† บาทหลวงปีศาจ /. Devil Priest
†²
kang yohan
กรุงโซลมันถึงมีซอยเยอะขนาดนี้วะ!?
คังโยฮันนั้นใช้มือยันกำแพงก่อนจะพักเหนื่อย
ka-inn
มนุษย์อย่าพึ่งเหนื่อยสิ
ka-inn
รู้ซึ้งถึงการใช้งานพวกฉันแล้วใช่มั้ย
jungwoo
รุ่นพี่ ตอนนี้เราควรให้กำลังใจลูกพี่สิครับ
จุงวูนั้นทำหน้ายู่แสดงความเห็นใจให้กับคังโยฮัน แต่นั้นมันทำให้เขารู้สึกเหนื่อยกว่าเดิม
kang yohan
ฉันรู้สึกแก่ลงไปสิบปีตอนเห็นชายฉกรรนจ์แบบแกทำท่าน่ารักนะ
jungwoo
..ล.ลูกพี่ (*´△｀*)
ka-inn
เฮ้อ * ตบบ่าจุงวู *
kang yohan
เฮ้อ.. ตอนนี้มันก็ห้าโมงกว่าแล้วสิ
kang yohan
นี่ฉันเดินมาได้ประมาณสองชั่วโมงครึ่งแล้วนะ
คาอินครุ่นคิดสักครู่ก่อนจะพูด
ka-inn
แต่ฉันคิดว่าเดินตรงไปอีกหน่อยน่าจะถึงแล้ว
kang yohan
คิดว่างั้นเหรอ?
ka-inn
สัญชาตญาณผีของฉันมันบอก - " -)*
ka-inn
ฮึๆ ชมเกินไปแล้ว - " - d
คังโยฮันเดินไปตรงหัวมุมก่อนจะเลี้ยวไปตามทาง
และทางในสุดของซอยก็ปรากฏบ้านหลังหนึ่งที่ทำให้โยฮันสัมพัสได้ถึงสิ่งชั่วร้าย
kang yohan
จุงวู คาอิน ฉันว่า..เคสนี้มันน่าจะเลวร้ายกว่าที่คิดนะ
ka-inn
ฉันก็คิดว่างั้นนะมนุษย์ ดูความชั่วร้ายที่แพร่ออกมานั้นสิ...
jungwoo
รุ่นพี่ ผมรู้สึกท้องไส้ปั่นป่วนยังไงไม่รู้สิครับ..
คังโยฮันกระชับกระเป๋าถือ(*อุปกรณ์ปราบผีและปีศาจ*)ในมือแน่นก่อนจะเดินไปกดกริ่งหน้าบ้าน
#ตปก.
อ.เอ่อ.. บาทหลวง..ช.ใช่รึเปล่าคะ
เสียงนั้นดังมาจากอีกฝากของประตู
เธอนั้นไขกุญแจก่อนที่โยฮันจะได้ยินเสียงปลดโซ่ออก และไม่นานประตูรั้วก็เปิด
jungwoo
ล็อกซะแน่นหนาแบบนี้ผมชักจะรู้สึกอยากกลับบ้านแล้วสิ
#ตปก.
ค.คุณพ่อมาคนเดียวเหรอคะ?
kang yohan
( กับอีกสองตัวละนะ.. )
#ตปก.
ค่ะ..สามีดิฉันอยู่ด้านใน
เธอนั้นเดินนำเข้าไปในบ้าน สภาพของเธอนั้นซูบผอมมากและใต้ตานั้นดำและช้ำมาก เหมือนคนที่ร้องไห้จนพักผ่อนไม่พอ
#ตปก.
คุณพ่อ ในที่สุดท่านก็มา...
kang yohan
ครับ ผมบาทหลวงคังโยฮัน จากโบสถ์เซนต์โยเซฟ
สามีของเธอรีบปรี่เข้ามาหาคังโยฮันราวกับเห็นที่พึ่งสุดท้าย
#ตปก.
ท่านช่วยพวกเราที..ล.ลูกชายเรา
#ตปก.
