![[Fic Haikyuu] Danger! รุ่นพี่คนนี้อันตราย! (Oikawa X OC)](https://cn-e-pic-aliyun.mangatoon.mobi/cartoon-posters/25727339e00.webp)
[Fic Haikyuu] Danger! รุ่นพี่คนนี้อันตราย! (Oikawa X OC)
ตอนที่ 14
โมริซาวะ อาโออิ เด็กสาวที่เป็นยอดเซ็ตเตอร์เมื่อสมัยมัธยมต้นโรงเรียนคิตางาวะไดอิจิ
ขึ้นมัธยมปลายได้ย้ายมาอยู่โรงเรียนอาโอบะโจไซเพื่อที่จะตั้งใจเรียน
แต่ในวันปฐมนิเทศเธอกลับได้เจอกับคนที่ตัวเองเกลียดมากที่สุด
อย่างหนุ่มหล่อที่สุดของโรงเรียน และเป็นกัปตันทีมของชมรมวอลเลย์บอลชาย
แล้วชีวิตของเธอก็วุ่นวายเมื่อได้เจอเขาคนนั้น
ในท้ายที่สุดเธอก็ต้องมาเป็นผู้จัดการให้กับชมรมวอลเลย์ชายเพราะต้องมีคะแนนกิจกรรมชมรม
แต่เธอจะอยู่ถึงแค่จบอินเตอร์ไฮตามข้อตกลง
วันที่เธอไม่ได้เป็นผู้จัดการของชมรมวอลเลย์ชาย...
อาโออิได้กลับมาใช้ชีวิตแบบเด็กสาวธรรมดา
แต่ในหัวใจของเธอกลับรู้สึกว่างเปล่า...
เพื่อนร่วมห้อง(1)
คุณโมริซาวะ...
เพื่อนร่วมห้อง(1)
เป็นอะไรรึเปล่า
เพื่อนร่วมห้อง(2)
จริงด้วย
เพื่อนร่วมห้อง(2)
เห็นเธอดูซึมๆ มาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว
เพื่อนร่วมห้อง(2)
อีกอย่าง ปกติแล้วเธอต้องเข้าชมรมไม่ใช่เหรอ
อาโออิ
คือ...มีเรื่องนิดหน่อยน่ะ...
อาโออิ
แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะ
อาโออิ
ไม่ได้ทะเลาะกันหรืออะไรที่มันร้ายแรงหรอก
เพื่อนร่วมห้อง(1)
ถ้าไม่มีปัญหาอะไรก็ดีแล้วล่ะ
เพื่อนร่วมห้อง(2)
มีอะไรเกิดขึ้นก็ปรึกษากับพวกเราได้นะ
อาโออิ
ฉันดีใจมากเลยล่ะ ^^
เธอยิ้มออกมา แต่ก็ไม่ได้ทำให้หัวใจนั้นกลับมาเป็นปกติได้เลย
เหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง...
คุนิมิ
ฉันอาจจะไปอยู่กับคินดะอิจินะ
อาโออิ
ฉันก็กะว่าจะออกไปสูดอากาศอยู่พอดี
คุนิมิ
สีหน้าดูไม่ค่อยดีเลยนะ
คุนิมิพยายามจะยื้อเธอเอาไว้ แต่อาโออิก็ไม่ได้สนใจแล้วรีบออกจากห้องเรียนทันที
อาโออิเดินมาในโซนของสวนในโรงเรียน แถวนี้ไม่ค่อยมีเด็กนักเรียนมากเท่าไหร่
อาโออิ
(ถ้าอากิระจับได้ขึ้นมาจะต้องแย่แน่ๆ)
อาโออิ
(เป็นมื้อเที่ยงแท้ๆ แต่กลับไม่รู้สึกหิวเลย...)
อาโออิ
(ไม่อยากทำอะไรด้วย...)
