ดอกไม้สีเลือดของเล่านักล่า
บทที่2
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
มาแล้วหรอจ๊ะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
นี่ข่าวจ๊ะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
กินดีๆก็ได้
ยูเรีย
หนูไปแล้วนะ //วิ่งออกไป
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
จริงเลยนะ
อาอิ
คงจะเล่นเกมอีกแล้วสิท่า
อาโออิ
ขึ้นไปได้แล้วหรอเดี๋ยวก็สอบแล้ว
ยูเรีย
ฉันอยากฟังอีกน่ะช่วยเล่าให้ฟังอีกได้ไหม
อาอิ
ชอบอะไรไอ้พวกนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
ยูเรีย
ก็ตั้งแต่ที่เธอรักเท่าที่คาเฟ่ฉันก็ไปหาข้อมูลมาบางส่วนซึ่งปรากฏมันเคยมีอยู่จริง
ยูเรีย
ฉันก็อยากรู้อีกว่ามันมีอะไร
อาอิ
เดี๋ยวฉันเล่าให้ฟังแต่ขอไม่บอกอะไรให้หมดแล้วกันนะพอบอกหมดเดี๋ยวมันก็ไม่สนุกสำหรับเธอน่ะสิ
ยูเรีย
นี่มันอะไรกันเนี่ยฉันไม่เข้าใจสิ่งที่อาอิพูดแล้วนะ
ยูเรีย
นายชอบพูดอะไรเรื่องไอ้พวกนี้แบบลี้ลับตลอดเลยไม่ค่อยชอบเลย
อาโออิ
จะไปกันได้หรือยังดีกว่าใกล้เวลาแล้วนะ //เดิน
ตัวประกอบ
ครู : เริ่มสอบได้
ตัวประกอบ
ครู : ใครเสร็จแล้วเอามาส่ง
ยูเรีย
เราไปหาที่นั่งเล่นกัน
อาอิ
ชั่วโมงที่เหลือก็ไม่มีสอบแล้วคุณครูบอกว่าให้กลับไปบ้านได้นะ
อาอิ
นี่เราถามพวกเราหยุดแล้วพวกเราจะไปไหนกันต่อไหม
ยูเรีย
ฉันว่าฉันจะขอแม่ไปเที่ยวนะ
อาอิ
นายก็อยู่ที่บ้านตลอดไม่ใช่หรอ
อาโออิ
นายก็ด้วยไม่ใช่หรือไง
อาอิ
มีแค่เธอคนเดียวสินะที่ไป
ยูเรีย
อยากลองไปที่ประเทศอังกฤษหรือไหมอเมริกาน่ะ
อาอิ
ฉันมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับที่นั่นมากมายที่คุณเจ้าของคาเฟ่เคยเล่าให้ฟังนะ
ยูเรีย
เอาสิฉันอยากฟังอยู่พอดีเลย
อาโออิ
เอาที่จะไปนั่งฟังไปหาอะไรกินก่อนกันก่อนไหม
อาอิ
แม่รู้ว่าคำนี้ออกมาจากปากนายด้วย
อาโออิ
งั้นก็พูดได้นะฉันก็เหมือนพวกนายนั่นแหละ
ยูเรีย
ดีนะที่วันนี้ฉันไม่ค่อยหิวนะ
อาอิ
ฉันก็ด้วยงั้นนายก็ไปกินเองได้ใช่ไหมล่ะ
อาโออิ
ได้อยู่แล้วงั้นฉันไปละ//เดิน
ยูเรีย
งั้นเราไปที่สวนกันไหม
อาอิ
ช่างเป็นความคิดที่ดีเลยนี่เพื่อนรัก //เดิน
อาอิ
อันนี้ฉันขอพูดเลยนะในประเทศอังกฤษ
อาอิ
ฉันขอบอกเลยนะในตำนานเขาบอกว่ามีแวมไพร์อาศัยอยู่หรือพวกมนุษย์หมาป่าสิ่งลี้ลับธรรมชาติที่ไม่มีทางพิสูจน์ได้ยังไงล่ะ
ยูเรีย
