รูมเมทของผมปากร้ายมาก Roommate 4

สี่

บิงบิง

ซัน

ซันชายน์

อืม

บิงบิง

เที่ยงนี้ออกไปกินข้าวข้างนอกกันมั้ย

ซันชายน์

ไม่

บิงบิง

เค้าชวนแล้วซันไม่เคยไปเลย

ซันชายน์

ฉันไม่ได้อยากกินกับเธอ

บิงบิง

ทำไมล่ะ

ไชโย

//ขั้นกลาง

ไชโย

เหตุผลคือมันจะไปกินกับกู

ไชโย

เพราะฉะนั้นมาทางนั้นกับไปทางนั้นเลย

บิงบิง

💢

บิงบิง

หลีกไป

ไชโย

乁⁠ ⁠˘⁠ ⁠o⁠ ⁠˘⁠ ⁠ㄏ

บิงบิง

ไอ้โย

ไชโย

กูชื่อไชโย

ไชโย

รบกวนอย่าย่อ พอดีไม่สนิท

บิงบิง

💢

บิงบิง

แกจะมาขัดทำได้เนี่ย

ไชโย

นี่เพื่อนกูเนาะ

ซันชายน์

รำคาญ

ไชโย

มันบ่นและ มึงกลับไปนั่งที่เถอะ

บิงบิง

ฮึ่ย!

บิงบิงอารมณ์เสียเดินออกไป

ไชโย

อยากให้พวกนี้หยุดมากวนป่ะ

ซันชายน์

อืม

ไชโย

รับนะมึง!

ไชโย

ย๊า!

หมับ!

ซันชายน์

ไอ้สัส

ซันชายน์

มึงทำบ้าอะไรเนี่ย จะมาต่อยกูทำไม

ไชโย

เอ้า

ไชโย

ถามแปลกๆ ถ้าหน้ามึงเหี้ยไม่มีใครมาสนใจหรอก

ไชโย

มึงต้องหยุดหล่อเว้ย

ไชโย

ยื่นหน้ามากูจะให้มึงเสียโฉมเอง

ไชโย

พวกนั้นจะได้เลิกกวน

ซันชายน์

เพื่อนเวร

ซันชายน์

ไร้สาระชิบหาย

ซันชายน์

มันไม่ได้เกี่ยวกับหน้ากูหรอก เงินมากกว่า

ไชโย

กูว่าไม่

ไชโย

คนที่มาเรียนที่นี่ส่วนใหญ่มีแต่คนรวยๆ

ไชโย

ระดับเศรษฐีเลยก็มี

ไชโย

อาจจะอำนาจเปล่า มึงใหญ่นิ่

ซันชายน์

...

ไชโย

สู้ๆเว้ยเพื่อน

ไชโย

คนหล่อมันต้องทำใจ

ไชโย

กูให้กำลังจากคนหล่อแบบกู

ไชโย

กูผ่านประสบการณ์นั้นมาและ

ซันชายน์

ถุ้ย

ซันชายน์

ประสบการณ์ที่สาววิ่งหนีน่ะสิ

ไชโย

ไอ้ซัน อย่าขัดฟิวส์กู

ซันชายน์

พอเถอะ เริ่มปัญญาอ่อนและ

ไชโย

(⁠༎ຶ⁠ ⁠෴⁠ ⁠༎ຶ⁠)

12:10 น.

