ตอนที่1 บทที่1

ตอนที่1 บทที่1
เรื่องราวเมื่อ5ปีก่อน
ค่ำคืนนึงณ โรงแรมหรู
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
//กำลังจะเดินทางกลับบ้าน
อัคคิรา(อัคคี)
อัคคิรา(อัคคี)
แฮกๆ//วิ่งออกจากงานเลี้ยงสังสรรค์
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
อ่ะ//โดนชน
อัคคิรา(อัคคี)
อัคคิรา(อัคคี)
//ชนพิม
อัคคิรา(อัคคี)
อัคคิรา(อัคคี)
แฮก//ทรุดตัวลง
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
คุณ เป็นอะไรไหมคะ
อัคคิรา(อัคคี)
อัคคิรา(อัคคี)
อื้อ ไม่ไหว
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
คุณ คุณ!!
อัคคิรา(อัคคี)
อัคคิรา(อัคคี)
//พยายามลุกขึ้น
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
//ทำอะไรไม่ถูก
อัคคิรา(อัคคี)
อัคคิรา(อัคคี)
//ดึงตัวพิมเข้าห้องที่ใกล้ที่สุด
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
อ่ะ ปล่อยชั้นนะ!!
ปึง//เสียงปิดประตู
ตัด
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
อื้อ//ขยับตัวลุกขึ้น
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
//มองเห็นอัคคี
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
เราอย่าได้เจอกันอีกเลย//พึมพำ
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
//แต่งตัว+ออกจากห้อง
ตัด
2ปีต่อมา
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
อ่ะ ขอโทษค่ะ//ชนใครไม่รู้
ทิวากร(ทิวา)
ทิวากร(ทิวา)
ไม่เป็นไรครับ
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
//เงยหน้ามอง
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
อ้าว หมอทิวา
ทิวากร(ทิวา)
ทิวากร(ทิวา)
คุณพิมนี่เอง
ทิวากร(ทิวา)
ทิวากร(ทิวา)
สบายดีไหมครับ
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
ค่ะ สบายดีค่ะ😊😊
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
คุณหมอล่ะคะ
ทิวากร(ทิวา)
ทิวากร(ทิวา)
สบายดีครับ
ทิวากร(ทิวา)
ทิวากร(ทิวา)
แล้วน้องเมฆล่ะครับ
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
ก็เหมือนๆเดิมค่ะ
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
3วันดี4วันไข้
ทิวากร(ทิวา)
ทิวากร(ทิวา)
ก็นะ..คลอดก่อนกำหนดนี่ครับ
ทิวากร(ทิวา)
ทิวากร(ทิวา)
แล้วนี่จะไปไหนเหรอครับ
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
กลับบ้านนั่นแหละค่ะ
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
ออกมามำธุระนิดหน่อย
ทิวากร(ทิวา)
ทิวากร(ทิวา)
ถ้างั้นก็กลับบ้านดีๆนะครับ
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
ค่ะ🤗
ผ่านไปอีก2ปี
เมฆา(เมฆ)
เมฆา(เมฆ)
ป๊า~ น้องเมฆหิวข้าว...
ทิวากร(ทิวา)
ทิวากร(ทิวา)
อย่าวิ่งสิครับ
เมฆา(เมฆ)
เมฆา(เมฆ)
ก็น้องเมฆหิว//มุ่ยหน้า
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
น้องเมฆครับ อย่าดื้อกับปะป๊าสิครับ อะแฮ็กๆ//ไอ
มันเสียงงี้ไหมอ่ะ
เมฆา(เมฆ)
เมฆา(เมฆ)
ขอโทษฮะ
ทิวากร(ทิวา)
ทิวากร(ทิวา)
ไม่เป็นไรครับ
ทิวากร(ทิวา)
ทิวากร(ทิวา)
บอกคนลูกแต่คนแม่ดื้อเหมือนกันนะครับ
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
พิมไม่ได้ดื้อสักหน่อย
ทิวากร(ทิวา)
ทิวากร(ทิวา)
เหรอครับ แล้วคนไม่ดื้อที่ไหนล่ะครับ ทั้งที่ป่วยอยู่แท้ๆกลับไม่ยอมพักผ่อน//ทำหน้าดุ
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
พิมไม่เกี่ยวนะ//หลบตา
ทิวากร(ทิวา)
ทิวากร(ทิวา)
เฮ้อ~ ผมจะทำยังไงกับคุณดีเนี่ย
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
ไม่ต้องทำอะไรเลยค่ะ
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
แค่รักพิมมากๆก็พอ
ทิวากร(ทิวา)
ทิวากร(ทิวา)
แค่นี้ยังไม่พออีกเหรอครับหืม//เดินไปกอด
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
ไม่และไม่เคยพอค่ะ
ทิวากร(ทิวา)
ทิวากร(ทิวา)
งั้นผมจะรักคุณมากขึ้นไปอีก//กอดแน่นๆ
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
อ่ะ 555 ทิวาปล่อยพิมนะ..
พริมโรส(พิม)
พริมโรส(พิม)
อ่ะ พิมจั๊กจี้ หยุดน้า ทิวา~~
ตัดจบ
เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!