แล้วเธอเชื่อได้ยังไงล่ะ
อาอิ
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันข้าจะขอบอกว่าในมิติที่เราอยู่นั้นมันไม่มีอะไรไม่แน่ไม่นอนหรอกนะมันอาจจะเกิดขึ้นจริงหรือมันอาจจะไม่เกิดขึ้นจริง
อาอิ
มันอาจจะมีจริงหรือมันอาจไม่มีจริงมนุษย์เราน่ะไม่ได้รู้ไปซะทุกอย่างหรอกนะ
อาอิ
โทษของผัวของคนเขาบอกว่าทั้งเจ้าที่มนุษย์ย้ายมาแล้วพวกผูกพันอื่นๆเขาก็หายตัวไปกันหมดแต่ที่แน่ๆเทียมมีและคอยได้ยินอยู่ก็ที่ประเทศที่เธอกำลังจะไปนั่นแหละ
อาอิ
ถึงเธอจะบอกว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระแต่ยังไงก็ระวังตัวด้วยนะ
อาอิ
ถึงพวกมนุษย์หรือคนแบบพวกเราจะน่ากลัวแต่สิ่งมีชีวิตต่างๆก็น่ากลัวไม่แพ้กันเพราะเราอยู่แต่ในกรอบเพราะเราไม่รู้โลกภายนอก
อาอิ
ถึงนี่จะเป็นแค่โลกภายนอกแต่พวกเราไม่รู้แน่ชัดว่ายังมีอีกมากมายที่เรายังไม่รู้
ยูเรีย
มันก็จริงแบบที่นายบอกเลย
อาอิ
แล้วฉันขอรอตั้งนานอะไรให้ฟังอย่างหนึ่งได้ไหม
อาอิ
นี่มันไม่เร็วกว่าตำนานเขาเรียกว่าเป็นนิยายหรือเทพหรืออะไรที่พวกเขาแต่งกันสมัยโบราณมากกว่านะ
คำเตือน อันนี้อาจจะไม่มีอยู่ในชีวิตจริงอันนี้เราก็แค่ คิดเองแล้วตามมาสร้างจินตนาการของเราอาจจะมีความจริงเป็นบางส่วนที่อาจทุกคนจะไม่รู้ว่าในประวัติศาสตร์ยังไงก็ขอโทษด้วยที่มันผิดพลาดและอันนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น
อาอิ
อันนี้มันเหมือนแบบเป็นนิยายมากกว่า
ยูเรีย
ยังไงถ้าเป็นเรื่องของเธอแล้วก็ฉันขอฟังดีกว่า
อาอิ
เคยได้ยินคำว่าดอกไม้สีเลือดไหม
อาอิ
ดอกไม้สีเลือดมันก็คือดอกกุหลาบหรือดอกไม้ที่มีคนตายอยู่จำนวนมากยังไงล่ะ
อาอิ
ดอกไม้ที่เปิดผ่านท่ามกลางของเลือดและซากศพมากมายทุกคนในนี้หรือคนปัจจุบันเขาเรียกว่าดอกฮิกังบานะและดอกไม้แห่งความรักและดอกไม้หางเรือก็คือดอกกุหลาบที่พวกเรารู้จักกันยังไงล่ะ
อาอิ
กระดาษตามความจริงถ้าแปลออกมาของสิ่งต่างๆของในโลกอื่นแล้วล่ะก็มันจะแปลว่าดอกไม้ที่เป็นเหยื่อของนักล่า
ยูเรีย
ทำไมมันถึงเป็นแบบนั้นล่ะ
อาอิ
ดอกไม้ทุกดอกไม้ที่บอกไปยังไงล่ะดอกกุหลาบหมายถึงความรักหรือก็คือดอกไม้ที่เสื้อถึงให้ความรักและจะขอเจ้าของดอกไม้อีกอันหนึ่งคือดอกแห่งความตายซึ่งมันจะอยู่ใกล้ๆศพของคนๆนั้น
อาอิ
ดอกไม้น่ะมันจะเบ่งบานทุกๆครั้งดอกไม้บางชนิดก็มีภัยพิษอีกดอกนึงก็มีแหลมน้ำคุมอีกดอกนึงไม่มีอะไรเลยแต่กับน้องเสีย
