เจไดที่กำลังยกเหล้าเข้าปากอย่างต่อเนื่อง ก็ได้เห็นเจสซี่เดินมาพร้อมอาเธอร์
เจได : นี่เจสซี่มีเรื่องอะไรเรียกพี่มาที่ผับของอาเธอร์
เจสซี่ : ยังบอกตอนนี้ไม่ได้ค่ะ เป็นความลับ //เจสซี่ยิ้ม
เจได : แล้วไอ้อาเธอร์มึงเป็นอะไร ยืนยิ้มเล็กยิ้มน้อยอยู่ได้ อย่างกับคนมีความรัก
อาเธอร์ : ก็คนมีความสุข มึงไม่ให้กูยิ้ม จะให้กูยืนร้องไห้หรอ // ทำหน้ากวนประสาท
เจได : เออเอา กวนประสาทกูทั้งเพื่อนทั้งน้อง //เจไดยังคงกระดกเหล้าเหมือนเดิม
เจสซี่ : เออน่าพี่ เดี๋ยวรอให้เพื่อนเจสมาให้ครบก่อน ค่อยรู้พร้อมกัน
เจได : เออ แล้วแต่เลย //เจไดทำหน้าโมโห
เจสซี่ : แล้วพี่เป็นอะไรเนี่ย ตั้งแต่มาก็ดื่มเอาดื่มเอา เหมือนกับคนอกหักเลย เป็นอะไรมากป่ะเนี่ย
เจสซี่เป็นห่วงพี่ชายที่ตั้งแต่เข้ามาในผับก็เอาแต่ดื่มเหล้าที่บาร์ไม่สนใจใครเลย
เจได : เหอะ สนใจพี่ด้วยเหรอ
อาเธอร์ : แล้วมึงเป็นอะไรวะ
เจได : กูไปขอน้องมึงเป็นแฟน เมื่อคืนก่อน
อาเธอร์ : ห๊ะ มึงไปขออาตี้คบ //อาเธอร์ทำหน้าตกใจสุดขีด
เจสซี่ : ห๊ะ !!!
เจได : เออ มึงจะตกใจอะไรกันนักกันหนาวะ
เจสซี่ : แล้วอาร์ตี้ว่ายังไง
เจได : ตอนนั้น 5 ทุ่มจะเที่ยงคืนแล้ว พี่เลยไปขออาตี้ครบ เหมือนอาตี้ที่จะตอบตกลงแล้ว แต่อาตี้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับ แล้วรีบวิ่งออกไปเลย
เจสซี่ : อ้าว ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะ อาร์ตี้มันก็ชอบพี่นี่ //เจสซี่ยังคงทำหน้างงอยู่
เจได : ก็ใช่น่ะสิ พี่ก็คิดว่าอาร์ตี้ก็ชอบพี่เหมือนกัน แต่เหมือนพี่คิดไปแค่คนเดียว อาร์ตี้ไม่ได้ตอบตกลง แล้วหายไปในคืนนั้น พี่ก็เลยกลับบ้านเลย
อาเธอร์ : เดี๋ยวนะตอน 5 ทุ่มจะเที่ยงคืน
เจได : เออ ทำไม
อาเธอร์ : อาร์ตี้รับโทรศัพท์แล้ววิ่งออกมาเหรอ
เจได : ใช่ ไม่สนใจกูเลย ปล่อยให้กูหน้าแตกอยู่คนเดียว
อาเธอร์ : ฮ่าๆๆๆๆๆ
เจได : มึงหัวเราะชอบใจอะไรวะ
อาเธอร์ : เจสซี่เมื่อวานเธอจำได้ไหมว่าเธอโดนวางยาตอนไหน แล้วโทรไปหาแม่บ้านให้เตรียมห้องให้เธอตอนไหน
เจสซี่ : ก็ประมาณซัก4-5ทุ่มได้อ่ะค่ะ ทำไมคะ แต่เจสซี่ไม่ได้โทรหาอาตี้นะคะ
อาเธอร์ : ตอนนั้นพี่เห็นเจสซี่โดนวางยา พี่ก็เลยโทรหาอาร์ตี้ ให้มาช่วยดูเจสซี่ไงล่ะ
เจสซี่ : ห๊ะ เออใช่5 ทุ่มกว่าๆ ยัยอาตี้ก็ไปส่งเจสซี่ที่คอนโด กว่าเธอจะกลับก็เกือบ 01:00 น.มั้ง
เจได : ห๊ะ นี่แกโดนวางยาเหรอเจสซี่ ทำไมไม่บอกพี่ มันเป็นใครคนที่วางยาแก
เจสซี่ : พี่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกค่ะ เป็นห่วงตัวพี่เถอะ
อาตี้ : วันนี้พี่ลองขออาร์ตี้คบอีกสักครั้งสิคะ !!
เจได : จะลองขอคบยังไง //หันหน้าไปทางต้นเสียง
อาร์ตี้ที่นั่งอยู่ข้างๆของเจได ได้ยินเรื่องที่เจไดพูดกับอาเธอร์และเจสซี่หมดแล้ว
เจได : เฮ้ย น้องอาตี้
อาตี้ : ค่ะ อาร์ตี้เอง
เจได : อาร์ตี้มาตั้งแต่ตอนไหนคะ พี่ไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย
อาตี้ : อาร์ตี้ก็นั่งข้างพี่เจไดตั้งนานแล้วนี่คะ
เจได : แล้วอาร์ตี้ได้ยินที่พี่พูดกับเจสซี่หมดเลยหรอ
อาตี้ : คะ // ยิ้ม
เจสซี่ : ว้ายๆ คนอะไรไม่สังเกตคนนั่งข้างๆเลย
เจได : แกเงียบไปเลยนะยัยตัวดี
.
.
.
.
.
.
.
.
.
วันนี้ผู้เขียนขอจบแบบสั้นๆนะคะ อย่าลืมกด like ให้ผู้เขียนด้วยนะคะ เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนค่ะ แล้วมาคอมเม้นอยากให้เนื้อเรื่องไปทางไหนได้นะคะ ยินดีรับฟังค่ะ
.
.
แล้วอีกอย่างผู้เขียนได้ เขียนนิยายอีกเรื่องนึง ชื่อเรื่องว่า ยัยห้าวที่รัก ฝากไปอ่านกดไลค์ให้ผู้เขียนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะแล้วพรุ่งนี้มาพบกันใหม่
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments