ในโรงเรียนเวทมนตร์แห่งนี้
ทุ่งดอกเดซี่
โซรง
ท้องร้องจนจะออกมาเด้ง ๆ ได้ละ
ซอยุน
เดี๋ยวจัดระเบียบก่อนจะได้กินถนัด
โซอา
อยากกินอันไหน กินได้เลย
ฮีวอน
ความจริงแล้ว ผมน่ะพาพวกคุณไปไม่ได้หรอกนะครับ
ฮีวอน
พวกคุณต้องไปด้วยตัวของพวกคุณเอง
ฮีวอน
ผมมีแค่หน้าที่คอยช่วยเหลือ
ฮีวอน
ให้พวกคุณรวมตัวกันไว้
นาบี
ได้ ๆ ไม่มีปัญหา อีก 3 คนมันก็นั่งอ่านแชทด้วยกันอยู่
โซรง
"พวกคุณต้องไปด้วยตัวของพวกคุณเอง"
คำเตือน : สุราเป็นของมึนเมา อาจเกิดเหตุคาดไม่ถึงได้ ห้ามลอกเลียนแบบเด็กที่ต่ำกว่า 18 ปี
โซรง
วู้วววววว ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
โซอายิ้มออกมา เพราะสภาพของพื้นเขานั้นเละเทะมาก แต่ไม่รู้ทำไมเขาถึงได้รู้สึกมีความสุขมากขนาดนี้
แล้วโซอาก็ได้เดินเข้าไปในห้องของบานี ผู้ที่เป็นเจ้าของบ้าน พร้อมออกมาผ้าห่ม 3 ผืน
โซอา
.เอาผ้าห่มมาห่มให้โซรงกับซอยุน
นาบี
นี่กูอยู่นี่ไหนวะเนี่ย
โซรง
เย็นสบายจังง .สะลึมสะลือ
โซรง
นี่เราอยู่นี่ไหนวะเนี่ยย!!
นาบี
แต่ใด ๆ คือมันสวยมากเลย
ซอยุน
พระอาทิตย์กำลังจะขึ้น
ซอยุน
รู้สึกโรแมนติกอีกแย้วววว>///<
โซรง
นี่เรากำลังฝันอยู่เหรอ
โซอา
ลองให้ยัยนาบีถีบแกดูสิ
โซอา
แต่เจ็บก็คือฝันเหมือนกัน
โซรง
ไม่เจ็บมั้งถามได้ ให้ตายสิ⊙﹏⊙
โซอา
จะไม่เหนื่อยได้ไง วิ่งซะขนาดนั้น
ซอยุน
ประเด็นคือทำไมพวกฉันเองก็ต้องวิ่งตามมาด้วยเนี่ย
นาบี
ป้าย : เชิญกินได้ตามสบาย
นาบี
ดีจังใครเตรียมให้เนี่ย
ซอยุน
ก็ตั้งแต่มาที่นี่ก็ไม่เห็นคนเลย
ซอยุน
เห้ออ เสียดายทุ่งดอกไม้เมื่อกี้สวยมาก
ซอยุน
ฉันไม่ได้ถ่ายรูปไว้เลย
ซอยุน
มือถือหายไปไหนก็ไม่รู้
โซรง
มากินอาหารกันดีกว่า หยุดคิด คิดไปก็เหนื่อยป่าว ๆ
นาบี
บรรยากาศอย่างดี(◡ ω ◡)
Comments