อาอิ
มันก็เหมือนตัวตนของมนุษย์ทุกคนยังไงล่ะ
อาอิ
เนื้อลูกตื่นหรือในศตวรรดิอื่นหรือในโลกของพวกสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติเขาจะมองเราเป็นแค่เหยื่อและเขาคือโพราหรือไม่เราเป็นแค่คนรักและเขาเป็นผู้มอบความรักมันจะเป็นไปได้อะไรเหตุผล
อาอิ
แล้วขอบอกหน่อยนะยิ่งรักยิ่งเจ็บยิ่งรักยิ่งทำให้เราจมดิ่งกับความเจ็บปวดขึ้นเท่านั้น
อาอิ
ฉันรู้ว่าเธอคงงงเกี่ยวกับสิ่งนี้ดอกไม้สีเลือดมันคือตัวตนของมนุษย์เรานั่นเอง ก็แค่มันตีความหมายไปหลายความหมายยังไงล่ะ
อาอิ
ในประวัติศาสตร์ดอกไม้สีเลือดนั้นก็บ่งบอกได้ถึงความเจ็บปวดเหมือนกัน ดอกไม้ที่มีไว้ให้คนรักแต่ก็ช่วงชิงด้วยความเจ็บปวดที่ต้องสูญเสียไปเพราะคนที่รักเพราะเหยื่อที่ตนเองปรารถนาที่จะได้ครอบครอง
ยูเรีย
บางอย่างฉันก็สงสัยมาตลอดเลยนะ
ยูเรีย
ทำไมเธอถึงรู้เรื่องพวกนี้จังล่ะเหมือนเธอว่าเหมือนเธออยู่ในเหตุการณ์และพวกนี้ตลอดเลยมันเหมือนนี่คือตัวตนของเธอ
ยูเรีย
เหมือนเธอเล่าสิ่งไอ้พวกนี้ให้ฉันฟังเหมือนเธอกำลังเห็นฉันเป็นเหยื่อไม่สิเหมือนเธอกำลังหาเหยื่ออยู่
อาอิ
ถ้าเธอคิดแบบนั้นก็ได้นะฉันก็ไม่สนใจอะไรอยู่แล้วมันอาจจะเป็นแบบนั้นก็ได้
อาอิ
เธอเองก็อยากรู้ไม่ใช่หรอซึ่งอย่างนั้นฉันก็ไม่ผิด
อาอิ
เคยได้ยินเรื่องเล่าอันนี้ไหม
อาอิ
เคยคิดว่าการอายเป็นดอกไม้มีจริงไหม
ยูเรีย
อาจจะมีจริงก็ได้แต่แค่เป็นคนส่วนน้อย
ยูเรีย
เพราะความรักที่เจ็บปวดมักจะทำให้เรานั้นทุกข์ทรมาน
อาอิ
เหมือนกับหญิงสาวคนนี้ //ดู
ยูเรีย
นี่ใครน่ะที่เธอเอามาให้ฉันดู
อาอิ
เธอมีชื่อว่า queen dear เธอเป็นราชินีแต่ต้องทุกคนรักหักหลัง
อาอิ
แต่เธอก็เจอคนรักครั้งใหม่แต่คนรักคนนั้นกลับไม่ได้รักเธอและไม่ได้รักสมบัติอะไรเธอยิ่งเศร้าโศกเสียใจ
อาอิ
เธอพยายามหักห้ามใจตัวเองไม่ให้รักไม่ให้หลงแต่สุดท้ายมันกลับทำให้เธอทรมานเธอยิ่งเป็นแบบนั้นเมื่อมีคำๆนึงพูดคำมาเธอก็เป็นดอกไม้และยิ่งทำให้เธอเจ็บเกี่ยวกับคำพูดนั้น
ยูเรีย
เห็นเขาบอกว่าถ้าผ่าตัดอาจจะไม่เกิดอะไรขึ้นหรืออาจจะหายเป็นปกติก็ได้
อาอิ
แต่เธอไม่อยากทำเธอไม่อยากสูญเสียคำว่าพยายามแล้วความรักไปถ้าเธอทำไปเธอก็จะไม่รู้สึกรักอีกเลยไม่รู้สึกแบบนี้อีกเลย
อาอิ
มันก็ดีแต่สำหรับเธอมันคือสิ่งที่เลวร้ายทุกคนไม่เหมือนกันหรอกนะที่จะเป็นแบบนี้
???