เขาเหมือนไม่ใช่ลูกของเราอีกต่อไปแล้ว..อึก
น้ำเสียงของเขาสั่น โยฮันเห็นดังนั้นจึงกุมมือเขาก่อนจะพูด
kang yohan
ครับ ผมเข้าใจก่อนอื่นช่วยบอกสถานการณ์ปัจจุบันให้ผมทราบที
#ตปก.
ล.ลูกเรา มินคยอง เขา-
โคร้ม!!.. อ๊ากก! ฮ.ฮึ..ฮึๆๆๆ..
เสียงนั้นดังมาจากชั้นสองก่อนจะมีเสียงกระทืบเท้าดังโหมขึ้น ภรรยานั้นกอดสามีแน่นด้วยความกลัว
kang yohan
เสียงแบบนี้มัน..
jungwoo
ลูกพี่ดูเหมือมันจะรู้แล้วนะว่าเรามาอ่ะ
ka-inn
ถึงเวลาผีเจอผีแล้วรึเปล่านะ
kang yohan
ไม่ได้การแล้วสิ
#ตปก.
ค.คุณพ่อ คุณต้องช่วยลูกผม..ให้ได้นะครับ!
เขากุมมือของคังโยฮันแน่นพร้อมร้องไห้ออกมา โยฮันพยักหน้าและให้สามีและภรรยานั้นเดินนำไปที่ห้องลูกชายของเขา
พวกเขาหยุดที่ห้องห้องหนึ่ง ป้ายห้องนั้นเขียนชื่อไว้ว่า ' อัน มินคยอง '
#ตปก.
เดี๋ยวผมจะปลดล็อกให้นะครับ..
พ่อของเด็กนั้นไขกุญแจห้องก่อนจะเปิดมันออกให้โยฮันเข้าไป
โยฮันนั้นเข้าไปในห้อง สิ่งแรกที่เขาสัมพัสได้คือกลิ่นเน่าราวกับซากศพนับร้อยมากองรวมกัน
#ตปก.
ย.ยังไง..ก็ช่วยลูกชายของเราให้ได้ด้วยนะครับ
พ่อเด็กชายนั้นพูดก่อนจะปิดประตูห้อง และเดินลงไปรอด้านล่าง
โยฮันเขานั้นยืนนิ่งๆอยู่สักครู่
คังโยฮันนั้นวางกระเป๋าลงก่อนจะเปิดเอาไม้กางเขนออกมา เขาสูดหายใจเข้าลึกๆก่อนจะปล่อยมันออกมา
kang yohan
..เฮ้ย ฉันรู้ว่าแกห้อยหัวดูฉันอยู่ด้านบน
โยฮันนั้นแหงนหน้ามองไปด้านบน
ภาพตรงหน้าเขานั้นคือเด็กชายที่เท้ายันติดเพดานและอ้าปากค้างพร้อมหัวเราะออกมา ตาดำนั้นหายราวกับถูกตาขาวกลืนกินไปแล้ว
kang yohan
คาอิน ไปเอาตัวเด็กนั้นมา
kang yohan
จุงวูเตรียมช่วยเขา
คาอินนั้นหายไปก่อนจะปรากฏตัวข้างๆเด็กชายคนนั้นเขาจับคอเสื้อมันก่อนจะกระชากมันลงมาอย่างแรงจนร่างนั้นกระแทกกับพื้น!
jungwoo
ย.อย่าดิ้นนะโว้ยย!!
จุงวูเข้าไปจับร่างของเด็กคนนั้นยึดไว้กับพื้น
kang yohan
เยี่ยม ไหนดูสิว่าปรสิตตัวไหนสิงเขาอยู่
โยฮันเดินเข้าไปไกล้กับร่างของเด็กชายเขาเอาไม้กางเขนทาบลงไม้ที่ระหว่างคิ้วก่อนจะเริ่มสวด
kang yohan
แด่พระผู้เป็นเจ้า แด่พระผู้เป็นเจ้า โปรดขจัดความชั่วร้ายและปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายให้ออกไปจากเด็กคนนี้!..
