อาจารย์ของข้าช่างน่า(ลัก)รักจริงๆ
รับลูกศิษย์อีกคน
ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งที่ห่างไกลออกจากเมืองหลวงเป็นหมู่บ้านชนบทที่มีแต่ความทุกข์ยากผู้คนเร่ร่อนมากมายหลายคนไม่มีบ้านอยู่
หลี่หยวน (ตอนเด็ก)
ท่านอาจารย์
สวี จวินชิง (น.อ)
หืม มีอะไร
หลี่หยวน (ตอนเด็ก)
ชาวบ้านพวกนี้เราจะรักษาพวกเขาให้หมดได้อย่างไรกันขอรับ
สวี จวินชิง (น.อ)
ก็คงรักษาพวกเขาไม่หมดหรอก
สวี จวินชิง (น.อ)
แต่ข้าได้ร้องเรียนไปยังศาลให้พวกเขากราบทูลฝ่าบาทให้ดำรงข้าวปลาอาหารมาที่เมืองนี้แล้วแหละ
หลี่หยวน (ตอนเด็ก)
ดีจริงๆท่านอาจารย์ช่างรอบคอบยิ่งนัก
สวี จวินชิง (น.อ)
//เดินไปเห็นเด็กคนหนึ่ง
สวี จวินชิง (น.อ)
//ยื่นซาลาเปาให้เด็กน้อยคนนั้น
หลานหลี่ พ.อ (ตอนเด็ก)
ขะ..ขอ ขอบคุณท่านลุง
สวี จวินชิง (น.อ)
//ป๊าดด ท่านลุงพะนะ โอ๊ยยบักหล่าสิมาท่างลุงอิหยังบ่ทันได้เฒ่าเด้ออ
สวี จวินชิง (น.อ)
เรียกท่านอาดีกว่านะเด็กน้อย
หลานหลี่ พ.อ (ตอนเด็ก)
ขอรับ ท่านอา...ลุง //??
หลี่หยวน (ตอนเด็ก)
ท่านอาจารย์
หลี่หยวน (ตอนเด็ก)
มาทำอะไรอยู่ตรงนี้ขอรับ
หลี่หยวน (ตอนเด็ก)
เด็กคนนี้ เป็นใครรึขอรับ?
สวี จวินชิง (น.อ)
ไม่รู้สิ
สวี จวินชิง (น.อ)
เด็กน้อย
สวี จวินชิง (น.อ)
ยื่นมือมาให้ข้าตรวจทีสิ
หลานหลี่ พ.อ (ตอนเด็ก)
!!อือ
สวี จวินชิง (น.อ)
เอ๋ทำไมชีพจรของเด็กน้อยคนนี้....
สวี จวินชิง (น.อ)
//ถ้าเขาได้รับการฝึกฝนก็คงแข็งแกร่งไปไม่น้อยกว่าข้า
หลี่หยวน (ตอนเด็ก)
มีอะไรรึขอรับ
สวี จวินชิง (น.อ)
ไม่มีอะไร
สวี จวินชิง (น.อ)
เพียงแต่ว่าเจ้าเด็กน้อยเจ้าอยากจะติดตามข้าหรือไม่เจ้าไม่ต้องห่วงเรื่องที่อยู่หรือของกินเธออยากจะลองมาเป็นลูกศิษย์ของข้าหรือไม่
หลี่หยวน (ตอนเด็ก)
อาจารย์!!
หลานหลี่ พ.อ (ตอนเด็ก)
ดะ ได้หรือขอรับ?
สวี จวินชิง (น.อ)
อืมได้สิ
หลานหลี่ พ.อ (ตอนเด็ก)
ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะขอรับท่านลุง
สวี จวินชิง (น.อ)
เอ่อ..ท่านอาจารย์ต่างหากเล่า😅
Comments