5

เมื่อนึกย้อนกลับไป ก่อนทีชั้นจะตาย ชั้นกับคาว์ลเราสองคนแต่งงานกันเพราะเรา (เคย)รักกัน แต่ชั้นขอให้แต่งแบบเงียบๆ เพราะช่วงนั้นชั้นเพิ่งสูญเสียท่านปู่ไป. คาว์ลเป็นคนที่เก่งกาจด้านรบ เขาน่ากลัวและมีจิตใจเหี่ยมโหด และเค้าก็มีคนรักที่ชื่อ เฟล่า อยู่แล้ว แต่ก็เป็นรักหลอกๆ เพราะที่ชั้นถูกฆ่า สาเหตุก็มาจากเฟล่า นั้นแหละ ทำเสน่ห์ใส่คาว์ล แต่ชั้นก็มาตายเสียก่อนที่จะได้เปิดโป่งความชั่วของเธอ แถมต้องมาตายเพราะถูกกล่าวหาว่าเป็นชู้กับเพื่อนตัวเองที่โตพร้อมกันมาตั้งแต่เด็กอีก อ่า นายคงรุ้สึกผิดมากเลยสินะที่เป็นสาเหตุทำให้ชั้นต้องตาย หลังจากชั้นแต่งเข้ามาก็ไม่ต่างอะไรจากภรรยาน้อยเลยสักนิดเพียงแค่อาทิตย์กว่าๆชั้นก็ต้องรับมือกับการกลั่นแกล้ง. จากคนรักของคาว์ล ชั้นพยายามอดทนและอดกลั้นเป็นอย่างมาก และไม่เข้าไปยุ่งกับพวกเขา ขนาดห้องนอนที่ควรจะเป็นชั้นที่ได้นอนในอ้อมกอดของเขากับเป็นหญิงอื่นที่ไม่ใช่ชั้น ใช่ เธอตั้งใจ แสดงให้เห็นว่าคาว์ลรักและหลงเธอเพียงใด. ส่วนชั้นเองก็ได้แค่อดทน เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นนั้น คาว์ลโดนทำเสน่ห์ใส่ต่างหากหละ ผ่านไปหลายเเดือนนึง ชั้นก็ได้รับบัตรเชิญไปงานเลี้ยงจากเจ้าชายทางตอนใต้ของอีกเมือง และก็มีบัตรเชิญตามมาอีกมากมาย.หลังจากชั้นได้ไปงานเลี้ยงต่างๆ ออกงานเข้าสังคมมากขึ้น และหลังๆมานี้ชั้นไม่ได้กลับไปที่วังของเขาเลย. จนเขามาหาชั้นเอง พร้อมกับพูดจาต่อว่าชั้น. " เธอเป็นภรรยาของชั้นก็ควรทำตัวให้เหมาะสมหน่อย ไม่กลับวังไม่เท่าไหร่แต่เธอควรจะทำหน้าที่ของภรรยาซะบ้างนะ! เธอไม่มีคุณสมบัติเลยแม้แต่น้อย ทำไมคนที่ชั้นแต่งงานด้วยถึงไม่ใช่เฟล่ากัน!!! " ด้วยความที่ชั้นเองก็หมดความอดทนกับความเห็นแก่ตัวของเขา "เพี้ย...."!!! "ฮึ .. จะให้ชั้นทำหน้าที่ภรรยาอย่างงั้นหรือคะ ? ชั้นไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นภรรยาคุณงั้นหรือคะ? ชั้ันถามหน่อยค่ะ ว่าจะให้ชั้นทำหน้าที่อะไร ในเมื่อที่ตรงนั้นมันไม่มีที่ว่างให้ชั้นได้เข้าไปเลยแม้แต่น้อย คุณแต่งกับชั้น แต่กลับไปนอนกับหญิงอื่นต่อหน้าชั้น คูณมองดูชั้นโดนกลั่นแกล้งโดยไม่คิดที่จะยื่นมือเข้ามาช่วย แล้วจะมาหาว่าชั้นไม่มีคุณสมบัติของภรรยา. แต่พอชั้นเริ่มเข้าสังคม มีผู้ชายมาสนิทด้วย คุณก็มาว่าชั้น ทำไมคะ? ในเมื่อคุณเองทำได้โดยไม่คิดว่าเหมาะหรือไม่เหมาะ ชั้นเองก็ทำได้เช่นกัน หลังจากนี้เราก็ต่างคนต่างอยู่ และชั้นจะขอร้องต่อทางผู้ใหญ่ว่าชั้นจะขออย่าค่ะ !!"

"กล้ามากนะ... ไม่มีใครกล้าตบชั้น แล้วมาต่อว่าชั้นถึงเพียงนี้และไม่มีใครเคยปฏิเสธชั้น เธอเองก็ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วสินะ " เขากระชากชั้นเข้าไปใกล้พร้อมกับพุดเสียงต่ำข้างหูชั้น ใช่ ชั้นไม่เคยเห็นเขาโกรธแบบนี้มาก่อน. มันทำให้ชั้นกลัวอย่างบอกไม่ถูก "ฮึ. กลับไปวังกับชั้น!!เธอจะไปใหนไม่ได้ถ้าชั้นไม่ได้สั่งให้ไป เพราะชั้นเป็นเจ้าของชีวิตของเธอ. ซาเวีย"

"!!! ไม่ ชั้นไม่ไป ...ชั้นบอกแล้วไงว่าต่างคนต่างอยู่ชีวิตชั้นเป็นของชั้น คุณไม่มีสิทธิอะไรในตัวชั้นทั้งนั้น ปล่อยนะ ปล่อยย!!! " ชั้นตะโกนสุดเสียงพร้อมกับสะบัดมือเพื่อให้หลุดจากการจับกุมของเขา แต่ทำยังไงเขาก็ไม่ยอมปล่อย ชั้นจึงกัดไปที่มือของเขา "!!! ถ้าเธอยังไม่ยอมละก็ ชั้นจะฆ่าพี่เลี้ยงของเธอซะ ได้ยินว่ารักกันมากไม่ใช่รึ ?" ...

"!?คุณทำแบบนี้ทำไม ? คุณต้องการอะไรกันแน่?ถ้าเพียงแค่คุณกลัวจะเสียหน้า ที่ชั้นจะขออย่า ถึงยังไงก็ไม่ค่อยมีใครรุ้อยู่แล้วว่าเราแต่งกัน เราก็แค่ทำเงียบๆก็ได้ "

" ฮึ ชั้นแค่ให้เธอเลือกว่าจะยอมไปรึไม่ไปกับชั้น !! ซาเวีย.." ..

." !!! ยอม ชั้นยอมไปกับคุณแต่อย่าทำอะไร ลิลลี่ เลยนะคะ " ตลอดเวลาชั้นพยามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา จนตอนนี้มันเกินที่ชั้นจะแบกรับเอาไว้เสียแล้ว.

"คุณหน!!ู "

"ลิลลี่!! " ปลอดภัยดีสินะ

"ไปได้แล้ว" แล้วชั้นก็โดนกระชากให้ตามเคาไป

"โอ้ยย ชั้นเจ็บนะคะ" เหมือนเขาจะได้สติและคลายมือออก

"รึจะให้ชั้นอุ้มเธอไป"

""!!! ไม่ชั้นเดินเองได้ค่ะ " พุดเสร็จชั้นก็รีบเดินเพื่อไปขึ้นรถม้า

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***