โยฮันนั้นสวดภาวนาซ้ำๆและทุกครั้งนั้นเสียงกรีดร้องของเด็กคนนี้ก็โหมขึ้นแรงทุกครั้ง และสิ่งที่สิงเด็กคนนี้อยู่นั้นเริ่มปรากฏให้เห็นจางๆ
kang yohan
แด่พระผู้เป็นเจ้า!!...
เมื่อคังโยฮันเริ่มบทใหม่ เสียงโหมนั้นก็เงียบลงทำให้เขาแปลกใจ
ka-inn
มนุษย์ อย่าพึ่งหยุด!!--
⍎
หึๆๆ..คิๆ ช่าง.. โง่เง่า!
เด็กคนนั้นลุกขึ้นมาพร้อมหลุดจากการจับกุมของคาอินและจุงวู
มันเข้าไปบีบคอโยฮันอย่างแรงพร้อมเอียงคอจนเสียงกระดูกลั่นดังกร๊อบ
kang yohan
โง่..โง่เหรอหะ?
โยฮันนั้นเอากางเขนในมือฟาดไปที่เบ้าหน้าของเด็กที่ถูกสิงคนนั้นอย่างจัง และมันปล่อยเขาในที่สุด
kang yohan
จุงวู ไปเอาขวดน้ำมนต์มา!
จุงวูนั้นโยนขวดน้ำมนต์ไปให้กับโยฮัน เขารับมันมาก่อนจะเปิดฝาและเทไปที่หน้าเด็ก
เสียงนั้นดังขึ้นมาพร้อมเด็กนั้นที่กรีดร้องออกมาสุดเสียงและนอนชักดิ้นชักงออยู่ที่พื้น
โยฮันเห็นดังนั้นจึงเอากางเขนไปทาบที่เด็กและราดน้ำมนต์ไปอีกครั้ง
kang yohan
แด่พระผู้เป็นเจ้าจงขจัดความชั่ร้าย และปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายออกไป แด่พระผู้เป็นเจ้า
โยฮันนั้นคิ้วขมวดเมื่อเห็นร่างของเด็กนั้นเริ่มอยู่ในอาการผิดรูป แขนและข้อมือนั้นบิดและหมุนไปคนละทาง
ka-inn
มนุษย์..ฉันว่าแบบนี้มันผิดปกตินะ
⍎
ฮ.ฮึก..คุณพ่อ คุณพ่อครับ..ผมเจ็บ
โยฮันนั้นมองไปที่เด็ก เขาเหมือนว่าจะหายดีแล้ว
แต่สำหรับตัวโยฮันเองเขานั้นยังคงเอากางเกนทาบลงไปแรงกว่าเดิมอยู่ดี
kang yohan
ผีปีศาจแบบพวกแกนี่มันเหลี่ยมจริงๆ
⍎
ค.คุณพ่อครับ ฮื่ออออ!!...
#ตปก.
ค.คุณพ่อ!..คุณทำอะไรลูกผมหน่ะครับ!!
#ตปก.
คุณคะอย่าพึ่งเข้าไป!
เสียงประตูนั้นถูกเปิดออกอย่างแรงพร้อมร่างของสามีที่กำลังจะเข้าไปจับตัวโยฮัน
kang yohan
เฮ้อ..ใจเสาะอย่างกับเด็ก
ร่างของสามีเธอนั้นถูกบางอย่างนั้นรั้งและดึงกลับไปอย่างแรงจนเธอตกใจจนขาอ่อนลงไปนั่งกับพื้น
kang yohan
ไม่เห็นเหรอว่าคนเขากำลังช่วยอยู่ จะเข้ามาทำไม
kang yohan
พวกผีหรือปีศาจมันมีเล่ห์เหลี่ยมจะตายไป
⍎
ม.แม่!..แม่ครับ ช่วยผมด้วย! ฮื่ออ..
⍎
เอาบาทหลวงคนนี้ออกไปที!!..
#ตปก.
ฮึก..มินคยองลูกแม่..
เธอนั้นปิดปากร้องไห้ โยฮันถอนหายใจออกมายาวๆ
kang yohan
จนตรอกจนต้องใช้วิธีนี้เพื่อให้ได้สิงเด็กเลยรึไง
⍎
ม.ไม่ใช่ นี่ผมเอง มินคยอง..ฮึก
kang yohan
แด่พระผู้เป็นเจ้าจงลงทัณฑ์โทษแด่วิญญานบาปดวงนี้!...
