ตอนที่4
หลังจากไอรีนกลับบ้านเธอก็ไม่พูดอะไรกับใครหญิงสาวเดินเข้ามาเงียบๆ
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
ป้าเห็นคนใช้ถืออะไรมาเต็มไม้เต็มมือเลย
ไอรีน
อ่อ ของหนูกับไอริสน่ะค่ะ
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
เห็นไอริสบอกวันนี้หนูจะไปนอนเฝ้าคุณปู่หรอ
ไอรีน
เดี๋ยวหนูขอไปอาบน้ำก่อนนะคะ
ไอรีนพูดจบเธอก็เดินขึ้นไปบนห้องทันที
ไอริส
วันนี้ไม่ทานข้าวเย็นหรอ
ไอรีน
ไม่อะฉันอิ่มเเล้วล่ะ
ไอรีนตอบไอริสไปงั้นๆจริงๆเธอยังไม่ได้ทานอะไรเลยด้วยซ้ำ
ไอริสได้เเต่ยืนงง ไอรีนดูอารมณ์เปลี่ยนไปจนสังเกตได้
ไอรีนเปิดประตูห้องน้ำ เเล้วทิ้งตัวเเช่ลงในอ่างทันที
ไอรีน
เราควรโทษเลยดีมั้ยนะ
ไอรีน
หรือจะรอให้ใจเย็นก่อนดี
ไอรีนถอนหายใจยาวๆ บ่นพึมพำอยู่คนเดียวเธออยากจะขอโทษที่พูดจาเเบบนั้นกับอเล็กซ์ไปเเต่ก็ยังไม่กล้า
หลังจากอาบน้ำเสร็จไอรีนไปนอนเฝ้าคุณปู่ของเธอที่ห้องคืนนี้
โดยมีพี่เลี้ยงของเธอคอยช่วยดูเเลอีกเเรง
ไอรีน
คุณปู่เป็นยังไงบ้างคะยังเวียนหัวอยู่รึเปล่า
ไอรีนพูดพลางนวดเเขนให้คุณปู่เบาๆ
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
ดีขึ้นเเล้วล่ะขอบใจหลานนะ
ศุวัฒน์พูดพร้อมลูบหัวหลานเบาๆ
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
พอเเก่ตัวลงก็เป็นเเบบนี้กันทุกคน
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
เดี๋ยวก็เจ็บไข้ เดี๋ยวก็หายไปเอง
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
เผลอๆอีกไม่นานปู่ก็คงจากโลกนี้ไปเเล้ว
ศุวัฒน์พูดออกไป เพราะรู้ตัวดีว่าคงอยู่ได้อีกไม่นาน
ไอรีน
คุณปู่อย่าพูดเเบบนั้นสิคะ
ชายชราฟังหลานของเขาพูดจบก็ได้เเต่ยิ้มเอ็นดู
จริงๆเขาป่วยมานานมากเเล้ว ที่ยังทนอยู่ทุกวันนี้ก็เพราะหลาน
ไอรีนไม่เหมือนกับไอริส เธอยังมีความเป็นเด็กศุวัฒน์จึงเป็นห่วงมากกว่าใครๆ
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
ไปเรียนวันนี้เป็นยังไงบ้างล่ะ
ไอรีน
เเต่หนูก็พยายามอย่างเต็มที่
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
ดีเเล้วล่ะเห็นหลานมุ่งมั่นตั้งใจ
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
ปู่ค่อยเบาใจหน่อยวันหนึ่งสองพี่น้องก็จะต้องโตขึ้น
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
ช่วยกันดูเเลธุรกิจของครอบครัวต่อจากพ่อของหลานนะ
ไอรีนมีเรื่องข้องใจอยากจะถามคุณปู่ของเธอ
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
มีอะไรอยากจะพูดหรอ
หญิงสาวทำใจกล้าจึงถามคำถามที่เธออยากรู้
ไอรีน
ทำไมทุกคนถึงไม่ชอบชิ้นงานภาพวาดอะไรพวกนั้นขนาดนี้หรอคะ
ไอรีน
หนูอยากรู้ว่าทำไมพูดถึงทีไร คุณพ่อต้องโมโหทุกทีเลย
คนเป็นปู่ฟังหลานสาวพูดอย่างตั้งใจ
ไอรีน
เเต่ถ้าคุณปู่ไม่บอกก็ไม่เป็นไรค่ะ
ไอรีน
ที่จริงมันก็ไม่ได้สำคัญอะไร
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
ปู่เห็นว่าหลานมีพรสวรรค์ด้านนี้นะ
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
เเล้วปู่ก็ชอบทักษะฝีมือของหลานมาก
เขาพูดประโยคนี้ขึ้น ก็เห็นว่าไอรีนยิ้มขึ้นมาทันที เขารู้ว่าไอรีนชอบวาดรูปมากเเค่ไหน
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
เเต่ทุกครั้งที่พูดถึงปู่ยิ่งรู้สึกผิดกับหลานทั้งสอง
เรื่องนี้ผ่านมานานมากเเล้วจนศุวัฒน์ไม่อยากพูดถึง
เเต่เขาคิดว่าวันหนึ่งไอริสเเละไอรีนก็ต้องรู้เรื่องนี้อยู่ดี
