ภรรยาที่รักจากซ่อง น้อยใจ

น้อยใจ

ณ เวลาตอนเที่ยง

พล(พ.พระเอก)

นั่งโต๊ะรับประทานอาหาร.

มันเผา(พ.นางเอก)

นั่งโต๊ะรับประทานอาหาร.

พล(พ.พระเอก)

เดี๋ยวรอคนอื่นก่อนนะ

มันเผา(พ.นางเอก)

คนอื่น?

มันเผา(พ.นางเอก)

มีใครอีกหรอคะ

พล(พ.พระเอก)

ถ้ามาครบแล้ว

พล(พ.พระเอก)

พี่จะแนะนำทุกคนนะ

มันเผา(พ.นางเอก)

ค่ะ พยักหน้า.

พล(พ.พระเอก)

ลูบหัว.

มันเผา(พ.นางเอก)

หึหึ~

พล(พ.พระเอก)

... หยุดชะงัก.

มันเผา(พ.นางเอก)

มีอะไรหรอคะ

มันเผา(พ.นางเอก)

หืื้ออ

มันเผา(พ.นางเอก)

หันมองตามสายตาพล.

มันเผา(พ.นางเอก)

อะ..โอ่ว

พล(พ.พระเอก)

ไม่อยากขัดเลยย

พล(พ.พระเอก)

นั่งเฉยๆนะ กระซิบ.

มันเผา(พ.นางเอก)

พยักหน้า.

คิง(พระเอก)

อุ้มแฟร์มานั่งโต๊ะ.

แฟร์(นางเอก)

บอกให้ปล่อยไง!!

คิง(พระเอก)

ถ้าปล่อยเธอก็หนีสิ

คิง(พระเอก)

ยัยโง่เอ๊ย

แฟร์(นางเอก)

หึ้ย!!! กัดฟัน.

คิง(พระเอก)

ถ้ายังดื้อด้าน

คิง(พระเอก)

ฉันจะจับเธอหมัดไว้กับเก้าอี้เลยนะ

แฟร์(นางเอก)

หึ

แฟร์(นางเอก)

ถ้าคิดว่าทำได้

แฟร์(นางเอก)

ก็ลอง เสียงท้าทาย.

คิง(พระเอก)

ทำหน้าตกใจ+ยิ้ม.

คิง(พระเอก)

ได้!!

คิง(พระเอก)

จับเอว-แขน-ขาแฟร์หมัดกับเก้าอี้.

แฟร์(นางเอก)

อะเอ๊ย!?

แฟร์(นางเอก)

หยอกเฉยๆ!!

คิง(พระเอก)

แน่ใจนะ

แฟร์(นางเอก)

มันเผาช่วยแฟร์ด้วยยย

มันเผา(พ.นางเอก)

เลิกลั่ก.

มันเผา(พ.นางเอก)

อ่าา..เอ่อ..

มันเผา(พ.นางเอก)

มองพล.

พล(พ.พระเอก)

..?

มันเผา(พ.นางเอก)

เขยิบเข้าไปนั่งใกล้ๆพล.

แฟร์(นางเอก)

เฮ้!!

แฟร์(นางเอก)

ปล่อยเรานะ เราแค่หยอกเล่นเองอ่าาา

แฟร์(นางเอก)

ดิ้น.

คิง(พระเอก)

จับ.

คิง(พระเอก)

ดิ้นไปก็เปล่าประโยชน์นะคะ คนสวย

คิง(พระเอก)

ลูบขาแฟร์.

แฟร์(นางเอก)

อื้อ!!! เขิน+ส่งเสียงในลำคอ.

กึก

พล(พ.พระเอก)

คุณน้ามาแล้ว

คิง(พระเอก)

หันมอง.

มันเผา(พ.นางเอก)

หันมอง.

แฟร์(นางเอก)

หันมอง.

กึก

???

เอาล่ะ เลิกคุยได้แล้วจ้ะ เสียงแข็ง.

พล(พ.พระเอก)

โห้ คุณน้าแต่งตัวสวยไปงานไหนหรอครับ

ลาสต์(แม่คิง)

งานศพของเพื่อนน่ะจ้ะ

พล(พ.พระเอก)

อ๋อครับ

พล(พ.พระเอก)

มารับประทานอาหารเช้ากับพวกผมก่อนสิ

ลาสต์(แม่คิง)

ไม่เป็นไรจ้ะ

ลาสต์(แม่คิง)

ที่งานมีอาหารอร่อยเยอะ

ลาสต์(แม่คิง)

น้าไปกินที่นั้นได้

พล(พ.พระเอก)

โอเคครับ

ลาสต์(แม่คิง)

จ้ะ

ลาสต์(แม่คิง)

งั้นน้าไปแล้วน้า

พล(พ.พระเอก)

ครับ

ลาสต์(แม่คิง)

มองแฟร์กับมันเผา.

แฟร์(นางเอก)

งง.

มันเผา(พ.นางเอก)

โบกมือเล่นๆ.

ลาสต์(แม่คิง)

ยิ้มตาเป็นสระอิ+โบกมือกลับ.

มันเผา(พ.นางเอก)

เขิน.

ลาสต์(แม่คิง)

คิง ปล่อยน้อง!! ดุคิง.

คิง(พระเอก)

คะ..ครับ!

คิง(พระเอก)

แก้หมัดแฟร์.

แฟร์(นางเอก)

หึ!!

คิง(พระเอก)

น้อย.

ลาสต์(แม่คิง)

เดินไปข้างๆพล.

ลาสต์(แม่คิง)

ดูๆ มีน้อยใจ กระซิบ.

พล(พ.พระเอก)

นั่นสิครับ เป็นแบบนี้ได้ไงกัน กระซิบกลับ.

(อ่านแล้วถล่มเม้นท์ให้กันเยอะๆน้า ถ้าชอบก็กดใจด้วย!!)

(บุยๆ)





โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