ระหว่างที่นั่งอยู่คนเดียวแล้วคิดในใจกับตัวเอง ก็ได้มีใครสักคนมานั่งข้างๆ
โออิคาวะ
ทำไมมานั่งคนเดียวแบบนี้เล่า~
อาโออิ
ฉันต่างหากที่อยากจะถาม
อาโออิ
รุ่นพี่อิวาอิซุมิล่ะ
อาโออิ
ฉันแค่อยากอยู่คนเดียว
อาโออิ
ส่วนอากิระก็ไปอยู่กับคินดะอิจิ
อาโออิ
พูดงี้แสดงว่าไม่เชื่อ
อาโออิ
ทีนี้นายก็ตอบมาได้แล้ว
โออิคาวะ
ไม่งั้นฉันคงไม่มาอยู่คนเดียวหรอก
โออิคาวะ
แต่อย่างน้อยเธอก็ดูร่าเริงขึ้นนะ
อาโออิ
ฉันดูเป็นแบบนั้นเหรอ
โออิคาวะ
ก็ตอนแรกเธอดูเหงาๆ
โออิคาวะ
พอได้คุยกับฉันก็ดูร่าเริงขึ้นมานิดหน่อย
โออิคาวะ
ดีใจที่ได้คุยกับคุณโออิคาวะล่ะสิ~
อาโออิ
(...หรือว่าใช่กันนะ?)
อาโออิ
(พอได้มาคุยกับหมอนี่...ก็รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกเลย...)
อาโออิ
(เพราะว่าเราไม่ได้ไปที่ชมรมแล้ว... เลยไม่ได้คุยกับคนอื่นๆ...)
อาโออิ
(พอได้คุยกับหมอนี่... หัวใจก็ถูกโดนเติมเต็มยังไงก็ไม่รู้...)
อาโออิ
(อยากกลับไปที่นั่นอีก...)
โออิคาวะ
ดีใจที่ได้คุยกับฉันจริงเหรอ?!
โออิคาวะ
แสดงว่าอาโอจังเริ่มชอบฉันแล้วล่ะสินะ!
อาโออิ
ฉันดีใจก็เพราะ...เอ่อ...
โออิคาวะ
ที่แท้เธอก็อยากกลับไปนี่เอง~
โออิคาวะ
แต่ฉันก็ไม่เคยบอกนะว่า
โออิคาวะ
ไม่ให้มาอีกหลังจบอินเตอร์ไฮน่ะ
โออิคาวะ
รู้ใช่มั้ยว่าฉันจะสื่อถึงอะไร
โออิคาวะ
เธอจะกลับไปเป็นผู้จัดการต่อตอนไหนก็ได้
อาโออิ
ทำไมถึงมองออกขนาดนั้น...
อาโออิ
อย่ายิ้มแบบนั้นได้ปะ...
โออิคาวะ
มีใครบ้างที่มองความคิดเธอไม่ออก?
อาโออิ
มีแค่นายกับอากิระนี่แหละ
อาโออิ
อย่างที่คุณมัตสึคาวะบอกจริงๆ
อาโออิ
ไม่น่ารู้จักกับคนอย่างนายเลย
โออิคาวะ
แต่ก็เพราะฉันรู้จักกับเธอดี
โออิคาวะ
รองลงมาจากคุนิมิจังก็คงเป็นฉันนี่แหละที่รู้จักเธอดี
โออิคาวะ
แล้วนี่กินอะไรแล้วรึยัง
โออิคาวะ
ให้ทาย ก็คงจะยังไม่กินใช่มั้ยล่ะ
โออิคาวะ
ฉันบอกไปแล้วใช่มั้ยว่าให้กินมื้อเที่ยงด้วยน่ะ
โออิคาวะ
มันจะไม่ดีต่อร่างกายเอานะ
โออิคาวะ
มีเรื่องเครียดเหรอ
โออิคาวะ
หรือว่าเรื่องนั้น
โออิคาวะ
อยากกลับไปที่ชมรม แต่ก็ลังเลอยู่ใช่รึเปล่า
อาโออิ
จะมองออกไปถึงไหนกันเนี่ย...
โออิคาวะ
ทำไมไม่ลองถามใจตัวเองดูล่ะ
โออิคาวะ
ใจจริงแล้วเธออยากจะกลับไปที่ชมรมอีกครั้งรึเปล่า
โออิคาวะ
ใจรู้สึกแบบไหนก็ทำตามนั้นแหละ
อาโออิ
(ถามใจตัวเองดู...งั้นเหรอ...)
