พี่ต้องเป็นของผม!｡*ﾟ+ ของผม

มิคาเอล(นายเอก)

เท่านี้ก็น่าจะพอสำหรับ3-4เดือนแล้วล่ะมั้ง

มิคาเอลลุกขึ้นแล้วมองไปที่กระเป๋าใบใหญ่ที่ตนนั่งเก็บจนเสร็จแล้วยิ้มออกมาด้วยความพอใจ

มิคาเอล(นายเอก)

(จริงๆมันก็ไม่ใช่งานหรอกนะ)

มิคาเอล(นายเอก)

(แค่โกหกเพื่อไปเที่ยว หลอกได้แบบนี้ทั้งทีต้องเที่ยวให้คุ้ม)

มิคาเอล(นายเอก)

(เล่นตัวติดกันไม่ปล่อยเลยนี้น่า อย่าโกรธพี่นะเบิร์น)

มิคาเอล(นายเอก)

หึหึ

แบล็คเบิร์น(แฟนนายเอก)

ขำอะไรหรอคับ...

มิคาเอล(นายเอก)

เห้ย!!

แบล็คเบิร์น(แฟนนายเอก)

!??

มิคาเอล(นายเอก)

เบิร์น!พี่ตกใจหมดเลย

แบล็คเบิร์น(แฟนนายเอก)

ไปพรุ่งนี้ใช่ไหมคับ

เขายืนพิงประตูแล้วมองไปที่กระเป๋าเดินทางด้วยสีหน้านิ่งเฉย

มิคาเอล(นายเอก)

ใช่แล้วล่ะ

แบล็คเบิร์น(แฟนนายเอก)

...

มิคาเอล(นายเอก)

หยุดคิดจะไปด้วยเลยนะ เราต้องดูแลเมือง

แบล็คเบิร์น(แฟนนายเอก)

หึ...

มิคาเอล(นายเอก)

อ่าว โกรธหรอคับ/ยิ้ม

มิคาเอล(นายเอก)

จะเดินหนีไปไหนล่ะ

แบล็คเบิร์น(แฟนนายเอก)

พี่รู้ไหมว่าพี่ชอบทำให้ผมหงุดหงิดเพราะรอยยิ้มนั้นน่ะ

มิคาเอล(นายเอก)

นายไม่ชอบที่พี่ยิ้มงั้นหรอ

มิคาเอล(นายเอก)

เด็กน้อยเอ๊ย

มิคาเอล(นายเอก)

ดูสิแก้มป่องเชียว

แบล็คเบิร์น(แฟนนายเอก)

...

รอยยิ้มที่ดูไม่มีอะไรแอบแฝงแต่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด...

ใบหน้าที่สวยงามแต่กลับเต็มไปด้วยรอยช้ำและบาดแผล..

แต่นั้นก็เพราะพี่ชอบทำอะไรไม่เข้าเรื่องเอง ..

แม่บ้าน

อาหารพร้อมแล้วค่ะ

แบล็คเบิร์น(แฟนนายเอก)

เลิกยิ้มแล้วก็กินข้าวเถอะ...

มิคาเอล(นายเอก)

ค้าบๆ

มิคาเอล(นายเอก)

ดูทำหน้า

มิคาเอล(นายเอก)

เห้อ จริงๆเลยน๊าา

แบล็คเบิร์น(แฟนนายเอก)

พี่เอล

มิคาเอล(นายเอก)

หืม?ว่าไงคับ

แบล็คเบิร์น(แฟนนายเอก)

พี่รู้ใช่ไหมว่าผมรักพี่...

มิคาเอล(นายเอก)

เอ๋?ทำไมพูดงั้นละ

มิคาเอล(นายเอก)

พี่ต้องรู้อยู่แล้วสิ

แบล็คเบิร์น(แฟนนายเอก)

พี่ไม่โกรธผมมั้งหรอ...

แบล็คเบิร์น(แฟนนายเอก)

ถ้าพี่หนีจากผมได้พี่จะหนีไหม

แบล็คเบิร์น(แฟนนายเอก)

ถ้าที่ไม่รักผมแล้ว-

มิคาเอล(นายเอก)

พี่รักนายนะเบิร์น...

มิคาเอล(นายเอก)

เพราะงั้นกินข้าวเถอะ

แบล็คเบิร์น(แฟนนายเอก)

อืม...

ทุกๆครั้งที่พูดคำว่ารักออกมา หัวใจของผมมันมักจะสั่นไหวเสมอ

ทั้งๆที่ไม่รู้สาเหตุแต่ก็คิดว่าผมนั้นน่าจะเดาได้ว่ามันคงเป็นเพราะคนที่อยู่ตรงหน้าคนนี้

มิคาเอล(นายเอก)

(ถ้าหนีงั้นหรอ...อะไรทำให้เขาคิดงั้นนะ)

แบล็คเบิร์น(แฟนนายเอก)

ผมไปเล่นชั้นใต้ดินนะ

แบล็คเบิร์น(แฟนนายเอก)

พี่ขึ้นไปอาบน้ำนอนเถอะ

มิคาเอล(นายเอก)

คับๆ อย่านอนดึกละ

แบล็คเบิร์น(แฟนนายเอก)

พี่ก็ด้วย...

พูดจบประโยคไม่ดี แบล็คเบิร์นก็หันหลับแล้วรีบเดินออกไปทันที

มิคาเอล(นายเอก)

ไปแต่ห้องใต้ดิน มันมีอะไรกันแน่เนี่ย....

ในตอนที่หันกำลังจะขึ้นบันได ในหัวก็เกิดชุกคิดขึ้นมาว่าเหตุผลที่เขาไปห้องใต้ดินอยู่บ่อยๆนั้นมันคืออะไร

มิคาเอล(นายเอก)

(แอบตามไปดูดีไหมนะ)

มิคาเอล(นายเอก)

(แต่มันก็มีพวกการ์ดนี้น่า...)

มิคาเอล(นายเอก)

...ดีไหมนะ

มิคาเอล(นายเอก)

เห้อ หาเรื่องเจ็บตัวอีกแล้วสิเรา

สุดท้ายเขาก็อกใจไม่ไหวแล้วเลือกที่จะแอบเดินตามผู้ชายคนนั้นไป

โซน(ลูกน้องเบิร์น)

(คุณเอลทำอะไรวะ?)

โซน(ลูกน้องเบิร์น)

มาทำอะไรแถวตรงนี้นะ...

มิคาเอล(นายเอก)

ชอบทำให้สงสัยดีนัก

มิคาเอลเดินไปแอบอยู่หลังประตูห้องที่อยู่ตรงข้ามห้องใต้ดินและลองสังเกตท่าทีต่างๆของแบล็คเบิร์น

แบล็คเบิร์น(แฟนนายเอก)

/เดินเข้าประตูไป

โซน(ลูกน้องเบิร์น)

???

โซน(ลูกน้องเบิร์น)

(ทำอะไรนะ?)

โซน(ลูกน้องเบิร์น)

คุณเอลครับ

มิคาเอล(นายเอก)

แม่ร่วง!!

โซน(ลูกน้องเบิร์น)

เห้ย!!

มิคาเอล(นายเอก)

อะไรเนี่ยโซน!ตกใจหมดเลย!!

โซน(ลูกน้องเบิร์น)

ผมต้องถามคุณเอลนั่นแหละครับทำอะไรลับๆล่อๆ!?

มิคาเอล(นายเอก)

ปะ...ป่าว/เลิ่กลัก

มิคาเอล(นายเอก)

ปล่าวเต้น

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