[ Fic JJK X Naruto ] เหล่านินจาในโลกไสยเวทย์ [BL] chapter 05

*ตัวละครแต่ละตัวจะoocนะคะหรืออีกความหมายหนึ่งก็คือหลุดคาร์คาแรคเตอร์หรือนิสัยกับพฤติกรรมต่างจากต้นฉบับ ค่ะ แฟนฟิคเรื่องนี้เป็นแนวผสมผสานระหว่างเรื่องของ Naruto และ Jujutsu kaisen ค่ะ

. . . .

Part อดีต

ย้อนไปอีกสักเล็กน้อยหลังจากที่เรื่องราวยังไม่เกิดขึ้น (พวกนารูโตะยังไม่ทะลุมิติมายังโลกใบนี้) ได้เกิดสิ่งเดียวกันแต่ แตกต่างกันเล็กน้อยเพราะบุคคนี้ไม่ได้ทะลุมิติมาเเต่กลับตายแล้วทะลุมิติมาต่างหาก พวกคุณอาจจะงงสินะว่ามันแตกต่างกันอย่างไร

ที่บอกว่าแตกต่างนั้นก็เพราะว่าบุคคลนี้ในโลกนินจาเขานั้นตายไปจากโลกที่เขานั้นจากมาแล้วนั้นเองและได้ทะลุมิติมาในโลกใบนี้แต่พวกนารูโตะนั้นยังไม่ตายจากโลกเก่าของตนแต่พวกเขานั้นโดนส่งมาให้ทะลุมิติมานั้นเอง พวกคุณคงหายสงสัยแล้วสินะ

และบุคคลที่กล่าวถึงข้างต้นนั้น ก็คือ ' อุจิวะ อิทาจิ ' นั้นเอง

อิทาจินั้นโดนส่งมาที่หลังบ้านของใครก็ไม่อาจทราบได้พร้อมกับจดหมายสองฉบับ อิทาจิที่สงสัยกับเรื่องพวกนี้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับตัวเขากันแน่ เขาควรตายไปแล้วสิแต่กลับยังมีชีวิตอยู่ ทำไมกันนะ..

หลังจากนั้นก็ลุกขึ้นยืนแล้วหันไปสังเกตโดยรอบว่าอิทาจินั้นอยู่ที่ไหนกันแต่ตรงหน้าอิทาจินั้นมีบ้านทรงญี่ปุ่นไม่ถึงกับโบราณมากอยู่ตรงหน้าเขานั้นเอง ก่อนจะหันมาสำรวจร่างกายตัวเองที่ยังสวมใส่ชุดของแสงอุษาอยู่แต่เล็บมือของเขากับปราศจากสีทาเล็บสีดำและแหวนของเขาที่ควรเป็นซิกเนเจอร์ของแสงอุษากลับหายไป ก่อนจะสังเกตเห็นซองจดหมายสองฉบับที่พื้นก่อนจะหยิบขึ้นมาดู ฉบับหนึ่งมีชื่อของเขาอยู่แต่อีกฉบับกับบอกว่ายังไม่ถึงเวลาที่จะเปิดอ่าน

อิทาจิที่เป็นคนมีมารยาทดีพอที่จะไม่แอบเปิดก็เอาฉบับนั้นเก็บไว้ในเสื้อคลุมแสงอุษาของตน(อยู่ดีๆก็มีกระเป๋าเฉย)อีกฉบับที่เป็นของเขาก็เปิดอ่านทันที และเนื้อความในจดหมายนั้นก็บอกถึงความสงสัยของเขาให้กระจ่างขึ้นมาเลยล่ะ

เนื้อความในจดหมายนั้นมีอยู่ว่า

' สวัสดีหนุ่มน้อยอุจิวะ ข้ามีนาม โอซึกิ ฮาโกโรโมะ หรืออีกชื่อที่พวกเจ้าเรียกขานก็คือ เซียนหกวิถี ข้าได้ส่งเจ้ามายังที่เเห่งนี้เพื่อช่วยกำจัดเหล่านินจาจากต่างมิติเหล่านั้นออกไปจากโลกใบนี้ที นินจาเหล่านั้นเป็นสิ่งแปลกปลอมที่ไม่สมควรที่จะอยู่ที่นี่ส่วนเรื่องพลังของเจ้ามันจะยังคงเดิมและจะไม่มีผลข้างเคียงใดที่ส่งผลกระทบกับร่างกายของเจ้าและเจ้าจะมีพลังแบบใหม่เพื่อที่จะให้เข้ากันกลับโลกใบนี้ มันเรียกว่า พลังคุณไสย และร่างกายของเจ้าจะไม่มีผลกับคำสาปใดๆถือว่าเป็นศิษย์พิเศษสำหรับเจ้าละกันนะหนุ่มน้อยอุจิวะ เอาล่ะ ข้าสามารถบอกเจ้าได้เพียงเท่านี้ข้าขอฝากฝังให้กับเจ้าด้วย '