อาโออิ
(ที่หมอนี่พูดมาก็จริง...)
อาโออิ
(ในตอนที่พูดจากลากับทุกคนเมื่อตอนนั้น...)
อาโออิ
(เราก็ไม่อยากจะพูดออกมาเลย...)
อาโออิ
(แม้แต่ตอนนี้เอง...ก็อยากจะเจอกับทุกคน...)
อาโออิ
(ถึงจะอย่างงั้นก็เถอะ)
อาโออิ
(เราเองก็อยากจะตั้งใจเรียนเหมือนกัน...)
อาโออิ
อยากกลับไป แต่ว่าเรื่องเรียน...
โออิคาวะ
เธอก็หัวดีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ
โออิคาวะ
ถ้าไม่มั่นใจเรื่องเรียนขนาดนั้น
โออิคาวะ
ตอนใกล้สอบก็มาติวกับมัตซึนเอาก็ได้นะ~
โออิคาวะ
เห็นแบบนั้นแต่หมอนั่นเรียนเก่งเอาเรื่องเลย
โออิคาวะ
อย่าดูถูกคนที่ภายนอกเชียว
โออิคาวะ
หรือถ้าไม่เลือกมัตซึน ก็มาเลือกฉันแทนก็ได้~
โออิคาวะ
ฉันจะติวให้เธอเอง~
โออิคาวะ
ทีนี้ไหงรีบปฏิเสธล่ะ?!
อาโออิ
อย่างน้อยก็ยังมีคุณมัตสึคาวะคอยช่วยได้
อาโออิ
ฉันอยากจะให้การเรียนออกมาได้ผลมากที่สุด
โออิคาวะ
สมแล้วที่เป็นเด็กนักเรียนเกรดดี~
โออิคาวะ
แต่ก็อย่างที่บอกไป
โออิคาวะ
พวกเราก็จะยินดีต้อนรับการกลับมาของเธอเป็นอย่างดีเลยล่ะ
อาโออิ
(ไม่มีอะไรให้น่าเป็นห่วงแล้ว)
อาโออิ
ฉันจะกลับไปคิดก็แล้วกัน
โออิคาวะ
ประเดี๋ยวก่อนสิอาโอจัง
อาโออิ
ว...เว้นแค่วันเดียวไม่ได้เหรอ
โออิคาวะ
ไม่ต้องทำหน้าอย่างงั้นเลยเราน่ะ
จากนั้นโออิคาวะก็หยิบอะไรออกมาให้
โออิคาวะ
ถ้าไม่กินอะไรเลยเดี๋ยวก็ท้องร้องในห้องเรียนหรอก
อาโออิ
ทำไมนายถึงเตี๊ยมไว้เยอะเหมือนกับรู้อนาคตงั้นแหละ
อาโออิ
ไม่ใช่ว่านาย...ไม่อยากกินไส้บ๋วยใช่ปะ?
อาโออิ
ปฏิเสธเสียงสูงเชียว -_-
อาโออิ
ไหนยังจะรู้อีกว่าฉันอยู่ตรงนี้
อาโออิ
เดินตามฉันมาใช่มั้ย
โออิคาวะ
ฉันไม่เคยเดินตามเลยสักนิ๊ด!
โออิคาวะ
ก็เค้าโดนไล่มาอ่า~
โออิคาวะ
จังหวะนั้นก็เห็นเธอนั่งอยู่คนเดียวพอดี
อีกฝ่ายไม่พูดตอบ แต่ตอบโดยการพยักหน้าแทน
อาโออิ
ถ้านายให้ฉันจริงๆ ก็ขอรับเอาไว้ก็แล้วกัน
โออิคาวะ
นั่งตรงนี้นานๆ เลยไม่ได้เหรอ ;-;
โออิคาวะ
อยากอยู่กับอาโอจังนานกว่านี้อ่า~ -3-
ต่อมาโออิคาวะก็ส่งสายตาอ้อนวอน ดูน่าสงสารมาทางอาโออิ
อาโออิ
(นี่เราจะมาใจอ่อนให้กับหมอนี่รึไงเนี่ย...)