เด็กนั้นร้องออกมาเสียงหลงเลือดสีดำนั้นออกมาจากจมูกและสิ่งที่สำคัญคือ
วิญญานร้ายที่สิ่งเด็กคนนี้ได้ถูกปัดเป่าออกไปแล้ว
เธอรีบเข้าไปประคองลูกของเธอ เด็กคนนี้ร่างกายปกติดีและยังไม่ได้สติเท่านั้น
พ่อของเด็กนั้นหลุดออกจากการจับกุมของคาอิน เขารีบเข้าไปกอดลูกชายทันที
#ตปก.
ข.ขอบคุณ ขอบคุณจริงๆครับคุณพ่อ
#ตปก.
ขอบคุณนะคะ..ฮึก มินคยองลูกแม่
jungwoo
เป็นภาพที่อุ่นใจจริงๆนะครับ..
ka-inn
ผีอย่างพวกฉันตื้นตันใจจริงๆ..
คังโยฮันนั้นขำเบาๆ เขาเก็บของก่อนจะบอกลาและเดินกลับ
#ตปก.
เดินทางปลอดภัยนะครับคุณพ่อ
พ่อของเด็กนั้นเดินมาส่งเขาถึงหน้าบ้าน โยฮันพยักหน้ารับและเดินออกไป
ka-inn
ค่าแรงวันนี้ฉันอยากกินไก่ราดซอส
jungwoo
เห็นด้วยครับ! วันๆที่โบสถ์มีแต่ของจืดๆทั้งนั้นเลย!
ka-inn
เฮ้อๆ อุตส่าห์ช่วยเชียวนะมนุษย์ อย่าลืมบุญคุณกับหล่ะ
kang yohan
เท่าที่เห็นวิญญานนั้นมันก็ไม่ได้ร้ายแรงอะไรขนาดนั้น
kang yohan
แต่ทำไม มันถึงแพร่ความชั่วร้ายออกมาได้รุนแรงแบบนั้น
ka-inn
? มันก็เป็นไปได้อยู่ไม่กี่แบบ
ka-inn
อย่างแรก วิญญานนั้นมันเคยฆ่าคนมาก่อนจะตาย หรือไม่ก็ถูกฆ่าอย่างทารุนก่อนตายเลยมีความชั่วร้ายรุนแรงแบบนั้น
ka-inn
มีคนบงการมันอยู่เบื่องหลัง
kang yohan
แล้วทำไมมันต้องออกหากินกับเด็กแบบนั้น
ka-inn
ไม่รู้สิ บางทีพวกมันอาจเลือกเหยื่อที่ไม่มีแรงขัดขืน
kang yohan
กลับไปกินของที่โบสถ์
ka-inn
อ.อ้าวเฮ้ย! แล้วไก่ราดซอสของฉัน!?
kang yohan
ฉันไม่ได้เอาเงินมา
jungwoo
โอ๋ๆนะครับรุ่นพี่.. * ปลอบ *
ka-inn
ฉันจะไปที่กรมแรงงานผีและรายงานว่ามนุษย์แบบแกมันโหดร้ายที่สุด!
kang yohan
ไปเถอะ รีบไปกันได้แล้ว
คังโยฮันเดินมารอที่ป้ายรถเมย์ก่อนจะนั่งลง
และมีคนมารอก่อนเขาแล้วสองคน แต่สองคนนั้นก็ดูเป็นคนมีภูมิฐานดี
jungwoo
โฮ่..ลูกพี่ เราขอเงินพวกเขาไปซื้อไก่ราดซอสไม่ได้เหรอ?
kang yohan
มันได้ที่ไหนกันหะ?..
