บันทึกการเดินทางของฉัน EP.2

ณ สวนหลังคฤหาสน์

ในระหว่างที่ยูกิกำลังเดินเล่นอยู่นั้นก็ได้เจอกับ

เทพีเฮร่าที่กำลังเดินเล่นในขณะเดียวกัน

เฮร่า(เทพีแห่งสตรี)

อะไรกันนี่

เฮร่า(เทพีแห่งสตรี)

ทำไมถึงมีเด็กเล็กเข้ามาเดินเล่นในสวนของข้าตามใจชอบแบบนี้กัน?//เสียงนิ่งเรียบ

ยูกิ

เอ่อ...คือ...//พูดไม่ออก

เฮร่า(เทพีแห่งสตรี)

เห็นทีต้องทำให้รู้ซะแล้วว่าที่นี่เป็นที่ของใคร

เทพีเฮร่านั้นโมโหโกรธาอย่างหนักที่มีผู้บุกรุกเข้ามาในที่ของตน

และกำลังจะใช้พลังของตนสาปเด็กหญิงที่อยู่ตรงหน้า

ซุส(เทพแห่งท้องฟ้า)

เฮร่าเอ๋ย..เจ้าจะทำอะไรของเจ้า?//เดินเข้ามาหา

เฮร่า(เทพีแห่งสตรี)

ซุส..ข้าแค่จะทำให้เด็กมนุษย์คนนี้รู้จักสำเนียกตัวเองซะบ้าง

เฮร่า(เทพีแห่งสตรี)

ว่าที่ใดควรเข้าที่ใดไม่ควรเข้า//แหล่ตามอง

ยูกิ

(พวกเทพ...น่ากลัว...)

ยูกินั้นด้วยความที่ว่าตนกลับชาติมาเกิดจึงทำให้ความกลัวที่มีอยู่ก่อนแล้วยิ่งทวีคูณขึ้นไปอีก

จนหน้าตาที่อวบอิ่มนั้นกลายเป็นสีหน้าที่ซีดเผือก

ซุส(เทพแห่งท้องฟ้า)

ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะยูกิ?

ยูกิ

ค่ะ..คะ!?//สะดุ้งโหยง

ซุส(เทพแห่งท้องฟ้า)

ทำไมถึงได้กลัวแบบนั้นล่ะ?

ยูกิตัวสั่นเป็นเจ้าเข้าจนซุสเริ่มถามเฮร่าว่า

ซุส(เทพแห่งท้องฟ้า)

เจ้าทำอะไรกับนาง? เฮร่า

เฮร่า(เทพีแห่งสตรี)

ข้าก็แค่จะทำเหมือนกับลูกชู้ของท่านทุกคนไงล่ะ

ซุส(เทพแห่งท้องฟ้า)

เจ้าจะสาปนางงั้นรึ?

เฮร่า(เทพีแห่งสตรี)

ถ้าใช้แล้วเจ้าจะทำไมข้า?

ซุส(เทพแห่งท้องฟ้า)

นางนั้นไม่เหมือนกับคนอื่นและนางไม่ได้เกิดจากชู้รักของข้า

ซุส(เทพแห่งท้องฟ้า)

นางเกิดจากเมล็ดพันธุ์จากต้นไม้แห่งโลก

เฮร่า(เทพีแห่งสตรี)

อะไรนะ!? มนุษย์เนี้ยนะเกิดจากเมล็ดพันธุ์ของต้นไม้โลก?

เฮร่ารู้สึกตกใจเป็นอย่างมากเพราะไม่เคยมีเรื่องแบบนี่เกิดขึ้นมาก่อนจนถึงตอนนี้

ซุส(เทพแห่งท้องฟ้า)

ใช่แล้ว และเจ้าก็กำลังจะทำลายเมล็ดพันธุ์นี้ไงล่ะ เฮร่าเอ๋ย

เฮร่า(เทพีแห่งสตรี)

ข้าต้องขอโทษเจ้าด้วยนะสาวน้อยข้าไม่รู้

ทันทีที่ซุสบอกถึงการเกิดของยูกิเฮร่าก็ได้หันมาขอโทษสาวน้อยอย่างอ่อนโยน

ยูกิ

มะ..มะ..ไม่เป็นไรค่ะ! จริงๆนะคะ!