จึงตัดสินใจจะเล่าให้หลานฟัง เพราะไม่รู้ว่าตนเองจะอยู่ได้อีกนานเท่าไหร่
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
เรื่องนี้น่ะเกิดขึ้นมานานมาก
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
ตอนเเรกปู่เองก็ไม่ได้ติดใจอะไร
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
อยู่มาวันหนึ่งมีผู้หญิงคนหนึ่งย้ายเข้ามาในบ้านหลังนี้
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
คือเเม่ของหลานทั้งสองคนนั่นเเหละ
ไอรีนเเปลกใจคุณปู่ของเธอไม่เคยคิดจะพูดถึงเรื่องนี้เลย เเต่ทำไมวันนี้ถึงได้บอกเรื่องนี้กับเธอเอาง่ายๆ
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
ผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่เก่งมากเลยนะ
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
เเต่เป็นคนละเลยหน้าที่ไม่สนใจอะไร
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
จะเอาเเต่งานของตนเป็นใหญ่
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
ปู่เองไม่ชอบผู้หญิงคนนี้สักนิด
ศุวัฒน์เริ่มพูดเยอะขึ้นทำให้เขาหายใจถี่ขึ้นกว่าเดิมมากๆ
ไอรีนสังเกตเห็นจึงถามด้วยความเป็นห่วง
ศุวัฒน์ส่ายหน้าเบาๆเเละพูดต่อด้วยน้ำเสียงสั่นคลอ
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
จากนั้นปู่พยายามทำทุกทาง
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
ให้พ่อของหลานได้เห็น
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
ว่า ท..ทำไมเธอถึง มะ..ไม่ควรอยู่ที่นี่
ไอรีน
หนูว่าคุณปู่เลิกพูดเรื่องนี้ก่อนเถอะนะคะ
ไอรีนเริ่มสีหน้าไม่ดีจึงรีบบอกพี่เลี้ยงให้ไปตามทุกคนมา
ไอรีน
คุณปู่คะ ทำใจดีๆไว้นะคะ
ไอรีนพูดกับคุณปู่ด้วยความเป็นห่วง
ศุวัฒน์เริ่มหายใจถี่ลงเเละสายตาเริ่มพร่ามัว
ตอนนี้ศุวัฒน์เเทบไม่มีสติเหมือนเดิมเเล้ว
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
ปู่ผิดเอง
ศุวัฒน์พูดเเล้วจับมือไอรีนเเน่น
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
ทะ...ที่ทำ
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
ทุกอย่าง...ปะ...เป็น เเบบนี้//หลับไป
คำพูดนี้เป็นคำพูดสุดท้ายจากคุณปู่ของเธอ
ศุวัฒน์ยังพูดอะไรไม่ทันจบด้วยซ้ำไป
ไอรีนยังไม่เข้าใจสิ่งที่ปู่ของเธอพูดเลยสักนิด
จากนั้นเเขนของคุณปู่ก็ค่อยๆร่วงหล่นบนเตียง
ลมหายใจสุดท้ายก็ค่อยๆหายไปอย่างช้าๆ..
ไอรีนทำอะไรไม่ถูก มือไม้สั่นไอรีนรู้สึกเหมือนทุกอย่างมืดมน นี่เป็นครั้งเเรกที่เธอได้เห็นคนที่เธอรักจากไปตาหน้าต่อตา
เเล้วน้ำตาของเธอก็ค่อยๆไหลรินลงอาบเเก้มของเธอทั้งสองข้าง
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
คุณพ่อ!!
วรภพเดินเข้ามาด้วยความตกใจ เขาไม่คิดว่าพ่อของเขาจะจากไปไวถึงเพียงนี้
ไอริสเข้ามาด้วยความตกใจเเละถามน้องสาวของเธอ
ไอรีน
ฮือ..ฮื..อ..~ฉะ ฉันไม่รู้
ไอรีนร้องให้ไม่หยุดทุกอย่างเกิดขึ้นไวมาก
คุณปู่จากไปต่อหน้าต่อตาจนไม่ทันตั้งตัว
ไม่กี่ชั่วโมงผ่านไป ผลชันสูตรก็ออกมาว่าศุวัฒน์มีอาการหัวใจวายเฉียบพลัน
อาจเกิดจากภาวะกดดัน ทำให้เกิดอาการเครียด
จึงไปกระตุ้นระบบประสาททำให้อาการป่วยเรื้อรังกำเริบ
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ไอรีนลูกไปพูดอะไรให้คุณปู่ไม่สบายใจรึเปล่า
วรภพพูดกับลูกสาวด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
ไอรีน
หนูเเค่ถามสิ่งที่อยากรู้//ฮึก!