คังโยฮันนั้นมองไปที่สองคนที่นั่งข้างๆ เขาหันมาอย่างสงสัย
jang taesan
เอ่อ คือ เมื่อกี๊...คุณพ่อ
jang taesan
บอกว่าไงนะครับ
kang yohan
ผมบอกว่า ยุงเยอะดี
kim aun-myeong
คุณจาง ผมว่าคุณควรแนะนำตัวกับคุณพ่อก่อนสิ
jang taesan
อ่ะแฮ่ม ผม จางแทซาน เองครับ
kang yohan
ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก
kim aun-myeong
เอ่อ ผม คิมอุนมยองครับคุณพ่อ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ
kang yohan
ครับ ผมบาทหลวงคังโยฮันจากโบสถ์เซนต์โยเซฟ
jang taesan
อ๋อ โบสถ์ที่มีคนเอาไปเขียนในกระทู้นี่เองว่ามีบาทหลวงไม่ยอมไปปราบผีหน่ะ..
jang taesan
โอ๊ยๆๆ! คุณคิม คุณฟาดผมทำไม
kim aun-myeong
ปากนี่ไม่เคยหุบจริงๆ
kim aun-myeong
ขอโทษแทนคุณจางด้วยนะครับคุณพ่อ
kang yohan
อ่า ชั้งเถอะผมก็ไม่ได้อะไรหรอก
kim aun-myeong
แล้วคุณพ่อมาทำอะไรเย็นๆแบบนี้เหรอครับ?
jang taesan
ปราบผีเหรอครับคุณพ่อ!?
jungwoo
ลูกพี่ ผมว่าสองคนนี้เขาตลกดีนะ...
jang taesan
งั้น ผมขอนามบัตรคุณพ่อเอาไว้ได้รึเปล่าครับ?
kim aun-myeong
คุณจาง! - - ;
jang taesan
เอาน่า อาจจะช่วยบอสเราได้ก็ได้
คังโยฮันครุ่นคิดสักครู่ก่อนจะยื่นนามบัตรให้ตามมารยาท
jang taesan
ขอบคุณครับคุณพ่อ!
kim aun-myeong
ขอบคุณครับ ฮ่าๆ.. แล้วก็ขอโทษด้วยนะครับคุณพ่อน่าจะกำลังเหนื่อยแท้ๆ
kim aun-myeong
แต่กลับเจอคนอย่างคุณจาง
kang yohan
ไม่เป็นไรครับ สีสัน
คิมอุนมยองนั้นคำแห้งออกมาก่อนจะบิดเนื้อต้นขาของจางแทซานจนร้องโอดโอย
ka-inn
มนุษย์ รถเมย์สาย023มาแล้ว
kang yohan
งั้น ผมขอตัวก่อนนะครับ
kim aun-myeong
ครับคุณพ่อ ขอบคุณที่สระเวลาครับ
jang taesan
บายครับคุณพ่ออ
คังโยฮันพยีกหน้ารับก่อนจะรอรถเมย์หยุดเเละตัวเขาก็เดินขึ้นไป
jang taesan
โฮ่..เป็นบาทหลวงที่ดูน่ากลัวมากเลย
kim aun-myeong
น่ากลัว? น่ากลัวแล้วคุณไปกวนเขาแบบนั้นหน่ะเหรอคุณจาง...
jang taesan
อืมม..บาทหลวงคังโยฮันงั้นเหรอ ชื่อคุ้นๆแหะ
kim aun-myeong
คุณจางคุณคิดว่าบอสเราโดนสิงจริงเหรอ..?
jang taesan
เฮ้อ ไม่รู้สิ แต่ก็สองจิตสองใจ
kim aun-myeong
งั้น ก็ลองนัดกับคุณพ่อเพื่อคุยดูเป็นไง
jang taesan
เออแหะ ความคิดดี
jang taesan
แต่ก็ต้องหาเวลาว่างเอาหล่ะนะ
kim aun-myeong
ถ้าบอสรู้บอสต้องหักเงินเดือนเราอีกแน่ๆเรื่องที่หาแม่หมอดูดวงชะตาบอส...
jang taesan
คิดแล้วเศร้า..
Comments
ฟูจิ:ผมง่วง~
นึกถึงไอ้ผีปลอมที่มันชื่อประสิทธิโชคมาเจอกับผีจริงเลยอ่ะแต่อันนี้เปลี่ยนแค่ผีระดับสูงกับระดับล่าง(มั้งเดาเอา)
2023-05-09
1