![[Fic] หนีออกจากบ้านมาเป็นนักสืบ](https://cn-e-pic-aliyun.mangatoon.mobi/cartoon-posters/2568676bc8a.webp)
[Fic] หนีออกจากบ้านมาเป็นนักสืบ
ปริศนามาแล้ว
หลังกินไอศรีมคาเฟ่เสร็จ เรย์ก็ลาสองคนนั้น แยกตัวออกไปซื้อของตามที่คิดไว้ตอนแรก
เรย์มองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่ตอนนี้เป็นสีเดียวกันกับสีผมของเธอไปแล้ว สักพักก็เริ่มเดินต่ออย่างไม่เร่งรีบ
ร่างของเด็กหญิงชายคู่หนึ่งเดินเคียงกันไปท่ามกลางความมืด มีแสงสลัวจากข้างทาง ทำให้ทั้งคู่สามารถเดินต่อไปได้อย่างสบายๆ
เด็กชายที่ว่านั่นคือ คิว นั้นเอง
ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจาก เมงุมิ
พวกเขาทั้งคู่พึ่งเดินออกมาจากร้านคาเฟ่ด้วยกัน หลังจากที่แยกกับสาวน้อยอย่างเรย์ไม่นาน
ไรท์เตอร์
ประมาณสองชั่วโมงเห็นจะได้
ไรท์เตอร์
ก็ไม่นานเท่าไหร่....มั้ง
มินามิ เมงุมิ
สันนิษฐานหรอ?
เร็นโจ คิว
ก็คุณลุงคนนั้นท่าทางดูไม่เหมือนคนโกหกเลยนี่นา
เร็นโจ คิว
แล้วที่นั้นก็ไม่มีคนอื่นที่ได้แตะต้องเงินอีกด้วย
เร็นโจ คิว
เงินนั้นต้องหายไปอยู่ที่ไหนสักแห่งในช่วงระหว่างกระเป๋าสตางค์กับพื้นใช่มั้ยล่ะ
เร็นโจ คิว
นอกจากร่มคันนั้น ก็นึกที่อื่นไม่ออกแล้วล่ะ
คิวที่เห็นเมงุมิเงียบไปเลยนึกไปเองว่าเด็กผู้หญิงคงไม่ชอบอะไรแบบนี้
เร็นโจ คิว
อา..เรื่องแบบนี้มันน่าเบื่อใช่มั้ย!
มินามิ เมงุมิ
//มองคิวด้วยสายตาตื่นเต้นและอุทานออกมาอย่างชื่นชม ✨
มินามิ เมงุมิ
สุดยอดจริงๆเลย
มินามิ เมงุมิ
ฉันก็อยากลองสันนิษฐานแบบนั้นดูบ้างจัง
คิวพูดต่อราวกับแปลกใจกับเมงุมิที่มีความสนใจในเรื่องเดียวกัน
เร็นโจ คิว
มีผู้หญิงที่ชอบเรื่องแบบนี้ด้วยหรอเนี้ย
เร็นโจ คิว
พึ่งเคยเห็นนะเนี้ย
มินามิ เมงุมิ
แฮะๆ //หัวเราะแห้งๆ
มินามิ เมงุมิ
แล้วเรย์จังทำไมถึงให้ร่มนั้นกับคิวล่ะ?
มินามิ เมงุมิ
หรือว่าจะรู้อยู่ก่อนแล้ว
เร็นโจ คิว
เรย์ เองก็คงรู้เหมือนกันนั่นแหละ
เร็นโจ คิว
เด็กคนนั้นไม่ลังเลที่บอกให้ฉันกางร่มออกเลย
มินามิ เมงุมิ
ตัวแค่นั้น แต่สันนิษฐานได้เหมือนคิวเลย
มินามิ เมงุมิ
แล้วทำไมเรย์จังถึงไม่กางร่มนั้นออกเองละ
เร็นโจ คิว
อย่างแรก ☝️ ไม่มีเเรงมากพอจะกางร่มเอง
เร็นโจ คิว
ฉันเป็นคู่กรณีของคุณลุงคนนั้น
เร็นโจ คิว
คงเป็นอย่างหลัง
คิวอธิบายโดยนับนิ้วตามข้อสันนิษฐานของตัวเองให้เมงุมิฟัง
มินามิ เมงุมิ
บางที เรย์จัง อาจจะกางร่มเองไม่ได้ก็ได้นะ
เร็นโจ คิว
สัญชาตญาณของฉันล่ะมั้ง
เร็นโจ คิว
ฮาฮ่า //หัวเราะร่าเริง
เร็นโจ คิว
อีกอย่างแววตาของเรย์ มันไม่มีความลังเลเหมือนรู้คำตอบอยู่แล้วเลยล่ะ
เร็นโจ คิว
ที่ฉันรู้ ก็เพราะ
เร็นโจ คิว
สีหน้าของเรย์เหมือนกับฉันตอนที่สันนิษฐานคดีในโทรทัศน์ถูกเปี้ยบเลยไง
มินามิ เมงุมิ
งั้นหรอเนี้ย
เร็นโจ คิว
จะว่าไปในตอนนั้น
เร็นโจ คิว
ทำไมเธอถึงได้รู้ว่ามีเงินตกอยู่ที่พื้นเท่าไหร่กันล่ะ
มินามิ เมงุมิ
เรื่องนั้นน่ะ
มินามิ เมงุมิ
//หยุดเดิน เกาะรั้วที่กั้นของถนนมองลงไปในลำธารดูเงาสะท้อนตัวเอง
เร็นโจ คิว
แค่แวบเดียวเนี่ยนะ
เป็นอีกครั้งที่คิดแปลกใจกับเพื่อนใหม่อย่างเมงุมิ
มินามิ เมงุมิ
รู้จักความทรงจำในชั่วพริบตามั้ย
มินามิ เมงุมิ
ความสามารถในการจดจำ
มินามิ เมงุมิ
แม้จะเห็นเพียงชั่วพริบตาตามชื่อของมัน
มินามิ เมงุมิ
ฉันน่ะมีความสามารถเรื่องนั้นล่ะ
ในขณะที่เมงุมิกำลังสนทนากับคิวอยู่นั้น
สายตาก็เหลือบไปเห็นแสงไฟของเงาคนที่อยู่บนเคนเหล็ก
เร็นโจ คิว
//มองหาตามที่เมงุมิบอก
มินามิ เมงุมิ
ที่เคนบนยอดตึกน่ะ
มินามิ เมงุมิ
ขึ้นไปทำอะไรบนนั้นน่ะ?
มินามิ เมงุมิ
นั่นน่ะเหมือนเขากำลังบ๊ายบายอยู่รึเปล่านะ
คิวที่มองไปที่เคยเหล็กไกลๆตามสายตาของเมงุมิที่มองอยู่เห็นคนยืนอยู่บนนั้นถือไฟฉายโบกมือไปมาก็ตกใจ
เพราะมันแปลกและผิดวิสัยของคนในช่วงเวลานี้
มินามิ เมงุมิ
เขาร่วงลงมาแล้ว
อยู่ๆเงาคนที่มีแสงของไฟฉายโบกมือไปมาอยู่ก็ร่วงลง
พวกเขาทั้งคู่ตกใจกันมากจึงรีบวิ่งไปดู
Comments