อองฟอง

แดกไรดีพวกมึง

หมีแบร์

กินก๋วยเตี๋ยวกันมั้ย

หมีแบร์

เราอยากกินก๋วยเตี๋ยว

ชาบู

ได้ๆ ช่วงนี้เอาแต่แดกข้าวจนเบื่อและ

อองฟอง

เคเลออ

อองฟอง

มึงอยากแดกเส้นไร

อองฟอง

เดี๋ยวกูไปซื้อให้

หมีแบร์

ไม่เป็นไร เดี๋ยวเราไปด้วย

อองฟอง

ใครจะจองโต๊ะอะ

หมีแบร์

เดี๋ยวเราเอากระเป๋าวางไว้

อองฟอง

เคจ้า

ไชโย

กูว่าเวลานี้เราก็ออกกันมาเร็วแล้วนะ

ไชโย

ทำไมโต๊ะถึงเต็มวะ

ซันชายน์

อยู่ด้วยกัน

ไชโย

ด่าโง่เถอะ

ซันชายน์

โง่

ไชโย

ไอ้ๆ

ซันชายน์เห็นโต๊ะว่างเลยเดินไปทันที

ไชโย

เอ้า รอกูด้วยเฮ้ย

ไชโย

มันมีกระเป๋านะมึง

ซันชายน์

แล้วไง

ซันชายน์

โยนทิ้งไปซะ

ไชโย

ไม่ดีมั้ง

ไชโย

อาจจะเป็นของสาวก็ได้

ไชโย

ดูสิตุ๊กตาหมีห้อยเต็ม

ซันชายน์

...

ซันชายน์

//ก้มมอง

ซันชายน์

โยนออกไป

ไชโย

ไม่อะ เดี๋ยวเราค่อยขอเขานั่งด้วยก็ได้

ซันชายน์

เรื่องของมึง

ไชโย

อืมๆ

หมีแบร์

//เดินมา

หมีแบร์

เอ่อ

ทั้งสองที่กำลังนั่งกินข้าวต่างหันมองมาที่หมีแบร์ที่กำลังจ้องพวกเขาอย่างงงๆ

หมีแบร์

นี่มันโต๊ะ–

อองฟอง

ลูกหมี!

ชาบูรีบไปดึงหมีแบร์ออกจากตรงนั้น

ไชโย

อะไรวะ

ซันชายน์

//กินต่อ

ไชโย

หยิ่งอีก

หมีแบร์

ดึงเราออกมาทำไม

ชาบู

ไม่ได้นะมึง

ชาบู

อย่าไปพูดกับพวกนั้นเลย

หมีแบร์

ทำไมอะ

อองฟอง

เห็นคนนั้นมั้ยที่หน้าตาขาวๆหล่อๆอะ

หมีแบร์

อะอื้อ

อองฟอง

เห็นอย่างนั้นนักเลงมากเลยนะ

อองฟอง

วันๆมีแต่เรื่อง

ชาบู

ใช่

ชาบู

เพื่อนข้างๆก็คอยตามเก็บตอนท้ายตลอด

หมีแบร์

จะ..จริงหรอ?

อองฟอง

ใช่น่ะสิ

หมีแบร์

ทำไมพวกเธอถึงรู้ล่ะ

อองฟอง

ขี้เสือกอย่างพวกกูซะอย่าง

ชาบู

เกิดเรื่องอะไรขึ้นรู้ทันหมด

หมีแบร์

😅

หมีแบร์

(คิดไว้แล้วเชียวว่ารูมเมทเราเป็นนักเลง)

หมีแบร์

(ซวยแล้วไงทีนี้)

อองฟอง

อะตอนนี้จะนั่งแดกไหน

อองฟอง

โดนแย่งไปและ

ชาบู

ไม่รู้ดิ โต๊ะก็เต็มหมด

อองฟอง

ไปแดกนอกโรงอาหารก็ได้ป่ะ

หมีแบร์

แต่กระเป๋าเรายังอยู่ตรงนั้นนะ

หมีแบร์

เราขอไปหยิบก่อน

อองฟอง

ไม่ดีๆ

หมีแบร์

กระเป๋าเรียนเลยนะ

หมีแบร์

ไม่เป็นไรหรอก

หมีแบร์

แป๊บเดียว

อองฟอง

ไปด้วย

ชาบู

กลัวพวกนั้นหาเรื่องขึ้นมา

หมีแบร์

อื้อ

หมีแบร์เดินไปปกติ แต่เพื่อนอีกสองคนดันเดินหวั่นๆ

ไชโย

//มอง

ไชโย

มีอะไรคนน่ารัก

อองฟอง

อย่าเต๊าะเพื่อนพี่

ถึงเธอจะกลัวแต่เธอก็พร้อมที่จะปกป้องเพื่อนคนนี้มากๆ เธอตั้งใจทะนุถนอมมาตั้งนาน

ไชโย

ไม่ได้เต๊าะ

หมีแบร์

หือ

หมีแบร์

สองคนนี้เป็นรุ่นน้องเราหรอ?

อองฟอง

ใช่

อองฟอง

อยู่ปี 2

หมีแบร์

เอ๋

ซันชายน์

//กินไม่สนโลก

หมีแบร์

เอ่อ..เราขอกระเป๋าคืนนะ

ไชโย

อ่าว กระเป๋าพี่เองหรอ?