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
นี่ลูกพูดถึงเรื่องพวกนั้นอีกเเล้วใช่มั้ย
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
พ่อบอกกี่ครั้งเเล้วว่าอย่าไปรื้อฟื้นมันอีก!
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ทำไมลูกถึงดื้อ ไม่ยอมเชื่อฟังพ่อ
วรภพพูดกับลูกสาวด้วยความเสียใจ
ไอริส
ไอรีนเองก็คงไม่ได้อยากให้ทุกอย่างเป็นเเบบนี้หรอกค่ะ
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
ใจเย็นๆกันก่อนเถอะ
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
เเค่นี้ก็เสียใจกันมากพอละ//น้ำตาไหล
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
ทุกคนต่างก็เสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่เเพ้กันหรอกนะ
ไอรีน
หนูขอโทษค่ะ//น้ำตาไหล
ไอรีนพูดด้วยความรู้สึกผิด
ถ้าเธอรู้ว่าจะเป็นเเบบนี้เธอก็คงไม่พูดถึงมันอีกเด็ดขาด
หลังจากเสร็จพิธีฌาปนกิจศพของศุวัฒน์
ทุกคนภายในบ้านต่างก็เงียบไม่พูดคุยกัน
ไอรีนเองนั่งซึมอยู่ในห้องหลายวันไม่ไปไหน
ไอรีนเดินไปเปิดประตูให้ไอริส
ไอริส
นี่เธอจะนั่งซึมอยู่เเบบนี้ตลอดไปไม่ได้นะ
ไอริส
ไปเรียนหรือทำอะไรก็ได้
ไอริส
อยู่อุดอู้เเบบนี้เดี๋ยวก็เฉาตายหรอก
ไอริสพยายามพูดให้ไอรีนคิดได้
ไอรีน
เธอไม่ใช่คนที่ทำให้คุณปู่ต้องเป็นเเบบนี้หนิ
ไอริส
เธอก็ไม่ใช่ต้นเหตุสักหน่อย
ไอริส
อย่าเอาเเต่โทษตัวเองเเบบนี้สิ
ไอริส
วันหนึ่งคุณปู่ก็ต้องจากเราไปอยู่ดี
ได้ยินเเบบนั้นไอรีนก็เดินมาทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนอน
ไอรีน
เธอเคยอยากรู้บ้างรึเปล่าว่าเเม่ของเราเป็นใคร
ไอรีนถามไอริสด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง จริงๆไอรีนสงสัยคำพูดของคุณปู่อยู่ตลอดเวลา
ไอริส
ฉันไม่อยากรู้เรื่องผู้หญิงที่ทิ้งเราไปตั้งเเต่เด็กๆหรอกนะ
ไอริส
เค้าไม่เคยมาให้เห็นหน้าค่าตาเลยด้วยซ้ำ
ไอริส
เเล้วยังทำเป็นไม่สนใจใยดีเราอีกต่างหาก
ไอรีน
บางทีมันอาจจะไม่เป็นอย่างที่เธอคิดก็ได้
ไอรีนลุกขึ้นนั่งเเล้วพูดอย่างจริงจัง
ไอริส
ทำไมอยู่ๆเธอถึงพูดเรื่องนี้ขึ้นมา
ไอรีน
คุณปู่เล่าให้ฉันฟัง ก่อนที่ท่านจะเสีย
ไอรีน
เเต่ท่านยังพูดไม่จบ ก็ด่วนจากไปซะก่อน
ไอริส
นี่เธอคงไม่ได้ไปบังคับท่านหรอกนะ
ไอรีน
เปล่า ท่านพูดขึ้นมาเองต่างหาก
ไอรีน
ฉันว่าเเม่ต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกับงานพวกนี้เเน่
ไอรีน
ตอนนี้อาจเป็นศิลปินที่มีชื่อเสียงอยู่ก็ได้
ไอริส
เพ้อเจ้อน่า เราไม่เคยเห็นเค้าด้วยซ้ำ
ไอริส
อาจจะอยู่หรือตายไปเเล้วก็ได้
ไอรีน
เเต่ฉันว่ายังอยู่ ไม่อย่างนั้นจะห้ามทำไม
ไอรีน
