลีย
(นี่เธอไม่มีเรียนรึไง?)
อมีเลีย
(นี่ก็ดูมาสามชั่วโมงแล้วนะ)
อมีเลีย
(ไม่เหนื่อยบ้างเหรอ…)
เจรีน
นี่คือที่สุดท้ายแล้วจ้ะ
เจรีน
นี่คือห้องที่เธอจะได้เข้ามาเรียน
ในห้องไม่มีใครเลยแม้แต่คนเดียว
เจรีน
ฉันดูตารางเรียนมาแล้ว
เจรีน
ตอนนี้น่าจะอยู่ที่แปลงผักกัน
อมีเลีย
ผีเสื้อเยอะจังเลยนะคะ…
เจรีน
ห้องนี้ชอบทำอะไรแบบนี้แหละ ไม่พับดอกไม้ก็ผีเสื้อ
เจรีน
ถ้าพับอย่างเดียวก็ว่าไปอย่าง
เจรีน
แต่เอามาแปะหลังทำเสร็จน่ะสิ
เจรีน
ถึงจะเคยเตือนไปแล้วก็เถอะ
เจรีน
แต่พอเห็นการตกแต่งห้องแล้วก็เลยปล่อยไปนะ
เจรีน
เด็กมันกำลังมีความคิดสร้างสรรค์นี่เนอะ
อมีเลีย
(พูดอะไรเหมือนคนแก่ไปได้)
ไอรีน
มาทำอะไรหน้าห้องล่ะคะ?
ไอรีน
ไม่ใช่ว่าพี่ควรอยู่กับประธานเหรอคะ?
เจรีน
อ่า…. คนนี้ชื่อมีอาอายุเท่าเธอแหละ
เจรีน
อาจารย์เฟลเมนตาฝากมาน่ะ
ไอรีน
ฉันไอรีน เป็นน้องสาวของพี่เจรีนน่ะ
ไอรีน
ฉันอยู่นี่นานไม่ได้หรอก
ไอรีน
เดี๋ยวอาจารย์จะดุเอา
ไอรีน
ต้องรีบทำแปลกผักให้เสร็จวันนี้
ไอรีน
ขอเตือนอะไรหน่อยแล้วกัน
ไอรีน
อย่าอยู่กับพี่นานนักล่ะ
ไอรีน
เธอชอบอะไรที่น่ารักน่ะ
อมีเลีย
(อ๋า…เหมือนพี่เฟลสินะ)
เจรีน
ถ้าเท่านี้ก็พอแล้วล่ะ
เจรีน
ถ้าเข้ามาเรียนเมื่อไหร่ ทางโรงเรียนจะจัดชุดยูนิฟอร์มให้
เจรีน
เอาเป็นว่าไปห้องของกลุ่มสมาชิกสภานักเรียนก่อนแล้วกัน
เจรีน
เดี๋ยวฉันออกไปเอาของก่อนนะ
เจรีน
ถ้ารู้สึกเบื่อๆสมุดที่อยู่บนชั้นสามารถอ่านได้เลย
อมีเลีย
(ไม่ขยับไปไหนน่าจะดีกว่า)
อมีเลีย
(โรงเรียนนี่มันคือโรงเรียนสำหรับคนรวยไม่ใช่เหรอ?)
อมีเลีย
(ทั้งสะอาด กว้างขวาง และดูแพง)
อมีเลีย
(ถ้าไม่ใช่โรงเรียนสำหรับคนรวยจะเป็นอะไรได้อีก)
คนปริศนา
ใครเนี่ย? เธอไม่ใช่คนของสภานักเรียนไม่ใช่เหรอ?
คนปริศนา
ใครอนุญาตให้เข้ามา!?
ตาของฉันกับเขาคนนั้นสบตากันชั่วขณะ
เวดไรน์
(อะไรจะดังขนาดนั้น)
เจรีน
อย่าเข้าใกล้เด็กคนนี้แม้แต่ก้าวเดียวเชียว
รุ่นพี่เจรีนไล่คนที่ชื่อเวดดี้ออกอย่างไม่ใยดี
และฉันก็ถูกลากให้วัดตัวนู่นนี่
ถึงแม้จะน่ารำคาญ แต่ก็เป็นบรรยากาศที่ดีในระดับนึง
อมีเลีย
จะวางใจ…ไม่ได้เด็ดขาด!
ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน
Comments