ตอนที่2

ตอนที่2

“ที่นี่สินะ สถานที่รับสมัคร/เงียบชะมัด”สองหนุ่มพูดขึ้น ขณะยืนอยู่หน้าอาคารทรงครึ่งวงกลมคล้ายโดมขนาดใหญ่ตั้งอยู่

“อย่างกับสนามกีฬา”สิบทิศพูดดวงตาส่องประกายเมื่อมองมัน

“ไปเถอะ จะได้รีบกลับ หิวแล้ว”ชนะพูดขณะเดินนำเข้าไปภายในอาคาร ดูเหมือนเขาจะไร้ความประหม่าแม้แต่น้อย

ภายในตัวอาคารรับสมัครสอบเป็นพื้นที่โล่งกว้างไม่ได้อึดอัดหรืออัดแน่นไปด้วยผู้คน

มีชุดโต๊ะเก้าอี้สีขาววางอยู่กลางห้องเพียงสามชุดแต่ที่น่าแปลกใจ คือบนเก้าอี้ของโต๊ะแต่ละตัวนั้นมีชายชุดขาวสะอาดคนหนึ่งนั่งอยู่ และยังหน้าตาเหมือนกันทั้งสามคน

“เอ่อ....นี่?”สิบทิศชี้ไปทางโต๊ะรับสมัครแล้วหันมาหาเพื่อนของเขาเป็นเชิงคำถาม

“พลังแยกร่างละมั้ง”ชนะตอบแบบขอไปทีพร้อมกับเดินเข้าไปที่โต๊ะริมซ้ายสุด

“สวัสดีครับ ผมมาสมัครสอบ”ชนะพูดขึ้น ชายคนนั้นเงยหน้ามองเขาแล้วเผยยิ้มดูเป็นมิตร

“เชิญเสียบการ์ดประจำตัวได้เลยครับ”พูดพรางผายมือไปที่เครื่องมือทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่วางอยู่บนโต๊ะ ชนะนำการ์ดบางอย่างขึ้นมาเสียบเข้าไปในเครื่อง มันคือการ์ดประจำตัวเป็นสิ่งที่ใช้ยืนยันตัวตนของคนในยุคนี้ ไม่ต่างอะไรกับบัตรประจำตัวประชาชนของคนยุคก่อนมากนัก

ตี๊ด!!เสียงแหลมยาวของเครื่องเริ่มดังพร้อมการ์ที่ค่อยๆเลื่อนออก ชนะหยิบการ์ดประจำตัวที่เลื่อนออกจากเครื่องแสกนพร้อมทั้งกล่าวถามคนตรงหน้า

“แค่นี้เหรือครับ?”เขาถามเจ้าหน้าที่รับสมัคร

“ครับแค่นี้แหละ”เขาตอบใบหน้าเป็นมิตร

“ผมถามอะไรหน่อยได้มั้ย”ชนะมองลึกเข้าไปในดวงตาสังเกตุปฏิกริยาของอีกฝ่าย

“ถ้าสามารถตอบได้ผมจะตอบครับ”เจ้าหน้าที่คนนั้นตอบไร้ท่าทางลำบากใจ

“ทำไมคนที่มาสมัครถึงน้อยขนาดนี้ละครับ”ชนะถามพรางกวาดสายตาไปยังโต๊ะรับสมัครตัวอื่น แต่ละแถวมีคนต่อคิวรอรับสมัครไม่ถึง5คน นี้เหรอสถาบันที่ได้ชื่อว่าเป็นยอมสถาบัน

“ปีนี้ทางสถาบันเปิดให้สมัครผ่านทางเว็บไซต์ของเราได้ครับ คุณคงไม่รู้ ^_^ ”เจ้าหน้าที่ตอบพร้อมรอยยิ้มที่ยากจะเข้าใจ

“....”

13:00

หลังจากการสมัครสอบเสร็จสิ้นทั้งคู่ก็รีบออกจากสถาบันพุ่งตรงไปยังห้างสรรพสินค้าใกล้ๆด้วยความรวดเร็ว

“เอ็งจะกินไร?”ชนะหันไปถามเพื่อนทันทีที่ถึงห้าง

“ร้านนั้นเป็นไง”นิ้วยาวชี้ไปยังทิศทางที่มีร้านเนื้อย่างเจ้าดังตั้งอยู่ ดวงตาของสิบทิศส่องประกายคล้ายจะบอกว่าอันนี้แหละๆ

“อืม เอ็งเลี้ยง”ชนะตอบก่อนจะเดินน้ำเข้าไปพร้อมเสียงโวยวายที่ตามไล่หลังไปติดๆ“เดี๋ยวดิ ข้าอุส่าขับรับไปรับแล้วนี้ข้าต้องเลี้ยงเอ็งอีกเหรอ”

หลังจากได้นั่งสวาปามเนื้อย่างแสนอร่อยถึงหนึ่งชั่วโมง สองหนุ่มก็ไม่รอช้ารีบก้าวขึ้นรถ กินเสร็จก็ต้องรีบไปนอนนี่แหละความสุขของชีวิต

บรื้น!! รถเก๋งคันโตขับเคลื่อนไปตามถนนด้วยความเร็ว พร้อมคนทั้งสองที่นั่งบนรถอย่างสบายใจ

โครม!! เสียงสนั่นดังขึ้นเมื่ออยู่ๆก็มีบางอย่างลอยเข้าชนด้านหน้ารถอย่างจัง

“อะไรอีกว่ะ/เชี่ยไรว่ะเนี่ย”สองหนุ่มอุทานดูเหมือนจะมีอะไรมาขัดความสุขของพวกเขาซะแล้ว

“ข้าลงไปดูเอง เอ็งเอารถไปจอดข้างทางก่อน”

ชนะหันไปสั่งเพื่อนก่อนจะรีบลงจากรถ เนื่องจากตรงนี้เป็นเขตุถนนใหญ่แม้จะไม่มีรถแล่นผ่านมากนักแต่ก็ไม่คุ้มที่จะจอดขวางถนน

“นี่มัน..”สิ่งที่เขาเจอหลังลงจากรถคือร่างสะบักสะบอมของชายหนุ่มร่างบางคนหนึ่ง ที่หน้าแปลกคือชายคนนั้นสวมอยู่ในชุดสีดำยาวแบบจีนโบราณดูแปลกตา

“แค๊กๆ!”ผู้บาดเจ็บส่งเสียงไอผ่านลำคอพร้อมทั้งประคองร่างขึ้นยืน

“นี้คุณเป็นไรมั้ย”ชนะถาม

“อ่า นึกว่าจะได้ไปเฝ้าองค์เฮ็กเซียนซะแล้วสิ”

ชายชุดดำพึมพัม พร้อมทั้งทำท่าจะเดินจากไป

“เฮ็ก..เฮ็กเซียนเหรอ ใครละนั่น”ชนะทำหน้างงก่อนจะโง่งมยิ่งขึ้นเมื่อมีเสียงกัมปนาทดังขึ้น

ตู้มมมมมม!!!!

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***