ที่ห้ามก็คงเพราะไม่อยากให้เราต้องไปติดต่อกับเเม่อีก
ไอรีนคาดเดาเหตุการณ์ขึ้นตามความเข้าใจของเธอ
ไอรีน
คุณปู่บอกว่าท่านรู้สึกผิดกับเราสองคนมาก
ไอริส
รู้สึกผิดเรื่องอะไรกัน
ไอริสเริ่มสนใจเรื่องที่ไอรีนพูดถึง
ไอรีน
คุณปู่เอาเเต่บอกว่าเป็นเพราะท่าน
ไอรีน
ที่เป็นคนทำให้เรื่องทั้งหมดเป็นเเบบนี้
ไอรีน
ฉันเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน
ไอรีน
ฉันว่าเเม่อาจจะไม่ได้ตั้งใจทิ้งเราไปก็ได้
ไอริส
เธอจะบอกว่าคุณปู่เป็นคนทำให้เเม่ต้องทำเเบบนี้หรอ
ไอรีน
ต้องไปถามคนที่เค้ารู้เหตุการณ์นี้ดีอะ
ไอริส
ถ้าถามคุณพ่อนะ ฝันไปเถอะไม่มีทางบอกเเน่
ไอริส
ฉันว่าเธอลืมๆเรื่องนี้ไปเถอะ
ไอริส
มันไม่ได้สำคัญอะไรเลยสักนิด
ไอรีน
เเต่ฉันจะต้องรู้ให้ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันเเน่
ไอริส
งั้นก็เรื่องของเธอเเล้วกัน
ไอริส
เเต่อย่าให้เรื่องนี้ถึงหูคุณพ่อล่ะ
ไอริส
วันนี้เธอมีเรียนไม่ใช่หรอ
ไอรีน
ฉันว่าคงต้องไปเเล้วล่ะ
ไอริส
ดีเเล้ว ฉันไปนอนก่อนละกันเมื่อคืนอ่านหนังสือดึกไปหน่อย
ไอริส
ง่วงจะตายอยู่เเล้วเนี่ย🥱
ไอริสพูดไปหาวไป เเล้วเธอก็เดินกลับไปห้องของเธอทันที
วันนี้วรภพสั่งให้คนขับรถรอไปรับส่งไอรีน
เพราะเห็นว่าไอรีนยังคงเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่
ไอรีนเดินลงจากรถก็ได้ยินเเต่เสียงผู้คนกำลังพูดถึงเรื่องการสูญเสียของคุณปู่เธอ
อเล็กรู้ว่าวันนี้ไอรีนจะมาเรียนจากไอริส
เลยออกมารอขึ้นไปเรียนพร้อมกัน เเละทักทายไอรีนด้วยความเป็นห่วง
อเล็กซ์
วันงานฉันไม่กล้าทักเธอเห็นยังเสียใจอยู่
ไอรีน
ฉันไม่เป็นไรเเล้วล่ะ
ไอรีน
เเล้วนี่นายมายืนทำไรตรงนี้หรอ
อเล็กซ์
ก็มารอเธอนั่นเเหละ
ไอรีนยืนงงเธอไม่ได้บอกอเล็กซ์ซะหน่อยว่าจะมาเรียนวันนี้
อเล็กซ์
คือฉันถามไอริสมาน่ะ
อเล็กซ์
ฉันไม่ได้เอาเธอเป็นข้ออ้างเพื่อคุยกับไอริสนะ
อเล็กซ์
เเต่เป็นห่วงเธอจริงๆ ไม่เห็นมาตั้งหลายวัน
ไอรีนยืนขำอเล็กซ์ที่เอาเเต่รีบเเก้ตัวไม่หยุด
ไอรีน
ฉันก็ยังไม่ได้ว่าอะไรซะหน่อย
ไอรีน
วันนั้นที่ฉันพูดจาไม่ดีกับนาย ขอโทษจริงๆนะ
อเล็กซ์
เรื่องมันผ่านไปเเล้วฉันลืมมันไปเเล้วล่ะ
อเล็กซ์
อันที่จริงฉันก็งอนเธอนะ
อเล็กซ์
รอให้เธอมาง้อเเทบเเย่
อเล็กซ์
รอจนหายงอนไปเองเลยล่ะ😅
อเล็กซ์พูดให้ไอรีนกลับมายิ้มเหมือนเดิม เขาไม่อยากเห็นไอรีนเป็นเเบบนี้อีกเเล้ว
ไอรีน
จริงๆฉันตั้งใจว่าจะขอโทษอยู่เเล้ว
ไอรีน
เเต่ดันเกิดเรื่องซะก่อนน่ะ
ทั้งสองคนพูดออกมาจากใจ ตอนเเรกเขาโกรธไอรีนจริงๆเเต่พอเจอไอรีนวันงานของปู่เธอ เขาก็หายโกรธทันทีเเต่กลับเป็นห่วงความรู้สึกของไอรีนมากกว่า
Comments
เป็ดเองค้าบ🦆
อัพอีกนะคะ(≧▽≦)
2022-10-26
1