ชีวิตนี้ข้าขอเลือกเส้นทางเอง
ตอนที่2
ฟางเซียน
เจิ้งจู่เจ้าออกไปก่อน
ฟางเซียน
อะไรที่ทำให้ท่านคิดเช่นนั้นกันเจ้าคะ
ท่านเเม่ของฟางเซียน
ตอนเเรกข้ารู้สึกได้
ท่านเเม่ของฟางเซียน
มันเป็นสัญชาตญาณของความเป็นเเม่
ท่านเเม่ของฟางเซียน
ข้ารู้สึกได้ตั้งเเต่เเรกเห็น
ท่านเเม่ของฟางเซียน
ข้ารู้เหตุผลนี้คงไม่เพียงพอ
ท่านเเม่ของฟางเซียน
เเละดูไร้สาระ...
ท่านเเม่ของฟางเซียน
เเต่ครั้งนี้ข้ามั่นใจว่าเจ้าคือบุตรสาวของข้าจริงๆ
ท่านเเม่ของฟางเซียน
สร้อยนั่น
ฟางเซียน
//จับสร้อยที่สวมอยู่
ท่านเเม่ของฟางเซียน
เป็นสร้อยที่ข้าจำได้ไม่มีวันลืม...
ท่านเเม่ของฟางเซียน
ข้าขอถามเจ้าหน่อย
ท่านเเม่ของฟางเซียน
เจ้าได้สร้อยเส้นนี้มาจากไหนกัน?
ฟางเซียน
...มันเป็นของติดตัวข้ามาตั้งเเต่ยังเด็ก
ท่านเเม่ของฟางเซียน
ข้าเอง...
ท่านเเม่ของฟางเซียน
ก็มอบสร้อยให้บุตรสาวของข้าตอนที่นางเกิดมา
ท่านเเม่ของฟางเซียน
ซึ่งสร้อยนั่นก็เหมือนกับสร้อยที่เจ้าใส่อยู่ในตอนนี้
ท่านเเม่ของฟางเซียน
ฟางเซียน//กุมมือของฟางเซียน
ท่านเเม่ของฟางเซียน
กลับไปกับข้าเถิดนะ
ฟางเซียน
เเล้วถ้าหากข้าไม่ใช่ลูกของท่านล่ะเจ้าค่ะ
ท่านเเม่ของฟางเซียน
ข้ามั่นใจว่าเจ้าคือลูกของข้าที่หายไป
ท่านเเม่ของฟางเซียน
เเต่หากไม่ใช่ข้าก็จะเลี้ยงดูเจ้าเหมือนลูกเเท้ๆของข้าเอง
ท่านเเม่ของฟางเซียน
ข้าให้สัญญา
ฟางเซียน
ข้าจะกลับไปกับท่าน
ท่านเเม่ของฟางเซียน
//ดีใจ
ฟางเซียน
เเต่มีข้อเเม้นะเจ้าคะ
ท่านเเม่ของฟางเซียน
ข้อเเม้?
ท่านเเม่ของฟางเซียน
//ออกมาจากห้อง
ท่านเเม่ของฟางเซียน
ลูกอยู่ที่นี่ไม่ต้องไปส่งเเม่หรอก
ฟางเซียน
เดินทางปลอดภัยนะเจ้าคะ
ท่านเเม่ของฟางเซียน
//ยิ้มเเล้วเดินจากไปพร้อมบริวารเดินตามหลัง
เจิ้งจู่
อะ.อะ.อะ.อะไรเนี่ย!?
เจิ้งจู่
นี่มันเกิดอะไรขึ้น!?
ฟางเซียน
เงียบๆหน่อยเสียงดังไปเเล้ว
เจิ้งจู่
ก็ข้าไม่คิดนี่นา!
เจิ้งจู่
นี่พี่เป็นถึงคุณหนูตระกูลเเม่ทัพที่ยิ่งใหญ่เลยนะ!!
เจิ้งจู่
ตระกูลเเม่ทัพอันดับ1!!
ฟางเซียน
น่าตกใจขนาดนั้นเชียว
เจิ้งจู่
พี่ฟางเซียนทำไมพี่ถึงดูไม่ดีใจเลยล่ะ...
ฟางเซียน
เจิ้งจู่ข้ามีข่าวดี
เจิ้งจู่
สถานการณ์เช่นนี้ย่อมมีข่าวดีให้ฟังอยู่เเล้ว
ฟางเซียน
เจ้ายินดีที่ตามข้าไปมั้ย?
ฟางเซียน
ไปตระกูลเเม่ทัพอันดับ1ที่เจ้าว่ากัน
ฟางเซียน
พวกเราจะไปอาศัยอยู่ที่นั่น
ฟางเซียน
ข้ายังไม่บอกเลยว่าให้เจ้าไปอยู่ในฐานะอะไร
ฟางเซียน
เกิดข้าหลอกให้เจ้าไปเป็นคนใช้ล่ะ
เจิ้งจู่
ที่ข้าไปไม่ได้หวังสุขสบายเสียหน่อย
เจิ้งจู่
ข้าอยากติดตามพี่ไปต่างหาก
เจิ้งจู่
พี่ไปไหนข้าไปด้วย
เจิ้งจู่
พี่ฟางเซียนพี่รู้ตัวใช่มั้ยว่าพี่เปรียบเสมือนพี่สาวเเท้ๆของข้า
เจิ้งจู่
เเม้เเต่ชีวิตของข้าข้ายังมอบให้พี่ได้เลย
ฟางเซียน
เเหมช่างพูดเสียจริงนะเจ้าน่ะ
เจิ้งจู่
หือจะไปวันนี้เลยเหรอ?