เล่าเรื่องไอ้พวกนี้จบหรือยัง
ยูเรีย
ถ้างั้นกลับไปบ้านกันเลยไหม
อาอิ
ฉันว่าฉันอยากกลับบ้านแล้วสิ
ยูเรีย
ฉันน่ะชอบกลับคนเดียวมากกว่าไม่เป็นไรหรอกแค่นี้สบายๆมาก
อาโออิ
ถ้าอย่างนั้นก็ดูแลตัวเองดีๆล่ะ
อาโออิ
นี่ก็อย่าสร้างปัญหาใดหรือเล่าเรื่องอะไรแปลกๆให้ยูเรียฟังไหมเนี่ย
อาอิ
ฉันไม่ได้เล่าอะไรแปลกๆหรอกนะ
อาอิ
เธอจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่ฉันแค่เตือนเธอไว้แค่นั้นเอง
อาโออิ
แต่ยังไงความหวังดีของเธอก็เหมือนจะทำร้ายจิตใจ
อาอิ
และเรื่องเล่ามักจะมีปลายเหตุมาตลอดฉันรู้ และเรื่องเล่าที่ฉันจะเล่าให้เธอฟังมันยังไม่จบมันก็แค่เป็นส่วนหนึ่งเท่านั้น
อาอิ
ที่เหลือก็ให้เธอไปหาคำตอบเอาเองแล้วกัน
อาโออิ
บางทีฉันก็สงสัยนะว่าฉันมีนายเป็นน้องได้ยังไง
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
กลับมาแล้วเหรอจ๊ะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
อะไรหรอจ๊ะ
ยูเรีย
หนูขอไปประเทศอังกฤษได้ไหมคะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
ได้สิจะ
ยูเรีย
ถ้าอย่างนั้นหนูขอไปพรุ่งนี้เลยได้ไหมหนูอยากจะไปเที่ยวที่นั่นแล้วรีบกลับมาหาแม่
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
ได้สิ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
แม่ไม่ว่าหรอกนะเพราะมันเป็นความปรารถนาของลูกหนี้
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
ไปอาบน้ำได้ล่ะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
...ไม่อยากให้ไปเลย
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
แต่มันก็มาช่วยไม่ได้นี่นะเด็กๆก็ต้องโตกัน
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
เอาล่ะไปทำอาหารดีกว่าเรา //เดิน
อาอิ
พรุ่งนี้เธอก็จะไปแล้วใช่ไหม
ยูเรีย
พรุ่งนี้ฉันจะไปประเทศอังกฤษนะ
ยูเรีย
เธอรู้ตลอดไม่ใช่หรออาอิ
อาอิ
พรุ่งนี้ฉันอาจจะไม่ได้ไปส่งเธอนะยังไงก็ดูแลตัวเองดีๆด้วยล่ะแล้วกลับมาอย่างปลอดภัยนะ
ยูเรีย
เป็นความปรารถนาดีสินะ
อาโออิ
พรุ่งนี้จะไม่ไปส่งหรอจะอยู่แต่ในบ้าน?