ไชโย

ห้อยตุ๊กตาซะเยอะเชียว

ไชโย

นึกว่าของผู้หญิง

หมีแบร์

พอดีเราชอบน่ะ😅

หมีแบร์

//หยิบกระเป๋า

ซันชายน์

คนปัญญาอ่อนก็แบบนี้

หมีแบร์

...

อองฟอง

นี่!

ชาบู

อย่าไอ้ฟอง

ชาบู

[มึงคิดดีแล้วหรอมีเรื่องกับนักเลง]

ชาบู

[เดี๋ยวก็ได้แดกนํ้าเกลือ]

อองฟอง

ฮึ่ย💢

หมีแบร์

รีบไปดีกว่าชาบู

ชาบู

ควรรีบตั้งนานแล้ว

ทั้งสองก็รีบพาอองฟองเดินออกไป

ไชโย

ดูจะหวงเพื่อนน่าดู

ซันชายน์

ยังไงก็พินอคคิโอ

ไชโย

อะไรของมึงอีกเนี่ย

ไชโย

วันนี้มีแต่พินอคคิโอกับคอร์กี้

ไชโย

มันคืออะไร!?

ซันชายน์

โง่ต่อไป

ไชโย

เค🤦🏻‍♂️

. .

อองฟอง

จะบ้าตายกับไอ้พวกนักเลง

อองฟอง

ปากดีกันชิบหาย

อองฟอง

รุ่นพี่ยังไม่นับถือ

หมีแบร์

นั่นสิ..

หมีแบร์

เราดูไม่น่านับถือขนาดนั้นเลยหรอ

ชาบู

อย่าคิดมากดิ

ชาบู

มันก็มีแค่ไอ้พวกนี้นี่แหละที่ไม่นับถือ

ชาบู

แต่คนอื่นก็นับถือเราจะตายไป

อองฟอง

มึงอย่าเอาพวกนักเลงเข้ามาใส่ใจเลยลูกหมี

หมีแบร์

อะอือ

ชาบู

ล่าสุดเส้นกูอืดหมดและ

ชาบู

ไม่น่าเอาเส้นเล็กมาเลย

อองฟอง

ของกูเกี้ยวย่นแล้วจ้า

หมีแบร์

ฮ่าฮ่าๆ รีบกินก่อนที่จะหมดอร่อยไปมากกว่านี้ดีกว่า

อองฟอง

กูหมดอร่อยตั้งแต่เจอพวกมันและ

ชาบู

เงียบแล้วแดกไปซะ

อองฟอง

เออ!!

16:12 น.

ภายในห้อง

หมีแบร์

วันนี้เรียนหนักจังเลย

ฟุบ

หมีแบร์

หมีแบร์นึกอะไรขึ้นได้รีบลุกพรวดขึ้นมาแล้วมุ่งไปที่ตู้เย็น

หมีแบร์

ยังมีเค้กอยู่นี่น่า✨

หมีแบร์

เอาออกมากินดีกว่า

หมีแบร์

//แกะถุง

ทันใดนั้นเองที่หมีแบร์กำลังเอาถุงทิ้งถังขยะก็ได้เห็นแซนด์วิชที่ตนเองซื้อมาอยู่ในนั้น

เขาก็คิดได้ไม่ยาก เพราะช้ินนี้เขาให้รูมเมทของเขา

นั่นทำให้ใบหน้าแอบเศร้าเล็กน้อย เพราะเขารู้สึกเสียความรู้สึกสุดๆ เขาอุตส่าห์ซื้อมาเผื่อรูมเมทเลย

หมีแบร์

ต้องทำขนาดนี้เลยหรอ

หมีแบร์

ถ้าจะทิ้งก็อย่าให้เรารู้ก็ได้

หมีแบร์

จะได้ไม่เสียความรู้สึก😞

แกร๊ก

ซันชายน์

แม่ง หลงอีกและ

ซันชายน์

อยู่ใกล้ก็จริง แต่ซอยแม่งมีให้เลือกตลอดทั้งทาง

ซันชายน์

//มอง

ซันชายน์

แล้วนี่มึงจะจิ้มเค้กเล่นทำไม

หมีแบร์

ไม่อยากกินแล้ว

ซันชายน์

อะไร

ซันชายน์

แล้วจะเอาออกมาเพื่อ

หมีแบร์

ถ้าเราไม่เห็นที่นายเอาแซนด์วิชเราทิ้งเราก็อยากกินอยู่หรอก

หมีแบร์

ทำไมต้องทำขนาดนี้ด้วย

ซันชายน์

กูบอกไปแล้วว่าไม่แดก

ซันชายน์

มึงอยากสาระแนซื้อมาให้เอง

หมีแบร์

...