ยูกิ

(ฉันเกิดจากเมล็ดพันธุ์ของต้นไม้โลกงั้นเรอะ?)

ยูกิ

(ถ้าฉันจำไม่ผิด ต้นไม้โลกถือเป็นสิ่งที่มีพลังอำนาจมากพอๆกันกับพระเจ้า..ใช่ไหมนะ?)

ซุส(เทพแห่งท้องฟ้า)

จริงสิข้าไม่เห็นคนรับใช้ที่ตามเจ้ามาเลยนะ?

ซุส(เทพแห่งท้องฟ้า)

พวกนางอยู่ที่ไหนงั้นรึ?

ยูกิ

....

ยูกิ

ไม่ได้ตามมาค่ะ//ก้มหน้า

ซุส(เทพแห่งท้องฟ้า)

ทำไมล่ะ?เจ้าเป็นถึงลูกข้า ทำไมพวกนางถึงไม่ตามเจ้ามากัน?

ยูกิ

..หนูบอกให้พวกเค้าไม่ต้องตามมาเองค่ะ

ซุส(เทพแห่งท้องฟ้า)

ทำไมล่ะ?

ยูกิ

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่หนูออกมาเดินเล่น ครั้งก่อนหนูเองก็ให้พวกนางตามมาด้วยแต่สักพักพวกนางก็บอกว่ามีงานต้องทำ

ยูกิ

พวกนางยังบอกอีกว่าไม่อยากเสียเวลาให้กับลูกที่ไม่ได้รับความสนใจ..ค่ะ

ซุส(เทพแห่งท้องฟ้า)

...งั้นรึ?

ซุสนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเรียบและถึงแม้จะไม่ได้แสดงสีหน้าที่ชัดเจน แต่สัญชาตญาณก็เอาแต่บอกว่าซุสกำลังโกรธอยู่

ยูกิ

(ถึงสัญชาตญาณจะบอกว่าเค้ากำลังโกรธอยู่ก็เถอะ แต่...)

ยูกิ

(ต้องถามออกไปให้ได้ ว่าทำไมถึงให้ฉันอยู่ที่นี่ทั้งๆที่สามารถให้ฉันลงไปอยู่กับพวกมนุษย์ก็ได้)

ยูกิ

(ทำใจให้ร้มๆเอาไว้ ยังไงซะฉันเองก็เริ่มเบื่อกับการมีชีวิตอยู่แล้วอยากลืมไปซะให้หมด)

ยูกิ

(ถึงตายฉันก็ไม่เสียดายอะไรหรอกนะ)

ยูกิ

(สูดหายใจเข้าลึกๆ) ฮึบ!

ยูกิ

ท่านซุสคะ

ซุส(เทพแห่งท้องฟ้า)

ว่ายังไง?

ยูกิ

ทำไมถึงให้ดิฉันอยู่ในคฤหาสน์งั้นเรอะคะ?

ซุส(เทพแห่งท้องฟ้า)

....

ซุส(เทพแห่งท้องฟ้า)

ก็จะเพราะอะไรซะอีกล่ะ เพราะเจ้าคือลูกสาวคนเล็กของข้าน่ะสิ

ยูกิ

เอ๋..?

ซุส(เทพแห่งท้องฟ้า)

ข้าคือพ่อของเจ้า

ซุส(เทพแห่งท้องฟ้า)

แล้วก็ไม่ต้องเรียกข้าว่าท่านซุสหรอก

ซุส(เทพแห่งท้องฟ้า)

เรียกข้าว่าพ่อก็พอ//ลูบหัวยูกิ

ซุส เทพที่ไม่เคยยอมให้เหล่าลูกๆเรียกตนว่าพ่อ กลับเป็นฝ่ายขอให้เด็กน้อยเรียกตนว่าพ่อเองซะอย่างนั้น

ช่างเป็นการเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจนซะจนไม่ต้องบอกว่าหลังจากเรื่องในวันนี้จะเปลี่ยนอนาคตได้มากแค่ไหน

To be continued

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