อาอิ
ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกพรุ่งนี้จะออกไปทำธุระหน้า
ยูเรีย
ไม่เป็นไรหรอกนายเองก็ไม่ต้องมาก็ได้นะอาโออิ
อาโออิ
แล้วแต่เธอแล้วกันเพราะยังไงฉันก็ขาดคำสั่งเธอไม่ได้อยู่แล้วด้วยก็พวกเราเป็นเพื่อนกันดีนะ
ยูเรีย
ฉันไปกินข้าวล่ะแม่เรียกลงไปแล้ว
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
นี่จ๊ะ
ยูเรีย
แล้วของคุณแม่ล่ะค่ะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
แม่ไม่กินหรอ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
แม่กินมาแล้ว
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
ถ้ากินเสร็จก็ไปไว้ที่เดิมล่ะแม่ไปพักผ่อนล่ะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
อย่ามัวแต่เล่นเกมน่ะเดี๋ยวก็ขึ้นเครื่องไม่ได้นะเครื่องตอนนี้ก็จะเป็นตอนเย็นๆวันนี้เลยนะแม่จัดเตรียมให้เรียบร้อยแล้ว
ยูเรีย
ทำไมมันไวกันจังล่ะคะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
ไปไวๆอ่ะดีแล้วเพราะกว่าจะถึงที่นั่นก็อีกนานพอถึงที่นั่นก็เช้าได้ละ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
อือ //เดินออกไป
อาอิ
ไม่ได้ทำกินเองนานแค่ไหนแล้วนะ
อาอิ
เอาล่ะได้เวลาเริ่มบทเพลงบทใหม่แล้วจะแต่งเพลงแบบไหนดีนะ~
อาอิ
ผมรู้นะครับว่าคุณนายเป็นห่วงเธอน่ะแต่ยังไงก็ต้องปล่อยวางนะครับ
???
ฉันรู้ฉันรู้มาตลอดว่าเธอต้องไปแต่ว่านายเป็นคนเล่าเรื่องราวทั้งหมดไม่ใช่หรอ
อาอิ
ยังไงก็ตามก็ให้เธอใช้ชีวิตยังสุขสบายแล้วกลับมาอย่างปลอดภัยก็ดีที่สุดแล้ว
???
น่ะสินะเหมือนที่สามีของฉันบอกเลย
อาอิ
อย่างนั้นหรอกครับดีใจแย่เลยนะครับที่รู้แบบนี้
???
แล้วอีกอย่างนะฉันก็อยากให้ยูเรียไปเรียนที่นั่นด้วยอันนี้ก็ไปถามสามีของฉันแล้วล่ะ
อาอิ
เขาคงจะไม่ตอบตกลงสินะ
อาอิ
ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปได้ก็แค่ให้เธอคนนั้นไปเที่ยวก็พอแล้วให้เธอได้มีความสุขเป็นของตัวเองให้เธอได้หลุดพ้นจากการที่คุณคอยตามเธอตลอดก็พอ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
ยังไงก็ขอบคุณเธอมากล่ะอาอิ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
เธอน่ะเป็นที่ปรึกษาที่ดีและเป็นหมอที่ดีเช่นเดียวกัน
อาอิ
ผมขอพูดว่าที่ปรึกษาพอได้แต่เป็นหมอผมไม่เอาหรอกนะครับ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
ถ้างั้นฉันคงต้องไปแล้วล่ะ
อาอิ
บ่ายครับคุณมาเรีย โอซาว่า //ตัดสาย
อาอิ
ก็คุณแม่ของยูเรียซะไง
อาโออิ
นี่ทำขนมกินเองอีกแล้วใช่ไหม
อาโออิ
แล้วแต่ฉันไปล่ะ //ออกไป
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
เดินทางปลอดภัยและรักษาตัวให้ดีนะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
//มอง
Comments