หลังจากนั้นจดหมายนั้นก็ค่อยเลื่อนหายไปจากมือหนาก่อนที่อิทาจิจะได้เอ่ยอะไรขึ้นมาก็มีขึ้นเดินมาแถวที่ที่เค้ายืนอยู่ อิทาจิหันไปทางเสียงฝีเท้านั้นก่อนจะพบกับเด็กชายตัวเล็กๆนัยน์ตาสีม่วง ผมสีออปไวต์

อินุมากิ โทเกะ

IKURA!? ( คุณเป็นใคร!? )

อินุมากิ โทเกะ เอ่ยถามออกมาด้วยภาษาไส้ข้าวปั้นตามแบบฉบับของเขา ก่อนจะค่อยๆดึงผ้าพันคอที่ค่อยปกปิดอักขระคำสาป ลงมา

ทางผู้ที่บุกรุกก็ยืนงงๆกับคำถามแปลกๆนั้น แต่คนอย่างอิทาจิกับเดาความหมายนั้นออกมาทันทีก่อนจะเอ่ยตอบคำถามนั้นไป

อุจิวะ อิทาจิ

ฉันมีชื่อว่า อุจิวะ อิทาจิ มีเหตุบางอย่างที่ต้องมาอยู่ที่นี่โทษทีนะที่เข้ามาโดยพละการแต่ว่าตอนนี้ฉันไม่มีที่อยู่เลยอยากจะขออาศัยด้วยชั่วคราวจะได้มั้ย

หลังอินุมากิได้ฟังคำพูดนั้นบวกกับคำขอร้องนั้นไปก็ทำให้ตัวเค้านั้นคิดหนักขึ้นมา ในความคิดของเค้านั้นคิดว่าชายคนนั้นดูจะไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรออกจะเป็นคนตรงไปตรงมาแต่การที่จะให้คนแปลกหน้าที่รู้เพียงแค่ชื่อนั้นมาอาศัยอยู่ใต้ชายคาเดียวกันก็ไม่ได้ด้วยสิ

อินุมากิขมวดคิ้วมุ่นก่อนจะได้ยินเสียงอ่อนหวานของผู้เป็นมารดาเอ่ยอยู่ในข้างหลังเจ้าตัว

นายหญิงอินุมากิ

เธอคืออุจิวะ อิทาจิใช่มั้ยจ๊ะ

อุจิวะ อิทาจิ

ใช่ครับ

นายหญิงอินุมากิ

งั้นก็เชิญเข้ามาในบ้านก่อนเลยจ๊ะ อยู่ข้างนอกกลางค่ำกลางคืนนานๆจะทำให้สุขภาพร่างกายไม่ดีนะจ๊ะ

นายหญิงอินุมากิเอ่ยเชื้อเชิญก่อนจะตามมาด้วยคำพูดด้วยความเป็นห่วงเป็นใยให้กับคนแปลกหน้าแบบเค้า

อินุมากิ โทเกะ

O-Ka-Ka !!! ( ไม่ได้นะ!! )

อินุมากิวิ่งไปดักหน้าอิทาจิพร้อมกับทำมือเป็นรูปกากบาทเหมือนจะบอกในๆให้กับอิทาจิได้รู้ว่าไม่ให้อิทาจิเข้าไปในบ้านตัวเอง

อิทาจิที่มองดูร่างเล็กทำท่าทางที่น่ารักนั้นก็ทำให้อิทาจิอดเอ็นดูไม่ได้ก่อนจะยกยิ้มออกมาเล็กน้อยพร้อมด้วยก้มตัวลงให้ใบหน้าใกล้กับใบหน้าน่ารักนั้นที่ถูกผ้าพันคอปกปิดครึ่งหน้าก่อนจะดีดหน้าผากเล็กๆนั้นเบาๆเหมือนกับที่อิทาจินั้นทำกับน้องชายของเค้าตอนยังเด็ก

แล้วจากนั้นก็เดินเข้าไปในบ้านตามผู้หญิงคนนั้นที่เป็นคนเชิญเข้าไปด้วยตัวเอง ถ้าดูจากปฏิกิริยาเด็กคนนั้นก็คงจะเป็นแม่ล่ะมั้งนะทำตามที่ผู้หญิงคนนั้นบอกจะดีกว่า

คล้อยหลังอิทาจิไปอินุมากิก็ยืนนิ่งค้างกับการกระทำของอิทาจิก่อนหน้านี้พร้อมกับใบหน้าแดงๆนั้นที่ได้เห็นรอยยิ้มหล่อของอิทาจิกับสายตาที่ดูอ่อนโยนนั้นอีกหัวใจของอินุมากิก็เต้นถี่ขึ้นมาโดยไม่ทราบสาเหตุ อินุมากิยกมือขึ้นไปขย้ำเสื้อบริเวณหัวใจด้านซ้าย

อินุมากิ โทเกะ

' อะไรกันเสียงนี้มัน เกิดอะไรขึ้นกับหัวใจเรากันนะ ไม่เข้าใจเลย ' //คิดในใจพร้อมด้วยมองไปยังแผ่นหลังของอิทาจิ

. . . .

END