อาถรรพ์อพาร์ทเม้นท์ |ป๋อจ้น
จุดเริ่มต้น
ผมเชื่อว่าคนไทยจำนวนไม่น้อยเติบโตขึ้นมาพร้อมๆ กับเรื่องผี ไม่ว่าจะเป็นการฟังวิทยุ ดูรายการผี อ่านเรื่องผีตามนิตยสารผี อ่านวรรณกรรมผี หรือเบื้องต้นที่สุดก็คือการนั่งล้อมวงคุยเล่าเรื่องผี น่าสนใจว่าประสบการณ์เกี่ยววัฒนธรรมเรื่องผีของคนไทยนั้นล้วนแต่เป็นความทรงจำในวัยเด็กเกือบทั้งสิ้น ในแง่หนึ่งเราอาจเข้าใจได้ว่าเรื่องผีนั้นตอบสนองความอยากรู้อยากเห็นของวัยเด็กที่อยากหาคำตอบว่านอกจากโลกที่เรามีชีวิตอยู่นี้แล้ว ยังมีโลก
แบบอื่นๆ ดำรงอยู่ด้วยหรือไม่
จนวันนึงผมได้ย้ายเข้ามาใน
อพาร์ทเม้นท์แห่งหนึ่งซึ่งผมยังไม่รู้ประวัติของอพาร์ทเม้นท์นี้เลยแม้แต่น้อย
ผมลืมบอกชื่อของผมเลยครับผมชื่อ เคะเท ผมอายุ22แล้ว แต่ผมว่าชื่อผมคล้ายผีญี่ปุ่นอยู่ตัวนึงนะครับ ผีตัวนั้นชื่อว่า เทเค เทเค
Purin _ภูรินทร์
คุณเคะเทพออยู่ได้ใช่มั้ยครับ?
Purin _ภูรินทร์
งั้นผมจะเตือนคุณเคะเทอย่างนึงนะครับ
Purin _ภูรินทร์
หลังจากเที่ยงคืนอย่าออกจากห้องนะครับ
Purin _ภูรินทร์
ถือว่าผมบอกได้แค่นี้แล้วกันนะครับ
พูดจบภูรินทร์เจ้าของอพาร์ทเม้นท์ที่ผมมาอยู่ก็เดินออกไปโดยที่ไม่หันกับมามองสิ่งที่อยู่ข้างหลังเลยแม้แต่น้อย
ketei_เคะเท
ทักหาเพื่อนดีกว่า
Ellie_เอลลี่
ว่าไงจ๊ะน้องเคะ
ketei_เคะเท
คือกูย้ายมาอพาร์ทเม้นท์แล้วนะ
Winner _ วินเนอร์
ย้ายตอนไหน
Neo_นีโอ
แล้วทำไมพึ่งมาบอกพวกกู
four_โฟร์
แล้วย้ายของเข้าห้องรึยัง
ketei_เคะเท
ยังไม่ทันได้ย้ายของเข้าห้อง
ketei_เคะเท
พรุ่งนี้ค่อยย้าย
song _เพลง
เดี๋ยวพรุ่งนี้กูไปช่วย
Dew_ดิว
กูไปช่วยช่วงบ่ายนะมึง
ketei_เคะเท
มีใครจะช่วยอีกป่ะ?
ketei_เคะเท
งั้นมาช่วยกูย้ายของช่วงบ่ายนะมึง
ketei_เคะเท
นี่มันสี่ทุ่มครึ่งแล้ว
ketei_เคะเท
กลับก่อนดีกว่า
ในระหว่างที่ผมขับรถกลับห้องพักเก่าของผมผมก็พึ่งมาสังเกตว่าทางมาของอพาร์ทเม้นท์มันเปลี่ยวมากแค่ไหนแถมยังไม่มีไฟติดอยู่ข้างทางแม้แต่ดวงเดียวข้างทางทั้งสองฝั่งเป็นป่าเต็มไปหมดคำพูดของคุณ
ภูรินทร์เจ้าของอพาร์ทเม้นผุดขึ้นมาในหัวของผมซํ้าๆผมทำได้แค่คิดว่ามันไม่มีอะไรก่อนที่ผมจะขับเลยศาลพระภูมิที่ตั้งอยู่หน้าซอยเล็กๆที่ติดกับถนนใหญ่
Makunoki
わあ、新しいルームメイトが引っ越してきます。:)
*ว้าว คนข้างห้องใหม่กำลังจะย้ายเข้ามาแล้วสิ :)*
Comments