โออิคาวะ
เค้าอยากอยู่กับอาโอจังอีกสักพักอ่า~ ;-;
อาโออิ
(อย่ามาใช้มารยานะ!! >[]<)
สุดท้ายก็ยอมอยู่ด้วยจนเกือบถึงเวลาเรียนคาบบ่าย
ร่างสูงเดินมาส่งถึงห้อง ทำให้ทุกคนมองเป็นสายตาเดียวกัน
อาโออิ
ขอบใจที่...มาส่ง -///-
โออิคาวะ
อาโอจังเขินเหรอเนี่ย~
อาโออิ
นายไม่เคยมาส่งฉันถึงห้องเลยด้วยซ้ำ
โออิคาวะ
ก็วันนี้บังเอิ๊ญบังเอิญไปเจอกันที่ด้านล่างน่ะสิ~
โออิคาวะ
เพราะงั้นนี่คือเซอร์วิสนะจ๊ะ
อาโออิ
เซอร์วงเซอร์วิสอะไร
อาโออิ
อยากมาส่งเองก็บอกเถอะ
โออิคาวะ
ถูกต้องนะคร้าบบบ~ ^^
อาโออิ
(ทำไมฉันต้องมาใจเต้นให้กับคนอย่างหมอนี่ด้วยเนี่ย?!)
อาโออิ
รีบๆ กลับไปได้แล้วก่อนที่จะโดนรุมไปมากกว่านี้
โออิคาวะ
(กระซิบ) ฉันจะรอนะ
ก่อนที่โออิคาวะจะเดินกลับไปที่ห้องตัวเอง เขาก็ได้ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ หูของอาโออิแล้วกระซิบ
พอบอกเสร็จก็ได้วิงค์ให้หนึ่งที ก่อนจะโบกมือลา
อาโออิ
(หมอนั่น...รอเราให้กลับไป...)
คุนิมิ
หน้าตาดูสดใสขึ้นกว่าตอนแรกอีก
คุนิมิ
ได้คุยกับคุณโออิคาวะน่ะ
อาโออิ
วันนี้ฉันลังเลน่ะ...
อาโออิ
ฉันจะกลับไปที่ชมรมดีมั้ย
อาโออิ
หรือว่าจะตั้งใจเรียนอย่างที่หวังไว้
อาโออิ
แล้วหมอนั่นก็ดูออกว่าฉันลังเลเรื่องนี้อยู่
คุนิมิ
แล้วเขาตอบว่าอะไรล่ะ
อาโออิ
ใจฉันรู้สึกแบบไหนก็ทำตามนั้น
คุนิมิ
เป็นฉันก็คงพูดแบบนั้นเหมือนกัน
คุนิมิ
การที่เธอซึมเหมือนคนเหงาก็พอรู้อยู่
คุนิมิ
อยากจะกลับไปอยู่กับทุกคน
คุนิมิ
อยู่ด้วยกันเป็นเดือนๆ
คุนิมิ
เธอยังทำเป้าหมายตัวเองไม่สำเร็จเลยด้วย
คุนิมิ
มันเป็นสิทธิ์ของเธอที่จะเลือก
คุนิมิ
พวกเราบังคับเธอไม่ได้หรอก
คุนิมิ
มีแต่ตัวของเธอเองที่จะต้องเลือก
อาโออิ
(อากิระพูดอีกก็ถูกอีก...)
อาโออิ
(มีแต่ตัวเองที่ต้องเลือก...)
เสียงออดของการเริ่มเรียนคาบบ่ายได้ดังขึ้นขัดจังหวะในขณะที่อาโออิกำลังจะพูด
คุนิมิ
เมื่อกี้จะพูดอะไรรึเปล่า
คุนิมิ
อย่าเก็บไว้ในใจคนเดียวล่ะ
อาโออิ
ขอโทษค่ะท่านอากิระ - -;
อาโออิ
(ไอเจ้าใจร้ายเอ๊ย! -*-)
คุนิมิ
อย่าบอกนะว่าเอาแต่ตั้งใจเรียนจนไม่ได้คิดน่ะ
อาโออิ
แต่ยังไงก็ขอเวลาอีกหน่อย
คุนิมิ
ฉันไม่รอหรอกนะจะบอกให้
อาโออิ
พร้อมกับเพื่อนซี้ของนายอะ
คุนิมิ
ไล่กันงี้เหรอยัยเพี้ยน -*-
คุนิมิ
ฉันจะไปบอกคุณโออิคาวะว่าจะไม่ต้อนรับเธอกลับมา
อาโออิ
อย่าทำร้ายกันเลยค่ะ...