หมีแบร์

เราเป็นรุ่นพี่นายนะ

หมีแบร์

พูดจาให้เกียรติกันหน่อยสิ

ซันชายน์

ไม่จำเป็น

ซันชายน์

คอร์กี้อย่างมึงไม่ควรมาเป็นรุ่นพี่กู

หมีแบร์

🙁

ซันชายน์เดินหน้านิ่งไปที่เตียงตนเอง

หมีแบร์

แย่ที่สุด

หมีแบร์

เราไม่อยากอยู่กับคนแบบนี้เลย

ซันชายน์

ลาออก

หมีแบร์

[พูดเบาแล้วนะ]

ซันชายน์

ถ้านินทากูอีก กูจะจับปากมึงเย็บติดกัน

หมีแบร์

! //รีบปิดปาก

หมีแบร์

(โหดร้าย!)

. .

18:41 น.

หมีแบร์

//เหลือบมอง

หมีแบร์

(ยังไงก็รูมเมทเรา เขายังไม่คุ้นสถานที่เลย)

หมีแบร์

เอ่อ–

ซันชายน์

ไม่

หมีแบร์

เรายังไม่ทันได้ถามเลย

ซันชายน์

ก็กูไม่

หมีแบร์

ไม่หิวหรอ?

ซันชายน์

...

หมีแบร์

นี่ก็เวลากินข้าวเย็นพอดี

หมีแบร์

ลงไปกินร้านข้างหน้ากัน

หมีแบร์

ป้าต่ายจะเปิดขายให้เด็กในหอตลอด

ซันชายน์

หออย่างหรู

ซันชายน์

แต่แดกข้าวข้างทางอะนะ

หมีแบร์

บางคนไม่ถือนะ

หมีแบร์

เพราะว่าป้าต่ายทำอาหารอร่อยมากๆ

หมีแบร์

คนรวยส่วนใหญ่ติดใจเลยล่ะ

ซันชายน์

เหอะ

หมีแบร์

จะไปหรือเปล่า

ซันชายน์

//เดิน

หมีแบร์

นั่นนายจะไปไหนอะ

ซันชายน์

แดกข้าว

ซันชายน์

มึงหยุดพร่ำแล้วเดินนำซักที

ซันชายน์

พูดอยู่ได้

หมีแบร์

อะอื้อ

หมีแบร์คว้ากระเป๋าแล้วรีบไปเดินนำซันชายน์

. .

ซันชายน์

ไกลป่ะ

หมีแบร์

ไม่ไกลนะ

หมีแบร์

เดินไปอีกหน่อยก็ถึงแล้ว

ซันชายน์

จิ๊

หมีแบร์

ไม่อยากเดินหรอ?

ซันชายน์

เออ

หมีแบร์

เรามีจักรยานนะ

ซันชายน์

ห๊ะ

หมีแบร์

เราปั่นจักรยานไปมหาลัยตลอดเลย

ซันชายน์

//คิ้วขมวด

ซันชายน์

มึงรวยหรือจน?

หมีแบร์

//ก้มหน้า

หมีแบร์

เรามันดูแปลกใช่หรือเปล่า

หมีแบร์

คนจนๆแบบเรามาเรียนมหาลัยของคนรวยๆกัน

ซันชายน์

...

หมีแบร์

เราสอบเข้าทุนเรียนฟรีตลอดจนจบได้น่ะ

ซันชายน์

อืม

ซันชายน์

รีบนำไปได้และ

ซันชายน์

กูหิว

หมีแบร์

แล้วจะปั่นจักรยานไหมอะ

ซันชายน์

ไม่

ซันชายน์

กูไม่มีทางก้มลงไปปั่นมันเด็ดขาด

หมีแบร์

อะอือ

🐻

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