ฟางเซียน
ไปหาท่านตาต่างหาก
ฟางเซียน
ข้าว่าจะพาท่านตาไปอยู่ด้วย
ฟางเซียน
ท่านตาทำไมล่ะเจ้าคะ?
ฟางเซียน
ไปอยู่ด้วยกันดีจะตายไป
ท่านตา
อีกอย่างครอบครัวข้าอยู่ที่นี่เจ้าจะให้ข้าทิ้งพวกเขารึ
เพิ่มเติม:ท่านตาเป็นญาติกับหัวหน้าผู้ดูเเลที่นี่
ท่านตา
เเถมยังมีเด็กๆที่ข้าต้องดูเเลอีก
ท่านตา
หากพวกเจ้าคิดถึงข้า
ท่านตา
ก็เเวะมาหาข้าบ่อยๆที่นี่ก็ได้เเล้วนี่?
ท่านตา
จากที่ข้ารู้ที่ที่พวกเจ้ากำลังจะไปอาศัยอยู่ก็ไม่ไกลจากเมืองหมิงเวยนัก
ท่านตา
ข้าก็เชื่อว่ายังไงพวกเจ้าก็คงเเวะมาหาข้าถูกมั้ย?
ฟางเซียน
งื้ออออท่านตาาา//ร้องไห้
ทั้งสองเข้าไปโอบกอดท่านตาทั้งน้ำตา
เจิ้งจู่
ข้าไม่ไปเเล้วข้าจะอยู่กับท่านตาาา
ท่านตา
ไม่ได้//เสียงหนักเเน่น
ท่านตา
อย่าทำให้ตาเเก่ๆคนนี้ต้องหนักใจสิ
ฟางเซียน
พวกเราก็ทำให้ตาหนักใจบ่อยๆอยู่เเล้วนิเจ้าคะ
ท่านตา
จะไปอยู่เเล้วเเท้ๆยังทำให้ตาโกรธเจ้าอีกรึไง?
ฟางเซียน
เเหะๆล้อเล่นเจ้าค่ะ
ท่านตา
จงใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเเละสุขสบาย
ท่านตา
นี่คือเส้นทางชีวิตของพวกเจ้า
ท่านตา
พวกเจ้ายังต้องเจออะไรอีกมาก
ท่านตา
อย่ามายึดติดกับตาเเก่ๆคนนี้อยู่เลย
ท่านตา
เเล้วนี่จะไปกันเมื่อไหร่?
ยามเฉินคือเวลา07.00 – 08.59 น.
เจิ้งจู่
งั้นคืนนี้เรานอนกับท่านตาดีมั้ย!?
ฟางเซียน
ดีนะเเต่ไม่เป็นการรบกวนท่านตาเหรอ?
เมื่อพระอาทิตย์ตกดินคนที่อยู่ในบ้านเด็กกำพร้าทุกคนได้จัดงานกินเลี้ยงเล็กๆให้ฟางเซียนกับเจิ้งจู่ที่จะได้ย้ายออกไปอยู่ที่อื่นเเล้วเเม้เป็นงานที่อาหารไม่ได้มากมายเเต่ก็สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นเเละความเศร้าเล็กน้อยที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้เจอกันอีก
เจิ้งจู่
โห...คนมารับเราเยอะจริงๆ
ฟางเซียน
(มาเป็นขบวนเลย...)
ท่านเเม่ของฟางเซียน
ฟางเซียน
ท่านพ่อของฟางเซียน
ฟางเซียน
ท่านพ่อของฟางเซียน
เงยหน้าขึ้นเถิดลูกพ่อ
ท่านเเม่ของฟางเซียน
ไปกันเถอะจ้ะลูก
ท่านเเม่ของฟางเซียน
ทุกคนที่บ้านรอลูกอยู่นะ
ท่านเเม่ของฟางเซียน
//จูงมือฟางเซียน
ฟางเซียน
ลูกขอบอกลาทุกคนอีกรอบได้มั้ยเจ้าคะ...?
ท่านเเม่ของฟางเซียน
//ยิ้ม
เด็กๆที่เห็นฟางเซียนเริ่มจะร้องไห้ก็วิ่งเข้ามากอดฟางเซียนทันที
พวกผู้ใหญ่ที่ดูเเลบ้านเด็กกำพร้าก็เข้ามาปลอบว่าไม่ต้องร้องไห้เเละหากว่างๆก็เเวะมาเที่ยวเล่นที่นี่ได้ตามสบาย
หลังจากพูดคุยกันเสร็จฟางเซียนก็ได้เดินทางเเละเข้าสู่ตระกูลเเม่ทัพใหญ่ทันที
การเดินทางกว่าจะถึงก็ผ่านไป4วัน
Comments