อาโออิ
สำนึกผิดแล้วค่ะท่านอากิระ ;-;
คุนิมิ
ปล่อยให้คิดไปก่อนก็แล้วกัน
คุนิมิโบกมือให้เล็กน้อยก่อนจะแยกตัวไปหาคินดะอิจิเพื่อไปที่ชมรม
อาโออิ
(อืม... ยังกลับบ้านตอนนี้ไม่ได้)
อาโออิ
(เพราะเราเองก็อยากจะกลับไปที่ชมรม...)
ระหว่างที่กำลังคิดอยู่ เธอก็ได้เดินมาที่ห้องเปลี่ยนชุดเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
พอเปิดล็อคเกอร์ของตัวเองก็เห็นเสื้อวอร์มประจำชมรมวอลเลย์ชายถูกแขวนอยู่
"เธอจะกลับไปเป็นผู้จัดการต่อตอนไหนก็ได้ ถูกมั้ย?"
เสียงของโออิคาวะกลับมาวนเวียนอีกครั้ง
อาโออิ
(ตอนเราลังเลอยู่ ภายในหัวใจก็รู้สึกโดดเดี่ยวจนเหมือนว่างเปล่า...)
อาโออิ
(พอได้มาคุยกับโออิคาวะแล้วก็ให้ความรู้สึกเก่าๆ ตอนอยู่ในโรงยิม...)
อาโออิ
(นี่คงจะเป็นความต้องการของหัวใจของฉันสินะ...)
อาโออิ
(ชิราโทริซาวะก็ยังเอาชนะไม่ได้...)
อาโออิ
(อย่าคิดว่าจะยอมแพ้เชียว!)
แล้วอาโออิก็ได้เอื้อมมือไปจับชุดวอร์มในทันที
มัตสึคาวะ
ทำไมพูดซะเหมือนยัยนั่นเสียแล้วเลยล่ะ
ฮานะมากิ
ไม่ได้พูดเชิงแบบนั่นสักหน่อย
ฮานะมากิ
หมายถึงว่ายัยนั่นออกจากชมรมไปแล้ว
ฮานะมากิ
แล้วแบบนี้ฉันจะแกล้งใครเล่า
มัตสึคาวะ
ประเด็นอยู่ตรงนั้นเองเหรอ
อิวาอิซุมิ
แต่พอยัยนั่นไม่อยู่คนอื่นๆ ก็ซึมจนเหมือนโลกกำลังจะแตก
โออิคาวะ
อาโอจังต้องกลับมาแน่
อิวาอิซุมิ
ตอนเที่ยงที่ฉันไล่แกไปดันไปเจอกับโมริซาวะน่ะ
โออิคาวะ
แต่ถึงจะเจอหรือไม่เจอฉันก็มั่นใจว่าอาโอจังต้องกลับมา
โออิคาวะ
เพราะเด็กคนนั้นสำคัญกับพวกเราทุกคนไงล่ะ
ฮานะมากิ
ใจจริงอยากจะพูดว่า
ฮานะมากิ
เด็กคนนั้นสำคัญกับฉันยังไงล่ะ มากกว่า
ฮานะมากิ
แต่เพราะติดว่ามีคนอื่นอยู่เลยพูด ทุกคน แทน
โออิคาวะ
อย่าใส่ร้ายกันสิมักกี้
โออิคาวะ
จริงอยู่ที่ฉันรักอาโอจังม๊ากมาก
โออิคาวะ
แต่ทุกคนก็รักในตัวอาโอจังเหมือนกันใช่มั้ยล่ะ
ยาฮาบะ
ถ...ถูกต้องเลยล่ะครับ...ฮึก..
อิวาอิซุมิ
แล้วไหงนายร้องไห้ได้เนี่ยยาฮาบะ
ยาฮาบะ
พวกเรารักในตัวของอาโออิจังมากๆ...ฮึก..ฮือออ
ยาฮาบะ
เด็กคนนั้นเป็นเด็กน่ารักคนนึง ฮึก...
