มึงก็อย่ากับกูสิ!!

เมื่อไรมึงจ่ะหย่ากับกุสักที!!"

ใช่ครับนั้นเป็นเสียงคุณเวนิสเองไม่มีวันไหนเลยที่เค้าจ่ะไม่พูดคำว่าหย่ากับผม

"ผมไม่อย่าครับ"

บางวันผมต้องเห็นเค้าเดินเข้ามากับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า

"ถ้าครบกำหนดเมื่อไรมึงเตรียมข้าวของมึงออกไปได้เลย"

น้ำเสียงที่ไม่พอใจพูดใส่ต่อหน้าเด็กชาย

"มึงมานี่!"

เเรงดึงที่เจ็บทำผมร้องออกมา

"โอ้ย..คะ..คุณเวนิสผมเจ็บ"

ชายหนุ่มร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดโดยที่อีกฝ่ายไม่ฟังใดๆทั้งสิ้น

"มึงไม่อยากอย่ากับกุเองนิช่วยไม่ได้"

เด็กชายที่น่าสงสารมีน้ำตาอาบใบแก้มของเค้าแต่อีกคนกับเชยชาใส่

"ฮึก..ผมขอร้อง..ฮือ..ปล่อยผมไปเถอะ"

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกของผมหรอกน่ะครับทุกๆวันผมจ่ะโดนเค้าทำร้ายอยู่แบบนี้ประจำ

"ผมเจ็บไม่ไหวแล้ว..ฮึก..อย่าบีบขอมือ..ฮื่อ..ผมน่ะครับ"

แต่ถึงจ่ะขอร้องยังไงสายตาอันเย็นชาของอีกฝ่ายดูไม่สงสารผู้ชายตัวเล็กคนนี้เลยแม้แต่นิดเดียว

"แม่งชอบทำให้กุอารมณ์เสียตลอด!!"

เสียงตะคอกที่แรงมากๆจึงทำให้เด็กชายตัวสั่นขึ้นมา

"วันนี้ไม่ต้องเสร่อโทรมาหากุ!!"

"คะ..ครับ"

ปึก!เสียงประตูที่กระทบลงอย่างแรง

"พ่อแม่รู้บางไหมที่ผมต้องเจ็บปวดกับคุณเวนิสมากเเค่ไหน"

หัวใจเด็กชายที่ดีแต่กลับต้องมาพังเพราะคนๆหนึ่ง

"ผมอย่ากลับบ้านไปหาพ่อกับแม่จังครับ"

"เห้อ~ต้องสู้เค้าไว้"

เด็กหนุ่มได้บอกกับตัวว่าสู้เค้าไว้อย่าเสียใจกับแบบนี้

ณ บริษัทของคุณเวนิส

"ได้สิคะเดี๋ยวพาไปซื้อนะคะ"

เสียงพูดที่อ่อนโยนไม่เหมื่อนตอนที่พูดกับเด็กชาย

"จริงหรอคะรักที่สุดเลยค่ะ"

เสียงผู้หญิงที่ขึ้นกับอีฝ่ายโดยที่เธอดีใจมาก

"งั้นเราไปกันกันเลยนะคะ"

"ได้คะ"

ทั้งสองได้ขึ้นรถแล้วขับออกไปด้วยกัน

ไรท์ไม่รู้ว่าแต่งสนุกรึป่าวแต่ก็จ่ะตั้งใจแต่งให้มากๆเท่าที่จ่ะทำได้ถ้าสนุกยังไงอย่าให้ไรท์เขียนต่อบอกได้จ้า

เรื่องนี้จ่ะจบดีหรือไม่ต้องลุ้นต่อไปน้าอย่าลืมมาเป็นกำลังใจใหัไรท์ด้วยน้าจ่ะได้มีกำลังใจในการแต่งตอนต่อไปด้วยน่ะค่า ไรท์จ่ะตั้งใจเขียนน่ะทุกๆคนอย่สลืมมาเป็นกำลังใจให้ด้วยน้า รอติดตามตอนต่อไปได้เลย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download