วาตาริ
อย่าไปใส่ใจยาฮาบะเลยนะครับ
วาตาริ
คนที่เอาแต่เขินตอนน้องเขาคุยด้วยอย่างนายไม่มีสิทธิ์มาพูดแบบนี้หรอกนะ
คินดะอิจิ
(กระซิบ) นายคิดว่ายัยนั่นจะมามั้ย
คุนิมิ
(กระซิบ) ของมันแน่อยู่แล้ว
คุนิมิ
(กระซิบ) ยัยนั่นสนิทแทบทุกคน
คุนิมิ
(กระซิบ) มีเหรอที่จะทิ้งไปน่ะ
คินดะอิจิ
(กระซิบ) พูดอีกก็ถูกอีก
ในขณะที่คนในชมรมกำลังคุยกันอยู่นั้น
ได้มีเสียงฝีเท้าเดินมาด้วยความรวดเร็ว
มือเรียวเล็กได้เอื้อมไปจับบานประตูแล้วเปิดออก
ทุกสายตาได้ไปมองในที่เดียวกัน
เด็กสาวร่างเล็กเจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลที่ถูกมัดทรงโพนี่เทล และอยู่ในชุดวอร์มประจำชมรมวอลเลย์ชาย
อาโออิ
ฉันโมริซาวะ อาโออิจะมาเป็นผู้จัดการของชมรมวอลเลย์ชายอย่างเป็นทางการตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปค่ะ!
ทุกคนอยู่ในความเงียบกันหมด
ทุกสายตาต่างจับจ้องไปที่เด็กสาวที่จู่ๆ ก็ปรากฏตัวออกมา
เสียงโห่ร้องด้วยความดีใจก็ดังขึ้นมาพร้อมกัน
อิริฮาตะ
โอ้ว โมริซาวะคุงมาแล้วเหรอ
อาโออิ
ครั้งนี้หนูตั้งใจที่จะเข้าเอง
อาโออิ
ไม่ได้มีข้อตกลงอะไรทั้งนั้น
อาโออิ
ยังได้อยู่ใช่มั้ยคะ!
อิริฮาตะ
ฮะๆ ขึงขังแบบนี้สมกับเป็นเธอดี
อิริฮาตะ
ผู้จัดการของชมรมวอลเลย์ชายจะเป็นใครได้อีกนอกจากเธอกันล่ะ
มิโซกุจิ
พวกเรารอคอยการกลับมาของเธออยู่นะ
"พอมีโมริซาวะจังอยู่ฉันก็รู้สึกกระปี้กระเป่าขึ้นมาเลย!"
"ยินดีต้อนรับกลับนะครับ!"
ทุกเสียงแทบจะมีความเห็นเดียวกัน
ต่างคนต่างดีใจมากที่อาโออิได้กลับมา
อิริฮาตะ
ทีนี้เราก็ได้ผู้จัดการอย่างเป็นทางการ
อิริฮาตะ
ยินดีต้อนรับกลับนะโมริซาวะคุง
มิโซกุจิ
ยินดีต้อนรับกลับ!
อาโออิ
ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ!!
และก็เป็นอีกครั้งที่อาโออิได้มาเป็นผู้จัดการให้กับชมรมวอลเลย์ชาย
และยังกลับมายิ้มด้วยความสุขได้อีกครั้ง
ผู้เป็นอาจารย์และโค้ชได้สั่งให้กลับไปซ้อม
แล้วอาโออิก็ได้เดินไปหาคนที่เป็นกัปตันทีม
อาโออิ
ที่ทำให้ฉันตัดสินใจกลับมาได้ก็เพราะนายเลย
อาโออิ
ขอบคุณ...มากค่ะ... -///-
ฮานะมากิ
โออิคาวะน็อคไปแล้วววว!!!
อาโออิ
โออิคาว้าาาาา!!!! =[]=
Comments
✨Faye🍃
น็อคไปเลยฮะ
2023-01-09
2
♧《Irene》♤
very good~~~~~✨👍👑
2023-01-09
1